Καταρχήν ένα φρέσκο!! από έναν τρίτο Αντώνη!! ,, (1ος ο Τρίτσης,, Δεύτερός ο Πρώην έφορος Αρχ,Κεφ. & Ιθάκης , και τρίτος
ο Antonis Thomas Vassilakis
και ΑΠΟ ΣΥΝΣΥΓΡΑΦΕΑ ΣΑΚΗ!!Βικιλεξικό:
αβλέμονας < ίσως αρχαίο ελληνικό επίθετο *ἀ-βλέμμων (κατά Ν.Π. Ανδριώτη).
αβλέμονας < ίσως από α- στερ. + βλέμμα (κατά Γ. Μπαμπινιώτη).
αυλέμονας= λέξη-τοπωνύμιο στα νησιά του Αιγαίου που σηματοδοτεί το καλό λιμάνι από την άποψη της προστασίας των πλεούμενων εξαιτίας των καιρικών συνθηκών. Πρόκειται για την αρχαία ελληνική λέξη "ευλίμενος" που μετά από την ποσοτική μεταβολή των φωνηέντων κατέληξε ως αυλέμονας (κατά Χάρη Κουτελάκη).
ο Antonis Thomas Vassilakis
συνεχεια με υπενθιμισεις
ΟΛΟΙ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΟΜΗΡΟ ΓΝΩΡΙΖΟΥΜΕ ΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΤΟΥ ΑΡΓΟΥΣ ΠΡΟΣ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΟΥ,
ΠΟΥ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ,,
ΚΑΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΥΠΗΡΞΕΜΙΑ ΑΛΛΗ ΓΝΩΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΣΚΥΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΗΣ!!
ΠΟΥ ΝΟΣΤΑΛΓΙΚΑ ΚΑΙ ΥΠΟΜΟΝΕΤΙΚΑ ΤΟΝ ΠΕΡΙΜΕΝΕ ΝΑ ΓΥΡΙΣΕΙ,,
ΚΑΙ ΝΩΡΙΤΕΡΑ ΥΠΗΡΞΕΜΙΑ ΑΛΛΗ ΓΝΩΣΤΗ ΜΕΓΑΛΗ ΑΓΑΠΗ ΣΚΥΛΟΥ ΜΕ ΤΟ ΑΦΕΝΤΙΚΟ ΤΗΣ!!
Τον Οδυσσέα το θείο με κόκκινο, σγουρό μαντί θυμούμαι,
διπλόφαρδο, ψηλά που το 'κλεινε χρυσό το κλειδωτήρι
με δυο θηλύκια, κι είχε απάνω του στολίδι σκαλισμένο'
σκύλος στα δυο του πόδια παρδαλό κρατούσε λαφομόσκι,
που όπως το δάγκανε, σπαρτάριζε᾿ κι όλοι θαμάζαν που ήταν
από χρυσάφι, κι όμως έβλεπες το σκύλο να το πνίγει,
και να ταράζει αυτό τα πόδια του, ζητώντας να γλιτώσει.
θυμούμαι εφόρειε κι ένα λιόφωτο χιτώνα στο κορμί του,
τη γυαλιστή τη φλούδα ως να 'βλεπες από ξερό κρομμύδι'
τόσο αγανός μαθές σου φάνταζε, να λάμπει σαν τον ήλιο.
διπλόφαρδο, ψηλά που το 'κλεινε χρυσό το κλειδωτήρι
με δυο θηλύκια, κι είχε απάνω του στολίδι σκαλισμένο'
σκύλος στα δυο του πόδια παρδαλό κρατούσε λαφομόσκι,
που όπως το δάγκανε, σπαρτάριζε᾿ κι όλοι θαμάζαν που ήταν
από χρυσάφι, κι όμως έβλεπες το σκύλο να το πνίγει,
και να ταράζει αυτό τα πόδια του, ζητώντας να γλιτώσει.
θυμούμαι εφόρειε κι ένα λιόφωτο χιτώνα στο κορμί του,
τη γυαλιστή τη φλούδα ως να 'βλεπες από ξερό κρομμύδι'
τόσο αγανός μαθές σου φάνταζε, να λάμπει σαν τον ήλιο.
αβλέμονας < ίσως αρχαίο ελληνικό επίθετο *ἀ-βλέμμων (κατά Ν.Π. Ανδριώτη).
αβλέμονας < ίσως από α- στερ. + βλέμμα (κατά Γ. Μπαμπινιώτη).
αυλέμονας= λέξη-τοπωνύμιο στα νησιά του Αιγαίου που σηματοδοτεί το καλό λιμάνι από την άποψη της προστασίας των πλεούμενων εξαιτίας των καιρικών συνθηκών. Πρόκειται για την αρχαία ελληνική λέξη "ευλίμενος" που μετά από την ποσοτική μεταβολή των φωνηέντων κατέληξε ως αυλέμονας (κατά Χάρη Κουτελάκη).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου