ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΡΙΣΗ - του Γαλιατσάτου Οδυσσέα

ΕΛΛΗΝΙΚΗ  ΚΡΙΣΗ    Ιούνιος    2015                                                                                                   του Γαλιατσάτου  Οδυσσέα

Δυστυχώς  στην Ζώη δεν φτάνει να έχει κανείς το δίκιο με το μέρος του εάν δεν διαθέτει  την  ικανότητα   την δυνατότητα    και τις προϋποθέσεις  να  το  διεκδικεί  με  επιτυχία.

Θεωρώ  πως δεν έχει νόημα να κρίνει κανείς την διαπραγμάτευση που διεξήγαγε η κυβέρνηση,  αφού στο τέλος αυτό που μετράει είναι το αποτέλεσμα το οποίο και ζούμε σήμερα  όλοι  μας.  Σε κάθε περίπτωση αυτό που απαιτείται   είναι ψυχραιμία και υπομονή.

Η Ελλάδα στις τελευταίες διαπραγματεύσεις της 26 -6- 2015 δεν κατάφερε να πετύχει εκείνη  την   βιώσιμη  οικονομική λύση που χρειάζεται.

Είμαι  όμως  βέβαιος  πως   στο  τέλος  η Ελλάδα θα  τα  καταφέρει  και αυτό  γιατί ο τορπιλισμός  της  συμφωνίας δεν μπορεί να προηλθε από την άρνηση εκ μέρους της κυβέρνησης για    κάποια από  μέτρα που  απαιτούσαν  οι δανειστές  όπως.                                                                                                  α)   Περιορισμός των συντάξεων κατά 400 εκ. €   β)   Μείωση των εξοπλιστικών δαπανών   «όταν  ο πρωθυπουργός  κατέθεσε τη Δευτέρα 22-6 στις Βρυξέλλες   περικοπές ύψος 200 εκατ. € στον αμυντικό προϋπολογισμό του επόμενου  έτους.   Γ) την μη αποδοχή πρωτογενούς πλεονάσματος ύψους 0,8 ⁰/₀  αντί  1⁰/_{0 .}                                                                                                              Άρα η  μη  συμφωνία  ίσως  κρύβει   εναλλακτικά   σενάρια  όπως:                                                                     α)  Την προσπάθεια  της ευρωζώνης  να  διωξει το ΔΝΤ ώστε  να μην  αποφασίζει το ΔΝΤ για το  μελλον  της Ευρώπης.                                                                                                                                             β) Ίσως μια κρυφή διαγραφή κατ εντολή των ΗΠΑ του χρέους  κοντά στο 45  ⁰/₀   ώστε να εξαφανιστούν χρέη  ύψους 170 δις  όπως  πρόσφατα δημοσιεύτηκε σε γερμανική εφημερίδα.                                                                                                                                                                γ) Την άρνηση της καγκελαρίου   να συνδέσει το όνομα της με την έξοδο της Ελλάδας  από την ευρωζώνη   που   θα οδηγήσει αργά η γρήγορα στην διάλυση της.

 Βάσει αυτών , δύσκολα μπορεί κανείς να πιστέψει πως η Ελλάδα θα οδηγηθεί στη χρεοκοπία  χωρίς όμως αυτό να  πρέπει να χρησιμοποιηθεί εκβιαστικά από την ελληνική κυβέρνηση.  Το αληθινό  ερώτημα που θα κληθούμε να απαντήσουμε την Κυριακή 5 Ιουλίου  δεν είναι ευρώ η δραχμή  όπως  πολλοί  θέλουν  να επιβάλουν.  Το αυτονόητο είναι ότι παραμένουμε στο ευρώ με επικρατέστερα σενάριο την πληρωμή ενός  μέρους των μισθίων και των  συντάξεων με υποσχετικές  (δημιουργώντας ένα δεύτερο νόμισμα εντος της ευρωζώνης).  Το ερώτημα λοιπόν του δημοψηφίσματος είναι εάν η Ελλάδα συνεχίσει να είναι μια μίζερη τοκογλυφική αποικία, χωρίς να μπορεί να αποφασίζει για το μέλλον της η μια χώρα με κάποια στοιχειώδη προοπτική.

Υ.Τ Τέλος  ειλικρινά έχω σοκαρισθεί, ακούγοντας πως κάτω από αυτές τις συνθήκες γίνεται συζήτηση για έναν υψηλότερο ΦΠΑ που μπορεί  να εκτροχιάσει ακόμη και μία χώρα με ισχυρή  οικονομά.