Η ΌΛΓΑ ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΥ ΣΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ I.D.O. ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΧΟΡΟ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

 

Στην Αθήνα βρέθηκε η Όλγα Γαλιατσάτου το Σάββατο και την Κυριακή 25 και 26 Μαρτίου όπου και παρευρέθηκε στο συνέδριο της I.D.O. Hellas της Ελληνικής ομοσπονδίας χορού όπου είναι μέλος η ίδια αλλά και σχολή της ‘Art and Style’ Dance Studio.Να θυμίσουμε ότι η I.D.O. Hellas υπάγεται στην Παγκόσμια αναγνωρισμένη ομοσπονδία χορού και αθλητικού χορού I.D.O.Συζητήθηκαν κανονισμοί χορού αλλά και διαδικαστικά θέματα που αφορούν την δράση της I.D.O. Hellas έως τώρα αλλά και όσον αφορά τους επερχόμενους αναγνωρισμένους αγώνες της ελληνικής ομοσπονδίας.

Συγκεκριμένα για τον Σύγχρονο χορό η Παγκόσμια και Πανελλήνια ομοσπονδία χορού αναφέρει ως εξής:

Τι είναι ο Σύγχρονος  Μοντέρνος χορός ;

   Σύγχρονος μοντέρνος χορός βάση των κανόνων της παγκόσμιας ομοσπονδίας χορού I.D.O. είναι χορός με καλλιτεχνική μορφή, με πολλά είδη όπου έχουν εξελιχθεί μέσα στο πέρασμα του χρόνου. Ο Μοντέρνος χορός είναι πιο χαλαρωτικός , ελεύθερος χορός όπου ο χορογράφος  χρησιμοποιεί τα συναισθήματα και την διάθεσή του ώστε να εκφράσει κάτι, σε αντίθεση με το μπαλέτο όπου υπάρχει ένας αυστηρός κώδικας βημάτων. Στον Σύγχρονο χορό χρησιμοποιείται πολύ η βαρύτητα και το πάτωμα σε αντίθεση με το μπαλέτο όπου ο χορευτής πρέπει να δείχνει πολύ ελαφρύς και συνεχώς στον αέρα.

   Η ανάπτυξη του Σύγχρονου- μοντέρνου χορού προέρχεται από την λογική εξέλιξη των μορφών χορού στις αρχές του 20ού αιώνα, όπου οι μοντέρνοι χορευτές ήθελαν να απελευθερωθούν από τις καθιερωμένες μπαλετικές φόρμες, όπου εξακολουθούσαν να είναι σκληρές , αυστηρές , περιοριστικές κι έτσι άρχισαν να ψάχνουν νέες  τεχνικές ώστε να δώσουν στον χορό μια νέα κατεύθυνση. Η συγκεκριμένη κατηγορία χορού αφορά στο να χρησιμοποιούνται οι τεχνικές του μοντέρνου χορού όπου δημιουργήθηκαν κατά ένα μεγάλο μέρος στο 1^ο μισό του 20ού αιώνα από διάσημους καθηγητές χορού και χορογράφους όπως η Martha Graham, Jose Limon, Alvin Ailey, Merce Canningham, Lester Horton κ.α. στην Αμερική και Kurt Jooss, Mary Wigman, Hanya Holm κ.α. στην Ευρώπη. Όλοι με την ίδια άποψη για το γεγονός ότι εφόσον ο χορός εξελίσσεται , επομένως δεν χρειάζεται να χρησιμοποιούνται οι βασικές τεχνικές μόνο στην γνήσια αρχική μορφή τους. Από την άλλη οι σύγχρονες τεχνικές  χρησιμοποιούνται στον μοντέρνο όπου είτε μπορεί να χρησιμοποιεί τις πρωταρχικές  τεχνικές όπου είχαν φτιαχτεί από τους πρώτους εκπαιδευτές , είτε μπορούμε να χρησιμοποιούμε εντελώς νέες τεχνικές , πειραματικές αλλά ταυτόχρονα και γνήσια τεχνικές του μοντέρνου χορού.

Ο Σύγχρονος χορός φέρνει νέες πληροφορίες για το πώς λειτουργεί το σώμα, προσφέρει νέα ποιότητα στην κίνηση, νέα σχήματα του σώματος στον χώρο, νέες σύνθετες διαδικασίες και χώρο για εξερεύνηση και πειραματισμό. Επομένως ο Σύγχρονος μοντέρνος χορός δεν θα πρέπει να συγχέεται με άλλες μορφές χορού όπως το Break Dance , Hip-Hop, Disco κ.α. καθώς επίσης με τον κλασσικό χορό και το σύγχρονο του κλασσικού, την γυμναστική, την χοροκινητική θεραπεία, το θέατρο ή το χοροθέατρο.

Τι συμβαίνει όμως όταν δύο από τις πιο δημοφιλείς μορφές τέχνης συνεργάζονται πάνω στη σκηνή; Προκαλείται δέος και συγκίνηση και κάνει τον θεατή να επιθυμεί να συμμετέχει και να ζήσει αυτή τη μοναδική εμπειρία. Το χοροθέατρο ή αλλιώς το σωματικό θέατρο, είναι ένα είδος υποκριτικής διαφορετικό από όλα τα άλλα.

Το χοροθέατρο είναι μια μορφή σωματικής έκφρασης. Είναι μία υποκριτική μέθοδος, η οποία έχει ως βασικό στοιχείο το σώμα του ηθοποιού το οποίο θα αποτελέσει και το βασικό ‘’υλικό’’ της παράστασης. Σε καμιά περίπτωση δεν είναι σύγχρονος χορός.

Παραθέτουμε τους κανόνες από το επίσημο βιβλίο της Παγκόσμιας ομοσπονδίας χορού για το τι είναι Σύγχρονος Χορός στα Αγγλικά:

   

  MODERN AND CONTEMPORARY DANCE is an artistic form with many styles that has undergone development over a relatively long period of time. Modern dance is a more relaxed, free style of dance in which choreographer’s uses emotions and moods to design their own steps, in contrast to ballet’s structured code of steps. It has a deliberate use of gravity, whereas ballet strives to be light and airy The development of modern dance was the logical consequence of the dancing styles that existed at the start of the 20th century, when the modern dancers of that period attempted to break free from established ballet forms, which they considered to be stiff, strict and restrictive and therefore they started searching for new trends and techniques to give dance a new direction. This particular dance discipline concerns using modern dancing techniques that were created for the most part during the first half of the 20th century by renowned dance teachers and choreographers, /e.g. Martha Graham, José Limon, Alvin Ailey, Merce Cunningham, Lester Horton and a host of others on the American continent, and Kurt Jooss, Mary Wigman, Hanya Holm and many others in Europe / In view of the fact that all dance remains in a constant state of movement and development  this does not mean that we have to use only the aforementioned techniques in their original forms. On the contrary, it is also about using contemporary trends in modern dance techniques that either goes back to the foundations established by the aforementioned dance instructors or we can use totally new, experimental and original concepts for modern dance. Contemporary dance brings new information about body and how the body works, offers new quality of movement, new shapes of body in area, brings new composition process and space for experiment. Contemporary Ballet should not be confused with Modern Dance. Other contemporary styles such as Hip-Hop, Disco, Break Dance and Electric Boogie may be incorporated, but must never control / dominate the contemporary dance routine. In Modern Dance a story, theme, idea is possible, but not so much emphasized here as, for example, for Show dance.  It is primarily about pictures, and moods. Otherwise if we emphasize on the story and try to narrate we do not dance anymore. On the contrary we act like actors. Modern and Contemporary Dance should not look like an acrobatic dance routine or gymnastic.