40 αρχαία Ελληνικά ανέκδοτα που προσφέρουν γέλιο αλλά και προβληματίζουν

Εσταλησαν  από Ορφέα Τζανετοπουλο

Διαχρονική η σοφία των Αρχαίων μας!

οπτ>
>
>
>
>

>
>
> Παραθέτουμε μερικά από αυτά:

>  1.
>
> Ο Μ. Αλέξανδρος έστειλε στο
> Φωκίωνα 100 τάλαντα. Ο Αθηναίος
> πολιτικός ρώτησε
> τους ανθρώπους που του έφεραν το
> μεγάλο αυτό ποσό: “Γιατί ο
> Αλέξανδρος διάλεξε
> εμένα απ’ όλους τους Αθηναίους
> για να μου χαρίσει 100 τάλαντα;“
> Οι
> απεσταλμένοι απάντησαν: «Γιατί
> μόνο εσένα θεωρεί έντιμο
> άνθρωπο».
> Ο Φωκίωνας
> αρνήθηκε το δώρο λέγοντας: «Ας
> μ’ αφήσει λοιπόν και να είμαι
> και να φαίνομαι
> έντιμος».
>
> 2. Είπε κάποιος στον Αρίστιππο
> ότι η Λαΐδα δεν τον αγαπά, αλλά
> προσποιείται ότι τον αγαπά. Ο
> Αρίστιππος απάντησε:
>
> «Ούτε
>
> το κρασί ή το ψάρι με αγαπούν, εγώ
> όμως τα απολαμβάνω».
>
> 3. Ένας άντρας
> είπε στην ερωτομανή γυναίκα του:
> «Τι θέλεις να κάνουμε, να φάμε ή
> να κάνουμε
> έρωτα». Εκείνη του
> είπε:
>
> «Ό,τι
>
> θέλεις, ψωμί πάντως δεν έχουμε».
>
>
>
> 4.
>
> Είπε κάποιος στον Διογένη: «Οι
> συμπολίτες σου σε καταδίκασαν σε
> εξορία». ο
> φιλόσοφος απάντησε:
>
> «Κι
>
> εγώ τους καταδίκασα να μένουν
> στον τόπο τους».
>
>
>
> 5.
>
> Ο Διδύμων, οφθαλμίατρος της
> εποχής εξετάζει το μάτι μιας
> κοπέλας. Ο
> Διογένης τον βλέπει. Ξέρει ο
> Διογένης
>
> ότι
>
> ο Διδύμων είναι τύπος ερωτίλος,
> κοινώς γυναικάς. Και του λέγει
> «Πρόσεξε
> Διδύμωνα, μήπως
> εξετάζοντας
>
> τον
>
> οφθαλμό, φθείρεις την κόρην».
>
>
>
> 6.
>
> Επαινούσαν μερικοί μπροστά στον
> Άγη τους Ηλείους, γιατί ήταν
> πολύ  δίκαιοι
> κριτές στους Ολυμπιακούς
> αγώνες.
>
> Ο
>
> Άγης ρώτησε με απορία:
> «Και είναι τόσο σπουδαίο το ότι
> οι Ηλείοι μια φορά στα
> τέσσερα χρόνια γίνονται
> δίκαιοι;»
>
> 7. Ένας πατέρας ζήτησε από τον
> Αρίστιππο να διδάξει τον γιο του.
> Ο φιλόσοφος ζήτησε αμοιβή 500
> δραχμές.
>
> Ο
>
> πατέρας θεώρησε υπερβολικό το
> ποσό. «Με τόσα χρήματα», είπε, «θα
> μπορούσα να
> αγοράσω ένα ζώο».
>
> «Αγόρασε»,
>
> είπε ο Αρίστιππος, «κι έτσι θα
> έχεις δύο».
>
> 8. Ο Διογένης ζητούσε
> ελεημοσύνη από ένα άγαλμα. Όταν
> τον ρώτησαν γιατί κάνει κάτι
> τέτοιο
> απάντησε:
>
> «Εξασκούμαι
>
> στο να μην απογοητεύομαι από την
> αναισθησία των ανθρώπων».
>
> 9. Επέστρεφε ο
> Διογένης από τους Ολυμπιακούς
> αγώνες και ένας τον ρώτησε, αν
> ήταν εκεί πολύς
> κόσμος.
>
> Ο
>
> Διογένης αποκρίθηκε: «Κόσμος
> υπήρχε πολύς, άνθρωποι όμως
> λίγοι».
>
> 10.
> Παρακινούσαν τον Φίλιππο τον
> Μακεδόνα να εξορίσει κάποιον που
> τον κακολογούσε. Ο
> Φίλιππος απάντησε:
>
> «Δεν
>
> είστε καλά!! Θέλετε να τον στείλω
> να με κατηγορεί και σ’ άλλα
> μέρη;»
>
> 11.
> Ένας φαλακρός έβριζε τον
> Διογένη. Ο φιλόσοφος γύρισε και
> του είπε: «Δεν σου
> ανταποδίδω τις βρισιές,
> αλλά
>
> θα
>
> ήθελα να πω ένα «μπράβο» στις
> τρίχες σου, γιατί απαλλάχτηκαν
> από ένα
> κακορίζικο κεφάλι».
>
>
>
> 12.
>
> Ρώτησε κάποιος τον Αντισθένη τι
> είδους γυναίκα θα ήταν κατάλληλη
> για γάμο. Ο
> φιλόσοφος του είπε:
>
>  «Το
>
> πράγμα είναι δύσκολο. Αν
> παντρευτείς ωραία, θα την έχεις
> με άλλους κοινή, αν
> άσχημη, θα είναι σαν να
>
> σου
>
> επέβαλαν ποινή».
>
> 13. Πληροφορήθηκε ο Αριστοτέλης
> από κάποιον ότι μερικοί
> τον έβριζαν. Ο φιλόσοφος
> απάντησε: «Καθόλου δεν
>
> με
>
> νοιάζει. Όταν είμαι απών,
> δέχομαι  ακόμα και να με
> μαστιγώνουν».
>
> 14.
> Ο Διογένης βλέποντας κάποιον να
> δείχνει ερωτευμένος με μια
> πλούσια γριά, είπε:
> «Σ’ αυτήν δεν κάρφωσε
>
> τα
>
> μάτια του, αλλά τα δόντια του».
>
> 15. Ο φιλόσοφος Αντισθένης
> συμβούλευε
> τους Αθηναίους να ανακηρύξουν με
> την ψήφο τους τα γαϊδούρια
> σε
>
>  άλογα.
>
> Και όταν του είπαν ότι κάτι
> τέτοιο είναι έξω από κάθε λογική,
> ο Αντισθένης
> παρατήρησε: «Μήπως και
>
> στρατηγούς
>
> δεν αναδεικνύετε άντρες απλώς με
> την ψήφο σας και χωρίς να έχουν
> πάρει καμία
> απολύτως εκπαίδευση;»
>
> 16. Ένας μοχθηρός άνθρωπος ήθελε
> να φυλάξει το
> σπίτι του από κάθε κακό. Έβαλε
> στην πόρτα μια επιγραφή που
> έλεγε:
>
> “Κανένα
>
> κακό να μη μπει στο σπίτι αυτό”.
> Ο Διογένης διάβασε την επιγραφή
> και απόρησε:
> «Μα ο ιδιοκτήτης του σπιτιού από
> που θα μπει;»
>
> 17. Παρακινούσαν το
> Φίλιππο της Μακεδονίας να
> εξορίσει κάποιον που τον
> κακολογούσε. Ο Φίλιππος
> απάντησε:
> «Δεν είστε καλά! Θέλετε να τον
> στείλω να με κατηγορεί και σ’
> άλλα
> μέρη;»
>
> 18. Είπαν στον Σωκράτη ότι κάποιος
> έλεγε άσχημα λόγια γι’ αυτόν. Ο
> Σωκράτης απάντησε:
> «Καθόλου παράδοξο. Ποτέ του δεν
> έμαθε να λέει καλά
> λόγια».
>
> 19. Σε κάποιον που έλεγε ότι η ζωή
> είναι άσχημη, ο Διογένης ο
> Κυνικός είπε:
> «Άσχημη δεν είναι η ζωή. Άσχημη
> είναι η άσχημη ζωή»
>
> 20.
> Ρώτησαν τον φιλόσοφο Στίλπωνα,
> αν υπάρχει κάτι πιο ψυχρό από ένα
>
> άγαλμα.
> «Ναι» είπε, «ένας αναίσθητος
> άνθρωπος».
>
> 21. Ένα φίδι τυλίχθηκε
> γύρω από το κλειδί μιας πόρτας.
> Οι μάντεις χαρακτήρισαν το
> γεγονός
> θαύμα.
>
> Ο
>
> Λεωτυχίδης όμως, βασιλιάς της
> Σπάρτης, θεώρησε αδικαιολόγητο
> τον
> χαρακτηρισμό.
> «Για μένα θαύμα θα ήταν”, είπε
> “αν τυλιγόταν το κλειδί γύρω από
>
> το φίδι και όχι το φίδι γύρω από
> το κλειδί».
>
> 22. Κάποτε ο Διογένης είδε
> μια γυναίκα να σκύβει πάρα πολύ
> μπροστά στα αγάλματα των θεών.
> Θέλοντας
> να
>
> την
>
> απαλλάξει από τη θρησκοληψία,
> την πλησίασε και της είπε:
> «Μη σκύβεις τόσο
> πολύ κυρά μου, γιατί κάποτε ο
> θεός θα σταθεί πίσω σου και θα
> δει άσχημα
> πράγματα».
>
>
>
> 23.
> Ο φιλόσοφος Στίλπωνας κλήθηκε
> στον Άρειο Πάγο για να βεβαιώσει
> αν πραγματικά
> είπε ότι η Αθηνά δεν είναι θεός..
> «Και βέβαια δεν είναι θεός, θεά
> είναι, αφού
> είναι γυναίκα», είπε.
>  Όταν το άκουσε ο Θεόδωρος, ο
> λεγόμενος “άθεος”,
> τον ειρωνεύτηκε λέγοντας:
>  «Από πού το γνώριζε ο
> Στίλπωνας; Ή μήπως
> σήκωσε τον χιτώνα της Αθηνάς και
> είδε τον κήπο της;»
>
> 24. Έδειξαν στον
> Διαγόρα τον «άθεο» τα πολλά
> αφιερώματα ανθρώπων που είχαν
> σωθεί από ναυάγια με
> τη
>
> βοήθεια
>
> των θεών. Ο Διαγόρας απάντησε:
> «Αν οι θεοί φρόντιζαν να σώσουν
> και όσους
> πνίγηκαν, τότε θα βλέπατε πολύ
> περισσότερα αφιερώματα».
>
>
>
> 25.
>
> Όταν ο Διογένης είδε έναν νεαρό
> να φιλοσοφεί του είπε:
> «Σου αξίζει έπαινος
> νεαρέ, γιατί στρέφεις το
> ενδιαφέρον των εραστών από την
> ομορφιά του σώματος
> στην
>
> ομορφιά
>
> της ψυχής σου».
>
> 26. Ένας φτωχός πλησίασε τον
> Σωκράτη και του
> είπε:
> «Θέλω να γίνω μαθητής σου, αλλά
> δεν έχω τίποτε, το μόνο που μπορώ
> να
> σου προσφέρω είναι ο εαυτός
> μου».
> Ο Σωκράτης του απαντά: «Δεν
> καταλαβαίνεις
> λοιπόν ότι μου δίνεις το πιο
> σπουδαίο πράγμα;»
>
> 27. Προσπαθούσε ο Ζήνων ο
> Ελεάτης να αποδείξει στον
> Αντισθένη με περίπλοκα και
> σοφιστικά
> επιχειρήματα
>
> ότι
>
> δεν υπάρχει κίνηση. Ο Αντισθένης
> άρχισε να βαδίζει, ενώ συγχρόνως
> ρωτούσε τον
> Ζήνωνα: «Δεν νομίζεις
>
>  ότι
>
> τα γεγονότα είναι πιο ισχυρά από
> τα επιχειρήματά σου;»
>
> 28. Υπερηφανευόταν
> κάποιος σε μια παρέα και έλεγε
> ότι είχε πάρει μέρος σε πολλούς
> αγώνες σε
> διάφορες
>
> πόλεις
>
> της Ελλάδας και είχε
> πραγματοποιήσει εξαιρετικές
> αθλητικές επιδόσεις. Στη Ρόδο
> μάλιστα είχε κάνει
>
> ένα
>
> μεγάλο άλμα που κανένας
> Ολυμπιονίκης δεν είχε κάνει ως
> τότε. Ένας από την παρέα
> του είπε:
> «Ιδού η Ρόδος, ιδού και το
> πήδημα» (Κι εδώ Ρόδος είναι.
> Γιατί δεν
> κάνεις το άλμα σου;)
>
>
>
> 29.
> Ένας Αθηναίος ταξίδευε με πλοίο
> με πολλούς άλλους. Ξέσπασε όμως
> δυνατή τρικυμία
> και το πλοίο
> ανατράπηκε.
>
> Όλοι
>
> προσπαθούσαν να σωθούν
> κολυμπώντας, ο Αθηναίος όμως
> έχανε τον καιρό του καλώντας
> τη θεά Αθηνά σε
>
> βοήθεια.
>
> Ένας από τους ναυαγούς, που
> κολυμπούσε κοντά του, του είπε:
> «Συν Αθηνά και
> χείρα κίνει» (Φώναζε την Αθηνά,
> μα κούνα και τα χέρια σου).
>
> 30. Όταν είδε
> ο Διογένης κρατικούς ταμίες να
> έχουν πιάσει κάποιον που είχε
> κλέψει ένα
> μπουκάλι, παρατήρησε:
>
> «Οι
>
> μεγάλοι κλέφτες έχουν συλλάβει
> το μικρό κλέφτη».
>
> 31. Ρώτησε κάποιος το
> Διογένη ποιας πόλης είναι
> πολίτης κι αυτός απάντησε:
> «Είμαι πολίτης του
> κόσμου».
>
> 32. Η Ξανθίππη λέει στο Σωκράτη:
> «Άδικα σε καταδίκασαν σε
> θάνατο».
> Κι ο Σωκράτης:
>   «Αλίμονο
>
> κι αν η καταδίκη μου ήταν
> δίκαιη».
>
> 33. Ο Πλάτωνας επέπληξε κάποιον
> γιατί
> έπαιζε κύβους. Εκείνος
> δικαιολογήθηκε: «Τα ποσά που
> παίζω στο
>
> παιχνίδι
>
> είναι ασήμαντα».
> Ο Πλάτωνας του παρατήρησε: «Η
> συνήθεια όμως να παίζεις δεν
> είναι καθόλου κάτι ασήμαντο».
>
> 34. Ρώτησαν τον Διογένη: «Γιατί οι
> αθλητές
> είναι αναίσθητοι;»
> Ο Διογένης τους έδωσε την
> εξήγηση: «Γιατί τα σώματά τους
> ξαναφτιάχνονται με κρέατα
> χοιρινά και βοδινά».
>
>
> 35.
> Μια μέρα η Ξανθίππη έβαλε τις
> φωνές στο Σωκράτη και στη
> συνέχεια άδειασε πάνω
> του μια λεκάνη νερό.
>
>  Ο
>
> Σωκράτης ατάραχος είπε:
> «Η
> Ξανθίππη κάνει ό,τι και ο Δίας:
> πρώτα βροντά και ύστερα βρέχει».
>
> 36. Ένας
> φλύαρος κουρέας, ρώτησε τον
> βασιλιά της Μακεδονίας, Αρχέλαο:
> «Πως θες να σε
> κουρέψω;»
> Ο Αρχέλαος απάντησε:
> «Σιωπηλός»
>
> 37.
> Κάποιος ρώτησε τον Θεμιστοκλή:
> «Τι θα ήθελες να ήσουν; Αχιλλέας
> ή
> Όμηρος;»
> Ο Θεμιστοκλής ρωτά κι αυτός:
> «Εσύ τι θα ήθελες να ήσουν;
> Νικητής
> στους Ολυμπιακούς Αγώνες, ή
> αυτός που αναγγέλλει τα ονόματα
> των
> νικητών;»
>
> 38. Κάποτε, ο Κράτης, ο κυνικός
> φιλόσοφος, δεν απάντησε σε μια
> ερώτηση του φιλόσοφου Στίλπωνα,
> αλλά άφησε
>
> μια
>
> πορδή, εκφράζοντας έτσι την
> περιφρόνησή του. Ο Στίλπωνας
> αντιμετώπισε αυτή τη
> στάση, με την παρατήρηση:
> «Γνώριζα ότι η απάντησή σου θα
> ήταν εντελώς άσχετη
> προς την ερώτησή μου»
>
>
>
> 39.
> Ο Δημοσθένης έπιασε έναν να τον
> κλέβει. Ο κλέφτης προσπάθησε να
> δικαιολογηθεί:
> Δεν ήξερα ότι αυτό που έκλεβα
> είναι δικό σου…»
> Κι ο
> Δημοσθένης του είπε:
> «Γνώριζες ωστόσο πολύ καλά, ότι
> δεν ήταν δικό
> σου»
>
> 40. Ο Πύρρος, ο βασιλιάς της
> Ηπείρου, νίκησε δυο φορές τους
> Ρωμαίους, αλλά έχασε πολλούς
> στρατιώτες και
>
>  αξιωματικούς.
>
> Τότε είπε:
> «Αν
>
> πετύχουμε άλλη μια νίκη σαν και
> αυτές, καταστραφήκαμε»!
>
>
>
>
>
>
>
>