Αρθρο Παυλου Παπαδατου

Aπαντες αδιαφόρησαν στο κύκνειο άσμα της!

Δεν υπάρχει Έλληνας πολίτης, επιχειρηματίας ή ξένος επενδυτής που να μην έχει νιώσει στο πετσί του την ελληνική γραφειοκρατία. Μεταξύ μάλιστα των ξένων επιχειρηματιών, όπως είπε και ο κύριος Τσίπρας στη συνάντησή του με τον πρόεδρο των ΗΠΑ, ήταν και ο ίδιος ο κύριος Τραμπ.

Δεν υπάρχει Έλληνας υπουργός που δεν θα σου πει ότι η γραφειοκρατία είναι το μεγαλύτερο ανασχετικό εμπόδιο στην αναπτυξιακή πορεία της χώρας. Η γραφειοκρατία όμως δεν δημιουργήθηκε από μόνη της. Η γραφειοκρατία είναι το αποτέλεσμα της ακατάσχετης νομολογίας που παράγουν οι υπουργοί και η Ελληνική Βουλή. Οι δημόσιοι υπάλληλοι δεν είναι υπεύθυνοι για τα γραφειοκρατικά προβλήματα τα οποία δημιουργεί η ελληνική νομολογία. Ευθύνονται μόνο για τη δική τους κωλυσιεργία και την πλημμελή άσκηση των καθηκόντων τους. Ο κύριος Σταθάκης, για παράδειγμα, τόνισε στη Βουλή ότι οι υπάλληλοι των κλιμακίων καταπολέμησης λαθρεμπορίου πετρελαίου έχουν ατονήσει τους ελέγχους, επειδή το υπουργείο σταμάτησε να τους δίνει το μπόνους που έπαιρναν. Με άλλα λόγια, για να κάνουν τη δουλειά τους οι εν λόγω υπάλληλοι θέλουν και μπόνους!

Επίσης, ο κύριος Σταθάκης δήλωσε ότι θα αντικαταστήσει από το νέο έτος τον ΕΝΦΙΑ με τον ΦΜΑΠ, χωρίς να καθορίσει ωστόσο τι θεωρεί «μεγάλη ακίνητη περιουσία». Διότι αν θεωρήσει ως έχοντες ΜΑΠ όσους διαθέτουν πάνω από 100 ή 200 χιλιάδες ευρώ και θελήσει να συνεχίσει να εισπράττει τα 2,6 δισ. ευρώ που εισπράττει από τον ΕΝΦΙΑ, αυτό ισοδυναμεί με κατάργηση της ιδιωτικής  ιδιοκτησίας. Με άλλα λόγια αυτή είναι  η δίκαιη ανάπτυξη που ευαγγελίζεται ο κύριος Τσίπρας: Ισότητα στη φτώχεια.

Είναι δε νοητό ότι η προσαρμογή των αντικειμενικών αξιών στις εμπορικές αξίες που έχει εξαγγείλει, θα συνοδεύεται από νέα αύξηση των φορολογικών συντελεστών. Οι κουτοπονηριές όμως, διαιωνίζουν την κρίση και συνεχίζουν τη φτωχοποίηση των πολιτών και την αποβιομηχανοποίηση της χώρας. Εταιρείες κλείνουν ή μεταφέρουν την έδρα τους σε άλλη χώρα. Όταν μία εταιρεία μπορεί να έχει την έδρα της στη Βουλγαρία ή τη Ρουμανία και να πληρώνει φόρο 10% και 16% αντιστοίχως επί των κερδών της, γιατί να παραμείνει στην Ελλάδα όπου η υψηλή φορολογία θα την οδηγήσει σε πτώχευση;

Η άλλοτε κραταιά ελληνική βιομηχανία χαλυβουργίας, που μόλις πριν από λίγα χρόνια παρήγαγε 2,5 εκατομμύρια τόνους σιδήρου, σήμερα παράγει μόλις το 12% αυτής της παραγωγής. Και όλα αυτά επειδή είχε φτάσει στο σημείο να πληρώνει 3 φορές ακριβότερη την ηλεκτρική ενέργεια παραγωγής σε σχέση με τις ανταγωνίστριες βιομηχανίες του εξωτερικού και άπαντες αδιαφόρησαν στο κύκνειο άσμα της.  

Υ.Γ.

Σύμφωνα με την κυβέρνηση υπάρχει ανάπτυξη γιατί όλο και λιγότεροι Έλληνες τρώνε από τα σκουπίδια!