ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΒΑΣΙΛΗ ΛΟΡΕΤΖΑΤΟ

Κωμική η καταστροφή της Ελλάδας

Για 2 δις ευρώ δόση έχουν καταστρατηγήσει κάθε άρθρο του Συντάγματος.

 Για τουλάχιστον 13 δις αναρωτιόμαστε τι άλλο θα κάνουν. 

Αν ένας μάνατζερ πήγαινε αυτόν τον λογαριασμό στον γενικό διευθυντή της εταιρείας

 δεν θα...

Το κωμικό τέλος της Ελλάδας

Η καταστροφή της Ελλάδας είναι κάτι που προφανώς δεν επιθυμώ. Κυρίως επειδή είμαι κάτοικός της και φοβούμαι πως θα με πάρει μαζί στον τάφο της που επιμελώς σκάβει εδώ και πολλές δεκαετίες. Γι' αυτό και καμιά φορά που έχω πιει λίγο παραπάνω ξεστομίζω μπούρδες όπως «να δείτε που η Ελλάδα θα επιβιώσει και αυτή τη φορά» ή ακόμα μεγαλύτερες όπως «δεν μπορεί να πάμε πιο κάτω». Μετά ξενερώνω, συνειδητοποιώ πως δεν είμαι ούτε 5χρονο, ούτε αριστερός, να μπερδεύω την επιθυμία με την πραγματικότητα και συνεχίζω να ζω με το αναπόφευκτο.

Η Ελλάδα δεν μπορεί παρά να καταστραφεί. Επειδή αντιλαμβάνομαι πως ανάμεσά σας υπάρχουν και κάποιοι οι οποίοι, χωρίς κανέναν απολύτως λόγο, είναι αισιόδοξοι, επιτρέψτε μου να σας πως τις 10 πρώτες αποδείξεις που μου έρχονται στο μυαλό και που δεν αφήνουν καμία αμφιβολία για το επερχόμενο τέλος. Μη φοβάστε και δεν θα μελαγχολήσετε. Ευτυχώς, το συγκεκριμένο τέλος εκτός από βέβαιο είναι και πολύ κωμικό.

1. Ο πρωθυπουργός της Ελλάδας είναι ένας ακαλλιέργητος άνθρωπος που δεν καταλαβαίνει πώς λειτουργεί η οικονομία, θεωρεί ατυχία να πέσει πάνω σε λέμβο μεταναστών την ώρα που επισκέπτεται νησί για να δει από κοντά το πρόβλημα της μετανάστευσης, δεν έχει κάνει καμία δουλειά πέραν αυτής του κομματόσκυλου, δεν μιλάει καλά καμία γλώσσα όπως καταλάβαμε όταν τον ακούσαμε να προσπαθεί να μιλήσει αγγλικά αλλά και όσες φορές τον έχουμε ακούσει να μιλάει ελληνικά, δεν ξέρει ούτε τα βασικά της γεωγραφίας της χώρας που κυβερνά, λέει ψέματα πιο συχνά κι από όσο πάει τουαλέτα και δεν κρύβει το θαυμασμό του για ανθρώπους οι οποίοι πολέμησαν προκειμένου η Ελλάδα να εισχωρήσει στο ανατολικό μπλοκ παρέα με Βουλγαρία, Ρουμανία, Αλβανία κ.λπ. (βέβαια με βάση τις χώρες που ανήκαν στο συγκεκριμένο μπλοκ και την εικόνα της Ελλάδας που ανήκει στους Έλληνες καταλαβαίνουμε πως η πατρίδα μας εκεί ίσως να ταίριαζε πιο καλά).

2. Αρχηγός του μεγαλύτερου ελληνικού κόμματος της αντιπολίτευσης είναι και μπορεί να συνεχίσει να είναι ο Βαγγέλας ο Μεϊμαράκης. Ένας άνθρωπος τόσο ανεπαρκής πνευματικά ώστε να πιστεύει πως ο Κουμουτσάκος έφαγε ξύλο επειδή ο υπουργός Παιδείας πιστεύει πως η σφαγή των Ποντίων ήταν εθνοκάθαρση και όχι γενοκτονία. Ή μπορεί να εκλεγεί ο Κούλης χωρίς επώνυμο ο οποίος, παρότι ένθερμος μεταρρυθμιστής (κατά δήλωσή του) είναι έτοιμος να αγωνιστεί για να προστατεύσει τους αγρότες από τους φόρους οι οποίοι, ως γνωστόν, είναι για όλους τους υπόλοιπους. Ή μπορεί να εκλεγεί ο άλλος μεταρρυθμιστής (κατά δήλωσή του), ο Άδωνις ο Γεωργιάδης, ο οποίος δεν χάνει ευκαιρία να ορκιστεί σε εκείνο το ωραίο τρίπτυχο της 7ετίας με την Πατρίδα τη Θρησκεία και την Οικογένεια. ΄Η μπορεί να εκλεγεί ο Τζίτζι ο Κώστας. Ο άνθρωπος που δεν μπορεί να απαντήσει με σαφήνεια ακόμα κι αν τον ρωτήσεις τ' όνομά του και ίσως ο μοναδικός που κάνει το χαρακτηρισμό «κύριος τίποτα» που κάποτε ακούστηκε για τον Δημήτριο Λ. Αβραμόπουλο να μοιάζει άδικος.

3. Με δεδομένο πως την κυβέρνηση του πρωθυπουργού και την αντιπολίτευση των 4 μνηστήρων στηρίζουν 7 στους 10 ψηφοφόρους, καταλαβαίνετε πως η συντριπτική πλειοψηφία των κατοίκων της χώρας επιδιώκει με πάθος την καταστροφή της χώρας. Ευτυχώς οι περισσότεροι από αυτούς έχουν και χιούμορ: Οι ψηφοφόροι του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ψήφισαν ένα κόμμα που πιστεύει στο μεγάλο κράτος και τώρα, για να μας διασκεδάσουν, διαμαρτύρονται για το ύψος της φορολογίας (όπως πολύ σωστά επεσήμανε ο GVeltsi).

4. Είναι μια χώρα στην οποία είναι μεμπτό το να είσαι «αντικομμουνιστής» καθώς από πολλούς συνανθρώπους μας θεωρείται ανεπίτρεπτο εκτός από τις μαύρες να μη γουστάρεις ούτε τις κόκκινες δικτατορίες. Είναι μια χώρα στην οποία -και πολύ σωστά- γίνεται χαμός αν ο κολλητός του δεξιού πρωθυπουργού κουβεντιάζει με εκλεγμένους φασίστες που πολύ θα ήθελαν να ανατρέψουν το πολίτευμα αλλά δεν τρέχει μία αν βουλευτές του αριστερού πρωθυπουργού κουβεντιάζουν με φασίστες καταδικασμένους για δολοφονίες που έκαναν προσπαθώντας να ανατρέψουν το πολίτευμα.

5. Ο υπουργός της ελληνικής, δημόσιας και δωρεάν (αν δεν πληρώνεις φόρους) Παιδείας δεν κατάφερε ποτέ να πάρει το πτυχίο της σχολής στην οποία μπήκε.

6. Ο πιο επιτυχημένος Έλληνας σατιρικός είναι τόσο κολλητός με την εξουσία ώστε ο πρωθυπουργός -που ως πραγματικός ηγέτης χρειάζεται το γελωτοποιό του- να τον καλεί στις συναντήσεις με τους υψηλούς καλεσμένους του.

7. Η Ελλάδα είναι η χώρα που (μετά από μήνες προσπαθειών) κατάφερε να κάνει τη Μάικροσοφτ να καταλάβει πως η Ρουμανία είναι πολύ προτιμότερη αν δεν θέλεις να κάνεις μπάνια και ηλιοθεραπεία αλλά να επενδύσεις.

8. Η Ελλάδα είναι μια χώρα στην οποία καταδικάζεται έντυπο επειδή αποκάλεσε «σταλινικό γκαουλάιτερ» έναν άνθρωπο που για χρόνια ήταν μεγαλοστέλεχος του ΚΚΕ: τον υπουργό των εξωτερικών Νίκο Κοτζιά ο οποίος (σύμφωνα με την απόφαση του σεβαστού δικαστηρίου) «υπήρξε ιδρυτικό στέλεχος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ » (ναι, ναι, έτσι το γράφει ακριβώς, χαρίζοντας νέο περιεχόμενο στη φράσεις «εμπιστεύομαι την ελληνική δικαιοσύνη» και μαρτυρώντας την πραγματική ηλικία του Κοτζιά που πρέπει να είναι γύρω στα 120).

9. Η Ελλάδα είναι η χώρα που ένας βουλευτής τρώει ξύλο μπροστά σε διμοιρία των ΜΑΤ και ο άνδρες των ΜΑΤ, ως δημόσιοι υπάλληλοι που σέβονται το λειτούργημά τους, χαζεύουν ατάραχοι το θέαμα. 5 μέρες μετά, τα λαγωνικά της ΕΛ.ΑΣ. δεν μπορούν να συλλάβουν τους δράστες, ίσως επειδή μπροστά στο ξύλο, εκτός από τα ΜΑΤ, ήταν και κάμερες και τα πρόσωπα των δραστών φαίνονται πεντακάθαρα γεγονός που ξενερώνει τα λαγωνικά που δεν τους αρέσει καθόλου να τους προσφέρουν τον ένοχο στο πιάτο.

10. Υπάρχουν ακόμα πολλοί συνάνθρωποί μας που πιστεύουν πως μια κυβέρνηση από οπαδούς του Μαρξ (του ανθρώπου που κατάλαβε τόσο λίγο τον καπιταλισμό και τους άλλους ανθρώπους ώστε να είναι σίγουρος πως η μεγάλη επανάσταση θα γίνονταν στην καπιταλιστική Αγγλία) μπορεί να δώσει κάποια λύση στην οικονομία πέρα από την τελική.

Αυτές είναι 10 τυχαίες (από τους 2 τελευταίους μήνες μόνο) αποδείξεις του επικείμενου τέλους της χώρας. 10 από τις εκατοντάδες που αποδεικνύουν πως αυτή η χώρα δεν μπορεί να σωθεί. Οι κάτοικοί της δεν έχουν ούτε τη δυνατότητα ούτε -πολύ περισσότερο- την επιθυμία. Είμαι σίγουρος πως ο καθένας από εσάς έχει πρόχειρες άλλες 10 αποδείξεις του επικείμενου τέλους και συνεχώς προστίθενται και καινούργιες: Καθώς γράφω αυτές τις γραμμές ενημερώνομαι πως ο ΣΥΡΙΖΑ, μέσω του Τμήματος Εργατικής Πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, καλεί στην απεργία ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. (δεν είναι πλάκα - ορίστε το λινκ https://left.gr/news/kalesma-toy-syriza-se-maziki-symmetohi-sti-geniki-apergia-tis-12is-noemvri) Και μπράβο σε όσους από σας έχουν προλάβει ή θα προλάβουν να μεταναστεύσουν.

Η ευτυχία του να είσαι Έλληνας

Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια γενική τάση ανάδειξης και μεγέθυνσης των αρνητικών γνωρισμάτων της ωραίας αυτής χώρας. Η τάση αυτή, της οποίας θύμα έχω πέσει και εγώ και ζητώ ταπεινά συγνώμη, προφανώς δεν στρέφεται μόνο εναντίον της πλειοψηφίας των Ελλήνων αλλά, κυρίως, στρέφεται εναντίον της ίδιας της Ελλάδας. Το αποτέλεσμα είναι μια υπερβολική και γενική απαισιοδοξία η οποία δεν μπορεί παρά να οδηγήσει στην καταστροφή. Και ενώ η καταστροφή είναι -έτσι ή αλλιώς- αναπόφευκτη, νομίζω πως δεν υπάρχει κανένας λόγος να οδηγηθούμε σε αυτή βουτηγμένοι στην γκρίνια και τη μιζέρια. Μπορούμε κάλλιστα να καταστραφούμε με το χαμόγελο στα χείλη και τη βεβαιότητα πως ζούμε στην καλύτερη χώρα του κόσμου. Γι' αυτό ακριβώς, θα επιχειρήσω να αλλάξω λίγο το κλίμα και να αναφερθώ σ' αυτά που κάνουν τους Έλληνες ευτυχισμένους. Αυτά που κάνουν τους κατοίκους ολόκληρης της οικουμένης να μας ζηλεύουν και να θέλουν το κακό μας με το ίδιο πάθος που η Σοράγια ζήλευε και ήθελε το κακό της Μαρίας της Γειτονιάς (το παράδειγμα είναι μια μικρή συνεισφορά στα 25 χρόνια ιδιωτικής τηλεόρασης που γιορτάζουν φέτος, 26 χρόνια μετά την έναρξη των εκπομπών τους, τα ιδιωτικά κανάλια).

1. Όλοι οι Έλληνες, ανεξαρτήτως ικανοτήτων ή μόρφωσης ή διανοητικής επάρκειας, μπορούν να ελπίζουν πως κάποια στιγμή μπορεί να κυβερνήσουν τη χώρα. Όλοι οι Έλληνες μπορούν να σκέφτονται «αν τα κατάφεραν ο Αλέξης ο Τσίπρας, ο Γιώργος ο Παπανδρέου και ο Κώστας ο Καραμανλής, γιατί όχι κι εγώ;» Πόσες χώρες μπορούν να καυχηθούν πως έχουν τόσο βαθιά εμπεδωμένη και τόσο ανοιχτή δημοκρατία;

2. Έχουμε την πιο διασκεδαστική αντιπολίτευση. Η υπεύθυνη και μεταρρυθμιστική Νέα Δημοκρατία, αντιλαμβανόμενη πως ο ρόλος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν είναι διακοσμητικός, αποφασίζει να μας κάνει να γελάσουμε όπως κανένα κόμμα δεν το έχει κάνει στο παρελθόν. Κορυφαία στιγμή της ωραίας αυτής προσπάθειας είναι η ανάθεση της ηλεκτρονικής επεξεργασίας των αποτελεσμάτων των εκλογών της σε εταιρεία που δεν έχει ούτε σάιτ ούτε γραφεία. Το αντίστοιχο στην πραγματική ζωή θα ήταν κάποιος να έμπαινε σε ταξί που έχει ταμπέλα που γράφει «ΠΡΟΣΟΧΗ! Ο ΟΔΗΓΟΣ ΑΥΤΟΥ ΤΟΥ ΟΧΗΜΑΤΟΣ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΔΙΠΛΩΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΙ ΟΡΑΣΗ». Το ότι αυτοί οι άνθρωποι πιστεύουν πως είναι η εναλλακτική λύση στη διακυβέρνηση της χώρας επιβεβαιώνει το 1 με τον καλύτερο τρόπο.

3. Έχουμε τις καλύτερες σατιρικές εκπομπές. Παραδοσιακά τις λέμε «ενημερωτικές» και «δελτία ειδήσεων» αλλά η ουσία δεν αλλάζει. Παρακολουθώντας την παρέλαση των φαιδρότερων των ανθρώπων και των εξωφρενικότερων των δηλώσεων, αλλά και τη σοβαρότητα με την οποία αυτά αντιμετωπίζονται, δεν μπορείς παρά να φτιάξεις καινούργιο συκώτι και ταυτόχρονα να καταλάβεις σε όλο της το μεγαλείο τη γελοιότητα της εξουσίας και των ανθρώπων που την ποθούν.

4.Έχουμε το πιο ενδιαφέρον πρωτάθλημα ποδοσφαίρου. Στις περισσότερες χώρες, ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα σημαίνει μπάλα κάθε εβδομάδα και αγωνία για τον πρωταθλητή. Μάλλον βαρετό. Γι' αυτό στην Ελλάδα ο πρωταθλητής είναι προαποφασισμένος και η αγωνία έχει να κάνει με το αν τα παιχνίδια θα ξεκινήσουν. Χάρη σ' αυτή την ωραία καινοτομία οι θεατές δεν βαριούνται ποτέ, καθώς κάθε φορά που πάνε γήπεδο δεν ξέρουν αν θα δούνε μπάλα ή κάποιο δρώμενο σχετικό με την ιστορία των Μογγόλων.

5. Έχουμε πλουραλισμό. Όχι το βαρετό πλουραλισμό των διαφορετικών ανθρώπων που έχουν διαφορετικές απόψεις, αλλά τον συναρπαστικό πλουραλισμό των αντιφατικών απόψεων που εκφράζονται από τους ίδιους ανθρώπους. Χάρη σ' αυτό το προτέρημά μας μπορούμε και να φωνάζουμε για δημοκρατία και να βλέπουμε με συμπάθεια τα πιο αυταρχικά καθεστώτα. Μπορούμε να απαιτούμε ελευθερία της έκφρασης και διατήρηση του βιοτικού μας επιπέδου χωρίς ποτέ να χάνουμε την ευκαιρία για κήρυγμα εναντίον της Δύσης. Κάποιοι ανθέλληνες μιλούν για την ανωριμότητα ενός 5χρονου αλλά στην πραγματικότητα αυτό που έχουμε είναι η φρεσκάδα του.

6. Έχουμε τους πιο καλά ενημερωμένους ταξιτζήδες. Κι όταν μιλάω για ενημέρωση δεν εννοώ την κατευθυνόμενη συστημική «ενημέρωση», αλλά για εκείνες τις κρίσιμες πληροφορίες που ξέρουν λίγοι και μπορούν να αλλάξουν μια για πάντα τον τρόπο που βλέπεις τον κόσμο. Αν θέλεις να μάθεις τι πραγματικά συμβαίνει και ποιος κινεί τα νήματα στον πλανήτη μπες σε ένα ελληνικό ταξί. Βγαίνοντας, θα νιώσεις πιο υγιής από ποτέ.

7. Έχουμε το λιγότερο αστυνομοκρατούμενο κράτος στον κόσμο. Μπορείς να σπάσεις, να κάψεις, να λεηλατήσεις, να δείρεις και να είσαι απολύτως βέβαιος πως δεν πρόκειται να υποστείς καμία συνέπεια. Αν μιλάμε για ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ και όχι απλώς για «ελευθερία», η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα στην οποία η λέξη αποκτά το πλήρες της νόημα.

8. Είμαστε απολύτως συμφιλιωμένοι με το θάνατο. Γι' αυτό άλλωστε στην προσπάθεια του κράτους να αυξήσει τα έσοδά του δεν τίθεται θέμα αύξησης της φορολογίας των τσιγάρων ή εντατικοποίησης των ελέγχων για «επικίνδυνες» παραβάσεις του ΚΟΚ. Και ευτυχώς καθώς το πρώτο θα ήταν πολύ άδικο για τους πνευμονολόγους και το δεύτερο θα ήταν πολύ άδικο για τους καημένους τους ποδηλάτες που πάσχουν από δαλτονισμό και δεν μπορούν να ξεχωρίσουν το κόκκινο από το πράσινο.

9. Σε τούτα δω τα χώματα η υπέρτατη σχέση, η τρυφερή σχέση του γιου με τη μητέρα, δεν στοχοποιείται. Δεν αναφέρομαι στο έργο του Χριστόφορου του Παπακαλιάτη, αλλά στη βεβαιότητα πως ποτέ κανείς δεν θα σε αποκαλέσει μαμάκια σε περίπτωση που, όταν στα 45 σου φύγεις από την προστασία της μητρικής φτερούγας, φροντίσεις να βρεις σπίτι κάπου κοντά ώστε να έχεις κάποιον να σου πλένει να σου σιδερώνει και να σου μαγειρεύει. Αλλά ακόμα κι αν κάποιος ανθέλληνας τολμήσει να σου πει κάτι, εσύ θα το πεις στη μαμά σου και θα του δείξει αυτή.

10. Η Ελλάδα είναι η χώρα στην οποία μπαίνοντας στο φέις το μπουκ μπορεί να πέσεις πάνω σε δημοσίευμα με τίτλο «Κώστας Χαρδαβέλας: Πήγαν να με βιάσουν 15 Τούρκοι αλλά τελικά ήταν Κούρδοι». Είναι εκείνη η στιγμή που καταλαβαίνεις ότι δεν μπορείς να ζητήσεις τίποτα περισσότερο από τη ζωή. Και μπράβο σου. @Μάνος Βουλαρινος

Οι εργατοώρες σου για ένα επίδομα τάφου

Αναρωτιέται κανείς αν τελικά ήταν κανονικά διορισμένες οι κυβερνήσεις της χώρας απευθείας από τους δανειστές χωρίς το πρόσχημα της εκλογικής πλειοψηφίας πόσο χειρότερα θα ήταν τα πράγματα από αυτά που ήρθαν και έρχονται.  Τι χειρότερο για τον ελληνικό λαό θα μπορούσε να κάνει ένα ευρωπαϊκό επιτελείο μάνατζερς στο υπουργείο του Κατρούγκαλου, από αυτά που κάνουν οι ίδιοι οι εκλεγμένοι;

Έχει συνειδητοποιήσει κανείς από τα πολιτικά όντα που κατοικοεδρεύουν στην χώρα πως το ασφαλιστικό που αλλάζουν τα κωθώνια για την σταθεροποίηση του συστήματος συντάξεων, όπως κοροϊδεύουν τον κόσμο, ότι είναι όλο στον αέρα; Έχει συνειδητοποιήσει κανείς ότι "εθνική σύνταξη" έτσι όπως την έχουν προσδιορίσει με νόμο οι προηγούμενοι εκλεγμένοι κυβερνήτες δεν είναι σύνταξη αλλά κοινωνικό επίδομα; Έχει καταλάβει κάποιος από τα οικονομικά μυαλά που παπαγαλίζουν ηλιθιότητες καθημερινά στα τηλεοπτικά παράθυρα ότι το κοινωνικό επίδομα για ένα κράτος δεν είναι ποτέ σταθερό και ποτέ σίγουρο;

Δεν υπάρχει εθνική σύνταξη από την στιγμή που δεν μπορεί να καλυφθεί απευθείας από τον Φορέα από τον οποίο χρηματοδοτείται και για τον Φορέα που πρέπει να χρηματοδοτήσει. Για τον λόγο αυτό όλα τα επιδόματα που δινόταν μέσω συντάξεων ήταν τα πρώτα που συνταγματικά μπορούσαν να κοπούν και κόπηκαν. Κατά τον ίδιο τρόπο "εθνική σύνταξη" είναι ένα σπίτι που δεν έχει ούτε θεμέλιο, ούτε τσιμέντο, ούτε μπετόβεργα, ούτε τίποτε. Είναι ένας πραγματικά αόρατος αριθμός που δεν είναι υποχρέωση κανενός συντάγματος να τον καλύψει.  Ο Κατρούγκαλος λοιπόν, κάνει το πολύ απλό που δεν θα έκανε κανένας μάνατζερ που ξέρει τι σημαίνει πραγματική οικονομία: Τάζει κάτι σίγουρο στο πόπολο το οποίο δεν μπορεί να κατοχυρώσει από την στιγμή που η χώρα δανείζεται.

Οι Ασφαλιστικοί Φορείς ορθώς ήταν αποδεσμευμένοι από το Κράτος για την κακιά ώρα που ήρθε το 2010. Η πονηριά έγινε όταν οι Ασφαλιστικοί Φορείς έγιναν τα οχήματα ρουσφετιών ψηφοθηρίας και τα λαμόγια επί δεκαετίες μπούκωναν με χρήμα δημιουργώντας μέσα σε αυτούς τους φορείς υποκαταστήματα - ρουσφετομισθών δίνοντας επιδόματα όχι από τον ίδιο τον Φορέα αλλά από τον εθνικό κουμπαρά. Έτσι λοιπόν ένας υπάλληλος είχε την μία σύνταξη για την οποία πλήρωνε και η οποία ήταν ανάλογη των εισφορών του αλλά είχε και 15 επιπλέον από τον ίδιο φορέα ως επίδομα ή επικουρική ή ό,τι γεννούσε ο κάθε πολιτικός εγκέφαλος για να ισχυροποιήσει τον ψηφοθηρικό του στρατό με το χρήμα όλων των Ελλήνων. Όταν τα λεφτά των Ελλήνων τελείωναν η εύκολη λύση ήταν το δάνειο.

Ο Κατρούγκαλος αυτή την στιγμή κάνει την λαμογιά των πρώην συναδέλφων του καθεστώς. Έτσι το επίδομα "εθνική σύνταξη" θα αφαιρεθεί από τον λογαριασμό όταν σταθεροποιήσουν το ποσό της σύνταξης που αναλογεί στον καθέναν αποκλειστικά και μόνο από τις ασφαλιστικές εισφορές χωρίς καμία κρατική οικονομική ενίσχυση.  Από την στιγμή που παράλληλα κυλάει το πρόγραμμα της Ε.Ε για το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα που είναι γνωστό και ως επίδομα φτώχειας αν στο μέλλον ο ασφαλιστικός σου φορέας δεν μπορεί να σου δώσει ικανοποιητική σύνταξη τότε θα έχεις την επιλογή ή να πάρεις σύνταξη των 200 ευρώ ή να παίρνεις επίδομα φτωχού στα 250 ευρώ και όλες οι εισφορές που σαν μαλάκας πλήρωνες θα πάνε υπέρ πίστεως και απάτριδων όπως ακριβώς πήγαν και τα δις ευρώ των Ασφαλιστικών Ταμείων που κάποια ψηφισμένα λαμόγια ως υπουργοί τα έπαιζαν σε τραπεζικές μετοχές που με το πρώτο κούρεμα έγιναν ατμός για σένα και χρυσός για τις Τράπεζες.

Για το λόγο αυτό ο Τσίπρας που δεν φορά γραβάτα (αλλά το κιπά το φοράει και σκύβει) ζήτησε από τον Πρόεδρο Πάκια να συγκαλέσει συμβούλιο αρχηγών για το ασφαλιστικό. Θέλουν εθνική ενότητα όταν θα σου ανακοινώσουν όλοι μαζί ότι η "εθνική σύνταξη" (δηλαδή το κρατικό επίδομα) είναι ασφαλές και στηριγμένο από όλους. Μόνο να μάς απαντήσουν τα μεγάλα οικονομικά μυαλά πώς μπορούν σήμερα, του χρόνου και του παραχρόνου να καλύψουν με 360 ευρώ "εθνική σύνταξη" τους 3 εκατομμύρια συνταξιούχους (αφαιρουμένων των διπλοσυνταξιούχων).

Που θα βρουν 13 δις ευρώ το χρόνο για το επίδομα "εθνική σύνταξη" χωρίς να βάλουμε στον λογαριασμό την ιατροφαρμακευτική κάλυψη όλων αυτών των εκατομμυρίων. Για 2 δις ευρώ δόση έχουν καταστρατηγήσει κάθε άρθρο του Συντάγματος. Για τουλάχιστον 13 δις αναρωτιόμαστε τι άλλο θα κάνουν.  Αν ένας μάνατζερ πήγαινε αυτόν τον λογαριασμό στον γενικό διευθυντή της εταιρείας δεν θα έβρισκε ξανά δουλειά ούτε σε παράλληλο σύμπαν. Αλλά όταν δεν φέρεις την ευθύνη ως υπάλληλος και έχεις πάρει εντολή από το πόπολο (εργοδότη) να κάνεις αυτά που κάνεις τότε πάντα θα βρίσκεις δουλειά και δεν θα περιμένεις ούτε να φτάσεις στα 67 για σύνταξη, ούτε να πάρεις επίδομα βαφτισμένο ως "εθνική σύνταξη"

 @Γιάννης Λαζάρου