Τοποθέτηση Σπύρου Διον. Ματιάτου, στην 1η Πανελλήνια Συνάντηση Μελών της Κοινωνικής Συμφωνίας που πραγματοποιήθηκε 19 Μαΐου 2012.
Φίλες και φίλοι
Δεν θα σας απασχολήσω για πολύ, γιατί πρέπει να υπάρχει χρόνος να ακουστούν όσο το δυνατό περισσότερες απόψεις.
53 ημέρες πριν τις εκλογές είχαμε την ίδρυση του κόμματος μας. Του κόμματος της «Κοινωνικής Συμφωνίας». Στην ιδρυτική του διακήρυξη αιτιολογούσε με πολύ πειστικό τρόπο την ανάγκη της ύπαρξής του. Οι ιδεολογικές και πολιτικές αρχές του ταυτιζόταν πλήρως με αυτό που ζητά σήμερα η κοινωνία μας.
Παρ’ όλο που ο χρόνος ήταν πολύ λίγος και πίεζε ασφυκτικά, μόλις 53 μέρες, εντούτοις διαμορφώσαμε ένα ρεαλιστικό πρόγραμμα που στόχευε με συγκεκριμένα μέτρα, στην έξοδο της χώρας από την κρίση, βάζοντας παράλληλα κόκκινες γραμμές στα μέτρα εκείνα που εξαθλιώνουν την κοινωνία και μας οδηγούν σε βαθιά ύφεση. Ειλικρινά, κάθε που με καλούσαν για συνέντευξη, ή επρόκειτο να μιλήσω σε κόσμο, καθόμουν κι διάβαζα λες και θα έδινα εξετάσεις, γιατί ήθελα να προβάλω πρωτίστως, αυτό που θεωρούσα ότι ήταν η δύναμη μας. Γιατί εκτός από το ήθος μας και τις αρχές μας, δύναμή μας ήταν το πρόγραμμα μας.
Μιλήσαμε για Εθνικό Σχέδιο Ανασυγκρότησης, για Εθνικά Ισοδύναμα, για μειώσεις δανείων, για ενίσχυση του εισοδήματος, ενίσχυση των ανέργων, για φορολογική μεταρρύθμιση, για ένα νέο σχέδιο Μάρσαλ, για την ριζική αναδιάρθρωση του κράτους και για πάρα πολλά άλλα, σωστά και εφικτά μέτρα, που ήταν αποδεκτά και κατανοητά από το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας.
Μιλήσαμε για την λαίλαπα των επερχόμενων μέτρων, την ανάγκη να υπάρξει στη βουλή και η αντιμνημονιακή φωνή του κόμματος μας, και καλέσαμε σε ανοικτό διάλογο, χωρίς όμως να εμφανιστούν, τα δύο κόμματα του μνημονίου ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Απευθυνθήκαμε στον λαό και τον ενημερώσαμε για τα δύο ρεύματα, το νεοφιλελεύθερο ρεύμα και το κοινωνικό ρεύμα, που είχαν διαμορφωθεί στο ΠΑΣΟΚ, και που το κοινωνικό το εξέφραζαν η Λούκα Κατσέλη και ο Χάρης Καστανίδης. Ενημερώσαμε για τα ευεργετικά νομοσχέδια για τα νοικοκυριά, και τις επιχειρήσεις, για τη διαφύλαξη των συλλογικών διαπραγματεύσεων και για πολλά αλλά γνωστά κοινωνικά μέτρα, που πάρθηκαν καθαρά με πρωτοβουλία της πρόεδρου του κόμματος Λούκας Κατσέλης, για να χαρακτηρισθεί το μαύρο πρόβατο της κυβέρνησης και να διαγραφεί. Επίσης ενημερώσαμε για τη θέσπιση νόμου, από τον Πρόεδρο της κοινοβουλευτικής Ομάδας, Χάρη Καστανίδη, για την κατάσχεση της περιουσίας των επίορκων υπουργών, τη σύσταση της Ανεξάρτητης αρχής για το ξέπλυμα μαύρου χρήματος και άλλα μέτρα που έχουν να κάνουν με την πολυπόθητη διαφάνεια του δημόσιου βίου.
Φίλες και φίλοι
Με αυτά τα επιχειρήματα, που σε πολύ γενικές γραμμές ανέφερα, βγήκαμε στον Ελληνικό Λαό και του ζητήσαμε την ψήφο του.
Όλοι τα έβρισκαν καλά, τα έβρισκαν σωστά, τα έβρισκαν ρεαλιστικά.
Μας αντιμετώπιζαν, μπορώ να πω με μια συγκρατημένη συμπάθεια.
Δεχόταν να ανοίξουν συζήτηση μαζί μας.
Λίγοι ήταν αυτοί που μας είδαν με εχθρικό μάτι. Και αυτοί ήταν οι βολεμένοι του ΠΑΣΟΚ και του συστήματος, που μας καταλόγιζαν τη διάσπαση του κόμματος. Όμως αυτό μου τόνωνε το ηθικό και με χαροποιούσε ιδιαίτερα.
Δυστυχώς όμως, δεν μπορέσαμε να πείσουμε στο βαθμό που περιμέναμε.
Και δεν μπορέσαμε να πείσουμε γιατί το μεγαλύτερο μέρος των ψηφοφόρων, και ιδιαίτερα του ΠΑΣΟΚ, οι ιδεολόγοι σοσιαλιστές, μας έβλεπαν σαν ένα παρακλάδι του ΠΑΣΟΚ, του κόμματος που πρόδωσε τους ίδιους και τη χώρα.
Είχαν προαποφασίσει, από την ψήφιση κιόλας του πρώτου μνημονίου, από τις πρώτες περικοπές των εισοδημάτων τους και από τα πρώτα χαράτσια, να στραφούν σε κεντροαριστερό ή άλλο μικρό κόμμα, η να δώσουν ψήφο αντίδρασης σε κόμματα των άκρων. Είχαν αποφασίσει να στραφούν σε κόμματα που δεν σχετιζόταν με όλα αυτά τα γνωστά δυσβάσταχτα μέτρα.
Υποψιαζόταν ότι, το πιθανότερο είναι να επιστρέψουμε στο ΠΑΣΟΚ, αφού μαζέψουμε τους δυσαρεστημένους ψήφους.
Χρέωναν στην ηγετική ομάδα του κόμματος μας, με την είσοδο της χώρας στο ΔΝΤ και ακόμη ότι συμφώνησαν στην υπογραφή του πρώτου μνημονίου και άλλων φορομπηχτικών μέτρων που γονάτισαν τη μικρομεσαία τάξη.
Έβλεπαν αρνητικά τη συμμετοχή τόσο της Προέδρου του κόμματος, όσο και του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας σε υπουργικές θέσεις της κυβέρνησης Παπανδρέου, ενώ έκαναν δρυμίτατη κριτική, στον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής ομάδας, ότι λόγω της συμμετοχής του, επί σειρά ετών σε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, αποτελεί μέρος του συστήματος που οδήγησε τη χώρα μας σε αδιέξοδο.
Ακόμη αξίζει να ακουστεί αυτό που μας έλεγαν πάρα πολλοί. «Αν απ’ το πρώτο κιόλας μνημόνιο είχαν φύγει από το ΠΑΣΟΚ, τώρα θα πήγαιναν πολύ καλά. Άργησαν πολύ. ».
Καταλαβαίνετε, φίλες και φίλοι, ότι ο κυριότερος λόγος που δεν φθάσαμε στον αντικειμενικό μας σκοπό, δηλαδή να πάρουμε το ποσοστό του 3%, και να μπούμε στη βουλή, ήταν η στενή μας σχέση με το ΠΑΣΟΚ.
Φυσικά υπήρξαν και πολλοί άλλοι λόγοι, αλλά κατ’ εμέ δευτερευούσης σημασίας, τους οποίους έχω αναφέρει στο ερωτηματολόγιο, που μας δόθηκε να συμπληρώσουμε από το κόμμα.
Και τώρα το ερώτημα που φαντάζομαι, όλες αυτές τις μέρες απασχόλησε όλους μας.
Τι κάνουμε τώρα;
Ο Ελληνικός λαός με την ψήφο του μας έδωσε να καταλάβουμε ότι δεν εμπιστεύεται και δεν θέλει πλέον τις πολιτικές δυνάμεις του χθες. Δεν θέλει τις δυνάμεις που εφάρμοσαν το μνημόνιο, ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Όπως επίσης, βλέπει με ύποπτο μάτι και τα κόμματα που θεωρεί παρακλάδια των δύο παραπάνω και τα οποία καθυστέρησαν να κάνουν την υπέρβασή τους.
Αντίθετα οι ψηφοφόροι έδειξαν απλόχερα την προτίμησή τους σε υποψήφιους βουλευτές που έφυγαν από το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και μπήκαν σε ψηφοδέλτια αντιμνημονιακών κομμάτων.
Φίλες και φίλοι
Το σλόγκαν του κόμματος μας είναι «σας ακούμε, προχωράμε μαζί».
Το διάστημα μετά τις εκλογές πήραμε πολλά μνήματα, απ’ τους δικούς μας ανθρώπους. Τους ανθρώπους που μας στήριξαν, παρ’ όλο που είχαν αποφασίσει να στηρίξουν άλλη πολιτική παράταξη. Γιατί αυτοί είχαν απομακρυνθεί από το ΠΑΣΟΚ, πολύ πριν εμείς αποφασίσουμε να δημιουργήσουμε την κοινωνική συμφωνία.
Το πρώτο που ζητούν να κάνουμε είναι να πετάξουμε από πάνω μας τον μανδύα του συγχρόνου αντιλαϊκού ΠΑΣΟΚ.
Μας ζητούν να συμπορευτούμε μαζί με τις άλλες δυνάμεις της κεντροαριστεράς.
Μας ζητούν να συμβάλουμε στη δημιουργία ενός ισχυρού κεντροαριστερού μετώπου, που θα πάρει την τύχη της κοινωνίας μας και της πατρίδας μας στα χέρια του, και θα μας απαλλάξει από αυτούς που χρόνια τώρα λυμαίνονται την εξουσία.
Τα παραπάνω, πάρα πολλοί μας τα είχα ζητήσει και κατά τι διάρκεια της προεκλογικής περιόδου.
Φίλες και φίλοι
Δεν μπορούμε να αγνοήσουμε τη λαϊκή βούληση. Πρέπει να την λάβουμε υπ’ όψη αν θέλουμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε.
Ο αριθμός των 61.000 ψήφων που συγκεντρώσαμε στις εκλογές της 6ηςΜαΐου, μπορεί να μην μας έδωσαν την είσοδο μας στην βουλή, είναι όμως ένας ικανός αριθμός που μπορεί να παίξει ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις. Αρκεί να θυμηθούμε ότι το 2000 το ΠΑΣΟΚ κέρδισε τις εκλογές με 72.000 ψήφους διαφορά από την ΝΔ.
Προτείνω:
Να συνεχίσουμε να υπάρχουμε σαν παράταξη.
Να μη συμμετέχουμε ως παράταξη στις επερχόμενες εκλογές.
Στις εκλογές της 17ης Ιουνίου να συνεργαστούμε και να παράσχουμε την εκλογική στήριξή μας ανοιχτά, στον ΣΥΡΙΖΑ και στον Αλέξη Τσίπρα.
1ο Για να μπει ένα τέλος στα μνημόνια της σκληρής λιτότητας, της υποτέλειας και της εκχώρησης της Εθνικής Κυριαρχίας.
2ο Λόγω του αποτελέσματος των προηγούμενων εκλογών, ο Ελληνικός λαός του δίνει όλα τα φόντα και τη δύναμη να ηγηθεί και να ενώσει την κεντροαριστερά, πράγμα που είναι και το ζητούμενο από την Κοινωνική Συμφωνία.
3ο Το προεκλογικό μας πρόγραμμα συγκλίνει σε αρκετά σημεία με αυτό του ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και μπορεί να υπάρξουν και περαιτέρω συγκλίσεις.
4ο Θα πετάξουμε από πάνω μας, μια για πάντα την ρετσινιά του μνημονίου, των αντιλαϊκών μέτρων και του αντιλαϊκού ΠΑΣΟΚ που θα μας ακολουθεί μια ζωή και θα πείσουμε ότι δεν αποτελούμε παρακλάδι του ΠΑΣΟΚ.
5ο Οφείλουμε να συμφωνήσουμε και να συμπορευτούμε με τη λαϊκή βούληση, όπως αυτή φάνηκε εκ του αποτελέσματος των εκλογών της 6ηςΜαΐου 2012.
.
Τέλος προτείνω να εξουσιοδοτήσουμε την Πρόεδρό μας, Λούκα Κατσέλη, την οποία θεωρώ ως την πλέον αρμόδια, να χειριστεί το θέμα της συνεργασίας, τους όρους και τις προϋποθέσεις, είτε μόνη της, είτε όπως αυτή νομίζει καλύτερα, για το συμφέρον της παράταξης μας, της κοινωνίας μας και της Χώρας μας.
Ευχαριστώ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου