ΤΟΝ ΛΟΓΟ ΘΑ ΣΑΣ ΤΟΝ ΑΝΑΦΕΡΩ ΣΕ ΑΛΛΗ ΜΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ, ΚΑΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΗΝ
ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΠΡΙΝ ΛΙΓΕΣ ΜΕΡΕΣ ΣΤΟ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ ΒΙΑΙΟΤΗΤΑΣ ΣΤΗΝ ΣΚΑΛΑ!!!!
ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΑΡΓΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ,
ΠΟΥ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ,,
ΚΑΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΥΠΗΡΞΕΜΙΑ ΑΛΛΗ ΓΝΩΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΣΚΥΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΗΣ!!
Τον Οδυσσέα το θείο με κόκκινο, σγουρό μαντί θυμούμαι,
διπλόφαρδο, ψηλά που το 'κλεινε χρυσό το κλειδωτήρι
με δυο θηλύκια, κι είχε απάνω του στολίδι σκαλισμένο'
σκύλος στα δυο του πόδια παρδαλό κρατούσε λαφομόσκι,
που όπως το δάγκανε, σπαρτάριζε᾿ κι όλοι θαμάζαν που ήταν
από χρυσάφι, κι όμως έβλεπες το σκύλο να το πνίγει,
και να ταράζει αυτό τα πόδια του, ζητώντας να γλιτώσει.
θυμούμαι εφόρειε κι ένα λιόφωτο χιτώνα στο κορμί του,
τη γυαλιστή τη φλούδα ως να 'βλεπες από ξερό κρομμύδι'
τόσο αγανός μαθές σου φάνταζε, να λάμπει σαν τον ήλιο.
http://www.turkmenistan.gov.tm/_eng/?id=1037
http://www.heritageinstitute.com/zoroastrianism/merv/gonur.htm
ΕΙΧΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΜΥΘΑΚΙ,,ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΩ ΜΕ ΛΕΠΤΟΜΕΡΙΕΣ ΠΟΥ ΙΣΩΣ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΒΑΛΕΙ,, ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΘΑ ΤΟ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΜΕ!
Είναι γνωστό ότι σχεδόν όλες οι πόλεις της Τετράπολης έκοψαν νομίσματα με απεικόνιση τον ίδιο ή σύμβολα του όπως η σκύλα του, η Λαίλαψ. Το έμβλημα με τον Κέφαλο καθιστό στο βράχο να ξεκουράζεται από το κυνήγι χρησιμοποιήθηκε κατά την περίοδο του Ηνωμένου Κράτους των Ιονίων Νήσων, ως έμβλημα της Κεφαλλονιάς. Επίσης μέχρι πρόσφατα το χρησιμοποιούσε ως έμβλημα του ο Δήμος Αργοστολίου. Ο τύπος αυτός βασίζεται σε μία σειρά νομισμάτων που προέρχονται από την αρχαία πόλη της Πάλης. Όπως φαίνεται ο Κέφαλος εκφράζει, ήδη από την αρχαιότητα, την κεφαλληνιακή συλλογικότητα και με αυτό τον τρόπο, χρησιμοποιήθηκε και στους νεότερους χρόνους. Ποιο, άλλωστε σύμβολο θα μπορούσε να εκφράσει ενότητα, αν όχι αυτό που χρησιμοποιήθηκε με τον ίδιο τρόπο, έστω και σε διαφορετική περίοδο, από δύο "αντίπαλες πόλεις" την Αρχαία Πάλη, που διάδοχο έχει το Ληξούρι και το Αργοστόλι, που πρόγονο έχει την Αρχαία Κράνη;
.Οι Πρόννοι κατά τον Σράβωνα βρίσκονταν στα βα του νησιού.Κατά υτον Πολύβιο ήταν δυσπολιόρκητη, μέρος των δυτικων οχυρώσεων σώζεται μεχρι σήμερα.Στα νομισματά τους υπήρχε παράσταση του Κεφάλου της Πρτόκριδας και του Δία και στο όπισθεν μέρος ,ρόπαλο,στάχυ ή στρόβιλος.Από τα νομίσματα βεβαιώνεται η λατρεία του Αίνειου ή Αινήσιου Δία ,ο Κέφαλος,η Πρόκρις,κι ο Ηράκλής Στην ίδια περιοχή ανήκουν τα ερήπειτου Παλαιόκαστρου ή κάστρου της Ωριάς και του κάστρου του Σολδάτου.Οι οχυρώσεις στα χωρια Τσακαρισιάνο δείχνουν ότι οι σχέσεις των δύο περιοχών δεν ήταν αγαθές.με όλο πού αυτοί ανήκαν στην ίδια φυλή.....
Οι έρωτες του Μίνωα
. Όταν η Πρόκρις πήγε τώρα και τον αντάμωσε σε κυνηγετική εκστρατεία, ο Κέφαλος δεν την αναγνώρισε, αλλά του άρεσαν τόσο πολύ το κυνηγόσκυλό της η Λαιλαψ και το αλάνθαστο βέλος της, ώστε προσφέρθηκε να τα αγοράσει με αντάλλαγμα τεράστια ποσότητα ασήμι. Η Προκρις όμως αρνήθηκε να τα αποχωριστεί παρεκτός με αντάλλαγμα τον έρωτα, και όταν ο Κέφαλος συναίνεσε να την πάρει στο κρεβάτι του, αυτή του φανέρωσε με δάκρυα στα μάτια ότι είναι η σύζυγός του. Έτσι οι δύο τους συμφιλιώθηκαν επιτέλους, και ο Κέφαλος κατά-διασκέδασε με το σκυλί και το βέλος. Αλλά η Άρτεμις έγινε έξω φρενών πού αυτοί οι παραδόπιστοι μοίχοι άλλαζαν έτσι τα πολύτιμα δορά της από χέρι σε χέρι, και σκαρφίστηκε εκδίκηση . Έβαλε στο κεφάλι της Πρόκριδας την υποψία ότι ο Κέφαλος εξακολουθούσε να επισκέπτεται την Ηώ όταν σηκωνόταν δύο ώρες μετά τα μεσάνυχτα και πήγαινε για κυνήγι.
++++++
κ. Το μερίδιο του Κέφαλου από την επικράτεια των Τηλεβόων ήταν η νήσος Κεφαλληνία, πού εξακολουθεί να έχει το όνομά του . Ο Κέφαλος ουδέποτε συγχώρησε τον Μίνωα πού είχε αποπλανήσει την Πρόκριδα και της είχε χαρίσει το μοιραίο βέλος άλλά ούτε τον εαυτό του μπορούσε να απαλλάξει από την ευθύνη. Στο κάτω κάτω, αυτός είχε γίνει πρώτα επίορκος, δεδομένου ότι το ειδύλλιο της Πρόκριδας με τον υποτιθέμενο Πτελεοντα δεν μπορούσε να θεωρηθεί απιστία.
- Όχι, όχι, θρηνούσε ο Κέφαλος, δεν έπρεπε ποτέ να πέσω στο κρεβάτι με την Ηώ !
Μολονότι είχε εξαγνισθεί για την ενοχή του, το φάντασμα της Πρόκριδας τον κυνηγούσε, και φοβούμενός μήπως φέρει κακοτυχία στους συντρόφους του, ο Κέφαλος πήγε κάποια μέρα στο Ακρωτήριο Λευκάς όπου είχε χτίσει ναό στον Απόλλωνα του Άσπρου Βράχου, και ρίχτηκε στη θάλασσα από τον απότομο γκρεμό. Καθώς έπεφτε, φώναξε δυνατά το όνομα Πτερελας γιατί μ’ αυτό το όνομα είχε αγαπήσει πιο πολύ την Πρόκριδα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου