Εγκώμιο για τον Καπετάν Δημήτρη Μηλιαρέση

 

Την Τρίτη 26 Ιουλίου, έφυγε απ τη ζωή στην Αθήνα ο Καπετάν Δημήτρης Α. Μηλιαρέσης που γεννήθηκε στα Τζαννατα της Κεφαλονιάς το 1932.

Είχε και αυτός τη τύχη, παιδί ακόμη, να βασανιστεί μαζί με όλους τους Έλληνες κάτω απ τη θηριώδη/Χιτλερική σκλαβιά που δεν είχε όρια. Για τον Καπετάν Δημήτρη παιδί/βυζανιάρικο, ακόμη θά μπορούσαμε να πούμε, τα φοβερά δώρα της σκλαβιάς δεν είχαν τελειώσει.

Ήταν απόγευμα κάποια μέρα πρίν από τη κατάρρευση της Γερμανίας και ο Δημήτρης με τον πατέρα του βρισκόταν στην αυλή τους που έφτανε μέχρι το δρόμο Πόρου-Αργοστολίου. Ξαφνικά και απρόσκλητα οι Γερμανοί του Χίτλερ έφτασαν στον τόπο, πήραν το πατέρα του Δημήτρη, τον στήσαν στον δρόμο και αδιαφορόντας για τους άνθρώπους που βρισκόντουσαν εκεί, συμπεριλαμανομένου του μικρόυ Δημήτρη, τον σκότωσαν. Απ τη στιγμή αυτή, ο μικρός Δημήτρης ήταν μόνος να συνεχίσει τη ζωή του. Τα κατάφερε ευτυχώς, αν και ορφανός από πατέρα και μια άρρωστη μητέρα.

Ετελείωσε το γυμνάσιο στο Αργοστόλι, εσπούδασε για ένα διάστημα στην Αγγλία, και σταδιοδρόμησε στη θάλλασα όπως πολλοί άλλοι Κεφαλωνίτες. Έγινε και αυτός ένας καλός Καπετάνιος και δημιούργησε μιά εξαιρετική οικογένεια με τη σύζυγος Έλσα, τα δυο παιδιά, την Αλεξάνδρα, τον Ανδρέα και ένα φανταστηκό εγγόνι τον Διονύση που περιμένει να ορκιστεί γιατρός αυτές τις ημέρες.

Ο Καπετάν Δημήτρης υπήρξε ένας απ τους πάμπολλους ανθρώπους της περιόδου της Χιτλερικής σκλαβιάς που έγιναν πραγματικοί ήρωες σε πολλούς τομοίς.

Να προσθέσω ακόμη ότι ποτέ δεν άκουσα τον ήρωα μας να κατηγορεί κανένα. Ήταν μιά σπάνια γελαστή και χαρισματική προσωπικότητα.

Καλό ταξείδι Καπετάνιε!

Γεώργος Μηλιαρέσης