ΜΕΛΙΤΑΙΩΝ ΑΠΟΙΚΙΑ - Αναδημοσιευση ,, για τον δικτυακο διαλογο Σαββατου

ΚΑΤΑΡΧΗΝ ΑΡΧΗ ΜΕ ΤΑ ΠΟΛΥ ΧΡΗΣΙΜΑ ,, ΣΧΟΛΙΑ ΜΕ  ΤΗΝ ΟΝΟΜΑΣΙΑ
ΑΡΑΚΛΙ, Πανω στην ανάρτηση  με την λίμνη στα Τζαννατα

11 σχόλια σε 

https://porosnews.blogspot.com/2019/03/blog-post_25.html

Πληροφορίες για αυτόν τον ιστότοπο

POROSNEWS.BLOGSPOT.COM

Λίμνη στα Τζαννάτα - Ένα τοπίο γαλήνης (εικόνες) - ΚΑΙ 

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΜΕ ΤΟ ΗΡΑΚΕΙΟ -ΑΡΑΚΛΙ

ΝΕΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΜΕ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΕ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΗΡΙΚΗ ΙΘΑΚΗ

και ακολουθουν παλιοτερες αναρτησεις,  συν μια συμπληρωματικη σε αυτην την  αναρτηση.

1. 
   consolas17 Μαρτίου 2019 - 9:11 μ.μ.

   Το Ηράκλειο Κρήτης λοιπόνε πήρε το όνομά του σχετικά πρόσφατα από αρχαιολογικό λάθος μάλιστα.
   Άρα το όνομα της περιοχής είναι αρχαίο από πόλη Ηράκλεια (όπως και του Ηρακλείου φυσικά).
   Τα Τζαννάτα σε χάρτη του 1700 δεν εμφανίζονται αλλά βλέπω κάποια Σαλονικάτα εκεί κοντά, από τα Σάλωνα ή τη Σαλονίκη είναι?? Χα χα χα χα.
   
   Κα κα κα κα κα.

   
   
2. 
   e-poros18 Μαρτίου 2019 - 7:29 μ.μ.

   μπερδεματα πολλα , και μου χαλαει και τα σεναρια, με τον ηρακλη και τσου γιγαντες!
   Μάλλον δεν θα μαθουμε ποτε τηνπραγματικη μας ιστορια φιλε

   
   
3. 
   consolas20 Μαρτίου 2019 - 9:31 μ.μ.

   Θα είχε τη καλοσύνη ο κ Διαμαντάτος να μας πεί από πού έχει αντλήσει τα στοιχεία των τοπωνυμίων?
   Και δεν αμφισβητώ φυσικά τα περί κεφαλλονίτικου Ηρακλείου ή Ηράκλειας.
   
   Κα κα κα κα κα.

   
   
4. 
   Οι πεπαιδευμένοι20 Μαρτίου 2019 - 9:44 μ.μ.

   Καλησπέρα . Τα στοιχεία που σας παραθέτω είναι από το libro d oro του 1262. Τα βιβλία που μπορείτε να βρείτε πληροφορίες είναι η μονογραφία για την Κεφαλληνία του γερμανού Πάρτσ και του Μηλιαράκη.

   
   
5. 
   Οι πεπαιδευμένοι20 Μαρτίου 2019 - 9:46 μ.μ.

   Για την ονομασία Ηρακλέους Πεδίον. Χωρίς να αναιρώ ότι μετά την πτώση του Χάνδακα 1669 ήρθαν πολλοί Κρητικοί στην Κεφαλονιά ( Γιαννάκης και Κρητικός στην περιοχή μας ).
   
   
   
   
   
   consolas20 Μαρτίου 2019 - 10:34 μ.μ.
   Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
   Διαγραφή
   
   
6. 
   Οι πεπαιδευμένοι20 Μαρτίου 2019 - 10:19 μ.μ.

   Ενδεικτική βιβλιογραφία :
   1) Μηλιαράκης, Αντώνιος. Γεωγραφία πολιτική νέα και αρχαία του νομού Κεφαλληνίας. Κεφαλληνία, Ιθάκη, Άτοκος, Αρκούδι, Κάλαμος, Καστός και Εχινάδες. Αθήνησι: χ.ο., 1890.
   2)Παρτς, Ιωσήφ. Κεφαλληνία και Ιθάκη. Γεωγραφική Μονογραφία. Φωτοανατύπωση. Μφρ. Λ. Παπανδρέου. Πρόλογος Γ.Ν. Μοσχόπουλος. Σειρά Βιβλιοθήκη Ιστορικών Μελετών, 167. Αθήνα: Βιβλιοπωλείο Διον. Καραβία, 1982.
7. 
   consolas20 Μαρτίου 2019 - 10:37 μ.μ.

   Ευχαριστώ.
   Το επίθετο Κρητικός υπήρχε και στην Έρισσο (Πλαγιά-Πύργος) όπως και μέσα στο φρούριο της Άσσου.

   
   
8. 
   Poros Jersey21 Μαρτίου 2019 - 12:15 π.μ.

   Τα αρχαια νομίσματα των Πρόννων ειχαν το ρόπαλο του Ηρακλή στη μια οψη τους. Αναφερεται και υπαρξη ιερου του Ηρακλή στην κοιλάδα.
   
   Το Ηράκλειο της Κρήτης την περίοδο που ηρθαν πολλοί Κρητικοι στην Κεφαλονιά ονομαζόταν Χάνδακας - Candia.
   
   Εχει γραψει περι του τοπωνυμιου ο Πετρος Πετρατος στα πρακτικα του συνεδριου για την ιστορια των Προννων.

   
   
9. 
   consolas21 Μαρτίου 2019 - 10:34 π.μ.

   Προσωπική μου άποψη είναι ότι δεν έχει κανένα νόημα η αμφιβολία περί ύπαρξης πόλης προς τιμή του Ηρακλή στους Πρόνους μια και εδώ και είκοσι χρόνια έχει αποδειχθεί ότι το Κρητικό Ηράκλειο ονομάσθηκε επίσημα έτσι πριν 120 χρόνια νομίζω, από αρχαιολογική πλάνη.
   Ψάχνανε για την αρχαία Ελληνική πόλη ή αποικία Ηράκλεια που κρύφτηκαν κατά ένα μύθο ο Πάρις με την Ελενίτσα (το γνωστό αρχαιοελληνικό μοντέλο αν και η ξαδέλφη της Πηνελόπη μάλλον ήταν ομορφότερη), την οποία πόλη βρήκαν κατά το 2000μχ. βυθισμένη μεταξύ Αλεξάνδρειας και Αμπουκίρ και όχι στη Κρήτη.
   Συμβαίνουν και αυτά χα χα χα.

   
   
10. 
    ΠΟΡΟΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑ21 Μαρτίου 2019 - 4:29 μ.μ.

    Πολυ χρησιμα τα σχολια ολων σας σας ευχαριστω πολυ.

http://porosnews.blogspot.com/2017/03/blog-post_20.html

Ο ΠΟΡΟΣ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ - ΠΟΥ ΔΥΣΤΗΧΩς ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΝΑΦΕΡΕΙ ΚΑΝΕΙς

ΝΕΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΜΕ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΕ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΗΡΙΚΗ ΙΘΑΚΗ

POROSNEWS.BLOGSPOT.COM

Ενα πολύ  χρησιμο ., παλιο και πολυ καλο αρθρο

του  φιλου μας Αλεξη Διαμανταρτου
  ΦΡΟΝΤΙΣΤΗΡΙΟ ΟΙ ΠΕΠΕΔΑΙΜΕΝΟΙ

ΑΠΟ ΑΝΑΡΤΗΣΑΗ 2008

(Αυτό το άρθρο το έγραψε σε ηλικία 19 χρόνων και το δημοσίευσε στο περιοδικό Οδύσσεια το 2003. Περιέχει Πολλά στοιχεία για τον τόπο μας.

Διαμαντάτος Αλέξανδρος του Κωνσταντίνου

Φιλόλογος- ιστορικός ερευνητής

 http://alafroiskiotoskalos.blogspot.com/.../blog-post_26...

Διαχείριση

ALAFROISKIOTOSKALOS.BLOGSPOT.COM

ΜΕΛΙΤΑΙΩΝ ΑΠΟΙΚΙΑ

ΜΕΛΙΤΑΙΩΝ ΑΠΟΙΚΙΑ

Η Μάλτα ή κατ΄ άλλους η αρχαία Μελίτη αποτελεί ένα μικρό σύμπλεγμα νήσων στην κεντρική Μεσόγειο 

και ο πληθυσμός της δεν ξεπερνά τους 300.000 κατοίκους. Ανάμεσα , λοιπόν , σ΄ αυτό το 

σύμπλεγμα νήσων και στην Κεφαλληνία πολλοί θα διερωτάστε τι συνάφεια υπάρχει.
Αναμφίβολα , οι σχεσεις της αρχαίας Μελίτης και της Κεφαλληνίας εφορμόνται από 

το γεγονος ότι οι δυο τους κατοικούνταν από νησιωτικούς λαούς, οι οποίοι διέθεταν

 άγονα εδάφη και δε δυνανται να τα καλλιεργησουν και γι΄ αυτό στράφηκαν 

γρήγορα προς τη ναυτιλία και το εμπόριο. Θεωρούνταν από τους καλύτερους 

θαλασσοπόρους της Μεσογείου είτε επιδίδονταν στο εμπόριο και την αλιεία είτε

 στην πειρατεία (ασχολία με την οποία είχαν ιδιαίτερη επιτυχία διότι είχαν εκπαιδευτεί 

από αδίστακτους διδασκάλους , τους αρχαίους Φοίνικες ). Επιπλέον , οι δυο λαοί 

έρχονται πιο κοντά όταν οι Ενετοί ( έχουν στην κατοχή τους το νησί της Κεφαλληνίας 

από το 1500 – 1797 ) στην προσπάθειά τους να μειώσουν τη δύναμη και την 

εξουσία των τοπικών αρχόντων της Κεφαλληνίας εποικίζουν τη νήσο με ευγενείς 

από άλλες χώρες της Ευρώπης μεταξύ αυτών και πολλοί Μαλτέζοι αριστοκράτες 

( αρχικά τοποθετούνται στο χώρο του κάστρου , του Αγ. Γεωργίου και αργότερα

 στην πρωτεύουσα , το Αργοστόλι ) . Ωστόσο , η ουσιαστική επαφή θα επέλθει 

όταν ο δεύτερος Άγγλος τοποτηρητής της Κεφαλληνίας , ο J. C Napier αποφασίζει 

να ιδρύσει << Πρότυπο Αγροτικό Οικισμό >> στην περιοχή των Πρόννων 

(πλησίον του λιμανιού του Πόρου, στην περιοχή η οποία τότε ονομαζόταν Σαρακήνικο) 

με έμπειρους Μαλτέζους αγρότες.

Ένας από τους σημαντικότερους λόγους όπου οδήγησαν τον οξυδερκή αυτόν άνδρα 

και ευεργέτη της νήσου να επιλέξει τους Μαλτέζους ως τους καταλληλότερους γι ΄ αυτό 

το σπουδαίο εγχείρημα έγκειται στο ότι ήταν άριστοι τεχνίτες στην κατασκευή των 

αναβαθμίδων. Οι Μελιταίοι είχαν διδαχθεί από τους Φοίνικες την τέχνη των 

αναβαθμίδων ( όπως σήμερα καλούνται στο τοπικό ιδίωμα τα αρμάκια ή λιθιές ) 

και με αυτόν τον τρόπο είχε καταστεί δυνατόν να καλλιεργήσουν απότομους λόφους 

ή βουνά. Έπειτα , ο J. C Napier ήταν γνώστης της εργατικότητας και της φιλοπονίας 

των Μαλτεζων διότι βρίσκονταν κάτω από το στέμμα της Βρετανικής αυτοκρατορίας 

την εποχη εκείνη (εξάλλου φημίζονταν ως ευφυέστατοι αλιείς κατασκευάζοντας 

έξοχα σύνεργα για το ψάρεμα). Επιπρόσθετα , η γεωργία στην Κεφαλληνία 

των αρχών του 19ου αι. ήταν πρωτόγονη , αρχέγονη και βασιζόταν κυρίως 

σε εμπειρικές γνώσεις . Για αυτό ο Άγγλος τοποτηρητής με την παρουσία 

των έμπειρων γεωργών από τη Μάλτα να εφαρμόσει στην περιοχή νέες 

γεωργικές μεθόδους και να βελτιώσει τα εργαλεία ή να αντικαταστήσει ακόμη

 και τα μέσα παραγωγής της τοπικής γεωργίας. Παράλληλα , επιθυμούσε 

να αποκτήσουν τα κτήματα οι μικροϊδιοκτήτες ή άκληροι της περιοχής για να 

καταλαγιάσουν οι κοινωνικές ταραχές εξαιτίας του γεγονότος ότι η γαία ήταν 

κατακερματισμένη σε λίγα αγροτεμάχια των μεγάλων αριστοκρατικών οικογενειών 

της περιοχής ( όπως η οικογένεια Καμπίτση ή Καμπύση ) ή ανήκε στην

 ιδιοκτησία της Ι.Μ. Άτρου .Πέρα ,όμως , από αυτά η περιοχή του Σαρακήνικου 

( όπου σήμερα ονομάζεται Λεύκες λόγω των αιγείρων που φυτεύτηκαν εκεί 

από τους Μελιταίους και αποτελούν μνημείο αυτού του σπουδαίου εγχειρήματος ) 

ήταν αρμόζουσα για αυτήν την επιχείρηση διότι ήταν μια εύφορη περιοχή με 

φυσικές πήγες νερού ( όπως πηγή Κολοκάσι ) και με ήπιες κλιματολογικές συνθήκες

 ( ουδεμία σχέση με την παγωνιά του Αρακλίου και του Πυργιού ). 

Συνάμα , διέθετε φυσικό ορμίσκο ( σημερινός λιμενοβραχίονας του Πόρου ) 

τον οποίο πίστευε ο J. C Napier ότι θα τον καθιστούσε κύριο εξαγωγικό 

κέντρο του νησιού λόγω της γειτνίασης με την απέναντι ελευθερωμένη χώρα

 (Ρούμελη και Μοριά).
Παρόλα αυτά , ο Βρετανός τοποτηρητής δεν υπολόγισε κάποιες σημαντικές

 λεπτομέρειες οι οποίες θα αναχαίτιζαν τις φιλοδοξίες του για την περιοχή 

και το φιλόπνοο έργο του .Πρώτα από όλα η περιοχή έβριθε από λιμνάζοντα

 νερά τα οποία εκκολάπτουν σημαντικές ασθένειες ( ελονοσία , πυρετούς , 

φυματίωση ) για το γηγενή πληθυσμό πόσω μάλλον για τους ξένους άποικους 

με διαφορετικό ανοσοποιητικό σύστημα. Επίσης , οι μονάχοι της Ι. Μ . Άτρου και 

οι λαϊκοί θα αντιδράσουν έντονα βλέποντας στον τόπο τους ανθρώπους διαφορετικής

 θρησκείας , δόγματος και γλώσσας . Ακόμη , δεν εκτίμησε σωστά τη συμπαιγνία 

την οποία θα του έστηναν οι αρχές της Μάλτας . Ήταν φυσικό η τοπική εξουσία να μην

 αποστείλει τα καλύτερα δείγματα του ενεργού πληθυσμού αλλά ότι επιθυμούσε να

 αποβάλλει από τη χώρας της όπως άπορους και εξαθλιωμένους ηλικιωμένους 

από τα σανατόρια , γυναίκες του δρόμου , δύστροπης κακοποιούς και φυγόδικους

 καθώς και κάθε άτομο με αποκλίνουσα κοινωνική συμπεριφορά. Τέλος , ο ύπατος

 αρμοστής των Ιονίων Νήσων , ο F.Adam θα δυσανασχετούσε έντονα με την επίτευξη 

ενός μεγαλόπνοου έργου το οποίο θα καρπωνόταν ένας υφιστάμενος του , 

ο J. C Napier και κινδύνευε άμεσα η θέση του.
Τελικά , το φιλόδοξο εγχείρημα θα ξεκινήσει καθώς το Σεπτέμβριο του 1826 

καταφθάνουν στην περιοχή Σαρακήνικο 300 Μελιταίοι μετά του εκκλησιαστικού 

τους άρχοντα ,Don Luigi Ricca και του στρατιωτικού τους ηγήτορα , Z. Cammilleri . 

Προηγουμένως , ο J. C Napier είχε φροντίσει να απαλλοτριώσει τα κτήματα της

 περιοχής (Σαρακήνικο), τα οποία άνηκαν στην Ι. Μ. Άτρου και στους ευγενείς της 

περιοχής, με ισάξια στέμματα στην περιοχή Αρακλίου και Μοναστηρακίου. 

Τα πρωτα δυο χρόνια (1826 – 1828) παρά τα προβλήματα (αντιδράσεις ντόπιων

 και ασθένειες) η όλη προσπάθεια πέτυχε διότι πρόλαβαν να καλλιεργηθούν 

400 στέμματα γης, να δημιουργηθούν θερμοκήπια με φράουλες και πατάτες

 (πράγμα πρωτότυπο όχι μόνο για το νησί αλλά για όλη την Ελλάδα). Έπειτα , 

κατασκευάζονται οι περίφημες αναβαθμίδες ( αρμάκια ή λιθιές ) , οι οποίες 

κοσμούν τα κτήματα της περιοχής ως τις μέρες μας . Ακόμη, προχωρούν 

σε εγγειοβελτικά έργα όπως η φύτευση πλατανιών κοντά σε χείμαρρους 

( όπως εκείνα τα οποία παρατηρούμε στο Βόχυνα ) για να συγκρατήσουν 

τα ορμητικά νερά . Αργότερα , τον Οκτώβριο του 1828 στο εγχείρημα θα πάρουν 

μέρος και Έλληνες Κεφαλλήνες ( κυρίως οι μονάχοι της Ι. Μ . Άτρου λόγω της

 προσπάθειας τους να προσηλυτίσουν τους καθολικούς εργάτες και να γνωρίσουν 

τη νέα τεχνοτροπία στην γεωργία για να την χρησιμοποιήσουν στο μοναστήρι και 

στα κτήματα τους ) παρά τις αρχικές τους αντιρρήσεις .
Ενώ , η προσπάθεια τα πρώτα τέσσερα χρόνια ( 1826 – 1830 ) είχε

 στεφθεί με επιτυχία ( είχε φτάσει , ήδη , ως προσκεκλημένος του J. C Napier 

ο σπουδαίος Βρετανός γεωπόνος, ο Ed. Curling και η αποικία έγινε << Πρότυπος

 Γεωργικός Σταθμός >>) προς τη μέση του 1830 άρχισαν να διαφαίνονται σοβαρά

 προβλήματα. Στις 4 Αυγούστου 1830 ο ύπατος αρμοστής των Ιόνιων Νήσων ,

 ο F.Adam αποφασίζει να κλείσει οριστικά το λιμάνι του Πόρου και να σταματήσει 

η χρηματοδότηση του έργου. Εξάλλου , οι άποικοι μειώνονται δραματικά 

( γύρω στους 100 ) λόγω των ασθενειών , των κακουχιών 

( η πληθώρα των λιμναζόντων νερών και η αλλαγή κλίματος φέρνουν τις ασθένειες )

 και της φυγής προς την πατρογονικη γη .Έτσι , ο J. C Napier θα αναγκαστεί 

να παραιτηθεί από το έργο (όπως και ο Ed. Curling στις 18 Μάιου 1831) και να φύγει 

από το νησί στις αρχές του 1831. Ο νέος Άγγλος τοποτηρητής , ο Άηχης C. Congers

 διαλύει την αποικία ως ασύμφορη.
Το πρόβλημα ,όμως , εστιαζόταν στο τι θα γινόταν οι 100 εξαθλιωμένοι Μελιταίοι 

άποικοι στην περιοχή . Μερικοί από αυτούς δεν άντεξαν τις κακουχίες και τις

 νόσους και απεβίωσαν . Λίγοι κατάφεραν να επιστρέψουν στην πατρίδα τους λόγω 

ελλείψεως χρημάτων και παντελούς ενδιαφέροντος από την τοπική εξουσία της νήσου.

 Οι εναπομείναντες στράφηκαν προς τα μεγάλα αστικά κέντρα της νήσου 

( Αργοστόλι και Ληξούρι ) επιδίδοντες στην επαιτεία , την πορνεία και τη ληστεία. 

Τέλος , οι πιο τυχεροί παρέμειναν στην περιοχή καθώς παντρεύτηκαν Ελληνίδες 

με τον όρο , όμως , να ξεγράψουν μια για πάντα τη θρησκεία, την οικογένεια 

, την πατρίδα και το επώνυμο τους ( χρησιμοποιούν το βαπτιστικό τους ως

 επίθετο της φαμίλιας τους ) . Οι γηγενείς γνωρίζοντας την εργατικότητα τους 

και την υπερπληθώρα του νεαρού γυναικείου πληθυσμού βρίσκουν στο πρόσωπο 

τους , τους καταλληλότερους γαμβρούς . Έτσι , προέκυψαν πολλές οικογένειες

 στην περιοχή ( Ηρακλείου , Πυργιού και Βάλτων ) που κυλούσε στις φλέβες 

τους μαλτέζικο αίμα , αλλά με τον καιρό ξεχάστηκε η μακρινή καταγωγή τους .






ΠΙΝΑΚΑΣ ΒΑΠΤΙΣΤΙΚΩΝ ΟΝΟΜΑΤΩΝ ΜΑΛΤΕΖΩΝ
ALESANTRO
ΑΛΕΞΑΝΔΡΑΤΟΣ
ANTONIO
ΑΝΤΩΝΑΤΟΣ
BATTISTA
ΜΠΑΤΙΣΤΑΤΟΣ
BENEDETTO
ΜΠΕΝΕΤΑΤΟΣ
BERNARDO
ΒΕΡΝΑΔΑΤΟΣ
GALEA
ΓΑΛΙΑΤΣΑΤΟΣ
GIACOMO
ΓΙΑΚΟΥΜΑΤΟΣ
GIORGIO
ΓΕΩΡΓΑΤΟΣ
GIOVANNI
ΤΖΑΝΕΤΑΤΟΣ
LORENZO
ΛΟΡΕΝΤΖΑΤΟΣ
ZE MARIA
ΤΖΑΜΑΡΙΑΣ

Συμπληρωματικά  μία  ακόμη  παλια ανάρτηση

http://pronoikefalonias.blogspot.com/20…/…/blog-post_21.html

PRONOIKEFALONIAS.BLOGSPOT.COM

ΠΕΡΙ ΤΑΥΤΙΣΕΩΣ ΚΕΦΑΛΛΗΝΙΑΣ - ΜΕΛΙΤΗΣ

ΝΕΑ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ ΑΠΟ ΠΡΟΝΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΟΡΟ ΜΕ ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΜΕ ΑΡΧΑΙΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΟΜΗΡΙΚΗ ΙΘΑΚΗ