Όμως ο πολιτισμός του Αιγαίου, που αριθμεί πολλές χιλιετηρίδες ύπαρξης, καθώς και της Κρήτης, προσπαθεί να ξανανθίσει. Επίκεντρο η Στρογγύλη, η Ατλαντίδα, στο κέντρο του Αιγαίου, η μετέπειτα Θήρα, που πήρε το όνομά της από το Θήρα, το γιο του Αυτεσίωνα, όπου 3.500 χρόνια αργότερα ο αρχαιολόγος καθηγητής Σπύρος Μαρινάτος θα ανακαλύψει το θαυμάσιο πολιτισμό της περιοχής, του 1600 π.Χ, στο Ακρωτήρι της Θήρας
Στα 1530, λοιπόν ο Ήφαιστος, που θα μετακινηθεί στη Στρογγύλη, ( Ατλαντίδα; ) θα ξεσπάσει την οργή του πάνω σ αυτό το νησί, με φοβερή έκρηξη του ηφαιστείου, φοβερούς σεισμούς και καταποντισμούς σε όλα τα παράλια της Ελλάδας, και με τεράστια παλιρροϊκά κύματα που θα φτάσουν μέχρι τη Φοινίκη, την Ιουδαία, την Αίγυπτο και το Γιβραλτάρ.
Είναι ο σεισμός καταποντισμός-κατακλυσμός ( ο ίδιος με του Νώε), για τον οποίο ο αιγύπτιος ιερέας της Σάϊδας Κάτω Αιγύπτου, ο Σούχις, θα πει στον Σόλωνα που τον επισκέφθηκε το 580 π.Χ. - όπως αναφέρει ο Πλάτωνας στον «Κριτία»:
« Πριν περίπου 950 χρόνια, (1.530 π.Χ.) κατοίκησε τη χώρα σας η ωραιότερη και η πιο ευγενική φυλή που έζησε ποτέ πάνω στη Γη. Από αυτή τη φυλή, εσύ κι ολόκληρη η πόλη σου η Αθήνα, δεν είσαστε παρά ένας σπόρος, ένα απομεινάρι. Άγριοι σεισμοί και πλημμύρες έγιναν, και σ’ ένα μερόνυχτο, όλοι οι φιλοπόλεμοι λαοί που μάχονταν τη φυλή σου, άλλα και όλοι της φυλής σου, θάφτηκαν σαν ένα σώμα κάτω από τη γη της Ατλαντίδας κάτω από το νερό της θάλασσας ». Και έδειξε στο Σόλωνα γραπτά στοιχεία γι αυτά τα γεγονότα.
Κι ενώ οι κάτοικοι τα νησιών θα εξαφανιστούν, μεγάλες ζημιές θα πάθουν και τα παράλια της κεντρικής Ελλάδας. Θα απομείνουν μόνο όσοι ζουν στα ορεινά, ο Δευκαλίωνας με τα παιδιά του Πανδώρα, Αιθρία, Κελαινώ, Πρωτογένεια, Αμφικτύωνα, Έλληνα, Αιμονή και τη Θυία, ο Κραναός με την κόρη του Ατθίδα, ο Κέκροπας με την κόρη του Κρέουσα, και ο Δεσμόντης με την κόρη του Μελανθώ στην περιοχή της Στερεάς Ελλάδας, η Κερδώ, ο Φορονεύς, η Λαοδίκη, η Αργεία, ο Πελασγός, ο Λυκάων, ο Λέλεξ, και η Νιόβη στην Πελοπόννησο, και μερικοί άλλοι.
Έτσι η ζωή θα ξαναρχίσει από την αρχή στην τότε Ελλάδα, που δε λεγόταν έτσι, -είχε άλλα ονόματα - μόλις η κατάσταση θα ηρεμήσει. Οι αυτόχθονες είναι λίγοι, κι έτσι θα βρουν ευκαιρία εγκατάστασης πολλοί μετανάστες, κυρίως από την Αίγυπτο…….
Σ.Σ [ Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Θυία είναι γνωστή μία Νύμφη η οποία κατά την παράδοση ήταν η πρώτη ιέρεια του Διονύσου στους Δελφούς. Από τη Θυία πήραν το όνομά τους οι Θυιάδες (βλ.λ.). Το ίδιο το όνομα «Θυία» προέρχεται από το αρχαίο ρήμα θύω = θυσιάζω ή θυμιάζω, καθώς η Θυία ήταν η πρώτη που θυσίασε στον Διόνυσο. Η Θυία ήταν κόρη του Δευκαλίωνα και της Πύρρας, και μητέρα του Μάγνητα, τον οποίο απέκτησε από τον Δία. Από τον Δία απέκτησε επίσης και τον Μακεδόνα ή Μακεδνό.
Ο Ηρόδοτος, ακολουθώντας την τοπική δελφική παράδοση, γράφει (Ζ 178) ότι η Θυία ήταν Ναϊάδα μιας πηγής στον Παρνασσό, κόρη του Κηφισού ή του Κασταλίου, ενός αυτόχθονα των Δελφών. Κατά τον Παυσανία (Ι΄ 6, 2-4) η Θυία απέκτησε και ένα γιο από τον Απόλλωνα, τον Δελφό, ενώ παριστανόταν σε τοιχογραφία Νεκυία του Πολυγνώτου, στη «Λέσχη των Κνιδίων» στους Δελφούς.]
ΟΙ ΔΑΝΑΪΔΕΣ ΚΑΙ Ο ΟΜΑΔΙΚΟΣ ΓΑΜΟΣ
Στην Αίγυπτο υπήρχε ο θεός (!) Βήλος (Βάαλ), γιος του Ποσειδώνα και της Λιβύης. Αυτός είχε παντρευτεί την Ηερίη, που το όνομά της είχε πολύ παλιά η Αίγυπτος.
Κατά άλλους ο Βήλος είχε νυμφευθεί την Αγχινόη ή Αγχιρρόη, κόρη του Νείλου.
Παιδιά του Βήλου και της Ηερίης – η όποιας κι αν ήταν η γυναίκα του- ήταν ο Δαναός και ο Αίγυπτος- ήταν δίδυμοι. Αναφέρεται ότι αυτοί είχαν και άλλα τέσσερα αδέλφια, τους Κηφέα, Φινέα, Φοίνικα και τον Αγήνορα.
Όμως τόσο ο Δαναός όσο και ο Αίγυπτος είχαν Αργείτικη καταγωγή αφού ήταν εγγονοί του Μέμφιδα, γιου της Ιούς και κόρης του Ίναχου του Αργους. Η Ιω είχε καταφύγει στην Αίγυπτο για να αποφύγει την οργή της θεάς Ήρας πριν από τον καταποντισμό - κατακλυσμό.
Αρχικά ο Αίγυπτος ορίστηκε από το Βήλο βασιλιάς της Αραβίας- την οποία ονόμασε Αίγυπτο - και ο Δαναός βασιλιάς της Λιβύης. Ο Αίγυπτος απέκτησε 50 γιους, και ο Δαναός 50 κόρες, από τις γυναίκες που παντρεύτηκε – Ευρώπη, Αντινόη, Τεγέα και Κασιέπεια.
Όμως ο Δαναός φοβόταν τους 50 γιους του Αίγυπτου. Γι αυτό ναυπήγησε πλοίο με 50 κουπιά, και μ αυτό ήρθε μαζί με τις κόρες του στο Αργος.
Έτσι ξαναγύρισε στα χώματα των πατέρων του γύρω στα 1500-1470 π.Χ., μετά από ένα πολυήμερο ταξίδι.
Σαν έφτασε εκεί ζήτησε από τον Σθενέλα, και από το γιο του Γελάνορα - γιο και εγγονό του βασιλιά Αργου αντίστοιχα - να του παραδώσουν το θρόνο, διότι του ανήκε, αφού η προγιαγιά του Ιω, ήταν κόρη του βασιλιά Ίναχου του Αργους.
Αυτοί οι δυο επιφυλάχθηκαν να απαντήσουν, και έθεσαν το θέμα σε δημοψήφισμα. Αλλά ενώ αναμενόταν η απάντηση του λαού, ένα λύκος μπήκε στην πόλη και επιτέθηκε σε ταύρο που ζούσε μέσα σ αυτή. Οι Αργείοι παρακολούθησαν την πάλη των δύο ζώων. Τελικά ο ταύρος νικήθηκε και κατασπαράχθηκε από το λύκο. Τότε οι κάτοικοι του Αργους, θεώρησαν το αποτέλεσμα οιωνό ευνοϊκό για το Δαναό και του παραχώρησαν το βασίλειο.
Μετά από αυτό ο Δαναός, έχτισε το ναό του Λυκίου Απόλλωνα και αφιέρωσε γλυπτό που παρίστανε την πάλη των δύο ζώων και μια νεαρή κοπέλα (προφανώς την Αρτέμιδα) που πετούσε πέτρες στον ταύρο. (Παυσανίας 19,3και 7).
Μετά αφιερώθηκε να διδάξει τα γράμματα, και την καλλιέργεια των αγρών στους Αργείους, να ανοίξει πηγάδια και να ποτίσει τις καλλιέργειες.
Όμως ενώ ζούσε ευτυχής με τις κόρες του, και τους υπηκόους του, κατέφθασαν στο Αργος οι γιοι του αδελφού του, που ήθελαν να παντρευτούν τις κόρες του, τις Δαναΐδες.
Υπήρξαν αντιρρήσεις, αλλά οι γιοι του Αίγυπτου, δε σήκωναν κουβέντα. Έτσι ακολούθησε ομαδικός γάμος, Αλλά την πρώτη νύχτα του γάμου οι Δαναΐδες κατάσφαξαν τους συζύγους με μικρά ξίφη που τις είχε εφοδιάσει ο πατέρας τους.
Ο μόνος γιος του Αίγυπτου που γλίτωσε ήταν ο Λυγκεύς, διότι τον ερωτεύθηκε η Δαναϊδα Υπερμήστρα, που του έτυχε, και τον φυγάδευσε.Ο Δαναός βασίλευσε ως τα βαθιά γεράματά του.
Από μία από τις Δαναΐδες, την Αμυμώνη γεννήθηκε ο Ναύπλιος ο Α, από την ένωσή της με το Θεό Ποσειδώνα,ως αναφέρεται.
 |
| Ζωγράφος του Μελέαγρου Ποσειδώνας - Αμυμώνη-Υδρία καλπίς γύρω στο 390 - 380 π.Χ.Στo αγγείο απεικονίζεται η συνάντηση του Ποσειδώνα με την Αμυμώνη, μια από τις 50 Δαναΐδες. |
ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗ ΜΕ…… ΦΩΤΙΕΣ
Ο Λυγκέας, όταν τον φυγάδευσε η Υπερμήστρα, παρακούοντας τον πατέρα της αφού προηγούμενα κοιμήθηκε μαζί του, γεμάτος έρωτα, πήγε σε πόλη της Αργολίδας που από αυτόν ονομάστηκε Λυγκεία. Εκεί άναψε μεγάλο πυρσό, κι έτσι έστειλε μήνυμα στην Υπερμήστρα, τη γυναίκα του, που ήταν και πρώτη του εξαδέλφη, ότι είναι καλά. Ερωτευμένη κι αυτή του απάντησε με τον ίδιο τρόπο.
Αργότερα , όταν διαπιστώθηκε ότι η Υπερμήστρα ήταν έγκυος, ο Λυγκέας συμφιλιώθηκε με το Δαναό, ο οποίος είχε χαρεί που θα αποκτούσε εγγονό, και γύρισε στο παλάτι.
Όταν δε πέθανε ο Δαναός, ο Λυγκέας έγινε βασιλιάς του Αργους και έγινε ο γενάρχης του βασιλικού οίκου των Αργείων.Όταν πέθανε ο Λυγκέας, τον διαδέχθηκε ο γιος του Άβας, ή Οβας ο οποίος τον τίμησε με ηρώο.Τον τάφο του Λυγκέα και της Υπερμήστρας υπεδείκνυαν οι Αργείοι για πολλά χρόνια κοντά στο ηρώο, όπως αναφέρει ο Παυσανίας (11 25,4).
Από το Λυγκέα και την Υπερμήστρα, ξεκινάει το γνωστό γενεαλογικό δένδρο του Ηρακλή, που έφθασε μέχρι την Κλεοπάτρα τη Μεγάλη, 1300 χρόνια αργότερα.
Η ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΗ ΑΣΠΙΔΑ
Ο βασιλιάς του Αργους Άβας, έζησε γύρω στα 1410 π.Χ. Παντρεύτηκε την Λυσιμάχη, κόρη του Πόλυβου της Εύβοιας και την Αγλαΐα, κόρη του Μαντινέως και εγγονή του Λυκάονος.
Απόκτησε δύο γιους, τον Προίτο και τον Ακρίσιο.
Ήταν ο επιφανέστερος όλων και έκτισε την πόλη των Αβών. Υπάρχουν πολλοί θρύλοι γι αυτόν, αλλά ο γνωστότερος είναι αυτός που αναφέρεται στη θαυματουργή ασπίδα του.(«Αβαντεία ασπίς».) Σχετικά αναφέρονται τα εξής:
Κάποτε κάποιος νεαρός έτρεψε σε φυγή ολόκληρο στράτευμα, μόνο με τη μαγική δύναμη της ασπίδας του.
Αυτή τελικά περιήλθε στο Δαναό, που την κρέμασε σαν αφιέρωμα στο «Ηραίο» του Αργους.
Ο Λυγκέας τόλμησε να ξεκρεμάσει την ασπίδα και να την προσφέρει δώρο στο γιο του Αβαντα, και μόνο με αυτήν πλέον νικούσε τους αντιπάλους του, οι οποίοι μόνο που την έβλεπαν τρέπονταν σε φυγή.
Με την παράδοση αυτή συνδέεται και το έθιμο κατά το οποίο οι νικητές των αγώνων στο Αργος, έπαιρναν σαν έπαθλο εκτός από το στεφάνι και μια ασπίδα.
Είπαμε ότι ο Άβας απόκτησε δυο γιους: τον Προίτο και τον Ακρίσιο. Εμείς θα ακολουθήσουμε τον Ακρίσιο που υπήρξε προπάππος του Ηρακλή.
ΦΥΛΑΚΙΣΕ ΤΗΝ ΚΟΡΗ ΤΟΥ
Έτσι κατέφυγε στο μαντείο των Δελφών, και ρώτησε τι έπρεπε να κάμει για να αποκτήσει άρρενες απογόνους. Το μαντείο του απάντησε ότι όχι μόνο δεν επρόκειτο να γίνει πατέρας γιου, αλλά κι αν από τη Δανάη γεννιόταν εγγονός, αυτός θα τον σκότωνε.
Τότε ο Ακρίσιος για να προλάβει τον κίνδυνο έχτισε στο ανάκτορό του υπόγειο θάλαμο, τους τοίχους του οποίου κάλυψε με χαλύβδινες πλάκες. Εκεί έκλεισε τη Δανάη μαζί με την τροφό της, και γύρω-γύρω τοποθέτησε φρουρούς, ώστε να μη μπορεί να έλθει σε επαφή με άνδρα.
Να σημειωθεί ότι στην αγορά του Αργους, υπήρχε υπόγειος θάλαμος στο οποίο όπως λεγόταν είχε κτιστεί το χαλύβδινο δωμάτιο της Δανάης, το οποίο κατά τον Παυσανία ( 150 μ.Χ)καταστράφηκε από τον Αργείο τύραννο Περίλαο.
Όμως και μ αυτό δεν πέτυχε τίποτα. Η Δανάη ερωτεύθηκε κάποιο λεβεντόκορμο φύλακα και κοιμήθηκε πολλές φορές μαζί του, με την ανοχή της τροφού της.
Η ΓΕΝΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΕΡΣΕΑ
Όμως κάποτε η Δανάη από το πάρε-δώσε με τον Αργείτη φρουρό έμεινε έγκυος και μετά εννιά μήνες γέννησε ένα μικρό αγοράκι. Όταν ο Ακρίσιος άκουσε τις φωνές του μωρού ρώτησε να μάθει τι συμβαίνει.
Τότε η Δανάη για να δικαιολογηθεί του είπε ότι ο θεός Δίας είχε με θαυμαστό τρόπο εισχωρήσει, με τη μορφή χρυσής βροχής, στο θάλαμό της, πλάγιασε με το ζόρι μαζί της και την άφησε έγκυο- τότε ήταν πολύ της μόδας οι βιασμοί παρθένων από θεούς.
Ο Ακρίσιος μόλις τάκουσε έγινε έξαλλος από θυμό, διέταξε να σκοτώσουν την τροφό της. Μετά, ίσως διότι δεν την πίστεψε, ίσως διότι θυμήθηκε το χρησμό, διέταξε τους στρατιώτες να κλείσουν τη Δανάη και το μωρό της σ ένα κιβώτιο, και να το ρίξουν στη θάλασσα.
Οι στρατιώτες εκτέλεσαν την εντολή του, αλλά επειδή λυπήθηκαν τη Δανάη και το παιδί της, το έφτιαξαν έτσι ώστε να μην παίρνει νερά και βουλιάξει. Ακόμα άφησαν τρύπες στο πάνω μέρος για να αναπνέουν. Μετά έριξαν το κιβώτιο στον Αργολικό κόλπο και τα ρεύματα το έσπρωξαν μακριά. Μια ιστορία ανάλογη με του Μωϋσή.
Μετά από πολλές περιπλανήσεις, τα κύματα ξέβρασαν το κιβώτιο με τη Δανάη και το μικρό - που τόχε ονομάσει Περσέα-, στη Σέριφο, το φτωχό νησί, όπου βασίλευαν δυο αδέλφια, ο Πολυδέκτης και ο Δίκτυς.
Εκεί, στην παραλία, το βρήκε ο Δίκτυς ενώ ψάρευε, το άνοιξε, και με έκπληξη είδε μέσα την όμορφη γυναίκα με το μωρό της.
Τους πήρε τότε και τους δυο και τους πήγε στον Πολυδέκτη. Αυτός γοητεύτηκε από την ομορφιά της Δανάης αλλά τη γυναίκα και το παιδί της τους πήρε ο Δίκτυς στο σπίτι του και τους έκανε μέλη της οικογενείας του.
Ο Περσέας άρχισε να μεγαλώνει σιγά-σιγά και με τον καιρό έγινε άντρας. Ο Πολυδέκτης, που στο μεταξύ είχε ερωτευθεί τη Δανάη, προσπαθούσε να την κάνει δική του, αλλά αυτή του αρνιόταν πεισματικά. Αυτός δε μπορούσε να επιμένει και πολύ γιατί η Δανάη είχε με το μέρος της τον αδελφό του το Δίκτυ, που την προστάτευε, κι αυτήν και τον Περσέα.
Όταν όμως ο Περσέας μεγάλωσε αρκετά, ο Πολυδέκτης φοβήθηκε πως αν αυτός-ο Περσέας- καταλάβαινε ότι ενοχλούσε τη μάνα του, θα το σκότωνε. Έτσι αποφάσισε να τον ξεκάνει.
Απέσπασε, λοιπόν, από το νεαρό Περσέα την υπόσχεση ότι θα του έφερνε το κεφάλι της Μέδουσας, και κείνος θα τούδινε τα μέσα να γυρίσει στο Αργος. Στην πραγματικότητα του έστηνε μια παγίδα γιατί πίστευε, ότι ο Ποσειδώνας, που είχε παντρευτεί τη Μέδουσα, θα έπνιγε τον Περσέα.
Η Μέδουσα ήταν η μοναδική θνητή από τις τρεις γοργόνες, ωραιότατη και αυτή όπως οι δύο αθάνατες αδελφές της Σθενώ και Ευρυάλη. Όμως στο κεφάλι της αντί για μαλλιά, είχε φίδια, χάλκινα χέρια και χρυσά φτερά. Κι όποιος την κοίταζε κατά πρόσωπο απολιθωνόταν.
Ανύποπτος για την παγίδα, αλλά δυνατός ο Περσέας ταξίδεψε στα νερά του Ωκεανού βρήκε τη Μέδουσα και την αποκεφάλισε. Τότε από τα σπλάχνα της Μέδουσας γεννήθηκαν ο Χρυσάωρ και ο Πήγασος, που ήταν παιδιά της από τον Ποσειδώνα.
Σ αυτή την προσπάθεια ο Περσέας βοηθήθηκε από την Αθηνά, τον Ερμή και τις Ναϊάδες, κόρες του Δία, νύμφες των γλυκών νερών.
Κατάφερε, λοιπόν, ο Περσέας να πάρει το κεφάλι της Μέδουσας, αλλά γυρίζοντας νικητής, βρήκε τη μητέρα του στους βωμούς των Θεών, μαζί με το Δίκτυ, διότι όταν εκείνος έλειπε, ο Πολυδέκτης θέλησε να βιάσει τη Δανάη.
Τότε με το φοβερό εκείνο όπλο, το κεφάλι της Μέδουσας, ο Περσέας απολίθωσε τον Πολυδέκτη. Και εγκατέστησε βασιλιά της Σερίφου το Δίκτυ.
Στο μεταξύ τα κατορθώματα του Περσέα μαθεύτηκαν και στο Άργος. Ο παππούς του ο Ακρίσιος, παρ ότι ένοιωθε και περηφάνια, ανησύχησε. Κι η ανησυχία του αυτή έγινε μεγάλος φόβος, όταν έμαθε ότι ο Περσέας βιαζόταν να γυρίσει στο Αργος για να τον γνωρίσει.
Ο Ακρίσιος, κυρίως, φοβήθηκε ότι θα τον σκότωνε, γι αυτό έφυγε από τη Λάρισα του Άργους όπου ήταν το παλάτι του, και πήγε στη Λάρισα της Θεσσαλίας, που ήταν χτισμένη δίπλα στον Πηνειό.
Ερχόμενος στο Αργος ο Περσέας, έμαθε ότι στη Λάρισα της Θεσσαλίας γίνονταν αγώνες. Τότε έστειλε τη μητέρα του Δανάη στο Άργος, κοντά στη γιαγιά του την Ευρυδίκη, κι αυτός πήγε να πάρει μέρος στους αγώνες.
Όμως όταν έριξε το δίσκο, σκότωσε έναν από τους θεατές. Αυτός ο θεατής ήταν ο παππούς του Ακρίσιος. Δηλαδή τα γεγονότα έγιναν όπως τα είχε προφητέψει το Μαντείο των Δελφών.
Ο Ακρίσιος τάφηκε έξω από τα τείχη της Λάρισας, και ο Περσέας γύρισε στο Άργος πολύ λυπημένος. Εκεί ζήτησε από το θείο του Μεγαπένθη, γιο του Προίτου και βασιλιά της Τίρυνθας να ανταλλάξουν τα βασίλειά τους, γιατί δε μπορούσε να καθίσει στο θρόνο του παππού του, που , έστω και άθελά του είχε σκοτώσει.
ΠΕΡΣΕΑΣ ΚΑΙ ΑΝΔΡΟΜΕΔΑ
Ο Περσέας παντρεύτηκε την Ανδρομέδα, την κόρη του Κηφέα, βασιλιά των Κηφήνων, και της Κασσιόπης, εγγονής του Αιόλου, από την Ιόπη.
Από το γάμο του με την Ανδρομέδα ο Περσέας απόκτησε έξη γιους, τον Πέρση, τον Αλκαίο, το Σθένελο, τον Ελειο, το Μήστορα, τον Ηλεκτρίωνα, και δυο κόρες τη Γοργοφόνη και την Αυτόχθη.
Ο γιος του Πέρσης ίδρυσε την Περσία, έγινε ήρωας των Περσών, 1300 π.Χ, ο δε γιος του Αχαιμένης ίδρυσε στην Περσία τη δυναστεία των Αχαιμενιδών.
Η γνωριμία του Περσέα με την Ανδρομέδα ήταν επεισοδιακή.
Επειδή η Ανδρομέδα θεωρούσε τον εαυτό της ομορφότερη από τις Νηριίδες, την Ήρα και την Αφροδίτη, ο Ποσειδώνας έστειλε στη χώρα του Κηφέα πολλές πλημμύρες και ένα θαλάσσιο τέρας, που ζητούσαν να καταπιούν τη χώρα.
Το Μαντείο αποφάνθηκε ότι για να σωθεί η χώρα του έπρεπε να δώσει την Ανδρομέδα να τη φάει το τέρας. Ο Κηφέας δεν υπάκουσε αρχικά στο χρησμό, αλλά τελικά εξαναγκάστηκε από το λαό του, να δέσει την Ανδρομέδα σ ένα παραθαλάσσιο βράχο. Εκεί η Ανδρομέδα θρηνώντας περίμενε την ώρα που θα την κατασπάραζε το τέρας.
Όμως για καλή της τύχη πέρασε από κει το πλοίο του Περσέα, ενώ γύριζε με το κεφάλι της Μέδουσας. Ο Περσέας την πλησίασε, άκουσε την ιστορία της και ένοιωσε λύπη γι αυτήν.
Αλλά η Ανδρομέδα είναι τόσο ωραία που ο Περσέας την ερωτεύεται. Τότε αποφασίζει να τη σώσει, αφού πρώτα προσεύχεται στο θεό Ερωτα, και να την κάνει γυναίκα του. Με την οποία απέκτησε τα παιδιά που είπαμε.
ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΕΡΣΕΑ ΣΤΟΝ ΗΡΑΚΛΗ
Ο Αλκαίος ήταν ένας από τα παιδιά του Περσέα. Παντρεύτηκε τη Λαονόμη , κόρη του Γοινέως από το Φενεό, ή την Υπονόμη-αδελφή του Θηβαίου ήρωα Μενοικέα- ή κατά άλλους μία από τις αδελφές του Πέλοπα, τη Λυσιδίκη ή την Αστυδάμεια.
Βασίλεψε στην Τίρυνθα. Και από το γάμο του απόκτησε τον Αμφιτρύωνα, και την Αναξώ.
Ο γιος του Αμφιτρύωνας παντρεύτηκε την Αλκμήνη, κόρη θείου του Ηλεκτρίωνα, αδελφού του πατέρα του – πρώτη του εξαδέλφη.
Εκείνη την εποχή, 1280 π.Χ. –περίπου - ο πεθερός του και Θείος του Ηλεκτρίωνας είχε πόλεμο με του Τάφιους, γιατί είχαν σκοτώσει τα οκτώ παιδιά του.
Επακολούθησε μεγάλη συμπλοκή, κατά την οποία σκοτώθηκαν και τα παιδιά του Ηλεκτρίωνα, εκτός από το Λικύμνιο, αλλά και τα παιδιά του Πτερέλαου.
Όμως ο Ηλεκτρίωνας ήθελε να τιμωρήσει τους Τάφιους. Κι αυτό το ανάθεσε με το ζόρι στο γαμπρό του Αμφιτρύωνα, με την εντολή να μην αγγίξει την Αλκμήνη αν πρώτα δε τελειώσει την αποστολή του.Έτσι ο Αμφιτρύωνας θέλοντας και μη ξεκίνησε να πολεμήσει τον Πτερέλαο.
Ο Ποσειδώνας είχε δωρίσει στον Πτερέλαο μια χρυσή τρίχα, που τον είχε κάνει αθάνατο και ανίκητο. Όταν όμως τον πολεμούσε ο Αμφιτρύωνας, η κόρη του Πτερέλαου Κομαιθώ, που συμπάθησε τον Αμφιτρύωνα, έκοψε από το κεφάλι του πατέρα της τη χρυσή τρίχα και τότε αυτός πέθανε πράγμα που επέτρεψε την κατάληψη του νησιού από τον Αμφιτρύωνα.
Η Κομαιθώ ήταν ιέρεια στο ναό της Τρικλαρίας Αρτέμιδας. Είχε ερωτευθεί τον Μελάνιππο, αλλά ο πατέρας της αρνιόταν αυτό το γάμο, γι αυτό και τον εκδικήθηκε με αυτό τον τρόπο.
Σ όλο αυτό το διάστημα ερωτοτροπούσε με τον αγαπημένο της μέσα στο ιερό της Αρτέμιδας, η οποία για να τιμωρήσει την ασέβεια, εξολόθρευε ανθρώπους της περιοχής με πείνα και ξηρασία. Τότε οι κάτοικοι ζήτησαν τη γνώμη του Μαντείου των Δελφών, το οποίο έδωσε χρησμό να θυσιαστούν οι δύο εραστές, και αυτό να επαναλαμβάνεται κάθε χρόνο, με θύματα τους ωραιότερους νέο και νέα. Από την ανθρωποθυσία αυτή, απάλλαξε τους κατοίκους ο Θεσσαλός ήρωας Ευρύπυλος το 12ο αιώνα π.Χ, όπως γράφει ο Παυσανίας ( VII 19 ),
Όμως όσο καιρό έλειπε ο Αμφιτρύωνας στην εκστρατεία, ο Δίας πήρε τη μορφή του, και πήγε και κοιμήθηκε με την Αλκμήνη. Εκείνη εξαπατήθηκε και δεν έφερε καμιά αντίρρηση, γιατί πίστευε ότι είναι ο άνδρας της.
Όταν, όμως γύρισε πραγματικά ο Αμφιτρύωνας, η Αλκμήνη κατάλαβε ότι κάτι περίεργο είχε συμβεί, και του φέρθηκε ένοχα και μουδιασμένα. Ο Αμφιτρύωνας ζήτησε να μάθει το λόγο που του φέρθηκε έτσι. Εκείνη προσπάθησε να του εξηγήσει ότι την εξαπάτησε ο Δίας. Τώρα που ήξερε ότι ήταν ο Δίας, είναι άλλο θέμα. Γιατί αν το ήξερε δε θα πήγαινε μαζί του.
Ο Αμφιτρύωνας δεν ήθελε να ακούσει κουβέντα και άναψε φωτιά να την κάψει ζωντανή. Αλλά ο Δίας έφερε θυελλώδη βροχή που έσβησε τη φωτιά.
Τότε ο Αμφιτρύωνας πείστηκε για την αθωότητα της συζύγου του. Μετά από καιρό η Αλκμήνη γέννησε δίδυμα, τον Ηρακλή και τον Ηφικλή (Ιφικλή). Ο Αμφιτρύωνας θέλησε να μάθει πιο ήταν το δικό του το παιδί.
Στην παράκλησή του η Ήρα, έστειλε δυο φίδια – δράκους στην κούνια των διδύμων, τα οποία ο Ηρακλής που είχε υπερφυσικές δυνάμεις, τα έπνιξε. Κι αποδείχτηκε έτσι ότι αυτός ήταν παιδί του Δία. Κι ο Ιφικλής του Αμφιτρύωνα. Ωστόσο ο Αμφιτρύωνας δεν αδιαφόρησε για τον Ηρακλή, αλλά φρόντισε να μεγαλώσει με μεγάλη φροντίδα και στοργή σαν να ήταν πραγματικός του γιος.
Εδώ θα παρατηρήσουμε ότι όλοι οι …νόθοι της αρχαιότητας, που αποδεικνύονταν δυνατοί άνδρες και ήρωες, που τους θεωρούσαν ημίθεους, προέρχονταν από την συνεύρεση των μανάδων τους με Θεούς. Όπως ο Περσέας, ο Ηρακλής, ο Θησέας και τόσοι άλλοι.
ΟΙ ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΤΟΥ ΗΡΑΚΛΗ
Όταν ο Ηρακλής έγινε άντρας, πραγματοποίησε του 12 άθλους του. Που όμως έχουν χιλιοειπωθεί και χιλιογραφτεί, γι αυτό δε θα αναφερθούμε σε αυτούς. Θα αναφερθούμε όμως στις γυναίκες του είναι πάρα πολλές και άγνωστες. Σ όσες καταφέραμε να ανακαλύψουμε, φυσικά, γιατί αυτός όπου βρισκόταν…. Παντρευόταν κι έσπερνε και από ένα ή περισσότερα παιδιά:
Η ΜΕΓΑΡΑ:
Ο Ηρακλής παντρεύτηκε τη Μεγάρα, κόρη του Κρέοντα των Θηβών, με την οποία απόκτησε τον Αντίμαχο, πατέρα του Αμφιάνακτα, και παππού του Οίτυλου και του Δηιφόντη.
Η ΑΥΓΗ
Από την Αύγη, κόρη του Αλεου της Τεγέας, το Γλυνό, το Μήσιππο. τον Αγαμηδίδα, πατέρα του Θέρσανδρου και παππού της Αναξάνδρας.
Η ΕΥΒΩΤΗ
Από την Ευβώτη απόκτησε το Βοίο, το Δηίωνα και τον Αγέλαο πατέρα του Κροίσου της Λυδίας.
Η ΜΙΔΑ
Από τη Μίδα , κόρη του Φύλακος, βασιλιά των Δρυόπων, απόκτησε το Φαίστο, πατέρα του Ρόπαλου , και παππού του Ιππόλυτου. Ακόμη τον Αντίοχο, πατέρα του Φίλα, παππού του Ιππότη, και προπάππου του Αλήτη που βασίλεψε στην Κόρινθο.
Η ΑΣΤΥΟΧΗ
Από την Αστυόχη, πάλι κόρη του Φύλακος, απόκτησε τον Τληπτόλεμο της Ρόδου.
Η ΟΜΦΑΛΗ
Η Ομφάλη ήταν κόρη του Ιορδάνη. Από αυτήν απόκτησε τον Αλκαίο , 3ο βασιλιά της Λυδίας.
ΟΙ ΚΟΡΕΣ ΤΟΥ ΘΕΣΠΙΟΥ
Από την κόρη του Θέσπιου βασιλιά της Βοιωτίας Αγλαΐα, απόκτησε τον Αντιάδη, από την Κέρδη τον Ιόβα, από τη Μάγνη τον Βουκόλο, από τη Λυσιδίκη τον Τέλη και από την Τοξικράτη το Λύκιο.
Όλα αυτά δείχνουν ότι ο Ηρακλής είχε πάρα πολλές γυναίκες, κι ότι όλες το θεωρούσαν τιμή τους νάχουν ένα παιδί με τον Ηρακλή, έστω και αν ήταν αδελφές. Είχε τουλάχιστον 10 γυναίκες και περίπου 30 παιδιά.
Η ΔΗΙΑΝΕΙΡΑ:
Η τελευταία γυναίκα του, από την οποία απόκτησε τον Υλλο που συνέχισε το γενεαλογικό του δένδρο μέχρι το Μέγα Αλέξανδρο και την Κλεοπάτρα, ήταν η Δηιάνειρα.
Η Δηιάνειρα ήταν μια αμαζόνα, κόρη του βασιλιά της Καλυδώνας Οινέα (Αιτωλοακαρνανία) και της Περίβοιας ή Αλθαίας κόρης του Θεστίου. Ήταν αδελφή του Μελέαγρου, και μόνο αυτή και η αδελφή της Γοργώ δεν μεταμορφώθηκαν σε πτηνά από του θεούς, όταν θρηνούσαν για το θάνατο του αδελφού τους.
Ο Ηρακλής που συνάντησε το Μελέαγρο στον Αδη, έμαθε για αυτήν και πήγε στον Οινέα να τη ζητήσει για γυναίκα του. Μέχρι τότε η Δηιάνειρα πολεμούσε σαν άντρας, και φρόντιζε πολύ τον πατέρα της.
Όμως στην επιθυμία του αυτή ο Ηρακλής βρήκε αντίπαλο τον Αχελώο. Τότε οι δύο αντίζηλοι αγωνίστηκαν με έπαθλο την αμαζόνα. Ο Ηρακλής νίκησε τον Αχελώο, του έσπασε, μάλιστα, και ένα από τα κέρατά του.
 |
| Ερυθρόμορφη αττική στάμνος αποδίδεται στον Όλτο περίπου 530 500 π Χ ο Αχελώος με πρόσωπο Κένταυρου ή σατύρου και φολιδωτό σώμα παλεύει με τον Ηρακλή |
Έτσι πήρε στη ράχη του και τη Δηιάνειρα να την μεταφέρει. Όμως στη μέση της διαδρομής θέλησε να τη βιάσει. Αυτή έβαλε τις φωνές, και τότε ο Ηρακλής τον σκότωσε με το τόξο του.
Ο Νέσσος πριν πεθάνει συμβούλεψε τη Δηιάνειρα να μαζέψει αίμα από την πληγή του και αφού το ανακατέψει με λάδι, να το φυλάξει, και σε περίπτωση που ο Ηρακλής θα ήθελε να τη χωρίσει, να τον άλειφε με το υγρό αυτό, για να μείνει κοντά της.
Στη διαδρομή ο Ηρακλής πολέμησε με τους Δρύοπες, με τους Λαπίθες και τον Κύκνο. Μαζί του πολεμούσε και η Δηιάνειρα η οποία πληγώθηκε στον ένα μαστό.
Αλλά αργότερα όταν ο Ηρακλής αιχμαλώτισε την όμορφη Ιόλη, η Δηϊάνειρα ζήλεψε, και τότε θυμήθηκε το « ερωτικό φίλτρο του Νέσσου». Άλειψε λοιπόν το χιτώνα του Ηρακλή με αυτό το υγρό και του τον έδωσε να τον φορέσει.
 |
| Ηρακλής, Διηάνειρα και Νέσσος. Μελανόμορφη υδρία, 575-550 π.Χ., Λούβρο (E 803) |
Τότε η Δηιάνειρα που κατάλαβε την απάτη του Νέσσου, αλλά και επειδή έγινε, χωρίς να το θέλει, αιτία του θανάτου του Ηρακλή, κρεμάστηκε και τάφηκε πάνω στην Οίτη.
Από τη Δηιάνειρα ο Ηρακλής απόκτησε ακόμη τον Ανίκητο, τον Ερύθρα που δημιούργησε τις Ερυθρές, τη Μακαρία, τον Οδίτη, και τον Ευρύπυλο.
Ο ΥΛΛΟΣ ΚΑΙ Η ΙΟΛΗ
Απ όλα τα παιδιά του Ηρακλή , ο γιος του με τη Δηιάνειρα, ο Υλλος, ήταν εκείνος που έμελλε να είναι ο γενάρχης δύο μετέπειτα κλάδων, που ο ένας όδευσε προς τη Σπάρτη και ο άλλος προς τη Μακεδονία.
Ο Υλλος, μιας και πέθαναν οι γονείς του, υιοθετήθηκε από το βασιλιά των Δωριέων της Θεσσαλίας τον Αιγίμιο. Όταν μεγάλωσε τέθηκε επικεφαλής εκστρατείας των Δωριέων στην Τίρυνθα, για να ανακαταλάβει το θρόνο του Ηρακλή που είχε σφετεριστεί ο Ευρυσθέας. Η εκστρατεία αυτή ονομάστηκε κάθοδος των Ηρακλειδών. Ο Υλλος σκότωσε τον Ευρυσθέα, ξαναπήρε το θρόνο, αλλά θέλησε να καταλάβει όλη την Πελοπόννησο. Για το σκοπό αυτό μονομάχησε με το βασιλιά της Τεγέας Εχεμο, μεταξύ Μεγάρων και Κορίνθου, αλλά νικήθηκε και σκοτώθηκε.
Ο Υλλος είχε παντρευτεί την Ιόλη, κόρη του φημισμένου τοξότη Ευρύτη, βασιλιά της Οιχαλίας, που είχε αιχμαλωτίσει ο Ηρακλής.
Στην πραγματικότητα, την Ιόλη είχε αγαπήσει παράφορα ο Ηρακλής, όμως ο πατέρας της Εύρυτος δεν ήθελε να είναι η κόρη του παλλακίδα του Ηρακλή, αφού είχε σύζυγο τη Δηιάνειρα. Γι αυτό και ο Ηρακλής έκανε πόλεμο κατά του Ευρύτη τον νίκησε και σκότωσε τόσο αυτόν όσο και τους γιους του. Τότε η Ιόλη, που βρισκόταν σε απόγνωση, προσπάθησε να αυτοκτονήσει πέφτοντας από τα τείχη. Όμως τα φορέματά της πιάστηκαν στα κλαδιά κάποιου δένδρου και σώθηκε. Εκεί την αιχμαλώτισε ο Ηρακλής. Αλλά δεν πρόλαβε να τη χαρεί γιατί η Δηιάνειρα, του άλειψε το μανδύα με το «ερωτικό φίλτρο» του Νέσσου και ο Ηρακλής κάηκε και αναδύθηκε Έτσι την παντρεύτηκε ο Υλλος, με την οποία απόκτησε τον Κλεοδαίο.
ΠΡΟΣ ΣΠΑΡΤΗ ΚΑΙ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ
Ο Κλεοδαίος απόκτησε τον Αριστόμαχο και τη Λεώνασσα σύζυγο του Νεοπτόλεμου (του Αχιλλέως) πατρός του Πύρρου.
Ο Αριστόμαχος τον Τήμενο, τον Αριστόδημο και τον Κρεσφόντη.
Ο Αριστόδημος τον Ευρυσθένη που γέννησε τον Αγι της Σπάρτης και τον Προκλή που γέννησε τον Ευρυπώντα.
Ο Τήμενος, μεταξύ άλλων, απόκτησε τους Αρχέλαο, Αέροπο, Γουάνο και Περδίκα που πήγαν προς Μακεδονία.
Ο ΑΡΧΕΛΑΟΣ ( 1100 π.Χ ), λοιπόν, γιος του Τήμενου, αφού εκδιώχθηκε από τα αδέλφια του, μετανάστευσε στη Μακεδονία, που είχε πάρει το όνομά της από τον εγγονό του Δευκαλίωνα , το Μακεδόνα. Αυτό φαίνεται από το γεγονός ότι τα παιδιά του Μακεδόνα έδωσαν το όνομά τους σε άλλες περιοχές, όπως η Πιερία, η Βέρροια, η Ημαθία και άλλες.
Πήγε, λοιπόν, ο Αρχέλαος στο βασιλιά της Μακεδονίας - Θράκης, Κισσέα, ο οποίος, αφού ήταν βασιλόπουλο τον δέχτηκε με φαινομενική χαρά, και του υποσχέθηκε ότι θα του έδινε την κόρη του για γυναίκα του, και αργότερα και το θρόνο του, αν τον βοηθούσε να νικήσει σε μια δύσκολη πολεμική επιχείρηση.
Ο Αρχέλαος που ήταν παλικάρι, του το υποσχέθηκε, και πραγματικά εξετέλεσε την αποστολή του με επιτυχία. Ομως ο Κισσέας δεν τήρησε την υπόσχεσή του. Σχεδίαζε μάλιστα να τον ρίξει σε λάκκο με αναμμένα κάρβουνα. Αλλά το πληροφορήθηκε ο Αρχέλαος, και την κατάλληλη στιγμή έριξε εκείνος το βασιλιά στο λάκκο.
Μετά, με διαταγή του Απόλλωνα, έφυγε νοτιοδυτικά, ακολουθώντας μία αίγα –κατσίκα- ώσπου βρήκε ένα θαυμάσιο τοπίο με καταρράκτες. Εκεί σταμάτησε και ίδρυσε την πόλη Αιγές, (Μύθοι Υγίνου 219), παλαιά ονομασία της Έδεσσας.
Ο ΑΕΡΟΠΟΣ , όπως αναφέρει ο Ηρόδοτος, μαζί με τα αδέλφια του Γουάνο και Περδίκα, πήγαν στη Λεβαία της Μακεδονίας – βρισκόταν κοντά στην Ιλλυρία - όπου αρχικά έγιναν βοσκοί του βασιλιά. Όμως ο βασιλιάς είδε στον ύπνο του ένα όνειρο, σύμφωνα με το οποίο, ο Περδίκας θα γινόταν ιδρυτής δυναστείας. Και φοβήθηκε τόσο που αρχικά έδιωξε τα τρία αδέλφια και μετά έβαλε τους στρατιώτες του να τους σκοτώσουν. Οι στρατιώτες έσπευσαν να εκτελέσουν τη διαταγή του βασιλιά. Τους πρόφτασαν τη στιγμή που τα τρία αδέλφια περνούσαν ένα ποτάμι. Εκείνα πέρασαν κανονικά, αλλά μόλις πήγαν να περάσουν οι στρατιώτες, τα νερά ανυψώθηκαν και τους έπνιξαν. Έτσι τα τρία αδέλφια γλίτωσαν.
Η ΝΕΑ ΔΥΝΑΣΤΕΙΑ
Στη Μακεδονία πήγε και ο Κάρανος, γιος του Αριστοδαμίδα, Ηρακλείδης κι αυτός - εγγονός του Ηρακλή και της Αύγης, κόρης του Αλεου της Τεγέας. Όμως παρ όλα όσα αναφέρουν οι ιστορικοί, Θεόπομπος, Διόδωρος, Ηρόδοτος και άλλοι, τα ακριβή ίχνη των Ηρακλειδών – Τημενιδών, χάνονται μέσα στη άχλη των χρόνων, - ποιός ξέρει ακριβώς για πόσα χρόνια -ώσπου εμφανίζεται ο πρώτος ιδρυτής της νέας Μακεδονική Δυναστείας, ο Περδίκας ο Α ( 800-700 π.Χ). Που και κατά τους ιστορικούς, αλλά και όπως δείχνουν τα ονόματα των μετέπειτα βασιλέων ( Περδίκας, Αέροπος, Αργαίος κα ), ήταν απόγονος του Ηρακλή και του Τήμενου.
Γιος του ιδρυτή της νέας δυναστείας Περδίκα Α, ήταν ο Αργαίος, που έζησε μετά το 700 –680. Και φυσικά βασίλεψε στη Μακεδονία.
Τον Αργαίο διαδέχτηκε ο γιος του Φίλιππος ο Α (621- 558). Και το Φίλιππο ο γιος του Αέροπος (540-498).Σε νομίσματα της εποχής του τον συναντάμε με το όνομα « ΑΕΡΟΠ».
Τον Αέροπα διαδέχτηκε ο γιος του Αλκέτας. Και αυτόν ο γιος του Αμύντας ο Α.
ΟΙ ΠΕΡΣΕΣ ΚΑΙ ΟΙ… ΓΥΝΑΙΚΕΣ
Ο Αμύντας ο Α (540-498 π.Χ.) είναι γνωστός διότι επί των ημερών του κατακτήθηκε το Μακεδονικό κράτος από τους Πέρσες, αφού προηγήθηκαν δραματικά γεγονότα. Ο Μακεδόνας βασιλιάς δεν κατάφερε να αναπτύξει τη στρατιωτική οργάνωση του κράτους του, και το 514 βρέθηκε κάτω από την πίεση τω Περσών, που είχαν ήδη καταλάβει τη Θράκη και τώρα ζητούσαν υποταγή της πλούσιας Μακεδονίας.
Για το σκοπό αυτό ο στρατηγός Μεγάβαζος, επικεφαλής των Περσικών δυνάμεων στη Θράκη, έστειλε στην αυλή του Αμύντα επτά επίσημους Πέρσες να ζητήσουν «γην και ύδωρ», σημάδια της υποταγής.
Ο Αμύντας φιλοξένησε τους Πέρσες, και προκειμένου να αποφύγει καταστροφές και σκοτωμούς, ήταν έτοιμος να υπογράψει τη συμφωνία της υποταγής. Όμως κατά τη διάρκεια συμποσίου, οι Πέρσες που είχαν στο μεταξύ μεθύσει, ζήτησαν να πλαγιάσουν με τις γυναίκες του ανακτόρου, και άρχισαν να ξεστομίζουν προσβλητικές κουβέντες γι αυτές.
Τότε ο νεαρός γιος του Αμύντα, ο Αλέξανδρος θύμωσε τόσο με τους Πέρσες αλλά και με την ανοχή του πατέρα του, που κατέστρωσε ένα σατανικό σχέδιο:
Είπε στους Πέρσες, πριν από τα όργια, να περάσουν στο λουτρό και στο καλλωπιστήριο, να γίνουν ωραιότεροι, και μετά να γυρίσουν στους κοιτώνες για να χαρούν τις όμορφες Μακεδόνισσες. Και έτσι κι έγινε. Όμως στους κοιτώνες τους Πέρσες περίμεναν στρατιώτες του Αμύντα, ντυμένοι γυναίκες, και τους σκότωσαν.Έτσι ο Αλέξανδρος έσωσε προς στιγμήν την τιμή του παλατιού, αλλά μετά από λίγο ο Μεγάβαζος, κατέλαβε τη Μακεδονία.
ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ Ο ΦΙΛΕΛΛΗΝΑΣ
Ο Αλέξανδρος ο Α (495-448 π.Χ.), ανέβηκε στο θρόνο όταν πέθανε ο πατέρας του Αμύντας Α. Αναγκάστηκε να αναγνωρίσει την περσική κυριαρχία και ακολούθησε τον Ξέρξη στην εκστρατεία του εναντίον της Ελλάδας. Αλλά πολλές φορές επέδειξε προς τους υπόλοιπους Έλληνες τα φιλικά του αισθήματα, γι αυτό και ονομάστηκε Φιλέλλην. Τέτοια αισθήματα έδειξε και κατά τη μάχη των Θερμοπυλών, αλλά και των Πλαταιών, οπότε εστράφη κατά των νικημένων Περσών και τους αποτελείωσε.
Ο Αλέξανδρος ο Α, απόκτησε τέσσερις γιους, τον Αλκέτα, τον Περδίκα το Β, το Φίλιππο και τον Αμύντα.
Απ όλους αυτούς επικράτησε ο Περδίκας Β, ο οποίος κατάφερε να παραγκωνίσει τα αδέλφια του, και ανέβηκε στο θρόνο μετά το θάνατο του πατέρα του (445 π.Χ). Στην αρχή συγκυβέρνησε με τα αδέλφια του Αλκέτα και Φίλιππο, αλλά μετά σφετερίστηκε τα δικαιώματα του Αλκέτα και έδιωξε το Φίλιππο. Ήταν πανούργος και δολοπλόκος, αλλά και εύστροφος πολιτικός.
Ο Περδίκας Β παντρεύτηκε την Κλεοπάτρα, την οποία μετά το θάνατό του παντρεύτηκε ο νόθος γιος του Αρχέλαος, που τον διαδέχτηκε και στο θρόνο. Ο Αρχέλαος και η Κλεοπάτρα απόκτησαν ένα γιο τον Ορέστη, που έγινε βασιλιάς μικρός και επιτροπευόταν από κάποιο συγγενή του ονόματι Αέροπο.
Υπήρξαν κι άλλοι Μακεδόνες βασιλείς, όμως ο κλάδος του Ηρακλή, μετά τον Αλέξανδρο Α, συνεχίστηκε από το γιο του Αλκέτα, που απόκτησε ένα γιο, τον Αριδαίο. Ο Αριδαίος απόκτησε τον Αμύντα τον Γ, πατέρα του Φίλιππου Β.
Ο Φίλιππος Β, εκτός από το Μέγα Αλέξανδρο γιος της συζύγου του Φιλίππου Ολυμπιάδας - απόκτησε ένα νόθο γιο με την Αρσινόη, τον Πτολεμαίο Σωτήρα, που ίδρυσε τη δυναστεία των Πτολεμαίων στην Αίγυπτο.
Αλλά κι αν ο Πτολεμαίος ο Α. δεν ήταν νόθος γιος του Φιλίππου, ήταν σίγουρα η συνέχεια των Ηρακλειδών-Τημενιδών, αφού η μητέρα του Αρσινόη, ήταν κόρη του στρατηγού Μελέαγρου που προήρχετο από αυτόν τον κλάδο.
ΠΤΟΛΕΜΑΙΟΣ Α΄ Ο ΣΩΤΗΡ
Ο Πτολεμαίος, μετά το θάνατο του Φιλίππου Β, προσελήφθη από το Μέγα Αλέξανδρο στη σωματοφυλακή του. Ο Μέγας Αλέξανδρος ήταν κι αυτός απόγονος του Ηρακλή. Ο Πτολεμαίος πήρε μέρος σε όλες τις μάχες του Μεγάλου Αλεξάνδρου, επειδή δε τον υπερασπίστηκε, όταν ο στρατηλάτης τραυματίστηκε, ονομάστηκε «Σωτήρ».
 |
| Από αριστερά ο Σωτήρ και η Βερενίκη δεξιά Φιλάδελφος και Αρσινόη |
ΠΙΟ ΣΤΕΝΕΣ ΑΙΜΟΜΙΞΙΕΣ ΚΑΙ ΦΟΝΟΙ
Ο Πτολεμαίος Β΄, παντρεύτηκε αρχικά την Αρσινόη, κόρη του βασιλιά της Θράκης Λυσίμαχου, αλλά γρήγορα τη χώρισε για να παντρευτεί την αδελφή του , επίσης Αρσινόη. Επειδή είχε προστριβές με όλα τα αδέλφια του, ονομάστηκε ειρωνικά Φιλάδελφος.
Τον Πτολεμαίο Β, διαδέχτηκε ο γιος Πτολεμαίος Γ ο Ευεργέτης, που είχε αποκτήσει με την πρώτη του γυναίκα την Αρσινόη του Λυσίμαχου.
Ο Πτολεμαίος Γ΄ (279-222), παντρεύτηκε σε ηλικία 13 ετών, την πρώτη του εξαδέλφη Βερενίκη, με την οποία απόκτησε τον Πτολεμαίο Δ΄, το Φιλοπάτορα, που τον διαδέχθηκε.
Ο Πτολεμαίος Δ΄, (240-211),έκφυλος, μέθυσος και γενικά άσωτος, θανάτωσε τη μητέρα του Βερενίκη και τον αδελφό του Μάγα γιατί τον επέκριναν για τις ασωτείες του. Ελέγετο δε ότι είχε σκοτώσει και τον πατέρα του.
Παντρεύτηκε την αδελφή του Αρσινόη, με την οποία ύστερα από μακρά στειρότητα - την είχε παραμελήσει επιδιδόμενος σε διάφορα όργια- απόκτησε ένα γιο. Όμως τελικά σκότωσε και την Αρσινόη.
Ο γιος του ονομάστηκε Πτολεμαίος Ε΄ ο Επιφανής (211-180 ). Παντρεύτηκε την Κλεοπάτρα κόρη του Αντίοχου του Σύρου. Απόκτησε ένα γιο τον Πτολεμαίο ΣΤ΄, αλλά δηλητηριάστηκε από το περιβάλλον του.
Ο Πτολεμαίος ΣΤ΄ (187-146) ανέλαβε τη βασιλεία με την κηδεμονία της μητέρας του.
Είχε παντρευτεί την αδελφή του Κλεοπάτρα. Αλλά μετά το θάνατο της μητέρας του, οι Αλεξανδρινοί τον έδιωξαν και ανακήρυξαν βασιλέα, τον αδελφό του Πτολεμαίο το Φύσκωνα. Φύσκων λεγόταν γιατί είχε μεγάλη κοιλιά.
Ο Πτολεμαίος Ζ ΄ο Φύσκων (γεννήθηκε το 180 π.Χ.) , ανάγκασε την χήρα του αδελφού του - και αδελφή του- να τον παντρευτεί, ενώ παράλληλα έσφαξε το μικρό γιο της, μέσα στην αγκαλιά της. Ο Φύσκων με την Κλεοπάτρα - την αδελφή και χήρα- απέκτησε το Μεμφίτη. Αλλά μετά τη χώρισε, και παντρεύτηκε την κόρη της και κόρη του αδελφού του Πτολεμαίου ΣΤ ( ανιψιά του) Κλεοπάτρα Κόκκη, με την οποία απόκτησε δύο γιους, τον Πτολεμαίο Η και τον Πτολεμαίο Θ-Αλέξανδρο, και τρεις κόρες με το όνομα Κλεοπάτρα. Όταν μετά 15 χρόνια, ο γιος του Μεμφίτης με τη βοήθεια της μητέρας του, ανακηρύχτηκε βασιλιάς, ο Φύσκων τον συνέλαβε, τον σκότωσε, τον τεμάχισε, και τον έστειλε στη μητέρα του Κλεοπάτρα μέσα σε ξύλινο κιβώτιο.
ΓΑΜΟΙ ΜΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΑΔΕΛΦΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΔΕΛΦΙΑ
Η ΚΛΕΟΠΑΤΡΑ Η ΜΕΓΑΛΗ
Το Φύσκωνα, διαδέχτηκε ο Πτολεμαίος Η ( γεννήθηκε το 144 π.Χ). Αυτός αρχικά παντρεύτηκε τη μεγάλη του αδελφή Κλεοπάτρα. Αλλά αναγκάστηκε να τη χωρίσει και να παντρευτεί την άλλη αδελφή του, Κλεοπάτρα Σελήνη. Η τρίτη Κλεοπάτρα είχε παντρευτεί τον αδελφό του Πτολεμαίο Θ –Αλέξανδρο.
Βασίλεψαν διαδοχικά οι Πτολεμαίοι Η, Θ, και Ι, αλλά κάποτε ξέμειναν από βασιλιάδες, και απευθύνθηκαν στα νόθα. Ετσι βασιλιάς έγινε ο νόθος γιος του Πτολεμαίου Η, ο Πτολεμαίος ΙΑ ο Αυλητής ( 59 π.Χ).
Ο Αυλητής παντρεύτηκε την ετεροθαλή αδελφή του Κλεοπάτρα Ε. Και με αυτή απόκτησε τον Πτολεμαίο ΙΒ και Πτολεμαίο ΙΓ, καθώς και την Κλεοπάτρα τη Μεγάλη. Είναι πολύ μεγάλη και διαδεδομένη η ιστορία της. Μέχρι και ταινίες έχει γίνει.
Η Κλεοπάτρα, αρχικά παντρεύτηκε το μεγάλο αδελφό της Πτολεμαίο ΙΒ και μετά τον άλλο Πτολεμαίο ΙΓ (ήταν 11 ετών όταν την παντρεύτηκε). Παράλληλα η Κλεοπάτρα είχε ερωτικές σχέσεις με τον Αντώνιο, αλλά και με τον Ιούλιο Καίσαρα της Ρώμης, με τον οποίο απέκτησε τον Καισαρίωνα (47 π.Χ). Αυτός αναγορεύτηκε βασιλιάς της Αλεξάνδρειας από την Κλεοπάτρα, πριν αυτοκτονήσει. Αλλά τελικά δολοφονήθηκε.
Έτσι έκλεισε ένας αμαρτωλός κύκλος, και σταμάτησε να φουντώνει ένα γενεαλογικό δένδρο που είχε φυτρώσει πολύ πριν το 1500 π.Χ. κι είχε σαν κύριο κορμό τον Ηρακλή.
ΠΗΓΗ
ΜΕ ΒΑΣΗ ΤΑ ΑΝΑΦΕΡΟΜΕΝΑ ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΓΕΓΟΝΟΤΑ Πειραιάς 2003 www.koutouzis.gr/hercules.htm
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου