Σήμα Facebook

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ | κινητο 6907471738


ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Συνεχή Ροή Ειδήσεων από το νησί

Πέμπτη 1 Φεβρουαρίου 2018

ΥΠΟΘΕΣΗ ΜΕΤΑΞΑΣ


Φωτογραφία του Orestis Kappatos.

Φωτογραφία του Orestis Kappatos.

ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟς   ΠΑΛΙΟΣ   ΔΙΑΛΟΓΟΣ  ΣΤΟ ΦΕΙς,


Gerasimos Valsamis Ποσώς με απασχολεί ο "τίτλος" του δικτάτορα για τον Ι. Μεταξά....Αφού, δεν ήταν μόνον οι "πάντες ετοιμοπόλεμοι", αλλά τα ΠΑΝΤΑ ήταν ετοιμοπόλεμα! Μην ξεχνάμε, ότι παρέλαβε το ΄36 μια χώρα ΠΤΩΧΕΥΜΕΝΗ και μέσα σε 4 χρόνια την έκανε ΦΡΟΥΡΙΟ, από πολεμικό υλικό μέχρι το ανθρώπινο δυναμικό της!!! ΑΥΤΑ ΔΕΝ ΤΑ "ΟΝΟΜΑΤΙΖΕΙ" ΚΑΝΕΙΣ! Έτσι, η ΕΛΛΑΔΑ ΜΟΝΗ της, ΚΑΤΑΦΕΡΕ ΝΑ ΔΕΙΞΕΙ ΣΤΗΝ ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ, τι εστί ΑΜΥΝΟΜΑΙ ΠΕΡΙ ΠΑΤΡΗΣ. Αν ήταν "ξυπόλητη στ΄αγκάθια" δεν θα είχε γραφτεί η ΕΠΟΠΟΙΑ ΤΟΥ ΄40-41! Αν ήταν κι αυτός (Ι. Μεταξάς) ένας ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ (όπως οι σημερινοί κυβερνητικοί "υπάλληλοι" του ΄Δ Ραιχ) τότε ΔΙΚΑΙΩΣ θα τον ονομάζαμε κι αυτόν ΠΡΟΔΟΤΗ! Κι όμως, ένας Δικτάτορας έμελλε να σηκώσει ΑΝΑΣΤΗΜΑ στις ΠΑΝΙΣΧΥΡΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ του ΑΞΟΝΑ. Σε αυτές τις ΔΥΝΑΜΕΙΣ που ΙΣΟΠΕΔΩΣΑΝ κάθε μορφή ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ των "ΕΥΡΩΠΑΙΩΝ" εταίρων σε λίγες ώρες....! Η τότε ΕΣΣΔ και όλος ο ΚΟΣΜΟΣ αναγνώρισαν την Ελληνική αντίσταση στον ΑΞΟΝΑ, αφού αυτή έμελλε να καθυστερήσει την ΟΛΙΚΗ επικράτηση του και να δώσει όχι ΜΟΝΟ την ευκαιρία ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗΣ, αλλά κάτι ΑΠΕΙΡΩΣ πιο σημαντικό. Το πνεύμα του ότι "αφού οι Έλληνες μια χούφτα έθνος, μπόρεσαν να γονατίσουν επί εξάμηνο τον Άξονα, ΜΠΟΡΟΎΜΕ κι εμείς". Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΕΠΑΝΑΛΑΜΒΑΝΕΤΑΙ. Τότε στις Θερμοπύλες, μετά στον Μαραθώνα και το ΄40 στα βουνά της Ηπείρου και στα Οχυρά της Μακεδονίας, η ΕΛΛΑΔΑ σταμάτησε ΜΟΝΗ της, ΕΝΤΕΛΩΣ ΜΟΝΗ της τις ΟΡΔΕΣ των ΒΑΡΒΑΡΩΝ, σώζοντας ΟΛΑΚΕΡΟ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ!
Nick Canellos Ηταν Κεφαλλονιτης δεν χπειαξοταν δημοψιφισμα.
Haris Alexandratos Το επισκέφτηκα με τον πατέρα μου περίπου το 1985, κατοικούνταν από άμεση απόγονο του αλλά δεν θυμάμαι την συγγένεια!
Τί κάνει Ἑλένη Παπαφλωράτου; Δεν έχω κατέβει από το καλοκαίρι. Ίσως καταφέρω μέσα στο Νοέμβρη. Καλά είμαι, πολλά φιλιά κι από Κασσιανή!
Γιωργος Γκιαφης ΚΑΠΟΤΕ ΠΡΕΠΕΙ  ΝΑ  ΓΙΝΕΙ ΣΕ ΠΟΡΟ ΜΙΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΕΝΟΣ ΑΛΛΟΥ ΜΕΓΑΛΟΥ ΜΕΤΑΞΑ ,ΤΟΥ ΓΕΡΑΣΙΜΟΥ (ΣΟΥΛΗ) ΠΟΥ ΣΑΝ ΒΟΥΛΕΥΤΗς ΤΟ 1953,,ΗΤΑΝΟ ΜΟΝΟΣ ,ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΥΠΑΡΞΗς ΤΟΥ ΠΟΡΟΥ! Επίσης ενημερωτικα η πλατεία Πόρου,, ονομάζεται ΙΩΑΝΝΗ ΜΕΤΑΞΑ,, διότο οπως γνωρίζω επί εποχής του του αναλογουν δυο πολυ μεγάλα εργα,, Η γέφυρα στο Στενό, και η διανυξη του δρομου προς Λιμάνι,,, (Ανωθεν της παιδικής χαράς)
Γιωργος Γκιαφης ΕΙΝΑΙ ΚΡΙΜΑ ΠΟΥ ΣΤΟΝ ΠΟΡΟ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΚΟΜΗ Ο ΚΕΝΤΡΙΚΟΣ ΔΡΟΜΟΣ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ,,ΑΛΛΑ ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ ΓΝΩΡΙΖΟΥΝ ΤΗΝ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΤΟΠΟ
Γιωργος Γκιαφης KAI MIA ETIKETA ME AΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΑ  http://porosvress.blogspot.gr/.../%CE%9F%CE%9C%CE%97%CE...

kefalonia,κεφαλονια,πορος,επαγγελματα,αρχαια,ομηρικη ιθακη
POROSVRESS.BLOGSPOT.COM|ΑΠΟ ΠΟΡΟΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ
και πάμε και σε ανάρτηση σε ΚΟΜΠΟΓΙΟ
Φωτογραφία του Orestis Kappatos.ΑΠΌ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΑς  ΚΑΙ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΤΗ ΤΗς  ΟΡΕΣΤΗ ΚΑΠΠΑΤΟ
Αναρτούμε στην ομάδα μας, την βιογραφία του Ιωάννη Μεταξά όπως και κάποια άγνωστα στοιχεία για τον «περίεργο» θάνατό του στις 29 Ιανουαρίου 1941. Τονίζουμε ιδιαίτερα ότι πρόκειται για βιογραφία και απέχει από πολιτικές ιδεολογίες. Η ανάρτηση γίνεται μόνο, γιατί ο Μεταξάς γεννήθηκε στην Ιθάκη και είχε καταγωγή από την Κεφαλονιά. Άρα επειδή προέρχεται από τα νησιά μας, μας ενδιαφέρει η βιογραφία του. Με το ίδιο σκεπτικό , είχαμε αναφερθεί στην συμμετοχή της Κεφαλονίτικης αντίστασης στα γεγονότα της μεραρχίας Acqui, αλλά και εγώ προσωπικά έχω αναρτήσει σπάνιες φωτογραφίες από τμήματα του ΕΛΑΣ στο Αργοστόλι. Επίσης κατά καιρούς , έχουμε δει (και θα συνεχίζουμε στο μέλλον να αναρτούμε), τις βιογραφίες Κεφαλλήνων και Θιακών, που δραστηριοποιήθηκαν σε όλους τους πολιτικούς χώρους. Δεν θα θέλαμε να μπούμε σε πολιτικούς σχολιασμούς και πολιτικές τοποθετήσεις. Δεν αφορούν την ομάδα, οι πολιτικές τοποθετήσεις οποιουδήποτε μέλους της. Για αυτό παρακαλώ λίγο προσοχή στα σχόλια σας…….
Ο Ιωάννης Μεταξάς γεννήθηκε στην Ιθάκη τον Απριλίο του 1871 και πέθανε στην Αθήνα στις 29 Ιανουαρίου 1941. Έλληνας στρατιωτικός και στη συνέχεια πρωθυπουργός και δικτάτορας (1936-1941).
‘Ηταν γιος του Παναγή Μεταξά και της Ελένης Τριγώνη και γεννήθηκε στην Ιθάκη, όπου ο πατέρας του ήταν έπαρχος. Ήταν γόνος του Κεφαλληνιακού κλάδου των Αντζουλακάτων της παλαιάς Βυζαντινής οικογένειας των Μεταξάδων, ενώ η οικογένειά του διατηρούσε τον τίτλο του Κόμη. Είχε δύο αδέρφια, τη Μαριάνθη και τον Κωνσταντίνο, ο οποίος σπούδασε νομικά, αλλά σχετικά νέος οδηγήθηκε στο ψυχιατρείο, για αυτό και ο Μεταξάς του είχε ιδιαίτερη αδυναμία. Τα παιδικά του χρόνια ήταν ευτυχισμένα παρ΄ όλες τις οικονομικές δυσκολίες της οικογενείας του. Η κατάσταση επιδεινώθηκε το 1879, όταν ο πατέρας του έχασε την πολιτική θέση που κατείχε και αναγκάστηκε να μετακομίσει στην Κεφαλονιά. Ο Μεταξάς, τελείωσε το Ελληνικό Σχολείο στην Κεφαλονιά, ενώ το Δημοτικό, το είχε βγάλει στην Ιθάκη. Από τότε είχε φανεί η ιδιαίτερη κλίση που είχε στα μαθηματικά.
Τον Σεπτεμβρίο του 1885, εισήλθε στη στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων, από την οποία αποφοίτησε το 1890 ως ανθυπολοχαγός του Μηχανικού. Η επιλογή του δεν ήταν τυχαία, αφού στο ίδιο σώμα υπηρετούσαν δύο συγγενείς του, ο Γεράσιμος και ο Νικόλαος Μεταξάς, μετέπειτα υπουργός των Στρατιωτικών. Το 1898 ,έχοντας την εύνοια του Βασιλιά, αλλά και του διαδόχου Κωνσταντίνου, φοίτησε στην Πολεμική Ακαδημία του Βερολίνου.
