Στo Ιερό Κορυφής του Βρύσινα, νοτίως του Ρεθύμνου, υπάρχει ένα εύρημα εξαιρετικό: η λίθινη κεφαλή ενός αιλουροειδούς εξαιρετικής τέχνης και μνημειακότητας.
http://www.archaiologia.gr/
%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%81/
http://www.archaiologia.gr/
%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%81/
Τρίτη, 11 Ιουνίου 2013
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΕΙΣ!
Καταρχήν ένα φρέσκο!! από έναν τρίτο Αντώνη!! ,, (1ος ο Τρίτσης,, Δεύτερός ο Πρώην έφορος Αρχ,Κεφ. & Ιθάκης , και τρίτος
ο Antonis Thomas Vassilakis
Καταρχήν ένα φρέσκο!! από έναν τρίτο Αντώνη!! ,, (1ος ο Τρίτσης,, Δεύτερός ο Πρώην έφορος Αρχ,Κεφ. & Ιθάκης , και τρίτος
ο Antonis Thomas Vassilakis
ο Antonis Thomas Vassilakis
συνεχεια με υπενθιμισεις
ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΑΡΓΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ,
ΠΟΥ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ,,
ΚΑΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΥΠΗΡΞΕΜΙΑ ΑΛΛΗ ΓΝΩΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΣΚΥΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΗΣ!!
Τον Οδυσσέα το θείο με κόκκινο, σγουρό μαντί θυμούμαι,
διπλόφαρδο, ψηλά που το 'κλεινε χρυσό το κλειδωτήρι
με δυο θηλύκια, κι είχε απάνω του στολίδι σκαλισμένο'
σκύλος στα δυο του πόδια παρδαλό κρατούσε λαφομόσκι,
που όπως το δάγκανε, σπαρτάριζε᾿ κι όλοι θαμάζαν που ήταν
από χρυσάφι, κι όμως έβλεπες το σκύλο να το πνίγει,
και να ταράζει αυτό τα πόδια του, ζητώντας να γλιτώσει.
θυμούμαι εφόρειε κι ένα λιόφωτο χιτώνα στο κορμί του,
τη γυαλιστή τη φλούδα ως να 'βλεπες από ξερό κρομμύδι'
τόσο αγανός μαθές σου φάνταζε, να λάμπει σαν τον ήλιο.
συνεχεια με υπενθιμισεις
ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΑΡΓΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ,
ΠΟΥ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ,,
ΚΑΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΥΠΗΡΞΕΜΙΑ ΑΛΛΗ ΓΝΩΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΣΚΥΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΗΣ!!
με δυο θηλύκια, κι είχε απάνω του στολίδι σκαλισμένο'
σκύλος στα δυο του πόδια παρδαλό κρατούσε λαφομόσκι,
που όπως το δάγκανε, σπαρτάριζε᾿ κι όλοι θαμάζαν που ήταν
από χρυσάφι, κι όμως έβλεπες το σκύλο να το πνίγει,
και να ταράζει αυτό τα πόδια του, ζητώντας να γλιτώσει.
θυμούμαι εφόρειε κι ένα λιόφωτο χιτώνα στο κορμί του,
τη γυαλιστή τη φλούδα ως να 'βλεπες από ξερό κρομμύδι'
τόσο αγανός μαθές σου φάνταζε, να λάμπει σαν τον ήλιο.
ΠΟΥ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ,,
ΚΑΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΥΠΗΡΞΕΜΙΑ ΑΛΛΗ ΓΝΩΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΣΚΥΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΗΣ!!
Τον Οδυσσέα το θείο με κόκκινο, σγουρό μαντί θυμούμαι,
διπλόφαρδο, ψηλά που το 'κλεινε χρυσό το κλειδωτήριμε δυο θηλύκια, κι είχε απάνω του στολίδι σκαλισμένο'
σκύλος στα δυο του πόδια παρδαλό κρατούσε λαφομόσκι,
που όπως το δάγκανε, σπαρτάριζε᾿ κι όλοι θαμάζαν που ήταν
από χρυσάφι, κι όμως έβλεπες το σκύλο να το πνίγει,
και να ταράζει αυτό τα πόδια του, ζητώντας να γλιτώσει.
θυμούμαι εφόρειε κι ένα λιόφωτο χιτώνα στο κορμί του,
τη γυαλιστή τη φλούδα ως να 'βλεπες από ξερό κρομμύδι'
τόσο αγανός μαθές σου φάνταζε, να λάμπει σαν τον ήλιο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου