στο
Τώρα να πω στον αγαπητό Βασιλάτο ότι έχει κάπου άδικο?
Έδεκει στο Ν. Ικόνιο δεν ήτανε που περιμένανε όλοι τη δεκαετία του 70΄ με ένα σκυλάκι στο χέρι και δε χωράανε να μπούνε στο πράσινο? Από εκεί ξεκίνησε η μόδα με τα σκυλιά, γατιά και κουνάβια όλοι μαζί μέσα στα λεωφορεία και καλά που τα παθαίνανε!! χα χα χα.
Έδεκει στο Ν. Ικόνιο δεν ήτανε που περιμένανε όλοι τη δεκαετία του 70΄ με ένα σκυλάκι στο χέρι και δε χωράανε να μπούνε στο πράσινο? Από εκεί ξεκίνησε η μόδα με τα σκυλιά, γατιά και κουνάβια όλοι μαζί μέσα στα λεωφορεία και καλά που τα παθαίνανε!! χα χα χα.
Έπειτα αυτά τα προβλήματα είναι «πεζά», προέχουν άλλα πράγματα εντώ στο Ελλάντα.
Η σωτηρία τση ψυχής πρώτα απ΄ όλα! (Που τραγούδαε και η Πρωτοψάλτη αφού το έριξες και στα τραγούδια).
Βλέπω εφκειόνε τον «εξαγνισμό» ετούτες τσι άγιες μέρες και μπαίνει ο διάολος μέσα μου και είναι και η αιτία που εγώ για το Παράδεισο θα κοπώ τσι εξετάσεις, με αυτούς τσού «μετανοημένους» παρέα εγώ δε μπάω και ας ψήνομαι στα τάρταρα αιωνίως… χα χα χα χα.
Ένα πράμα δε θα ξεχάσω που δεν παρατήρησες όμως: Ο γλυκύτερος ύπνος! Το καπέλο του ναύτη για μαξιλάρι ακουμπημένο στο τζάμι (γλύτωνες και τα τραντάγματα από τσι λακκούβες) και 20 λεφτά ροχαλητό μέχρι Πέραμα άμα ήσουνα τυχερός να πιάσεις θέση στο τζάμι βέβαια. Τρία Πάσχα στο στόλο έκαμα φίλε μου και με συνεπήρανε λίγο πάρα πάνω οι θύμησες, να είσαι καλά.
Ελπίζω να γνωρίζουν οι αρμόδιοι ότι αυτό το αντικείμενο έχει προδιαγραφές, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ποικιλοτρόπως και δεν είναι για τα σκουπίδια.
Τα έχει τα λεφτά του με άλλα λόγια.
Ας προσέξουν λοιπόν πως θα βγει και που θα ακουμπήσει.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα.