το Αρθρο της εβδομαδας

· 

Το οικοδόμημα..........

“Οταν παραλαμβάνεις ένα καινούργιο σπίτι,που στάζει νερά,τότε ,φταίνε αυτοί που το έκτισαν.”

Το σημερινό, πάσχον οικοδόμημα που λέγεται “Ελλάδα”,όπως το ζούν,διαμαρτυρώμενοι οι περισσότεροι Έλληνες , το εντάσσουν ,ορισμένοι απ αυτούς, σε μιά αόριστη κακοδαιμονία ,ασαφούς αφετηρίας και διαδρομής.Μιά κακοδαιμονία,που αδυνατούν να προσδιορίσουν,την ευθύνη,εκείνων που το δημιούργησαν.

kostas.deliakis@gmail.com

ολο το αρθρο

Οταν παραλαμβάνεις ένα καινούργιο σπίτι,που στάζει νερά,τότε ,φταίνε αυτοί που το έκτισαν.”

Το σημερινό, πάσχον οικοδόμημα που λέγεται “Ελλάδα”,όπως το ζούν,διαμαρτυρώμενοι οι περισσότεροι Έλληνες , το εντάσσουν ,ορισμένοι απ αυτούς, σε μιά αόριστη κακοδαιμονία ,ασαφούς αφετηρίας και διαδρομής.Μιά κακοδαιμονία,που αδυνατούν να προσδιορίσουν,την ευθύνη,εκείνων που το δημιούργησαν.Οσοι,όμως έχουν ζήσει την μεταπολεμική Ελλάδα, που ισοπεδόθηκε,από την Χιτλερική κτηνωδία και ξαναχτίστηκε,δεν το βλέπουν καθόλου έτσι.Γι αυτούς λοιπόν, που είναι οι περισσότεροι,από τους Πολίτες, υπάρχει η βεβαιότητα,πως τους παραδόθηκε,ένα σαθρό οικοδόμημα ,με πολλές ελείψεις και ζητάνε σήμερα ευθύνες,από τους εργολάβους αυτού του ανεκδιήγητου κατασκευάσματος.Είναι το αποτέλεσμα της συσσωρευμένης αγανάκτησης,που νοιώθουν για τους κατασκευαστές του,από τις ελείψεις και τα σαθρά υλικά που χρησιμοποιήθηκαν, για την κατασκευή του.Αδυναμίες , που είναι κραυγαλέες και παρούσες ,σε όλες τις εκφάνσεις της κοινωνικής μας ζωής, από το ποδόσφαιρο,από τον τρόπο που λειτουργούν ο Δημόσιος Τομέας, τα Μέσα Μαζικής ενημέρωσης,η Δικαιοσύνη και σε όποιο άλλο τομέα ενμπλέκεται με την παρουσία του το Ελληνικό κράτος. Οι πολίτες, χωρίς στάλα υπερβολής τραβούν τον γιακά τους και μαζί μ αυτούς και όλοι οι ξένοι φίλοι μας ,που επισκέπτονται την πατρίδα μας. Το γεγονός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί τυχαίο,μόνο εάν οι ατέλειες τους ,αφορούσαν κάποια ή κάποιες του πλευρές. Επειδή όμως ,αποτελεί μιά γενικευμένη εικόνα,που αφορά και αγγίζει όλες τις πλευρές,όπου εντοπίζεται αυτή η εμπλοκή,καταλήγουμε πως είναι απόρροια δυνατοτήτων που είχε,το κυρίαρχο σύστημα που ανέλαβε,αυτήν την ανοικοδόμηση. Καί για να αναγνωρίσουμε του λόγου το αληθές,θα ήταν χρήσιμο ένα μόνο παράδειγμα. Αυτό της Δημόσιας Παιδείας. Τί συμβαίνει όμως εκεί;

Δεν υπάρχει κυβέρνηση,που να πέρασε από την χώρα,την μεταπολεμική περίοδο που να μην συνέβαλε με οικονομικά μέσα,στην ανάπτυξή της Δημόσιας Παιδείας. Τις περισσότερες φορές μάλιστα συνέβει,να εκτιμάται από τους Πολίτες , με θετικό ή αρνητικό πρόσημο το πέρασμα αυτό,ανάλογα με τις δαπάνες που επένδυσε σαυτήν την Δημόσια Παιδεία.Το μυστήριο όμως που κρύβει αυτή η επένδυση,είναι, το πώς έχει αξιοποιηθεί από το Ελληνικό κράτος,το προϊόν αυτής της επένδυσης, που είναι τα σπουδαία μυαλά, που βγαίνουν από τα Ελληνικά Πανεπιστήμια. Εκεί βλέπουμε μιά περίεργη αδυναμία που καταντάει παθογένεια ,συνολικά του μεταπολεμικού συστήματος διακυβέρνησης της χώρας ,που είναι συνέπεια της ίδιας αδύναμης συλλογιστικής,το κράτος δηλαδή,να σηκώνει τα χέρια ,δείχνοντας μιά πρωτοφανή ανικανότητα να αξιοποιήσει τους καρπούς,της δικής του επένδυσης. Και άν αυτό το γεγονός αποτελεί για τους ορισμένους ,μιά τυχαία εξέληξη που την δικαιολογούν,για τους πολλούς δεν θεωρείται καθόλου τυχαία,με την διαφορά πως δυσκολεύονται, ενδεχόμενα ,να προσδιορίσουν τους πραγματικούς υπευθύνους. Την δυσκολία να εξηγήσουν,αυτήν την αδυναμία και που την εντάσσουν, σε μιά ακαθόριστη ευθύνη των ίδιων των Πολιτών,ενώ είναι σενέπεια των αδυναμιών,της ίδιας ευθύνη,του ίδιου Πολιτικού συστήματος που διαμόρφωσε σαν μπούσουλας ,μιά πεπατημένη συνέχεια.Δεν μπορεί να ξοδεύεις τόσα πολλά,για κάθε απόφοιτο του Πανεπιστημίου σου και την στιγμή που φθάνει η ώρα της ανταπόδοσης, να εμφανίζεται ο Χ ξένος (χώρα ή Πανεπιστήμιο) όπου με μιά υποτροφία για μετεκπαίδευση ή με εξασφάλιση εργασίας,να σου παίρνει μέσα από τα χέρια,το καρπό της επένδυσης ,που με στέρηση και ιδρώτα πλήρωσαν οι Πολιτες.Όταν γίνεται όμως το ίδιο ακριβώς ,με συνέπεια ,για δεκαετίες,τότε παύει να αποτελεί το γεγονός σύμπτωση,αλλά τουλάχιστον αυτό ,όπως θα το χαρακτηρίζαμε ,θα ήταν ΑΔΥΝΑΜΙΑ,ενός συγκεκριμένου συστήματος διακυβέρνησης,που ανέλαβε την ανοικοδόμηση της μεταπολεμικής Ελλάδος. Οι σημερινοί Κυβερνώντες,ανέλαβαν σε μιά δύσκολη στιγμή για την Ελλάδα,την διακυβέρνηση της χώρας,λόγω της Οικονομικής Κρίσης και θα κριθούν στο τέλος της τετραετίας,στο κατά πόσο έκαναν πράγματα ικανά να δρομολογήσουν παρεμβάσεις που θα διορθώσουν τα εγκλήματα,που έχουν διαπραχθεί στην χώρα. Οι πολίτες δεν ζητούν θαύματα.Διαθέτουν όμως το αλάθητο κριτήριο, που είναι η σύγκριση με ένα παρελθόν που μπάζει από παντού ,απόνερα και περιμένουν διορθώσεις ,που θα τις κρίνουν ανάλογα..........Καλή χρονιά