“Στην πολιτική υπάρχει η εκδοχή,να γκρεμίζεται γύρο σου ο κόσμος και το κόμμα που έχει συνεργήσει τα μέγιστα σ΄αυτό, να μη σχολιάζει καθόλου το γεγονός,επειδή ελπίζει πως θα ξεχαστεί και θα βγει λάδι.”
Δεν πέρασαν δα και πολλά χρόνια,από εκείνη την επάρατη ημέρα,όπου ο αρχηγός ενός κόμματος που είχε αναδειχθεί σε Κυβερνήτης ύστερα από εκλογές,εξάγγειλε από το όμορφο Καστελόριζο,την ένταξη της Ελλάδας, στην επιτροπεία του Δ.Ν.Τ,ότι δηλαδή ονομάζουμε σήμερα όλοι μας,Μνημόνιο.Αδυνατούσε ο Κόσμος να πιστέψει,πως η Ελλάδα,με την απόφαση εκείνη,έμπαινε στον δρόμο ενός Γολγοθά,γιατί ήταν κάτι που δεν είχε ξαναζήσει στο παρελθόν . Είδαν οι Πολίτες το εισόδημά τους να μειώνεται σταθερά και σταδιακά, κατά 40 με 50%. Δεν υπήρχε ημέρα ,εβδομάδα ή μήνας ,που να μη νοιώθουν ,ιδιαίτερα οι συνταξιούχοι,την μείωση, σαν εφιάλτη να πλησιάζει, με μια ύποπτη πληροφόρηση που διαχέετο,πως επειδή είναι “πολύ υψηλό το εισόδημά τους” και καλά,θα έπρεπε αυτό να μειωθεί στα επίπεδα της Αλβανίας ,ή της Βουλγαρίας.Η πορεία δεν ήταν καθόλου εύκολη.Είχε μάλιστα επιβληθεί η άποψη,που έστρεφε τον έναν εναντίον του άλλου,πως “δεν μπορεί εγώ,που μειώνεται το εισόδημά μου στα 900 ευρώ να υπάρχει κάποιος να παίρνει 1500 ή περισσότερο;”Μ΄αυτόν τον τρόπο ετίθετο ζήτημα ισονομίας,για μειώσεις ,έτσι ώστε να βλέπει ο πολίτης,πόσα μπαίνουν στην τσέπη του γείτονα και όχι το γεγονός πως οι μειώσεις, ήταν η συνέπεια της επιβολής του Μνημονίου. Από τότε πέρασαν ημέρες πολλές ,όπου είδαν οι πολίτες ,πως το κόμμα που κυριαρχούσε 25 χρόνια στην πολιτική ζωή του τόπου,να πιάνει πάτο,εκείνο δηλαδή το κόμμα,που είχε την αρχική ιδέα της επιτροπείας και να εξαφανίζεται.Και το άλλο,που είχε την ιδέα της συνέχειας των Μνημονίων,με την συγκυβέρνηση,να βρίσκεται στα όρια της χρεοκοπίας ,όπως δείχνει η εξέλιξη του πράγματος. Και τι άλλο άκουσαν οι πολίτες; Μια πληροφόρηση που έρχονταν από ακαθόριστες πηγές και έκανε λόγο,πως ενδεχόμενη πολιτική αλλαγή , θα σήμαινε,το τέλος για την Ελλάδα, αφού θα την έριχνε στα βράχια.Η πορεία των δύσκολων χρόνων που βάδισαν οι Έλληνες στα Μνημόνια,3 στον αριθμό,έδειξαν, πως η Ελλάδα,χάριν της μεγάλης θυσίας των Ελλήνων,άντεξε και παρά την πολιτική αλλαγή που έγινε,δεν ισοπεδώθηκε,ούτε ήρθε το τέλος για τους Έλληνες, όπως μέρα -νύχτα μας βομβάρδιζαν τα Μέσα πληροφόρησης ,όσα υπήρξαν υποστηριχτές των Μνημονιακών επιλογών. Που όχι μόνο άντεξε,αλλά όπως δειλά δειλά,άρχισαν να παραδέχονται οι πάντες διεθνώς, η κυβέρνηση μαζί με τους πολίτες, επέδειξαν μια μοναδική αντοχή που μας οδηγεί σε κάτι που μοιάζει με ψέμα.Την έξοδο από τα Μνημόνια ,τον Αύγουστο 2ο18. Και τι άλλο είδαν οι Έλληνες,όλο αυτό το διάστημα;Πως τα κόμματα που συμμετείχαν στο έγκλημα,παρά την ένδεια της πολιτικής τους,αντί να αναγνωρίσουν τα λάθη τους,όχι μόνο προσπαθούν να τα κουκουλώσουν,αλλά όπως κάνουν τα...έξυπνα πουλιά,προσπαθούν να μετακυλήσουν αυτά τους τα λάθη,σε εκείνους που ανέλαβαν την ευθύνη εξόδου,απ αυτήν την δυσκολία. Δεν είναι λίγοι όσοι πιστεύουν,πως σ αυτήν την διαδρομή, έγιναν λάθη,ολιγωρίες και παραλήψεις από τους σημερινούς κυβερνώντες ,και δεν έχουν άδικο. Το εάν υπάρχει κάτι ,όμως ,που τους δικαιώνει,είναι πως δεν άσκησαν την δική τους πολιτική,για να την κρίνουμε.Παρέλαβαν δεσμεύσεις, που επιβλήθηκαν στη χώρα και που πρώτη ιεραρχημένη υποχρέωση ήταν η ανάγκη μετατροπής των δυσβάστακτων όρων ποδηγέτησης των πολιτών, σε πιο ανθρώπινους όρους, όπως και έγινε. Τι άλλο όμως ,είδαν οι πολίτες; Αποκαλύφθηκε μοναδικά, το προηγούμενο φθαρμένο σύστημα διακυβέρνησης,αυτό που επιβλήθηκε στην χώρα ,μετά το Β΄Παγκόσμιο πόλεμο,όπου η κλεψιά,οι παράνομες συναλλαγές και η διακίνηση μαύρου χρήματος,αποτέλεσε την βάση μιας θεσμοθετημένης , “νόμιμης” απόκρυψης, αυτής της εξουσίας.Οι φοροδιαφεύγουσες ,off shore εταιρείες,έγιναν η πιο βολική πρακτική ,ώστε τους φόρους στο κράτος για τις ανάγκες του, να τους πληρώνουν,τα μόνιμα υποζύγια δηλαδή οι πολίτες και οι άλλες ,να τους γλεντούν, με την επίπλαστη νομιμότητά τους.Και παρά τις καθημερινές καταγγελίες,από τον ενοχλητικό τύπο,για εμπλοκές τους σε περίεργες διαδρομές, ενός παράνομου χρήματος,αποφεύγουν ακόμη και να τις αναφέρουν ,επειδή πιστεύουν,πως εάν τις αφήσουν να αιωρούνται ασχολίαστες στον αέρα,κάποια στιγμή θα ξεχαστούν.Τα σκάνδαλα της Siemens και της Novartis τα εξηγούν όλα. Έτσι η υπόσχεση,πως με “ έναν νόμο θα καταργηθούν οι Μνημονιακές δεσμεύσεις” μοιάζει σαν μια.... δέσμευση που κρίνεται καθημερινά,ως διαρκής που μεταβάλλεται σε απαίτηση για το ξήλωμα των παραφυάδων που λειτουργούν ως λερναία ύδρα,στο πολιτικό μας σύστημα που το καθηλώνουν σε συνθήκες του προηγούμενου αιώνα. Τους σημερινούς κυβερνώντες θα τους κρίνουμε ,μετά το καλοκαίρι,όταν θα δούμε να διαχειρίζονται τα οικονομικά της χώρας,απαλλαγμένα από τις δεσμεύσεις των μνημονίων. Εδώ θα είμαστε για να τους κρίνουμε .Τι πιστοποιεί όμως πως οι πολίτες θα ανανεώσουν την θητεία τους δίνοντας τους πίστωση χρόνου, για μια νέα τετραετία; Τα παρακάτω. 1)Μηδέ του πρωθυπουργού εξαιρουμένου,κανείς από την σημερινή κυβέρνηση δεν πίστευε,πριν την επιβολή των Μνημονίων,πως με το 4% που έπαιρνε ο ΣΥΡΙΖΑ,σε κάθε εκλογική αναμέτρηση,θα προέκυπτε ακόμη και σαν υποψία.......διακυβέρνησης,ύστερα από 100 χρόνια. Αυτό το γεγονός ,αποκόβει την όποια σχέση τους με την διαπλοκή και την διαφθορά,κάτι που αποτελεί το συγκριτικό τους πλεονέκτημα με το προηγούμενο διεφθαρμένο σύστημα εξουσίας.2) Με δεδομένο των άσχημων συνθηκών,που δημιούργησαν οι πιστωτές,σε συνεργασία με το παλαιό σύστημα εξουσίας,που αγκάλιασε και στήριξε τα Μνημόνια , οι τωρινοί κυβερνώντες ,δεν τα πήγαν καθόλου,μα καθόλου άσχημα.3)Οι πολίτες αντιλαμβάνονται,το πόνο που διαπερνά το παλαιό πολιτικό σύστημα, η απώλεια της εξουσίας,λόγο του εθισμού της στην διαφθορά,την κακοδιοίκηση και την κλοπή του ιδρώτα του κάθε πολίτη,τους ονομάζει “καθεστώς” και τους γυρίζει την πλάτη ,ανεπιστρεπτί. Αυτό το τελευταίο,μένει να το ζήσουμε.Οι εκλογές πλησιάζουν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου