Η ΕΛΛΑΔΑ ΤΗΣ ΑΕΝΑΗΣ ΚΡΙΣΗΣ
Μέλλον και Προοπτικές
Αποκλειστική Συνέντευξη
Με τον συμπολίτη μας από το Μόντρεαλ
καθηγητή
Οικονομικών και Ανάπτυξης
Γαβριήλ Μανωλάτο
Κύριε Μανωλάτε καλημέρα. Ευχαριστώ, εκ μέρους των αναγνωστών μας, για την καλοσύνη που είχατε να απαντήσετε στις ερωτήσεις μας. Έχετε ήδη δημοσιεύσει ένα άρθρο με τίτλο «Η ΦΤΩΧΕΙΑ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ ΣΗΜΕΡΑ» στο οποίο βρίσκουμε συγκλονιστικά στοιχεία για την κατάσταση που επικρατεί στην πατρίδα μας.
Από τα στοιχεία της τελευταίας έκθεσης της Ανεξάρτητης Ελληνικής Στατιστικής Αρχής όσον αφορά τις συνθήκες διαβίωσης στην Ελλάδα, ποια σας έκαναν μεγαλύτερη εντύπωση; Ή τι σας ανησύχησε περισσότερο;
Καλημέρα κύριε Αλεβιζόπουλε
Θέλω αρχικά, να σας ευχαριστήσω και εγώ για τη δυνατότητα που μου δίνετε να εκφραστώ και να παρουσιάσω τα αποτελέσματα της τελευταίας έκθεσης της Ανεξάρτητης Ελληνικής Στατιστικής Αρχής που είναι και λειτουργεί σαν παράρτημα ή σαν τμήμα της Στατιστικής Υπηρεσίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Θέλω επίσης να σας πω και συγχρόνως να ενημερώσω τους αναγνώστες σας ότι εγώ δεν είμαι ο γραφειοκράτης καθηγητής του Καναδά που από μακριά και με ασφάλεια κάνω ανώδυνη κριτική και σχόλια για την Ελλάδα. Είμαι πανεπιστημιακός καθηγητής που θήτευσα και λειτούργησα στην Πατρίδα και είμαι πλέον Έλληνας συνταξιούχος. Έζησα και ζω όλη την κρίση και τα προβλήματα της πατρίδας και των συμπολιτών μας. Στο Μόντρεαλ ήρθα με τον νεότερο γιο μου αναζητώντας τη διέξοδο ενώ η υπόλοιπη οικογένειά μου βρίσκεται στην Πατρίδα. Η οικογένειά μου είναι διχασμένη σαν αποτέλεσμα της ελληνικής κρίσης.
Να έρθω τώρα στην ερώτησή σας.
Κύριε Αλεβιζόπουλε, όλα τα στοιχεία της έκθεσης της Ανεξάρτητης Στατιστικής Αρχής είναι ανησυχητικά και απογοητευτικά. Δείχνουν ότι το τούνελ που περνάμε είναι ακόμα κατηφορικό και βαθαίνει. Φως, όχι μόνο δεν διαφαίνεται ακόμα, αλλά το σκοτάδι γίνεται ακόμα πιο πυκνό και η πορεία μας ακόμα πιο αβέβαιη.
Δεν είναι μόνο, ότι το ποσοστό ανεργίας έχει μια τάση αύξησης ενώ το ποσοστό απασχόλησης μια τάση μείωσης. Το άθροισμα του ποσοστού ανεργίας και απασχόλησης καλύπτει μόνο το 64% του ενεργού πληθυσμού της χώρας. Που σημαίνει, ότι το υπόλοιπο 36% είναι ή αδήλωτη εργασία ή αδήλωτη ανεργία. Οι αριθμοί αυτοί, πραγματικά σοκάρουν. Η χώρα βρίσκεται σε δύσκολη κατάσταση. Οι Έλληνες, σε ένα πολύ μεγάλο ποσοστό βρίσκονται σε κατάσταση κοινωνικού αποκλεισμού
Κύριε Μανωλάτε ποιο είναι το μέλλον της χώρας μας, όταν τα ποσοστά ανεργίας καλπάζουν;
Όπως σας ανέφερα κύριε Αλεβιζόπουλε, οι Έλληνες, σε πολύ μεγάλο ποσοστό, βρίσκονται σε κατάσταση κοινωνικού αποκλεισμού. Κανείς δεν ξέρει, κανείς δεν μπορεί να πει, λέγοντας αλήθεια στον λαό, πιο είναι το μέλλον αυτής της χώρας και των πολιτών. Έξι χρόνια τώρα συνεχώς κατρακυλάμε όλο και πιο βαθιά στο τούνελ των στερήσεων και της λιτότητας. Το ανέβασμα, όταν θα αρχίσει, θα είναι ασφαλώς και πιο δύσκολο και πιο μακροχρόνιο…
Μα κύριε Μανωλάτε ανακοινώθηκε ήδη ότι έχουμε ένα σημαντικό πλεόνασμα κυβερνητικών εσόδων σε σχέση με τα αναμενόμενα έσοδα. Αυτό δεν είναι από μόνο του κάτι το πολύ θετικό για την οικονομία;
Το κυβερνητικό πρωτογενές πλεόνασμα κύριε Αλεβιζόπουλε είναι η διαφορά μεταξύ εσόδων και δαπανών της κυβέρνησης για τη λειτουργία της μόνο. Δεν συμπεριλαμβάνονται σε αυτήν την έννοια οι δαπάνες για τα τοκοχρεολύσια. Αυτό τι σημαίνει στην ουσία; Εκ πρώτης όψεως δε λέει τίποτα, ούτε θετικό, ούτε αρνητικό. Αν όμως από μια δεδομένη κατάσταση, βελτιωθεί η οικονομία και αυξηθεί το Εθνικό Εισόδημα της χώρας και προκύψουν περισσότερα έσοδα για την κυβέρνηση, και βελτιωθεί το ισοζύγιο του προϋπολογισμού της, ώστε να υπάρξει αυτό το πλεόνασμα των εσόδων, θα είναι ασφαλώς, πολύ θετικό πράγμα.
Αν όμως αυτό το πρωτογενές πλεόνασμα ή αν θέλετε η αύξηση των κυβερνητικών εσόδων, προκύψει επειδή η κυβέρνηση δεν δαπανά τα απαιτούμενα για τη λειτουργία και για τις ανάγκες της οικονομίας με αποτέλεσμα, τη συρρίκνωση της οικονομικής δραστηριότητας, τη μείωση του ΑΕΠ, την εξοντωτική ανεργία, το χάσιμο των εισοδημάτων και συγχρόνως την αύξηση της φορολογίας και των χαρατσιών, τότε αυτό το πλεόνασμα και η αύξηση κυβερνητικών εσόδων που θα προκύψει, γιατί να είναι καλό πράγμα, αφού είναι αποτέλεσμα της ασφυξίας της οικονομίας και της κοινωνικής εξαθλίωσης; Δυστυχώς, το πλεόνασμα που αναφέρεστε, και η σχετική αύξηση των κυβερνητικών εσόδων προέκυψε από τη δεύτερη περίπτωση, δηλαδή από το ξεζούμισμα των πολιτών και την ασφυξία της οικονομίας. Μα και πάλι, αυτό το πλεόνασμα που υπήρξε, είναι πολύ μικρό για να λύσει οποιαδήποτε προβλήματα, ή για την εξυπηρέτηση του χρέους μας.
Τα περί πρωτογενούς πλεονάσματος και περί ανάπτυξης, δεν είναι, για την ώρα, παρά αυτοσαρκασμός και επιχειρήματα που αποτελούν αιχμές προπαγάνδας.
Ποιοι είναι κατά τη γνώμη σας, οι κύριοι παράγοντες που οδήγησαν τη
χώρα μας σε αυτή την κατάσταση; Φταίνε μόνο οι πολιτικοί ή και ο κόσμος με τις επιλογές του και τη συμπεριφορά του;
Κύριε Αλεβιζόπουλε, συγνώμη αλλά, η ερώτησή σας μου θυμίζει το περιγέλαστο και ανεπαίσχυντο εκείνο του Θόδωρου Πάγκαλου το «μαζί τα φάγαμε».
Οι ανεπαίσχυντες αθλιότητες του Πάγκαλου. Πώς μαζί τα φάγαμε; Γιατί να φταίνε και οι πολίτες κύριε Αλεβιζόπουλε και σε τι να φταίνε; Σε ένα κράτος που δεν υπάρχουν θεσμοί εύρεσης εργασίας και αυτό με ευθύνη των κυβερνήσεων και των πολιτικών σαν τον κύριο Πάγκαλο, όταν ο πολίτης αναζητά εργασία από αυτόν που προσφέρεται να του βρει εργασία, και προσφέρεται μόνο ο πολιτικός, αυτός ο πολίτης δεν είναι συνένοχος της διαφθοράς και της αθλιότητας αλλά θύμα της κατάστασης που δημιούργησε και διατήρησε και ο κύριος Πάγκαλος. Ο κύριος Πάγκαλος και κάθε κύριος πάγκαλος, αξίζει τον χαρακτηρισμό, αυτόν που κάποιος πρωθυπουργός είπε για μια μερίδα φοιτητών (τελείως άδικα και εσφαλμένα) «θρασίμι από οικογένεια». Λυπούμε για τα σκληρά μου λόγια και τους χαρακτηρισμού μα αυτή είναι η αλήθεια.
Σε ένα μόνο, θα μπορούσε κανείς να πει ότι, φταίνε και οι πολίτες κύριε Αλεβιζόπουλε. Και αυτό είναι το ότι μέχρι σήμερα δεν ξεσηκώθηκε να τους εκδιώξει να τους κυνηγήσει.
Εκτιμάτε, κύριε Μανωλάτε, πως μια αποχώρηση από τη Ε.Ε. και κατάργηση του ευρώ είναι καλύτερη λύση, από τα να μένουμε σε μια ευρωζώνη, με τις ηγεμονίες κάποιων κρατών πάνω από το κεφάλι μας;
Κύριε Αλεβιζόπουλε, η Ευρωπαϊκή Ένωση χρειάζεται να επαναπατριστεί στην Ευρώπη των λαών και των ιδρυτικών της αξιών. Να γίνει η Ευρώπη της αλληλεγγύης και των ανθρωπίνων αξιών. Η Ελλάδα πληρώνει ακριβά τη σημερινή Ευρώπη των πολυεθνικών και της διεθνούς χρηματοπιστωτικής εξουσίας, που είναι υπεράνω των κυβερνήσεων και των εθνών και φυσικά περιφρονεί τους λαούς. Έξι χρόνια βρισκόμαστε σε βαθειά κρίση οικονομική και κοινωνική και ακόμα έχουμε να δούμε το πόσο μακριά θα πάει η βαλίτζα… Ποτέ άλλοτε, στην ιστορία της ανθρωπότητας, στην ιστορία των οικονομικών κρίσεων και των κρατικών πτωχεύσεων μια χώρα δεν δοκιμάστηκε για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα όσο η Ελλάδα. Ποτέ άλλοτε δεν υπέφεραν οι πολίτες μιας άλλης χώρα, τόσο πολύ όσο οι Έλληνες υποφέρουν εδώ και έξι χρόνια στην «αγκαλιά» της Ευρωπαϊκής Ένωσης και στην «μέγγενη» του Ευρώ.
Εάν η Ελλάδα προσέφευγε σε εθνικό νόμισμα θα υπήρξε, σίγουρα για κάποιο διάστημα, θύελλα και οικονομική και κοινωνική. Θα είχαμε όμως, τώρα που μιλάμε, ξαστεριά και νηνεμία. Θα ήμασταν σε φάση ανάκαμψης και ανάπτυξης. Και κυρίως θα είχαμε σχετική εθνική ανεξαρτησία. Σήμερα, χωρίς εθνικό νόμισμα αλλά με νόμισμα χρήσης το ευρώ, αργοπεθαίνουμε κύριε Αλεβιζόπουλε. Οι ανάσες μας αραιώνουν και βαραίνουν. Όχι μόνο τα παιδιά μας αλλά και τα εγγόνια μας, είναι αμφίβολο αν θα μπορέσουν να βρεθούν στην κατάσταση που εμείς ήμασταν πριν την κρίση.
Τι είδους μεταρρυθμίσεις, είναι πλέον αναγκαίες και απαραίτητες για
την Ελλάδα;
Μια μόνο μεταρρύθμιση και αλλαγή χρειάζεται κύριε Αλεβιζόπουλε. Να βρεθούν σωστές κυβερνήσεις με σωστούς πολιτικούς που δεν θα επιδιώκουν την κατάληψη της εξουσίας πάση θυσία αλλά θα έχουν σαν στόχο και σαν μέλημά τους την υπηρεσία του λαού και της Πατρίδας. Να βρεθούν κυβερνήσεις με πολιτικούς έντιμους και δημοκρατικούς και όχι ψευδολόγους, μικρόνοες και ανεπαρκείς. Όλα τα άλλα θα έρθουν από μόνα τους μετά.
Τι γνώμη έχετε για τα μέσα ενημέρωσης στην Πατρίδα κύριε Μανωλάτε;
Ποια μέσα ενημέρωσης; Υπάρχουν; Μήπως εννοείτε τα σαθρά μέσα της γελοίας προπαγάνδας; Ο λαός τους έχει πάρει χαμπάρι κύριε Αλεβιζόπουλε. Κάτι έχω ακούσει για βοθροκάναλα… εσείς;
Εντούτοις, στην επαρχεία υπάρχουν μικρά αλλά ουσιώδη μέσα ενημέρωσης που στηρίζονται σ’ αυτά οι πολίτες για τη σωστή ενημέρωσή τους. Αυτά τα συγχαίρω και τα ενθαρρύνω να συνεχίσουν το έργο τους γιατί είναι σημαντικό.
Σας ευχαριστώ πολύ κύριε Μανωλάτε και σας εύχομαι γρήγορα να γυρίσετε στην Πατρίδα.
Σας ευχαριστώ και εγώ κύριε Αλεβιζόπουλε. Συνεχίστε την προσπάθειά σας. Η Κεφαλονιά μας το αξίζει οι Κεφαλλονίτες το χρειάζονται.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου