ΠΑΛΙΟ ΦΙΣΚΑΡΔΟ Η ΒΑΡΚΑ ΜΑΣ Η ΦΡΥΝΗ!!!!!

Μια ωραια βαρκα ενα μικρό ασπρο βαρκάκι,αγόρασε ο Πατερας μου απο την γειτονική Ιθάκη.
Κοστησε εκείνο τον καιρο δραχμές οκτακόσιες εξήντα,
ποσό σημαντικό για τις αρχές του φτωχικού πενήντα.

Ξυλινη μικρή σαν του νοικοκυριού σκαφίδι,
για εμε τοτε παιδι δωρο σωστό στολίδι.
Δεν δάκρυζε ποτε νερό ουτε μια σταγόνα,
σεντινα παντα σεκα σαν της ερήμου χώμα,

Με δυο κουπιά για μηχανή και ενα πανί λατίνι,εσκιζε γρηγορα τα νερα σαν το ταχυ δελφίνι.Πλωρη κοράκι γερτό εμπρός, ποδοσταμο καθρέφτη πρύμνη,
της δωσαμε το ονομα της όμορφης παλιάς εταιρας Φρύνη.

Στις δυο μάσκες έγραψε την ονομασία,με καταπληκτική υπεροχη καλλιγραφία.Ενας καλός μου φιλος παιδικός,
αργότερα φήμης μεγάλης ορθοπαιδικός.

Η πρωτη μου αγαπη με το υγρό στοιχείο,η βαρκούλα μου η Φρυνη ηταν το εργαλείο.
Με πλήρωμα τον αδελφικο μου φιλο Μάκη,
φτάναμε ψαρεύοντας ως στην Ομηρική Ιθάκη.

Με βουτιές βγάζαμε άφθονες πίννες, "τι κρίμα"
σημερα δεν υπαρχει μιά ουτε για ενα δείγμα.
Καναμε ψαροντούφεκο ολη την παραλία,
πολλες φορές φτάναμε μεχρι Αγία Σοφία.

Ολη μερα μες τον ήλιο μαυροι οπως αράπη,απο κουπί τα μπρατσα ατσάλι και ας ηταν σαν αδράχτι.Η δυτική ακτη βραχώδη άγρια επιβλητική,
πολυ κουπί τραβούσαμε να φθάσουμε εκεί.

Οταν πηγαιναμε για χάνους με την καθετή,η ρότα ηταν κόκκινοι βράχοι η Κουμουδή.Για να μαρκαρουμε μιας ξέρας την τοποθεσία,
βάζαμε σημάδια στην απέναντι ωραια παραλία.

Το μικρό λιμανι δικο μας τοτε ηταν όλο,
παρκάραμε κατα βούληση οχι με το νόμο.
Την Φρυνη σπανια την βγάζαμε εξω τον χειμώνα,σε καραμοσάλι δυνατό αρμένιζε σαν να'ταν Φαραώνα.Με μπαρούμα ανθεκτική δεμένη εις τον μώλο,χοροπηδουσε με τα γερά μποφόρ μ'αυτο ηταν όλο.................By Dennis Germenis