Ένα γραμματόσημο μια ολόκληρη ιστορία.
Όσο μεγαλύτερο το συλλαλητήριο τόσο μεγαλύτερος είναι και ο κίνδυνος να συσπειρώσει την απέναντι πλευρά ώστε να εμμένει στις ανιστόρητες θέσεις της.
Όσο μεγαλύτερο το συλλαλητήριο τόσο περισσότερο ανίσχυρος φαίνεσαι ότι μπορεί να πάρεις αυτό που σου ανήκει.
Με γιουρούσια και συλλαλητήρια που συνήθως αναδεικνύουν διάφορες φαιδρές προσωπικότητες δεν γίνεται εξωτερική πολιτική.
Για να κάνεις όμως εξωτερική πολιτική πρέπει να έχεις και τους κατάλληλους διπλωμάτες και ως φαίνεται δεν τους είχαμε από το 1944 που η Βαρντάρσκα ονομάστηκε Μακεδονία.
Σας επισυνάπτω το γραμματόσημο με το πραγματικό όνομα των Σκοπίων που ο Τίτο το 1944 τα ονόμασε Μακεδονία.
Πιστεύω ότι δύο εκατομμύρια φτωχούς γείτονες με καλή και συνετή εξωτερική πολιτική και φίλους θα τους είχαμε κάνει και καλοί νονοί τους θα είχαμε γίνει.
Πάντως ποτέ δεν είναι αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου