ΣΥΝΤΑΚΤΗΣ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ
Δημήτρης Παπαδημητριάδης, MD MSc, ψυχίατρος - ψυχοθεραπευτής, maga.gr founder & CEO
Τα δικά μου συμπεράσματα από τις εκλογές:
- Η πείνα, η φτώχεια και η εξαθλίωση δεν είναι λαϊκισμός, αλλά πολιτική πραγματικότητα.
- Ο φόβος λειτουργεί την πρώτη φορά, άντε και τη δεύτερη. Δεν το λέμε εμείς οι ειδικοί, το λεν τα παραμύθια για παιδιά.
- Οι κοινωνίες συμπαθούν περισσότερο τους χαρισματικούς ηγέτες (εκείνους που μπορούν να εμπνεύσουν) από ό,τι τους συναλλακτικούς ηγέτες (εκείνους που κάτι δίνουν – κάτι παίρνουν, για να μένουν στη θέση τους).
- Ο μεσαίος χώρος κατακερματίστηκε στα εξ ων συνετέθη. Είναι, δε, μολυσμένος με τόση πολιτική ραδιενέργεια, που θυμίζει Τσερνομπίλ και κατοικείται πλέον από τερατογενέσεις. Οποιαδήποτε απόπειρα για επιτυχημένη ανασύνθεση θα είναι χρήσιμη για λόγους πολιτικής ισορροπίας, αλλά θα πάρει καιρό… (όλα τα ραδιενεργά υλικά που σέβονται τον εαυτό τους έχουν μεγάλο χρόνο ημιζωής και συνεχίζουν να διασπώνται επί μακρόν).
- Χωρίς ιδεολογία, ιδεολόγους και πολιτική ταυτότητα τα ποσοστά χτυπάνε ταβάνι μονοψήφιο και συγκεκριμένο. Ούτε δεκαδικό παραπάνω (…είτε είναι Ευρωεκλογές, είτε από τις άλλες)!
- Για να κάνεις ομελέτα πρέπει να σπάσεις αυγά. Κάτι γκρεμίζεις για να φτιάξεις κάτι καινούριο, ακόμη και αν αποφασίζεις να κρατήσεις την πρόσοψη. Δεν με πιστεύετε; Ρωτήστε μια νοικοκυρά, ή έναν μηχανικό. Οτιδήποτε λιγότερο τυχόν προτείνεται, δεν αξιολογείται ως επαρκές, με κοινή λογική.
- Ο ρατσισμός σε μια κοινωνία, ή ο εθνικισμός, υπάρχει από πάντα και ζει σταθερά κάτω από την επιδερμίδα της. Ενίοτε αποκτά ονοματεπώνυμο και τότε μοιάζει πιο τρομακτικός.
- Βουλευτές εκλέγονται κατά προτεραιότητα αναγνωρίσιμοι συμπολίτες μας, καθώς επίσης οι επαγγελματίες στο σπορ. Ακόμη και η πρώτη φορά χρειάζεται συνήθως μια προηγούμενη φορά – έστω κάπου αλλού -.
- Στην Ελλάδα (αλλά όχι αποκλειστικά) τα λευκά περιστέρια είναι τηλεκατευθυνόμενα. Για να μην σε κουτσουλήσουν χρειάζεται η ευλογία του παπά, ό,τι χρώμα κι αν φοράς.
- Τα ενδοκομματικά διαζύγια έχουν απρόβλεπτες συνέπειες. Μπορεί το αριστερό Twix™ να στρώνει την καραμέλα και το δεξί Twix να απλώνει την καραμέλα, αλλά στην πολιτική και τα δύο καταλήγουν στα τελευταία ράφια.
- Ένα μονοψήφιο ποσοστό δεν είναι επιτυχία… σημαίνει ότι 91+% σε απέρριψαν (εκείνων που ψήφισαν δηλαδή, γιατί 4 στους 10 δεν μπήκαν ούτε στον κόπο). Χρειάζεται περισυλλογή και αυτοκριτική σε κάθε περίπτωση (το ΚΚΕ και ο Β. Λεβέντης εξαιρούνται ως αξίες σταθερές).
- Η φράση “με αίσθημα ευθύνης” πρέπει να είναι η πιο κλισέ πολιτική ατάκα της οικουμένης. Η φράση “μαζί θα προχωρήσουμε” πρέπει να είναι η αμέσως επόμενη.
- Τα ετερώνυμα έλκονται και όταν υπάρχει πάθος, στους δύο τρίτος δεν χωρεί. Οι υπόλοιποι μπουκάλοβα …άνευ χαρτοφυλακίου. (Βρε, δεν μπορείς να θες να επιβάλεις τον εαυτό σου ακόμα δεν βγήκες απ΄ τ΄ αυγό …άσε που δεν θες να το σπάσεις κιόλας – βλέπε παραπάνω.)
- Η ανακοίνωση των Exit Poll στις τηλεοράσεις θα είναι περιττή στο εξής. Θα αρκεί το χρώμα του ταγιέρ της τηλεπαρουσιάστριας.
- Ο λαός δεν σώζεται… σώζει! (Ν. Καζαντζάκης).
Καλωσήλθες καινούρια κυβέρνηση!
ΥΓ1: Ο κομήτης πέρασε και δεν άγγιξε (με εξαίρεση το Μέγαρο Μαξίμου). Τα ATM δίνουν χρήματα (καθώς συντάσσεται το παρόν). Το χαρτί τουαλέτας περισσεύει. Ο περιπτεράς μου έδωσε ρέστα σε ευρώ (θαύμα!). Τα ξένα ΜΜΕ ανακαλύπτουν ξανά την Ελλάδα, σήμερα 26 Ιανουαρίου ’15, και δείχνουν να τη συμπαθούν περισσότερο από κάθε άλλη φορά (…έστω καιγια λίγο). Πίσω από τις λέξεις δεν ήταν μόνο ο Αλέξης.
ΥΓ2: Παρακαλούνται οι υποψήφιοι να διακόψουν, επιτέλους, τις διαφημίσεις τους στο Facebook (…τουλάχιστον για όσο διαρκεί η συμπάθεια των ξένων ΜΜΕ, βλέπε ΥΓ1). Οι εκλογές, πράγματι, τελείωσαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου