Ο Κεφαλλονίτης ποιητής επίκαιρος 100 χρόνια μετά

Μαύρη πέτρα

Η κατάσταση που επικρατούσε στην Ελλάδα το 1901, είναι σαν την σημερινή, άρα ο Χρόνος δεν συνέτισε, τους Κυβερνώντας μας.

Και ποιος δεν έχε ακούσει για τον Γεώργιο Μολφέτα (Αργοστόλι 1871-Αθήνα 1916) που σατίριζε όλα τα κακώς κείμενα της εποχής τους λυρικός και σατυρικός ποιητής και δημοσιογράφος και εκδότης εφημερίδων.

Το ΖΙΖΑΝΙΟΝ ήταν ένα σατυρικό φύλλο που εξέδιδε στο Αργοστόλι, αλλά είχε ξεπεράσει τα σύνορα του νησιού, ήταν πολύ γνωστή εφημερίδα του καιρού του και κυκλοφορούσε σε 4.500 φύλλα, πράγμα εκπληκτικό για την εποχή του.

Ο Μολφέτας στο παρακάτω ποίημα καυτηριάζει τη φτώχεια και την ανεργία, την οικονομική ανισότητα και την φαυλότητα-διαπλοκή της εξουσίας. Δημοσιεύτηκε στο «Ζιζάνιο» στις 21/2/1901, θα μπορούσε όμως, να είχε γραφεί σήμερα γιατί οι αντιστοιχίες ανάμεσα στο τότε και το τώρα είναι πολλές:

Είναι καιρός μου φαίνεται

να πάρω άλλα μέτρα

να φύγω κι από πίσω μου

να ρίξω μαύρη πέτρα.

Τι περιμένω μένοντας

σε τόπο σαν ετούτο

όπου ενώ φημίζεται

για τον πολύ τον πλούτο

καμιά δεν βλέπεις πουθενά

να γίνεται εργασία

κι όλα τα χέρια της δουλειάς

είναι σ’ απελπισία.

Τι περιμένω μένοντας

στον τόπο τον τσιφούτη

που θάφτονται στις τράπεζες

χρυσοκανθάρων πλούτη,

χωρίς ελπίς να φαίνεται

κανείς των να θελήσει

τόσους εργάτες που πεινούν

μ’ αυτά να ωφελήσει.

Αλλού να πω να ζήσουμε

ν’ αλλάξουμε φυλλάδα

δεν υποφέρω πια μωρέ

να βλέπω την Ελλάδα

από εστία των Σοφών

της τέχνης και των Φώτων

σκηνή αισχρών κωμωδιών

κι αισχίστων γεγονότων.

Από μητέρα των κλεινών

Ηρώων και Γιγάντων

μητέρα της φαυλότητος

και των κακών απάντων.

Από σεμνή και άσπιλον

Παρθένα των αιώνων

γωνία διαπρέπουσα

στα ψέματα και μόνο.

Πηγή άρθρου: Αντιγραφή από την εφημερία (Η Βοή της Πυλάρου)

KAI  KEFALONIA TODAY