Ο Ανδρέας Λασκαράτος γράφει ποιητικά για την Πρωτομαγιά

 Ο Ανδρέας Λασκαράτος γράφει ποιητικά για την Πρωτομαγιά

1- 5- 2023

Μαρία Α. Σταυροπούλου

Διαβάζοντας ποίηση του Ανδρέα Λασκαράτου, με εντυπωσίασε το

ποίημά του «Πρωτομαγιά», που μέσα από μια απλότητα γραφής και

«εξομολογητικής διάθεσης» ο ποιητής εκφράζεται προτρεπτικά και

συμβουλευτικά προς τους αναγνώστες, για να γιορτάσουν τη γιορτή των

λουλουδιών, όσο γίνεται καλύτερα, κοινωνιολογικά μέσα σε πνεύμα

αλληλοβοήθειας.

Πρόκειται για ένα ποίημα άμεσο, που θέλει να αγκαλιάσει τον

αναγνώστη, να μοιράσει απλόχερα μια ιδέα καλής κοινωνικότητας και

αγάπης ανάμεσα στα έμψυχα όντα. Ο Λασκαράτος σ’ αυτό το ποίημά

του, μας δίνει να καταλάβουμε ότι είναι φυσιολάτρηςκαι μας παρακινεί

να ξεχυθούμε στη φύση και να απολαύσουμε τις ομορφιές της.

Διαβάζοντάς το, συνειδητοποιώ πόσα πράγματα χάνονται με την

πάροδο του χρόνου. Πώς χάνουμε τα έθιμά μας και οι αξίες τους.

Είναι η «Πρωτομαγιά» ένα σονέτο, όπως τα περισσότερα ποιήματα του

Λασκαράτου, δομημένο άρτια στην ποιητική του τεχνική.

« Σικωθείτε παιδιά πάτε στο Μάη.

Ώ νάήχακ’ εγώ την ξεγνοιασιά σας,

Τη δύναμη, τα νηάτατά δικά σας,

Νάλθωκ’ εγώμ’ εσάς έξω στο πλάι..»

Παρακινεί τα παιδιά και τους νέους να γιορτάσουν την

Πρωτομαγιά. Ο Λασκαράτος «μιλάει» στους νέους, που δεν τους

βαραίνουν οι καθημερινές έγνοιες, αλλά εκδηλώνουν τις δράσεις τους

για τη ζωή με πολλή όρεξη και κέφι, χωρίς να στοχάζονται, χωρίς να

αγχώνονται.Ζουν ανέμελα και αχόρταγα.Παροτρύνει να ζήσουν τις

στιγμές, να ζήσουν τις χαρές της ζωής, με στοχασμό, με περίσσια σκέψη,

τοποθετώντας το είναι τους σωστά και αλληλέγγυα μέσα στο κοινωνικό

σύνολο. Γι’ αυτό, προτρέπει τους νέους, να σταθούν στη γιορτή της

Πρωτομαγιάς με συμμετοχή και ζωντάνια, μα πάνω από όλα να έχουν

την έγνοια του σπιτιού τους και το καλό δόσιμο σ’ αυτόν που έχει

ανάγκη.

« Ντροπή σ’ όποιονε νέο, ή νέα δεν πάει,

Αφήσετε σ’ εμάς τους γέροντας σας

Την έγνοια του σπητιού, παρ΄τε κοντά σας

Να φάτε, και να δόσετε να φάη

Ανθρώπου ή ζώου, ό, τινος δεν έχει.

Χαιρόσθενε, και κάνετε να χαίρεται

Ο κόσμος όλος. Ο θεός μας βρέχει

Απάνου σ’ όλους όμοια. Και να ξέρετε

Ότι κάθε ευχαρίστια μοιρασμένη,

Μας ξανάρχεται διπλασιασμένη.»

Ο ποιητής μας υπενθυμίζει την ανάγκη που έχουμε ως άνθρωποι

να δίνουμε ότι μπορούμε, να χαιρόμαστε την κάθε στιγμή της ζωής, να

της δίνουμε αξία, αλλά πρωτίστως μάς ενημερώνει ότι, πρέπει να

ξέρουμε να δίνουμε στον συνάνθρωπο κάτι με πράξεις ειλικρινείς προς

την ψυχή μας. Να προσφέρουμε αυτό που μπορούμε, πάνω απ’ όλα τη

χαρά τη δική μας, κάνοντάς την και χαρά κάποιου άλλου.

Προσωπικά, εστίασα στην παρακάτω φράση του ποιήματος, την

οποία θεωρώ σπουδαία και κάθε άνθρωπος θα πρέπει να την καταλάβει,

για να μπορεί να γίνει καλύτερος.

«Ο θεός μας βρέχει απάνω σ’ όλους όμοια»

Πολύ σπουδαία φράση…όλοι είμαστε ίδιοι στα μάτια του θεού, όλοι

έχουμε δικαίωμα στη ζωή, στην ευτυχία, στη χαρά, στην υγεία, στη

δικαιοσύνη, στις κοινωνικές δράσεις. Για το Λασκαράτο, όλοι έχουμε

ίσα δικαιώματα στη ζωή, είτε είσαι πλούσιος είτε φτωχός. Όλοι σ’ αυτή

τη ζωή ζούμε για τον ίδιο σκοπό, ζούμε για μια ζωή όσο γίνεται

καλύτερη. Πάνω από όλα όμως, στις σχέσεις που πρέπει να έχουμε

αναμεταξύ μας, το καλό ανταμείβεται με καλό και το αρνητικό με το

ανάλογο τίμημα.

Γι’ αυτό, ο Λασκαράτος με πολλή φρόνηση και περίσσια σκέψη, κλείνει

το υπέροχο σονέτο του, η « Πρωτομαγιά» με μια «στιχουργική λύση»,

ότι οι καλές πράξεις και η επικοινωνία από καρδιάς ορμώμενες,

ανταμείβουν, τόσο την ψύχη όσο και τη ύλη.