Οι αθέατες πλευρές, στον διάλογο,για την Ομηρική Ιθάκη.

Μιά εκκρεμότητα με την Ιστορία.

περιμενουμε σχολιασμους σας: Ε Δ Ω

Εδώ και δεκαετίες,μεταξύ Κεφαλλονιάς και Ιθάκης,έχει ανοίξει ένας ενδιαφέρον διάλογος, σε σχέση με τον γεωγραφικό προσδιορισμό,της Ιστορικής Ιθάκης,της Οδύσσειας του Ομήρου,διάλογος που επανέρχεται συχνά στο ίδιο σημείο, χωρίς κατάληξη, καθώς κάποια δεδομένα επιμένουν να την τοποθετούν έξω ,από την σημερινή Ιθάκη.

Φίλοι των νησιών , με γνώση του θέματος,εκτιμούν,πως οι βαθύτεροι λόγοι για την Ιστορική αυτή εκκρεμότητα,είναι ουσιαστικά δύο.

Ο 1ος) αφορά,το συναισθηματικό μέρος των κατοίκων των δύο νησιών ,που τρέφουν μεγάλη αγάπη για τον πολυμήχανο Οδυσσέα και την Οδύσσεια του Ομήρου, με την προσφορά του στην Ελληνική Ιστορία που συγκινεί,όπου διεκδικούν,ο καθένας για το νησί του,τον γεωγραφικό προσδιορισμό της Ιστορικής Ιθάκης και ο 2ος) έχει να κάνει, με το Τουριστικό ενδιαφέρον που ευλόγως δημιουργείται,από τον προσδιορισμό της, σε ένα από τα δύο,αυτά τα νησιά. Ανεξάρτητα από το εάν έτσι έχουν τα πράγματα,το θέμα είναι, πως ο προσδιορισμός αυτός παραμένει σε εκκρεμότητα , που άθελά του δημιουργεί ζητήματα,που ξεπερνούν τον τοπικό χαρακτήρα τους .Ποιά είναι αυτά;

Εάν ανατρέξουμε στην πολυσχιδή και πολυδαίδαλη Ελληνική Ιστορία,που συμβαίνει να είναι και Παγκόσμια και θελήσουμε να αναδείξουμε μία, από τις πολλές και μεγάλες προσωπικότητες που συνέβαλλαν στην διαμόρφωσή της,θα καταλήξουμε πως ,μία απ αυτές, είναι ο Όμηρος.Αποτελεί την πλέον δυναμική Ιστορική προσωπικότητα Παγκόσμια, που με τα έπη του ,την Ιλιάδα και την Οδύσσεια ανέδειξε την ποίηση του,ως ένα από τα κορυφαία σύμβολα Πολιτισμού στην Ανθρωπότητα,όπου είναι αποδεκτός και σεβαστός από όλους.Όμως ο Όμηρος δεν ήταν μόνο αυτό.Ήταν πολλά περισσότερα. Ένας φιλόσοφος ,ένας βαθύς γνώστης της Ελληνικής Ιστορίας, καταγραφέας του γεννεαολογικού δένδρου των Ελλήνων,που επιρρέασε τους σύγχρονούς του,που με την σειρά τους τον ανέδειξαν σε κορυφαίο,από την τότε εποχή.Έτσι δεν είναι τυχαίο,πως ο μεγαλύτερος εκπολιτιστής της αρχαιότητος, ο Μ. Αλέξανδρος, είχε πάντα στο προσκεφάλι του,πέρα από τις ρήσεις του μεγάλου δασκάλου , του Αριστοτέλη και την Ιλιάδα του Ομήρου,που προσέτρεχε σαυτήν, σε κάθε δύσκολη στιγμή.

Ωστόσο, έχουν καταγραφεί Διεθνώς,ξένες δυνάμεις προς τον Ελληνισμό,με μεγάλη οικονομική ισχύ,που ενοχλούνται από την δυναμική που έχει η Ελληνική ιστορία και ενισχύουν , σε διάφορα συνέδρια ιστορικού χαρακτήρα ,επιστήμονες που την αμφισβητούν γενικώς ,αλλά και αξιοποιούν ,τις καλοπροαίρετες και αγαθές προθέσεις,των ντόπιων κατοίκων, να διεκδικούν την καταγωγή και το Βασίλειο του Οδυσσέα, στον τόπο τους, ενσπείροντας,οι δυνάμεις αυτές όμως, μιά έρπουσα αμφισβήτηση, περι μιάς φανταστικής δήθεν παρουσίας , κατ αρχήν ,του ίδιου του Όμηρου και δευτερευόντως για την Ιστορική του αξιοπιστία.Έτσι δεν θα αρκούσε στον κάθε αμφισβητία,τίποτα περισσότερο, από το να πραγματοποιήσει δύο ταξίδια ,ένα στην Κεφαλλονιά και το άλλο στη Ιθάκη,στα Καφενεία και στις Ταβέρνες κάθε περιοχής,όπου να πιάσει τυχαία,από ένα νησιώτη στα μέρη αυτά και να ρωτήσει να μάθει,για το τί κουβεντιάζεται από τους ντόπιους,για το που βρίσκεται η Ιστορική Ιθάκη. Το σοβαρότερο στοιχείο,ώς προς αυτό,δεν είναι το γεγονός,πως ο σαφής Όμηρος,δινει περιγραφές και πληροφορίες τέτοιες,που ο κάθε Κεφαλλονίτης και Ιθακήσιος πολίτης ,μπορεί να επιλέξει, ο καθένας το νησί του, ως τόπο προσδιορισμού της Ιστορικής Ιθάκης, αλλά η αδυναμία να κατανοήσουμε,τι πραγματικά εννοεί ο Όμηρος με τα στοιχεία που παραθέττει,καθώς φαίνεται,πως μας λείπουν επιπρόσθετα στοιχεία ,της τότε εποχής,ζήτημα που αξιοποιεί όμως ο ξενος παράγοντας,τελείως διαφορετικά περνώντας στην αντιπέρα όχθη,με αφορισμούς του τύπου: για να μή καταλήγουμε εμείς σήμερα στον προσδιορισμό της Ιστορικής Ιθάκης,άρα ο μέγας Όμηρος είναι, ένας παραμυθάς ολκής.Εκεί αποσκοπούν και εκεί αποβλέπουν. Στην αμφισβήτησή του.

Επομένως το ζήτημα δεν τίθεται, σε σχέση με την πλειάδα, ενός καλοπροαίρετου Ιστορικού ενδιαφέροντος που εκδηλώνεται κάθε φορά,με γυρίσματα ντοκιμαντέρ,επι τόπου ,σε Κεφαλλονιά και Ιθάκη, από διάφορες χώρες και χώρους που μας κολακεύουν,ούτε το ότι ,ο κάθε ενημερωμένος Πολίτης,σήμερα,στα δύο αυτά νησιά,αναπτύσσει την δική του θεωρία,με επιχειρήματα,για τα όσα η δική του αλήθεια ορίζει,στο τί ,κατ΄αυτόν εννοεί ο Όμηρος,αλλά την ανάγκη, μέσα σε ένα πνεύμα συνεργασίας της Ιστορικής και Αρχαιολογικής επιστήμης, να αφεθούν ανεπιρρέαστες αυτές,να προσδιορίσουν με αντικειμενικές εκτιμήσεις και σε βάθος έρευνα,όχι μόνο, για το πού βρίσκεται η παραγματική Ιστορική Ιθάκη, μα κυρίως,αυτή η αλήθεια να γίνει αποδεκτή και σεβαστή ΑΠΟ ΌΛΟΥΣ. Σίγουρα δεν είναι λίγο και περιποιεί μεγάλη τιμή για τον καθένα από τους πολίτες, κάθε νησιού ,μιά τέτοια καταγραφή. Ούτε είναι ευκαταφρόνητη η πλευρά της Τουριστικής αξιοποίησης, καθώς αποκτά ιδιαίτερη δυναμική και ενδιαφέρον,από μόνο του.Ωστόσο είναι,τελείως διαφορετικό,με βάση αυτά τα δεδομένα,να αναβάλλεται,η κατάληξη της επιστήμης κάθε φορά που βρίσκεται στο κατόφλι προσδιορισμού της,επειδή της “τραβούν το μανίκι”κάποιοι για να αναβληθεί, στοιχείο που αξιοποιείται από τον ξένο παράγοντα,για να αμφισβητηθεί η αξιοπιστία του Ομήρου .Το γεγονός μιάς κατάληξης ,πέρα του ότι αποκαθιστά μιά ιστορική εκκρεμότητα,απέναντι στην Ιστορία,δεν είναι μόνο προς όφελος ,της Κεφαλλονιάς ή της Ιθάκης,αλλά της Ελλάδας ολόκληρης,αφού πάντα στο παιχνίδι,που κρύβει ,”το κυνήγι του χαμένου θησαυρού”,πέρα από την πλοκή και το ενδιαφέρον για όλους τους συμμετέχοντες,κρύβει και την μέγιστη ικανοποίηση, που είναι η εύρεση του ίδιου του χαμένου θησαυρού ,αδιάφορο σε ποιόν ανοίκει ,γιατί τελικά ανοίκει σε όλους και οφελούνται όλοι από αυτόν.