Νέα
σχόλια στο ΔΟΥΛΙΧΙΟ ΤΟ ΧΑΜΕΝΟ ΒΑΣΙΛΕΙΟ
δείτε την αρχικη ανάρτηση με όλα τα σχόλια! (59 μέχρι στιγμής)
- Αγαπητέ Άρη
Τα δύο …τε…, όπως επισημάναμε, δείχνουν (στο Ομηρικό κείμενο) 1) ότι υπάρχει συνάφεια, 2) συσχετισμός, 3) σύνδεση ή ακόμη και 4) ομαδοποίηση ή 5) κοντινή απόσταση. Ως γνωστόν πουθενά δεν υπάρχουν τρία συνεχόμενα …τε…, γι’ αυτό όταν χρειαστεί και τρίτο τότε μπαίνει υποχρεωτικά το …και…, ενώ αντίθετα το μόριο …δε… μπορεί να επαναληφθεί πολλές φορές.
Ποιο είναι το κυρίαρχο στοιχείο εδώ των 3 αυτών πόλεων: ότι είναι οι πολυαγαπημένες πόλεις της Ήρας. Γι’ αυτό και τις ομαδοποιεί με τα δύο …τε… και επειδή δεν χρησιμοποιείται ποτέ τρίτο …τε… χρησιμοποιεί το …και…
Δεν είναι εκτός της συλλογιστικής που επικαλέστηκα σε προηγούμενή μου σημείωση, χρησιμοποιώντας τους κορυφαίους μελετητές γύρω από το Ομηρικό κείμενο και την ερμηνεία του διπλού …τε…
Ο Ευστάθιος Θεσσαλονίκης μας επεξηγεί ότι: οι λέξεις που συνδέουν τα δύο …τε…, αυτές συμπλέκονται, συνδέονται πολύ στενά. Και εδώ οι τρεις λέξεις – πόλεις (Άργος Σπάρτη και Μυκήνες) συνδέονται πολύ στενά στην καρδιά της θεάς Ήρας με μια υπέρμετρη αγάπη, αφού η ίδια τις θεωρεί «φίλτατες»!.
Οι Liddle και Scott μας βεβαιώνουν ότι: Τα επαναλαμβανόμενα …τε… μας επισημαίνουν μια πολύ κοντινή σύνδεση μέσα στο μυαλό της Ήρας.
Ο Ελευθερουδάκης μας διδάσκει ότι: η λέξη μετά από την οποία μπαίνει το …τε… πρέπει να θεωρηθεί ότι είναι σε συνάφεια με την άλλη ή την προηγούμενη ή την επόμενη. Και αυτό συμβαίνει μέσα στον εγκέφαλο της Ήρας, όπου είναι συνυφασμένες και επιλεγμένες οι τρεις πόλεις ως «φίλτατες» από την Ήρα.
Το Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας, που εδρεύει στη Θεσσαλονίκη, μας επισημαίνει ότι το επαναλαβανόμενο …τε… συνήθως είναι όπως το …και… Συνεπώς εδώ έχουμε 3 πόλεις που συνδέονται μέσα στο μυαλό της Ήρας προσθετικά ως «φίλτατες» και οι τρεις! Εδώ δεν τοποθετεί στο χώρο αυτές τις πόλεις, αλλά μέσα στο μυαλό της. Αν τις τοποθετούσε στο χώρο, τότε θα τα έβαζε όπως και τα «Δουλίχιόν τε Σάμη τε και υλήεσσα Ζάκυνθος», δηλ. «Άργος τε Μυκήνη τε και Σπάρτη», μιας και το Άργος και οι Μυκήνες είναι πολύ κοντινές πόλεις και αποτελούν ζευγάρι σε σχέση με την απόμακρη Σπάρτη.
Ο Ευάγγελος Καρύδης ερευνά ακόμη πιο πολύ τους συμπλεκτικούς και συνδετικούς συνδέσμους «… τε … τε …», «… τε … και …», «… και … και …», και το νόημα που δίνει στο κάθε ζεύγος ή στην κάθε δυάδα ο Όμηρος. «Ας επισημανθεί επίσης εδώ», γράφει ο σπουδαίος αυτός ερευνητής, «η χρήση του συνδέσμου «τε-τε» (Δουλίχιόν τε Σάμη τε), η οποία υποδηλώνει σύνδεση-ομαδοποίηση των αναφερομένων νήσων, δηλαδή το Δουλίχιο και η Σάμη ομαδοποιούνται ως σύμπλεγμα νήσων, διακρινόμενο από νήσους που κείνται εμφανώς ξέχωρα, όπως η Ζάκυνθος και η Ιθάκη, η οποία περιγράφεται ως ξεχωριστά κειμένη» (πανυπερτάτη προς ζόφον, κάτι που σημαίνει ότι είναι αδύνατο να είναι κοντά της άλλο νησί, γι’ αυτό και ο υπερθετικός βαθμός, η πιο απόμακρη απ’ όλα τ’ άλλα προς τη δύση). Εδώ ο Όμηρος σύμφωνα με τον Ευ. Καρύδη δεν υποδηλώνει στενή σχέση – συνάφεια γεωφυσική δύο ή τριών πόλεων, αλλά εδώ υποδηλώνει ότι μέσα στο μυαλό της Ήρας σχετίζονται αυτές οι πόλεις στο συναισθηματικό (emotional) πεδίο του εγκεφάλου της Ήρας.
ΑπάντησηΔιαγραφή -
ΣΥΝΕΧΕΙΑΑπάντησηΔιαγραφή
Εδώ απαντάει στην άποψή σου ότι το …και… είναι ισχυρότερο του …τε… που κατά την άποψή σου δείχνει ότι είναι κοντινότερη η Ζάκυνθος στην Κεφαλονιά παρά το Θιάκι, γιατί αυτό αφήνεις να εννοηθεί, αν κατάλαβα καλά, μιας και η πραγματικότητα δείχνει το πραγματικό ζεύγος να είναι η Κεφαλονιά με το Θιάκι. Η ερμηνεία σου με το …και… στη Ζάκυνθο και η εξ αυτής λύση του προβλήματος με την τοποθέτηση του Δουλίχιου στη Ζάκυνθο, κάτι όμως που δεν είναι αληθές και πραγματικό, γιατί δύο είναι τα ζεύγη νησιών στο Ιόνιο, οι Παξοί και Αντίπαξοι και η Κεφαλονιά με το Θιάκι (ή Αντικεφαλονιά ή Μικρή Κεφαλονιά), αυξάνεις τους προβληματισμούς αντί να τους λύνεις. Άλλωστε η Κεφαλονιά με το Θιάκι απέχουν 2 μίλια, ενώ με τη Ζάκυνθο που εσύ θεωρείς Δουλίχιο, στην πραγματικότητα είναι 7 μίλια. Συνεπώς επιβεβαιώνεται η πλευρά που ταυτίζεται με τη σημερινή πραγματικότητα. Σήμερα ζεύγος αποτελούν η Κεφαλονιά με το Θιάκι και στην Ομηρική εποχή το Δουλίχιο με την Σάμη. Και μάλιστα η Κεφαλονιά με το Θιάκι συναντώνται ανεβαίνοντας αμέσως μετά την Ζάκυνθο και πριν την πανυπερτάτη προς ζόφον Ιθάκη. Και αυτή τη σειρά την βρίσκουμε 6 φορές ακριβώς την ίδια: 4 φορές στην Οδύσσεια 1 φορά στον Ύμνο στον Απόλλωνα και 1 φορά στην Αινειάδα του Βιργίλιου. Ταυτίζεται αυτό το ζευγάρι (Δουλίχιόν τε Σάμη τε) με το σημερινό ζευγάρι που σήμερα υπάρχει στην ίδια ακριβώς θέση, Κεφαλονιά και Θιάκι! Στην Οδύσσεια κυριαρχεί η άποψη πως το Δουλίχιο και η Σάμη είναι ένα ενδιάμεσο νησιωτικό ζευγάρι, που εσωκλείεται μεταξύ της Ζακύνθου και της Ιθάκης. Και είναι περίεργο γιατί φαίνεται ότι έχεις διεισδυτικότατο μυαλό, αλλά χρησιμοποιείς μάλλον λάθος διαδρομές και με το συμπάθιο κιόλας! Τοποθετώντας όμως το Δουλίχιο στην Ζάκυνθο, αποσυντονίζεις εντελώς τη συζήτηση και δεν μπορώ να σε παρακολουθήσω καθώς επίσης με ξενίζουν οι σπόντες σου ότι έχεις καταλήξει να θεωρείς ως Αστερίδα το Δασκαλιό. Φαίνεσαι ιδιαίτερα ευφυής, όπως όλοι οι Κεφαλονίτες άλλωστε, αλλά εδώ ιδιαίτερα μου τα χαλάς. Δεν αντιλαμβάνομαι πως συνδυάζεις το Δασκαλιό με την Αστερίδα. Μία μόνο περίπτωση, αν και εντελώς αδύναμη, που θα σε έκανε να το ισχυριστείς αυτό, είναι να θεωρείς το Φισκάρδο ως την Ομ. Ιθάκη. Απολύτως καμία άλλη περίπτωση δεν υπάρχει που να θεωρήσει κάποιος το Δασκαλιό σαν Αστερίδα. Βέβαια αυτή η Αστερίδα που έχεις όχι μόνο εσύ επιλέξει, δεν έχει ούτε ένα στοιχείο από εκείνα που είχε στο μυαλό του ο Αντίνοος κι έστειλε μόνο ένα πλοίο εκεί για τη δολοφονική επιχείρηση. Αν ήσουν εσύ Αντίνοος θα το επέλεγες ένα βραχονήσι, που είναι ακριβώς το ίδιο από το 8.500 π.Χ; Όπου κι αν βάλεις την Ιθάκη, το νησί Αστερίς εκεί που βρίσκεται και τα χαρακτηριστικά που έχει κατά 99% δεν έχει ούτε μια πιθανότητα να είναι το νησί που σίγουρα με ένα καράβι θα μπορούσε να δολοφονήσει τον Τηλέμαχο και ειδικά μέσα σε ένα στενό πορθμό, που του έδινε την δυνατότητα του νεαρού πρίγκιπα ανά πάσα στιγμή να προσαράξει σε ένα σημείο, όταν έβλεπε το εχθρικό πλοίο και να αποκτήσει αυτός ένα τεράστιο πλεονέκτημα, οπότε στο γυρισμό στο παλάτι θα είχε 1000% δίκιο να τους ξαποστείλει με την δολοφονική ενέργεια που σχεδίασαν εναντίον του. -
ΣΥΝΕΧΕΙΑ
Ούτε όμως και το σημείο ούτε το μέγεθος ούτε το σχήμα, πέρα από την τοποθεσία ευνοούν καθόλου την τοποθέτηση της Αστερίδας στη βραχονησίδα Δασκαλιό. Εγώ την κατέβηκα με στολή δύτη περίπου στα 45μ. το 1987 για να δω αν πιο βαθιά άπλωνε και μεγάλωνε κι αν είχε ραβδώσεις που να μπορεί κάποιος να τις θεωρήσει ως δίδυμα λιμάνια, αλλά δυστυχώς δεν υπάρχει ούτε αυτό το στοιχείο! Δεν θέλω να σε στεναχωρήσω αλλά πρέπει να πλησιάσεις περισσότερο τον Όμηρο ή να προσπαθήσεις να σκεφτείς κάθε φορά τι σκέφτεται αυτός για το κάθε νησί, να μπεις στη σκέψη του για να βρεις που το τοποθετεί!
Όσο για την άλλη σύνδεση «ἀγαθόν τε κακόν τε», είναι δύο λέξεις αντίθετες μεν, αλλά πάντοτε συνδεδεμένες πολύ ισχυρά στην Ελληνική γλώσσα. Στο χωριό μου λέμε πολύ συχνά «καλού κακού». Στα παιδιά λέμε πολύ συχνά σε παίρνω και με το καλό και με το κακό και συ … τίποτε. Είναι αντίθετες μεν αλλά σχεδόν πάντοτε συνυφασμένες. Πάντως έχεις δίκιο ως προς το ΚΑΙ ότι είναι ισχυρότερο από το ΤΕ, όχι όμως στην Ομηρική γλώσσα, αλλά αποκλειστικά στην Κλασσική Εποχή. Στην Ομηρική υπερισχύει σημαντικά το ΤΕ. Γι’ αυτό και στην παράθεση των στρατευμάτων μπροστά στην Τροία όχι απλά υπερισχύει αλλά είναι κυρίαρχο το ΤΕ, κι αυτό γιατί συνδέει στρατεύματα της ίδιας Πόλις – Κράτος και εννοώ τον Κατάλογο των Πλοίων! Κάνε έτσι μια ανάγνωση και θα το διαπιστώσεις. Είναι στο Β της Ιλιάδας μετά τον 500 περίπου στίχο και θα δεις ότι αυτοί που το μελέτησαν έχουν περισσότερο δίκιο κι από μένα κι από σένα. Βεβαίως ο κατάλογος των Πλοίων δεν θεωρείται ότι τον δημιούργησε ο Όμηρος και γι’ αυτό ο Μέγας Καζαντζάκης και ο μεγάλος Φιλόλογος Κακριδής απαξίωσαν να τον μεταφράσουν. Η μετάφραση έγινε από την κ. Κακριδή. Ένας από τους λόγους είναι ότι λείπουν στρατεύματα που πήγαν και δεν αναφέρονται και άλλα που αναφέρονται δεν υπήρχαν. Επίσης ο Όμηρος δεν χρησιμοποιούσε ποτέ το ΤΕ πάνω από δύο φορές κι αν χρειάζονταν τρίτη έβαζε το ΚΑΙ, ενώ στον Κατάλογο των Πλοίων το τριπλό ΤΕ χρησιμοποιείται κατά κόρον.