Ως αξιωματικός του Ελληνικού Στρατού έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους. Υπηρέτησε στο επιτελείο του διαδόχου Κωνσταντίνου και οργάνωσε μαζί με τον υπαρχηγό του , υποστράτηγο Δουσμάνη, τα της παραδόσεως της Θεσσαλονίκης από τον Ταξίν Χασάν Πασά. Επίσης, διαδραμάτισε ρόλο (μάλλον αρνητικό) στα γεγονότα που οδήγησαν στον Εθνικό διχασμό και το 1917 εξορίστηκε στην Κορσική. Με την επιστροφή του πρώην Βασιλιά Κωνσταντίνο στα τέλη του 1920, επανήλθε στην Ελλάδα και του προτάθηκε η ανάληψη της ηγεσίας, του εν Μικρά Ασία ευρισκομένου στρατού. Όμως ο Μεταξάς , όχι μόνο αρνήθηκε , αλλά προέβλεψε και την ήττα των Ελληνικών δυνάμεων. Ήδη από το 1914 , όταν ήταν ακόμη επιτελάρχης του Γενικού Επιτελείου Στρατού, είχε συντάξει υπόμνημα, όπου προεξοφλούσε την ήττα του ελληνικού στρατού σε περίπτωση επέμβασης στη Μικρά Ασία.
Ίδρυσε το κόμμα των Ελευθεροφρόνων, το οποίο κατάφερε πολλές φορές να εισέλθει στη Βουλή συγκεντρώνοντας όμως χαμηλά ποσοστά. Το 1936, κατόπιν διαφόρων συγκυριών, διορίστηκε Πρωθυπουργός της Ελλάδας, στη θέση του αποβιώσαντος Δεμερτζή και στη συνέχεια πρωτοστάτησε στην επιβολή του δικτατορικού καθεστώτος της 4ης Αυγούστου, κυβερνώντας έως το θάνατό του το 1941. Η δικτατορία του Μεταξά είχε αρκετά εξωτερικά γνωρίσματα των φασιστικών καθεστώτων. Δημιουργήθηκε η ΕΟΝ, οργάνωση νεολαίας, στην οποία χρησιμοποιούσαν σκούρες μπλε στολές (αντίστοιχα οι Ιταλοί φασίστες φορούσαν μαύρες στολές), υιοθετήθηκε ο χαιρετισμός δι’ ανατάσεως της δεξιάς χειρός (όπως στη Γερμανία του Χίτλερ). Παρά την συγγένεια του κόμματος του με τα αντίστοιχα κόμματα Ιταλίας και Γερμανίας ο Μεταξάς δεν συμμάχησε με καμία φασιστική χώρα, ενώ διατήρησε καλές σχέσεις με την Βρετανία. Προσπάθησε να στηριχθεί στη δύναμη του στρατού, με κύρια προσπάθεια την αποπομπή των βενιζελικών αξιωματικών. Το ιδανικό πολίτευμα κατά τον Μεταξά δεν ήταν η Αθηναϊκή Δημοκρατία, αλλά η στρατοκρατική Σπάρτη και η αρχαία Μακεδονία η οποία ενοποίησε πολιτικά την αρχαία Ελλάδα. Ο Μεταξάς προσπαθούσε να προβάλει τον εαυτό του ως τη μοναδική ελπίδα σωτηρίας σε ένα διαιρεμένο έθνος, ενώ στρεφόταν εχθρικά απέναντι στον "παλαιοκομματισμό", τις κοινοβουλευτικές τακτικές του παρελθόντος και κυρίως εναντίον της ιδέας του κομουνισμού. Το καθεστώς Μεταξά και η ιδεολογία περί «Γ΄ Ελληνικού Πολιτισμού», δεν βρήκε πλατιά απήχηση στην Ελλάδα, όσο βρήκε η εθνικοσοσιαλιστική ιδεολογία στη Γερμανία. Πέθανε στην Αθήνα στις 29 Ιανουαρίου 1941. Σε σύγγραμμα του Τ. Κοντογιαννίδη «Ήρωες και Προδότες στην Κατεχόμενη Ελλάδα», αλλά και στην μελέτη του Γ. Νικολούδη «Κατάσκοποι και Σαμποτέρ στην κατεχόμενη Ελλάδα (1941-1944) » αναφέρονται στοιχεία , σύμφωνα με τα οποία , θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει τον θάνατό του Μεταξά «περίεργο». Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή , ο θάνατός του προήλθε από φλεγμονή του φάρυγγα η οποία κατέληξε «σε απόστημα παραμυγδαλικόν που παρουσίασε εν συνεχεία τοξιναιμικά φαινόμενα και άλλας επιπλοκάς» , όπως ακριβώς αναφέρει το τότε ιατρικό ανακοινωθέν. Μια περίεργη πληροφορία όμως, δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «Βραδυνή» την επομένη του θανάτου του…. «Ο Άγγλος υποστράτηγος Ντ΄Αλμπιάκ έλθων αεροπορικώς εκ Κρήτης συνοδεύετο και από τον Άγγλο αρχίατρο του Ναυτικού, όστις και έκανε ιδιοχείρως ένεσιν εις τον ασθενή.» Και ένα ακόμα περίεργο γεγονός που μνημονεύεται στις δυο προαναφερθέντες μελέτες . Στην διάρκεια του πολέμου και όταν ο πρώην διοικητής Ασφαλείας Αθηνών X. Παξινός είχε διαφύγει στο Κάιρο μαζί με τον περιβόητο υπουργό του καθεστώτος Μανιαδάκη, βρέθηκε κάποιο βράδυ σε μια δεξίωση . Εκεί τον πλησίασε Άγγλος Διπλωμάτης και τον ρώτησε με τι ασχολείτο αυτήν την περίοδο που είχε διαφύγει στην Αίγυπτο. Ο Παξινός του απάντησε ότι συνέγραφε ένα βιβλίο στο οποίο θα αποκάλυπτε τα πάντα γύρω από τον θάνατο του Μεταξά, τονίζοντάς του χαρακτηριστικά «Το βιβλίο που θα εκδοθεί , νομίζω ότι δεν θα σας ενθουσιάσει.» Ο Άγγλος διπλωμάτης, χαιρέτησε ευγενικά τον πρώην Διοικητή Ασφαλείας και απομακρύνθηκε. Ο Παξινός έφυγε αργά το βράδυ από την δεξίωση, αλλά την επόμενη μέρα βρέθηκε δολοφονημένος σε ένα στενό του Καϊρου. Η Αστυνομία , ανακοίνωσε ότι είχε δολοφονηθεί από ληστές και έκλεισε βιαστικά τον φάκελο δολοφονίας του Παξινού.
Ο Πόλεμος, η κατοχή, τα γεγονότα στην Μέση Ανατολή αλλά και ο εμφύλιος, προσέφεραν πολύ ομίχλη γύρω από τον θάνατο του Μεταξά. Ποτέ δεν νομίζω ότι θα γίνουν γνωστά γεγονότα, που συνδέονται με τις τελευταίες στιγμές του ανθρώπου που έμεινε στην ιστορία για την αρνητική απάντηση που έδωσε στο Ιταλικό τελεσίγραφο της 28ης Οκτωβρίου 1940 και για την ταχεία πολεμική προπαρασκευή της Ελλάδας ενόψει του ελληνοϊταλικού πολέμου.
Τα στοιχεία προέρχονται από την ακόλουθη βιβλιογραφία :
«Παγκεφαληνιακά Ημερολόγια ετών 1938 - 39» του Σπύρου Σκηνιωτάτου
«Ήρωες και Προδότες στην Κατεχόμενη Ελλάδα», Τ. Κοντογιαννίδη
«Κατάσκοποι και Σαμποτέρ στην κατεχόμενη Ελλάδα (1941-1944)» του Γ. Νικολούδη

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου