Το 1950, ο Curt Richter, Καθηγητής στο Johns Hopkins, διεξήγαγε ένα ανατριχιαστικό πείραμα με αρουραίους για να μελετήσει πόσο καιρό θα μπορούσαν να επιβιώσουν πριν τον πνιγμό.
Πρώτα πήρε μια ντουζίνα αρουραίους, τους έβαλε σε γυάλινα βάζα, τους γέμισε νερό και τους είδε να πνίγονται. Οι κανάτες ήταν πολύ μεγάλες, οπότε δεν μπορούσαν να αρπάξουν τα πλαϊνά ή να πηδήξουν έξω.
Κατά μέσο όρο, σταμάτησαν να αντιστέκονται μετά από περίπου 15 λεπτά και πνίγηκαν.
Αλλά μετά ο Richter έκανε μια προσθήκη στο πείραμα του. Πήρε άλλη μια ντουζίνα αρουραίους και επανέλαβε το πείραμα, τώρα όμως λίγο πριν πνιγούν, οι ερευνητές έβγαλαν τους αρουραίους από τα βάζα, και τους άφησαν να ξεκουραστούν για λίγα λεπτά για να τους ξαναβάλουν μέσα για δεύτερο γύρο.
Πόσο νομίζετε ότι άντεξαν οι αρουραίοι στον δεύτερο γύρο; Άλλα 15 λεπτά; 10 λεπτά; 5; Όχι.. Άλλες 60 ώρες! Τα ποντίκια πάλευαν για 60 ώρες.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι αφού ′′έσωσαν′′ τους αρουραίους λίγο πριν πνιγούν, τους έκαναν να παλέψουν περίπου 240 φορές περισσότερο όταν τους έβαλαν πίσω στο βάζο. Υπήρχε ένας αρουραίος που κολύμπησε για 81 ώρες.
Το συμπέρασμα είναι ότι οι αρουραίοι πίστευαν ότι θα διασωθούν ξανά, και γι ' αυτό συνέχισαν το κολύμπι σε ένα επίπεδο που θεωρούνταν αδύνατο.
Το Πείραμα έγινε γνωστό ως το “Πείραμα της Ελπίδας” και έδειξε ότι όταν κάποιος ελπίζει ότι στο τέλος θα πετύχει/νικήσει είναι πρόθυμος να αγωνιστεί εκατοντάδες φορές πιο έντονα.
Ατυχές το παράδειγμα μια και οι άνθρωποι λειτουργούν σύμφωνα με το μυαλό τους δηλαδή την ευφυΐα τους και όχι με το ένστικτο όπως τα ζώα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ζώα συνήθως όταν πέσουν στη θάλασσα κολυμπούν για κάποιο χρονικό διάστημα και δεν πνίγονται αμέσως όπως οι άνθρωποι που δεν γνώριζαν από πριν να κολυμπούν.
Παρά ταύτα έχετε δει ποτέ άλογο να μπαίνει μόνο του στο νερό για να μπανιαριστεί και έτσι να γλυτώσει από τσι τσιμπιές των αλογόμυγων?
Θυμάμαι μικρός που έσπρωξα μια γάτα και έπεσε στη θάλασσα γιατί ήλθε από πίσω μου την ώρα που ψάρευα και μου έφαε δυό ψαράκια. Αυτή με το που έπεσε στη θάλασσα πήδηξε λές και πάταγε στο έδαφος και πετάχτηκε έξω πατώντας στο πρώτο σκαλοπάτι μιας σκάλας που ήταν δίπλα μας και ούτε σχεδόν βράχηκε!! Αυτό μου έμεινε αξέχαστο.
Αν είχα σπρώξει άνθρωπο που δεν γνώριζε κολύμπι θα είχε πνιγεί ή όχι??
Άν βάλεις λοιπόνε έναν άνθρωπο που δεν γνωρίζει κολύμβηση μέσα σε μια γυάλινη μπανιέρα όπως τα ποντίκια θα πνιγεί από το φόβο του μέσα σε 2-3 λεπτά, ενώ τα ποντίκια άντεξαν πολύ περισσότερο.
Και εδώ έχει πλάκα το ότι τα ζώα από ένστικτο κολυμπούν και δεν πνίγονται αμέσως αλλά δεν έχουν μυαλό να κερδίσουν χρόνο εξοικονομώντας δυνάμεις, ενώ ο άνθρωπος έχοντας μυαλό δεν μπορεί να αφεθεί στο ένστικτο που θα του επέτρεπε να παραμείνει στην επιφάνεια τουλάχιστο μέχρι να κουραστεί και πνίγεται αμέσως απ΄το φόβο του.
Μπουρδουκλωμένα πράματα που έλεε κι ο νόνος μας!
Κουά κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα κα
Tα πειράματα είναι να προβληματιζομαστε
ΑπάντησηΔιαγραφή