Γιατί δεν γίνονται επενδύσεις; Το Κράτος και η Τοπική Αυτοδιοίκηση καλούνται να δώσουν λύση

Τρίτη, 29 Οκτωβρίου 2013

Τι  άλλο χρειάζεται για να γίνουν επενδύσεις και να ζωντανέψει η Οικονομία;. Ιδού το μέγα και αγωνιώδες  ερώτημα στα χείλη όλων. Και αφού δεν φαίνεται τέτοια διάθεση στο άμεσο ορίζοντα μήπως τελικά πρέπει να αναλάβει αυτόν το ρόλο το Κράτος και η Τοπική Αυτοδιοίκηση παρά τον δογματισμό των Νεο-φιλελευθέρων ;


 Η συσσώρευση πλούτου στην ομάδα των μεγάλων  επιχειρηματιών - αιτία της κρίσης και αποτέλεσμά της- είναι γεγονός αναμφισβήτητο. Σύμφωνα με τα πρόσφατα στοιχεία της Γερμανικής τράπεζας UBS 500 Έλληνες επιχειρηματίες διαθέτουν περιουσία  πάνω από 60 δισ.. ευρώ και ολοένα αυξάνει με την κρίση.
Την ώρα που τα μεροκάματα έφτασαν τα 20  ευρώ ανασφάλιστα, το εργατικό δίκαιο έχει καταρρακωθεί και η νομοθεσία για το περιβάλλον με τους νόμους Fast Track  είναι πλέον ουσιαστικά ανύπαρκτη.
Η αδυναμία των επιχειρηματιών να επενδύσουν δεν είναι ατομική. Είναι  ομαδική και οφείλεται σε άλλους λόγους ,σπουδαιότερος όλων είναι ότι για να επενδύσει κανείς , λόγω και της εξέλιξης της τεχνολογίας, τα ποσά που απαιτούνται και σε σύγκριση με τα αναμενόμενα κέρδη, θεωρούνται ακόμη και γι΄αυτές τις περιουσίες πάρα πολύ μεγάλα.
Είναι αυτό που οι Μαρξιστές Οικονομολόγοι αναφέρουν  , αύξηση του οργανικού κεφαλαίου σε βάρος του μεταβλητού σε συνδυασμό με το συνεχώς μειούμενο ποσοστό του κέρδους.
Δηλαδή το μεγαλύτερο μέρος της επένδυσης πρέπει να καταβληθεί για την αγορά υπέρογκου εξοπλισμού  ενώ ως γνωστόν το κέρδος προέρχεται  από την εργατική δύναμη που  αναγκαστικά συνεχώς μειώνεται.
Επενδύσεις λοιπόν μπορεί να αναλάβει μόνο το Κράτος και η Τοπική Αυτοδιοίκηση , παραμερίζοντας τους δογματικούς Νεο-φιλελεύθερους ,αρχίζοντας από έργα κοινής ωφέλειας,  δρόμους, λιμάνια, δημόσια κτίρια κτλ  και μόνο τότε θα δώσει απασχόληση στους μικρούς επιχειρηματίες και επαγγελματοβιοτέχνες και θα μπορέσει έτσι να ανεβάσει τα ημερομίσθια και τις αδικίες  στα εργατικά δικαιώματα.
Τουλάχιστον για το άμεσο μέλλον γιατί οριστική λύση υπάρχει μόνο στον Σοσιαλισμό.

ΣΤΕΛΙΟΣ  ΜΑΤΑΡΑΓΚΑΣ