Η «επιλεκτική» λογοκρισία της Google ακολουθεί τα χνάρια του Twitter

Μέσα στις επόμενες εβδομάδες, το Blogger της Google θα αρχίσει να προωθεί τους χρήστες του σε τοπικά domain names, για παράδειγμα στο blogspot.com.gr αντί στο blogspot.com. Γιατί; Για να αποφύγει να αφαιρεί περιεχόμενο που δεν συνάδει με τους νόμους μίας χώρας.

Όπως και το Twitter και η Google δέχεται συχνά δικαστικές εντολές ώστε να αφαιρούν περιεχόμενο που διώκεται σε κάποια συγκεκριμένη χώρα επειδή παραβιάζει κάποιο νόμο. Προκειμένου να αφαιρεί το περιεχόμενο αυτό τοπικά και να μην το αφαιρεί από το παγκόσμιο κοινό, η Google ανακοίνωσε πως προχωρά σε αυτή την «μετακίνηση» των αναγνωστών των blogspots ανάλογα με την χώρα στην οποία βρίσκονται.

Οι διαχειριστές των blogspots δεν θα δουν κάποιες ορατές αλλαγές, εκτός από το redirection των url σε country-code top level domains ccTLDs. Τα URLs των προσαρμοσμένων domains δεν θα έχουν καμία αλλαγή.

Σύμφωνα με την Google «η μετακίνηση σε τοπικά domains θα μας βοηθήσει να προωθήσουμε την ελεύθερη έκφραση και την αξιόπιστη δημοσίευση περιεχομένου, ενώ παράλληλα θα έχουμε περισσότερη ευελιξία στην συμμόρφωσή μας με τους κατά τόπους νόμους σε κάθε χώρα, όταν αυτοί απαιτούν να αφαιρέσουμε περιεχόμενο. Ενεργοποιώντας τα ccTLDs, οι ‘αφαιρέσεις΄ περιεχομένου θα διαχειρίζονται ανά χώρα, περιορίζοντας έτσι τον αντίκτυπο στον μικρότερο αριθμό αναγνωστών. Περιεχόμενο που θα αφαιρείται εξαιτίας ενός νόμου μίας χώρας, θα αφαιρείται μόνο από το σχετικό ccTLD”.

Πρακτικά; Αν οι νόμοθέτες της χώρας που ζει κάποιος αποφασίσουν πως ένα blogpost είναι υβριστικό ή «ανεπιθύμητο», εκδίδουν δικαστική εντολή που ζητά από την Google να αφαιρέσει το εν λόγω περιεχόμενο. Με την χρήση των ccTLDs, η Google δεν θα αφαιρεί το περιεχόμενο, απλά δεν θα είναι ορατό σε χρήστες που μπαίνουν από αυτή την χώρα.

Καλό θα πείτε; Ίσως, αν σκεφτεί κανείς πως δεν φεύγει εξ ολοκλήρου το περιεχόμενο. Το κακό της υπόθεσης είναι πως το World Wide Web, όπως δημιουργήθηκε από τον Tim Burners Lee και δόθηκε στην διάθεση του κόσμου από το CERN για το κοινό καλό (άρα δεν έχει ιδιοκτήτη, ούτε εθνικότητα) ξαφνικά, μετατρέπεται σε μία έκταση στην οποία μπαίνουν συρματοπλέγματα.