Πως είναι διαμορφωμένη, η στάση των Πολιτών, απέναντι στα κόμματα,εξ αιτίας της Οικονομικής κρίσης και γιατί;
ΚΥΡΙΑΚΗ, 28 ΜΑΪΟΥ 2017
ΠΕΙΤΕ ΜΑς ΤΗΝ ΑΠΟΨΗ ΣΑς ΣΤΟ ΘΕΜΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗς!ΠΟΥ ΟΠΩς ΚΑΘΕ ΚΥΡΙΑΚΗ
ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΤΑ ΘΕΜΑΤΑ ΣΥΖΗΤΗΣΕΩΝ ΚΩΣΤΑ ΔΕΛΙΑΚΗ!
Το δυστύχημα για την χώρα,την εποχή της Οικονομικής κρίσης που ζούμε, είναι , πως δεν υπάρχει μια ενιαία στρατηγική στο εσωτερικό της,για την αντιμετώπισή της.Έχουν διαμορφωθεί δύο ,εκ διαμέτρου αντίθετοι, συνασπισμοί,που προσπαθεί να την αντιμετωπίσει ο καθένας τους ,με έναν διαφορετικό τρόπο ,όταν μάλιστα, ο ένας από αυτούς , είναι κάθετα αντίθετος με τα συμφέροντα των πολιτών. Ενίοτε, αν όχι πάντα, στην πολιτική ισχύει ,μια αδιαπραγμάτευτη αρχή,που λέει πως “καμία αλλαγή ή συμφωνία δεν μπορεί να είναι ανεκτή από τους πολίτες,εάν δεν έχει την αντίστοιχη κοινωνική συναίνεση ”. Το γεγονός δηλαδή,πως ,αρχικά η ηγεσία του ΠΑ.ΣΟ.Κ με τον Γιώργο Παπανδρέου και ακολούθως, της Ν.Δ ,με τον Αντώνη Σαμαρά,ανέλαβαν από κοινού και σε συνεργασία ,την μείωση των εισοδημάτων κατά 40 έως 50% ,ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΡΩΤΗΣΟΥΝ τους πολίτες εάν θα συμφωνούσαν γι αυτό, είναι το βασικότερο στοιχείο που θα βάρυνε έκτοτε και θα διαμόρφωνε μετά από εκλογές, το υπάρχον πολιτικό σκηνικό,στην πατρίδα μας.
Η αποδοχή ,της συλλογιστικής του κου Σόϊμπλε της Γερμανίας, από τα δύο αυτά,άλλοτε μεγάλα κόμματα, δημιούργησε την απόληξη μιας πολιτικής,που παραμένει έκτοτε,εγκλωβισμένη σε αδιέξοδα που καθημερινά λοιδορούν οι πολίτες, σε μια εποχή ,που ολόκληρη πλέον η Ευρώπη ,έχει αποστασιοποιηθεί από αυτήν,επειδή έχει κατανοήσει,τις αδυναμίες της. Παρ όλα αυτά,το γεγονός είναι ένα,πως η νέα διακυβέρνηση που ανέλαβε τις τύχες της χώρας, τον Ιανουάριο του 2015,υποχρεώθηκε εκβιαστικά (τον Ιούλιο του 2015) να ακολουθήσει ,μια ήδη διαμορφωθείσα έως τότε ,αρνητική εξέλιξη,που σε επίπεδο δεσμεύσεων, βάραινε ,από τις υπογραφές που είχαν πέσει και που περιόριζαν την δυναμική της στο ελάχιστο και έδεναν χειροπόδαρα την χώρα. Όλο και περισσότερο,με το πέρασμα του χρόνου,οι πολίτες κατανοούν ,πως η υπόσχεση που έδωσε τότε ,η νέα διακυβέρνηση,πριν ακόμη αναλάβει τα ηνία της χώρας, την κατάργηση δηλαδή των Μνημονίων “με ένα νόμο”,ήταν περισσότερο, η θέληση του άπειρου πρωτάρη,που κινείτο όπως φάνηκε,έξω από τις ήδη ,πραγματικά δύσκολες, διαμορφωθείσες συνθήκες,από πρίν. Αυτό ήταν και το βασικότερο στοιχείο,που δημιούργησε τότε ,στους απερχόμενους,της Ν.Δ και του ΠΑ.ΣΟ.Κ, την πεποίθηση “μιας αριστεράς βραχύβιας παρένθεσης”.Το γεγονός αυτό εκθέττει καθημερινά και αποκαλύπτει,όλους εκείνους που ακολούθησαν την συλλογιστική Σόϊμπλε και επιμένουν ακόμη στα αναμασήματα,πως αυτή η συλλογιστική ήταν η ορθότερη ,όσων επιλογών υπήρχαν ,και φαίνεται από το ότι, ο κος Σόϊμπλε ,έμεινε μόνος του στην Ευρώπη,να στηρίζει ένα υποτιθέμενο σχέδιο διάσωσης της χώρας, και της ......Ευρώπης. Ο κύριος αυτός,με τους εγχώριους ,άλλοτε ,πλοηγούς της ζωής μας ,για αυτόν τον λάθος σχεδιασμό,επιμένουν και σήμερα.Γιατί δεν θέλουν να παραδεχτούν την ολέθρια αποτυχία που είχε ο σχεδιασμός αυτός, για τους Έλληνες και την χώρα. Έτσι ,κάθε ημέρα που περνάει, μετράει όλο και λιγότερο,η υπόσχεση που αρχικά δόθηκε,για κατάργηση των Μνημονίων με ένα νόμο,αφού οι Πολίτες διαπιστώνουν πως ο αγώνας, πια δίνεται ,για την διαμόρφωση συνθηκών,που θα “στρογγυλεύουν” τις ενοχλητικές γωνίες του Μνημονίου,με την μετατροπή του ,σε μιά ανθρωπινότερη διαχείρηση, των αρνητικών του πλευρών,με κοινωνικά αποδεκτούς όρους,που ο Σόϊμπλε και οι εγχώριοι,σύμμαχοί του αρνούνται συστηματικά και με επιμονή, να αποδεχτούν . Γιατί όμως φαίνεται, να είναι έτσι; Για όσους δεν θέλουν να αποδεχτούν αυτήν την εξέληξη,την παρομοιάζουν ως σταυρόλεξο για δυνατούς λύτες.Ο πυρήνας του προβλήματος εμφανίζεται να είναι,μιά διάσταση απόψεων μεταξύ Δ.Ν.Τ και Ευρωπαίων,που μεταβιβάζει σε όλους εμάς την ανάγκη να διαχειριστούμε, μιά εξωπραγματική κατάσταση ,μεταξύ τους.Το γεγονός δηλαδή,που οι μεν του Δ.Ν.Τ, προβάλλουν μιά ακραία διαφωνία τους με τους Ερωπαίους,πως “το χρέος ,εάν δεν κουρευτεί, δεν είναι βιώσημο”, να συγκρούεται με τήν λογική Σόϊμπλε,που λεει πως “ η Ελλάδα ,δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα χρέους” , συγκροτούν αυτές οι δύο απόψεις μαζύ μιά παρανοϊκή λογική αντίθεσης ,που καθυλώνει την χώρα και που συμπληρώνεται με την ασυμβίβαστη επωδό,πως το Ελληνικό πρόγραμμα δεν μπορεί να συνεχιστεί,χωρίς την παρουσία του Δ.Ν.Τ,όπως επιμένει ο Σόϊμπλε.Εκεί προβάλει, το διαμορφούμενο πλαίσιο των ευθυνών της κάθε πλευράς, των δύο συνασπισμών,όπου η Ελληνική Ομάδα αντιμετώπισης του χρέους (Τσακαλώτος,Αχτσιόγλου,Σταθάκης,Χουλιαράκης) να προσπαθεί να διαμορφώσει ένα μείγμα ,μιάς κοινωνικά αποδεκτής συμφωνίας και την αφανή ομάδα υπό τον κο Μητσοτάκη,να προσπαθούν ,να απορρίψουν συνολικά ,κάθε μέτρο ελάφρυνσης των πολιτών.Το πλαίσιο των ευθυνών,όπως είναι κατανοητά σαφές,είναι εκείνο που καθορίζει και την στάση που κρατά ανάλογα ο κάθε συνασπισμός, διακρυτό στοιχείο ,από τους πολίτες,που καθορίζει,προς τα πού γέρνει την πλάστιγγα των συναισθημάτων του. Στον πρώτο να αγωνίζεται και να απολογείται σε έναν λαό για τα αυτονόητα και στον δεύτερο συνασπισμό να ποντάρει στην Βαλκουλέσκου και στον Τόμσεν,για ένα καλό deal,υπέρ του Σόϊμπλε,που διαμορφώνουν την διαφορά ,σε ένα σχέδιο εκκίνησης τους, που είναι η διαχείριση των προθέσεων του καθένα συνασπισμού, από τους πολίτες,στο εσωτερικό της χώρας.
Είνα τραυματική,η Ευρωπαϊκή εμπειρία για τους Έλληνες, που θα φανεί και στο μέλλον, που με ελλειματική δόμηση ,από την μιά υπόσχεται συγκλίσεις βιωτικού επιπέδου και από την άλλη ,με την ανοχή στις παρανοϊκες εμμονές ενός ανθρώπου,του Σόϊμπλε,οδηγεί στις αποκλίσεις Βορρά -Νότου,με διαφορά. Ιδιαίτερα όταν είναι διαπιστωμένο,πως τα ελλείματα του Νότου υπάρχουν ,εξ αιτίας ενός πλεονασματικού Βορρά,που αρνείται να επενδύσει και απορροφά την όποια ικμάδα του .Μιά ευθύνη,που συντηρείται δια του Σόϊμπλε και διατηρεί μιά τέτοια απόκλιση.Όμως το στοίχημα ,του συνασπισμού που στηρίζουν οι πολίτες είναι πολλαπλό. Θα είναι τελικά τα αποτελέσματα,της β΄αξιολόγησης, όπως θα προκύψουν στο τέλος ,κοινωνικά ισορροπημένα; Θα είναι σε θέση η χώρα μετά το 2018,να βγεί από την επιτροπεία και τα Μνημόνια; Θα υπάρξει, ήπια έξοδος στις αγορές; Ζητήματα που η απάντησή τους,δεν βγαίνει ούτε με αφορισμούς και αρνήσεις ,ούτε με επικοινωνιακές αφηγήσεις, από εκείνους ,που με πολλά λάθη επιλογών και συλλογισμών,έβαλαν στην περιπέτεια των Μνημονίων, την χώρα.Οι πολίτες βλέπουν ,κρίνουν και συγκρίνουν,όταν οι υπό τον Σόϊμπλε δίνουν μάχη οπισθοφυλλακών, για την διατήρησή τους,στην αξιοπιστία. Στοιχείο που θα καταγράψουν οι ερχόμενες βουλευτικές εκλογές,όποτε κι άν αυτές γίνουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου