Οι Σουλιώτες διαδραμάτισαν από τους πλέον καθοριστικούς ρόλους στον ξεσηκωμό του 1821 και για περισσότερο από 250 χρόνια αντιμάχονταν με όσα μέσα διέθεταν τους Τούρκουςκατακτητές. Από το 1550 μέχρι και το Δεκέμβρη του 1803, οι Σουλιώτες και οι Σουλιώτισσες ζούσαν ελεύθεροι στο δικό τους ανεξάρτητο κράτος, στη Σουλιώτικη Συμπολιτεία, τροφοδοτώντας έτσι το μεγάλο ξεσηκωμό και την Εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση του 1821. Περί το 1550 πολλοί κάτοικοι της περιοχής που ήθελαν να αποφύγουν τις συνέπειες της υποδούλωσης στους Τούρκους, ίδρυσαν το Σούλι, σε μια μικρή πεδιάδα, πάνω από την κοίτη του ποταμού Αχέροντα, ενώ πίσω του υψώνεται μια επιβλητική αλυσίδα βουνών, που ήταν και η φυσική άμυνα των Σουλιωτών. Από τις χαρακτηριστικές τους ιδιαιτερότητες υπήρξε η αρχή του Δημοσίου Δικαίου σύμφωνα με την οποία διέθεταν το δικαίωμα να «ανακτήσουν δια της δυνάμεως» όσους τόπους μπορούσαν. Στα χρόνια της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, έγιναν δύο εκστρατείες των τούρκων κατά των ηρωικών Σουλιωτών οι οποίες και απέτυχαν παταγωδώς. Το 1800, ξεκίνησε η τρίτη εκστρατεία κατά του Σουλίου. Στη διάρκεια αυτής της εκστρατείας, που κράτησε 3 χρόνια, ο Αλή Πασάς προσπάθησε να διασπάσει τους Σουλιώτες (προσφέροντάς τους χρήματα) ενώ παράλληλα έχτιζε οχυρά και απέκλεισε όλες τις διαβάσεις απ' όπου ανεφοδιάζονταν οι Σουλιώτες με τρόφιμα και πολεμοφόδια. Οι Σουλιώτες αμύνθηκαν σθεναρά για πολλούς μήνες, για να διατηρήσουν την πολυπόθητη ανεξαρτησία τους. Όμως η έλλειψη τροφίμων τους ανάγκασε να υποχωρήσουν στο πολυθρύλητο Κούγκι και να συνθηκολογήσουν στο τέλος του 1803. Ως μοναδικό όρο έβαλαν την ελεύθερη αποχώρησή τους από το Κούγκι, όπου παρέμεινε ο Καλόγερος Σαμουήλ με λίγους άνδρες. Όταν οι Τούρκοι εισέβαλλαν στο μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, ο Σαμουήλ έβαλε φωτιά στην πυριτιδαποθήκη και τινάχτηκαν στον αέρα.
ΔΕΙΤΕ ΟΛΟΚΛΗΡΗ ΤΗΝ ΑΝΑΡΤΗΣΗ ΣΤΟ http://www.inkefalonia.gr/
Με τη προστασία 3-4 πολεμικών Αγγλικών και μία νηοπομπή 25 – 30 πλεούμενα φτασαν Σουλιώτες με τον οπλισμό τους κατά τη δεύτερη συνθηκολόγηση με τους Τούρκους (ο Αλή Πασάς ήταν πλέον νεκρός), από τη Πρέβεζα στο φρούριο της Άσσου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατά πληροφορίες μου υπήρχε στους πρόποδες του προμαχώνα Ρεσπούνα περιοχή Σουλιώτικα. Η ίδια περιοχή λέγεται και Μηλιανά. Τα Μηλιανά είναι χωριό της Άρτας κοντά στο Ζάλογγο.
Υπάρχει λοιπόν βάσιμη εκτίμηση ότι όσοι γλύτωσαν από τη καταστροφή στο Ζάλογγο 1803 είχαν παραμείνει πάλι στο φρούριο της Άσσου.
Από πληροφορίες μου πάλι υπήρχε και νεκροταφείο Σουλιωτών στην Παναγία του βράχου. Μπαίνοντας στα Γ.Α.Κ. Κεφαλληνίας βρίσκω ληξιαρχικά αρχεία της εν λόγω εκκλησίας.
Αν κανείς ενδιαφερθεί ίσως αποκαλυφθούν Σουλιώτικα ονόματα.
Τελικά κάθε κομμάτι των νησιών μας έχει και την ιστορία του!!
Εμείς μόνο έχουμε μείνει τούβλα.
Χουά χα χα χα χα χα.
Ευχαριστώ το Ρισσιάνο φίλο για τις πληροφορίες.
ΓΙΑ ΨΑΞΕ ,,ΚΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ,,!! ΜΑΛΛΟΝ ΤΟ ΣΟΙ ΜΟΥ ΣΟΥΛΙΩΤΕΣ ΤΟΥΣ ΒΛΕΠΩ ΝΑ"ΤΑΝΕ,, (ΓΚΙΑΦΑ ΣΟΥΛΙΟΥ ή ΚΙΑΦΑ)! ΕΠΑΝΣΤΑΤΗΣ ΑΠΟ ΤΟΤΕ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦίλε δεν έχω δυνατότητα, αυτά βρίσκονται στη Κοργιαλένειο Βιβλιοθήκη στο Αργοστόλι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν είσαι και πολύ μακριά πάντως.
Λες ο προπρονόνος σου να πολέμαε με το δικό μου στη μάχη του Πέτα?
Γιατί μου φαίνεται και ο δικός μου εθελοντής εκεί ήτανε.
Λες να τσου φάανε οι μαλακίες του «ήρωα» Μαυροκορδάτου?
Χα χα χα χα χα πλάκα θα έχει!
ΕΧΟΥΜΕ ΣΚΟΡΠΙΣΤΕΙ ΟΙ ΓΚΙΑΦΑΙΟΙ ΣΕ ΚΑΛΑΜΟ-ΘΙΑΚΙ-ΑΡΤΑ-ΑΓΡΙΝΙΟ-ΜΕΣΣΟΛΟΓΓΙ,,ΚΑΙ ΟΙ ΠΡΩΤΟΙ ΠΟΥ ΕΦΤΑΣΑΝ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ,, ΚΑΙ ΠΡΟΤΩΕΜΕΙΝΑΝ ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΔΟ ΣΤΟ ΣΤΑΒΕΡΗ ΠΥΡΓΙΟΥ ,, ΑΠΟΤΕΛΕΣΑΝ ΤΟ ΣΟΙ ΜΟΥ, ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ 1900,,ΚΑΤΕΒΗΚΕ Ο ΑΡΙΣΤΕΙΔΗΣ ΠΟΡΟ,,ΚΑΙ ΖΟΥΣΕ ΣΤΑ ¨ΡΑΓΙΑ ,,ΠΕΡΙΒΟΛΙ,,ΕΝΩ Ο ΓΙΟΣ ΤΟΥ ΓΙΩΡΓΟΣ ΗΤΑΝ Ο ΠΡΩΤΟΣ ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΒΑΛΣΑΜΕΟΥΣ ΜΕ ΣΠΙΤΙ ΣΤΟΝ ΠΟΡΟ.. !! ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΣΕΙΣΜΟΥΣ ,,ΚΑΙ ΜΕ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ ΤΟΤΕ ΒΟΥΛΕΥΤΗ ΜΑΚΗ ΜΕΤΑΞΑ (ΣΟΥΛΗ) ΔΩΘΗΚΑΝ ΑΡΟΓΕΣ ,,ΚΑΙ ΚΑΤΟΙΚΗΘΗΚΕ Ο ΠΟΡΟΣ, ΚΑΙ ΙΣΩΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ ΕΙΜΑΣΕ ΠΟΛΥΣΠΟΡΙΑ ΑΠΟ ΟΛΑ ΤΑ ΓΥΡΩ ΧΩΡΙΑ ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΟ ΟΤΙ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΣΑΜΕ ΝΑ ΣΥΜΦΩΝΗΣΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΤΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΦΤΙΑΧΝΕ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΜΑΣ,,ΚΑΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΥΠΑΡΧΕΙ Η ΦΑΓΟΜΑΡΑ ΚΑΙ Ο ΦΘΟΝΟΣ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠληροφοριακά για να μη σε τρώει το μαράζι εκει στον Πόρο είχε φέρει ο Νάπιερ κάτι Μαλτέζους καμιά 200αριά μου φαίνεται και έκαμε μια μοντέρνα για την εποχή προσπάθεια διαφόρων καλλιεργειών για να μάθουνε οι Κεφαλλονίτες να βγάζουνε γεωργικά προϊόντα που είχανε νύχτες βαθιές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελικά απέτυχε γιατί σαμποταρίστηκε!
Και για να μη σκας όταν βαρέθηκα και εγώ αυτή τη κατάσταση και τα είχα πάρει ακολούθησα τη συμβουλή μιανού μεγαλύτερού μου,
Τι χολοσκάς μου λέει αυτό είναι το κάτι τις του τόπου μας, όταν δεν υπάρχει πλήττεις!!
Πάρ΄το ανάποδα λοιπόν όπως εγώ.
Χουά χα χα χα χα χα χα.
ΕΞΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΙΣΩΣ ΣΑΡΑΚΙΝΗΚΟ,,! ΔΙΣΥΛΛΑΒΑ ΕΠΩΝΥΜΑΤΑ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΜΑΛΤΕΖΙΚΑ, ΕΙΤΕ ΑΠΟ ΣΤΕΡΕΑ ΕΛΛΑΔΑ!!
ΑπάντησηΔιαγραφή