Βαδίζοντας σταδιακά προς την ολοκλήρωση της τρέχουσας σύντομης τουριστικής περιόδου και διαβάζοντας τα άρθρα που δημοσιεύονται περί επιτυχίας, έμφυτα μου αναδύονται απορίες για το τι σημαίνει επιτυχία.
Υπάρχουν αρκετοί, δόκιμοι και κοινά αποδεκτοί ορισμοί ανά περίπτωση για το τι είναι επιτυχία, προσωπικά θεωρώ ότι επιτυχία είναι η προσωπική δέσμευση της επίτευξης και υλοποίησης ενός στόχου. Έχοντας λοιπόν ως βάση αυτό τον ορισμό διερωτώμαι ποιο είναι το ελάχιστο κοινά αποδεκτό επίπεδο οικονομικών εισροών που επιδιώκουμε να αποκομίσουμε από το τουρισμό όσοι ασχολούμαστε επαγγελαμτικά με αυτόν. Με την νύξη αυτή δεν στοχεύω τόσο στον εσωτερικό στοχασμό όσο στη τοποθέτηση και αποσαφήνιση των επιδιώξεων που επιθυμούμε να θέσουμε συλλογικά στο Ελληνικό και Διεθνές Τουριστικό γίγνεσθαι ως νησί.
Κοντολογίς, πόσο ευχαριστημένοι μπορούμε να είμαστε από την σεζόν που παρέρχεται? Ιδίως όταν η πλειοψηφία των Τουριστικών Καταλυμάτων της νήσου μας δεν ξεπέρασε το 35-50% του Τζίρου του 2019.
Ακόμη όμως και αν υπήρξαν αρκετοί συνάδελφοι που αναρριχήθηκαν σε αυτό το στόχο, κυοφορείται η απορία αν συμπεριέλαβαν στα τρέχοντα έσοδα τις προκαταβολές από τις κρατήσεις του 2020 ή ακόμη και του 2019...ή ήταν καθαρά έσοδα που προέρχονται από φετινές κρατήσεις?Είναι τελείως διαφορετικό η εισροή να είναι φετινή και διαφορετικό να είναι απόρροια προηγούμενων ετών διότι μπορεί να έχει δαπανηθεί για βιοπορισμό , συντήρηση ή για αποπληρωμή πάγιων εξόδων. Επίσης πόσο ευχαριστημένοι μπορούμε να είμαστε όταν είχαμε πτώση της μέση τιμής της ημερήσιας διανυκτέρευσης από 18-22% τη τρέχουσα τουριστική περίοδο σε σύγκριση με το 2019 στη πλειοψηφία των καταλυμάτων? Ενώ ακόμη και η πληρότητα τον Αύγουστο δεν κινήθηκε στα συνηθισμένα πολύ υψηλά επίπεδα σε όλες τις περιοχές και προφανώς σε όλα τα καταλύματα αλλά ακόμη και σε αυτές που υπερέβη το 90% δεν ήταν για μεγάλο χρονικό διάστημα. Επομένως πως είμαστε ευχαριστημένοι? Κατανοώ βέβαια ότι οι συγκυρίες και οι περίοδοι που διανύουμε είναι δυσμενείς, εύπλαστες, μεταβαλλόμενες και απρόβλεπτες. Ως εκ τούτου αρκετοί συνάδελφοι δεδομένου των γεγονότων που βιώνουμε και τηρουμένων των αναλογιών, αξιολογούν την περίοδο ως ευδόκιμη. Ωστόσο πραγματικά αυτό είναι που επιζητεί ο καθείς από εμάς στη ζωή του? Από το χώρο εργασίας & βιοπορισμού του? που έχει καταθέσει ψυχή τε και σώματι! Πιστέψτε με οι διαπιστώσεις και οι απόψεις μου σε καμία περίπτωση δεν εμφορούνται από αισθήματα εγωισμού ή προσβολής και καταλογισμού ευθυνών προς τους αξιωματούχους και διοικούντες αλλά έχουν ως αποκλειστικό στόχο και μόνο την παρακίνηση όλων όσων ασχολούνται με το τουρισμό, μέσω συλλογικοτήτων, θεσμών και φορέων. Ώστε να ενωθούμε για να μπορέσουμε να ανακάμψουμε.
Μειονέκτημα και συγχρόνως προτέρημα είναι ότι δεν έχουμε τις μονάδες της Κέρκυρας ή της Ζακύνθου αρκεί όμως να αξιοποιηθεί σωστά. Αυτό επιτάσσει συγκεκριμένη στρατηγική, σχεδίαση και ευελιξία. Για να καταστεί αποδοτικό δεν μπορεί να επιτευχθεί ατομικά και αν πούμε ότι κάποιος το έχει καταφέρει το ταβάνι θα είναι χαμηλό εν συγκρίσει με την ομαδική δυναμική που είναι δύσκολο μεν να υπάρξει αλλά όπου υπάρχει ο τόπος ακμάζει.
Εν συνεχεία μόλις φέτος βιώσαμε ένα μέρος από τις απόρροιες του Brexit το οποίο σύνθλιψε τη Τουριστική βιομηχανία και οικονομία της νήσου μας, χωρίς ωστόσο να δούμε όλο το βάθος και προεκτάσεις του. Ενώ ένας επιπρόσθετος λόγος που δεν πρέπει να εφησυχάσουμε για την αναζήτηση άλλων συμφωνιών και συμμαχιών που θα αποφέρουν ένα νέο τουριστικό επισκέπτη είναι το σύμφωνο AUKUS, το οποίο θεωρώ ότι αν δεν προετοιμαστούμε σε συλλογικό επίπεδο καθώς και σε επίπεδο ΟΤΑ θα μας φέρουν προ δυσάρεστων εκπλήξεων τα οποία με τα έως τώρα δεδομένα πιστεύω ότι θα δυσχεράνουν ακόμη περισσότερο την ήδη βεβαρυμμένη τουριστική μας προσέλευση . Μια μικρή έρευνα αν κάνουμε και συγκρίνουμε αναλογικά και στο μέτρο του εφικτού την τουριστική κίνηση στο νησί μας με άλλα όμορα και παρεμφερή νησιά η εικόνα μας θεωρώ ότι είναι αποκαρδιωτική. Γι’ αυτό και είναι επιτακτική ανάγκη ενός ενιαίου πλάνου στρατηγικού σχεδιασμού με συγκεκριμένο χρονικό ορίζονται και επιμέρους αξιολογήσεις που θα συμπεριλαμβάνει τόσο τη προβολή και προώθηση του νησιού μας όσο και τα έργα υποδομής που θα συμβάλλουν στην βελτίωση του βιοτικού επιπέδου και της κοινωνικοοικονομικής ευημερίας των πολιτών όσο και στη προβολή, ανάπτυξη και διεύρυνση του τουριστικού προϊόντος και κατ’επέκταση του φάσματος των επισκεπτών. Οι προτάσεις μου είναι οι ίδιες που είχα προτείνει και το 2020 :
1) Διεύρυνση των ζεύξεων της Νήσου με νέα αεροδρόμια και νέες χώρες. (Προσωπικά είχα προτείνει ως παράδειγμα τη Γαλλία για πλείονες λόγους ιδίως τώρα που οι σχέσεις Ελλάδας- Γαλλίας είναι πιο στενές από ποτέ μιας και τα συμφέροντα μας συγκλίνουν. Επίσης η Γαλλία αναλαμβάνει τη Προεδρία της Ευρωπαϊκής Ένωσης το Γενάρη - Ιούνη του 2022 και ως λαός θεωρούνται φιλέλληνες).
2) Ανάπτυξη του Θρησκευτικού και Αθλητικού Τουρισμού:
a. Δρόμος Άτρου- Δεν νοείται το αρχαιότερο μοναστήρι του Νησιού με την μοναδική αρχιτεκτονική, τη θρησκευτική , πολιτιστική και ιστορική κληρονομιά να μην είναι προσβάσιμο! Και δεν αναφερόμαστε σε μερικές δεκάδες αλλά σε εκατοντάδες ανθρώπους που προσπαθούν μετα κόπων και βασάνων να ανέβουν με τα πόδια από τον Πόρο για να πάνε να προσκυνήσουν ή να θαυμάσουν το ιστορικό μοναστήρι της Παναγίας !!!
b. Η Κέρκυρα προχωράει στη δημιουργία Ομοσπονδίας Κρίκετ στην Ελλάδα με έδρα την Πόλη της Κέρκυρας και φυσικά την ένταξη της τοπικής ομάδας στο αντίστοιχο πρωτάθλημα!!!
3) Αστικό ΚΤΕΛ, το υπάρχον ΚΤΕΛ από οτι φαίνεται δεν μπορεί να στηρίξει τα τοπικά δρομολόγια λόγω χαμηλού τζίρου ή άλλων δικών του αναγκών κάτι το οποίο είναι κατανοητό και σεβαστό. Το να μην έχουμε όμως δρομολόγια και να μην μπορούμε να εξυπηρετήσουμε όχι μόνο τους επισκέπτες αλλά και βαρύνουσας σημασίας καθημερινές ανάγκες ιδίως από τη στιγμή που ο γενικός πληθυσμός είναι γερασμένος είναι κάτι το οποίο οφείλει επαναξιολόγησης και άμεσης διευθέτησης!
4) Info kiosk στις πύλες εισόδου και σε κατάλληλα σημεία των τουριστικών περιοχών που είναι εύκολη η πρόσβαση των επισκεπτών.
5) Περιφερειακά Έργα Ανάπτυξης: Αναντίρρητα τον επισκέπτη τον κερδίζεις με την ευγένεια, την καλοσύνη , την σωστή φιλοξενία , την σχέση ποιότητα- τιμής, την παροχή υπηρεσιών αλλά πλέον αυτό δεν είναι αρκετό χρειάζεται η δυνατότητα επιλογών, ανάδειξης της διαφορετικότητας και μοναδικότητας του τόπου μας.
6) Έργα Υποδομής : Οδικό Δίκτυο ( Απαράδεκτο) , Λιμενικά έργα υποτυπώδη, προσβασιμότητα σε σημεία ενδιαφέροντος καθώς και στις παραλίες κάτω του μετρίου και ανά περιπτώσεις ανύπαρκτα, πεζοδρόμια εκτός Αργοστολίου και συγκεκριμένων περιοχών ανύπαρκτα, φωτισμός επίσης, αξιοποίηση ποταμών καμία κ.α. Όλα αυτά δεν δημιουργήθηκαν τώρα είναι δεκαετίες αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να αποδεχόμαστε τη μοίρα μας και να μοιρολατρούμε ίσα ίσα που δείχνει ότι έχουμε περιθώρια βελτίωσης, εξέλιξης και ανέλιξης αν υπάρξει θέληση.
Ομολογουμένως έχουμε σημειώσει βήματα πρόοδού σε σημαντικά έργα βελτίωσης, ανάπτυξης και προόδου τα τελευταία 10 έτη χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η Κεντρική πλατεία του Αργοστολίου κόσμημα για το νησί, το Μουσείο Σκλάβου, το Γεωπάρκο του Αίνου , οι Περιπατητικές διαδρομές , οι προσπάθειες διαπλάτυνσης του κεντρικού οδικού δικτύου (που πραγματικά είναι σε μαύρα χάλια, γεμάτο λακκούβες, σαμαράκια , κλειστές στροφές, χωρίς φωτισμό, χωρίς προστατευτικές μπάρες στους γκρεμούς, σβησμένη διαγράμμιση στα περισσότερα σημεία του οδικού δικτύου, χωρίς τοιχία αντιστήριξης και συγκράτησης των γαιών και κατολίσθησης των βράχων, που γενικά κάνουμε τάμα να φτάσουμε κάθε φορά από τον Πόρο – Αργοστόλι ή από Πόρο - Σκάλα και το ανάποδο ιδίως το βράδυ και όταν έρχεται καράβι).
Τέλος θεωρώ ότι αν μείνει η κατάσταση ως έχει με την πανδημία να εξαλείφεται σταδιακά μετά την άνοιξη και έχοντας ως δεδομένο ότι η ηγεσία των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής ένωσης είναι αποφασισμένοι :
1) Να ρυθμίσουν το πανδημικό χρέος που προέκυψε ή διόγκωσε το ήδη υπάρχον ανά χώρα
2) Να ρυθμίσουν την εξωτερική πολιτική προς τρίτες χώρες , προστατεύοντας τα συμφέροντα των κρατών μελών και συνεπαγωγικά του Τουρισμού
3) Να αφήσουν ανοικτά τα σύνορα για τους πολίτες τουλάχιστον εντός των κρατών μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης χωρίς νέα ιδιότυπα μέτρα
4) Να δώσουν λύσεις στο ενεργειακό που επέφερε και θα επιφέρει τεράστιες οικονομικές επιβαρύνσεις σε όλο το οικονομικό στερέωμα
Τότε πιστεύω ότι θα δούμε μια βελτίωση στη μέση τιμή της ημερήσιας διανυκτέρευσης του 9-13% καθώς και αύξηση των διανυκτερεύσεων ιδίως τον Ιούλιο αλλά επί της ουσίας δεν μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι θα είναι αρκετή για να απορροφήσουμε το κύμα των ανατιμήσεων στα προϊόντα και συνεπακόλουθα των αυξήσεων στα πάγια έξοδα.
Υγ. Δεν ανέφερα την ιδιωτική πρωτοβουλία και επιχειρηματικότητα 1) γιατί θεωρώ ότι τα έργα υποδομής οφείλουν να προηγούνται και όχι να έπονται των επενδύσεων ως γίνεται και 2) αν δεν υπήρχαν οι επιχειρηματίες που ασχολούνται με το νησί και επενδύουν σε αυτό δεν θα είχαμε τουρισμό.
Μετά τιμής Σεβασμού και Εκτίμησης Στελλάτος Ελευθέριος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου