ΕΝΑΣ ΓΑΪΔΑΡΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

 ΕΝΑΣ ΓΑΪΔΑΡΟΣ ΠΑΤΕΡΑΣ

Μέρα ζεστή του θεριστή

δύσκολο να βαδίσω

στέκομαι λίγο στη σκιά

τη δίψα μου να σβήσω.

Καθώς κοιτούσα μακριά

έβλεπα να βαδίζει

γάιδαρο χρόνων, γέρικο

και λίγο να τρεκλίζει.

Ξεχώριζα στη ράχη του

επάνω στο σαμάρι,

βαρύ φορτίο κουβαλά,

με δυσκολία περπατά

μα με πολύ καμάρι.

Απορημένος τον κοιτώ

και μόλις μ’ ανταμώνει

ερώτηση του έθεσα

τι το σπουδαίο γίνεται

και τόσο καμαρώνει.

Βάρη και πίκρες κουβαλώ

μα έχω τη σοδειά μου

κι είν’ η χαρά που γεύομαι

σα βλέπω τα παιδιά μου.

Τα χρόνια με σμιλέψανε

και των «ανθρώπων» μέτρα

τα δόντια σφίγγω κι έκανα

και την καρδιά μου πέτρα.

Γιατί ‘ναι στόχος της ζωής

μ’ απόλυτη νουνέχεια

να δίνουμε παράδειγμα

να υπάρχει η συνέχεια..

Κοίταζα μια το γάϊδαρο

και μία το σαμάρι

η αγάπη του η πατρική

είναι το χαλινάρι.

Να ‘σαι γερός του φώναξα

κι αυτός δια της σιωπής του,

απομακρύνθηκε αργά,

επικροτών δια βοής

της όπισθεν οπής του.

Ήταν η τρίτη Κυριακή

του Ιούνη μήνα μέρα

όπου γιορτάζεται παντού

η μέρα του πατέρα.

Αν βρίσκετε ομοιότητα

σε σας όπως των όνων

αυτά διαμορφώθηκαν

από αρχαίων χρόνων.

Κι αν κάποιοι επιβουλεύονται

το ρόλο σας ως φάρου

δεχθείτε το με υπομονή,

υπομονή γαϊδάρου !

D.ARMODOROS

Μου αρέσει!

Σχόλιο

Κοινοποίηση