Τα κατωτέρω άρθρα έχουν γραφεί
το 1997 και το 2006 αντίστοιχα, θα παραμένουν στην επικαιρότητα αφού ήταν αναμενόμενο βάσει κοινής λογικής ότι
θα καταλήγαμε στην σημερινή θλιβερή αδιέξοδη, καταστροφική κατάσταση. Οικονομικές
κρίσεις υπήρξαν κατά το παρελθόν και πιθανόν ο αιώνας που διανύουμε να είναι
των οικονομικών κρίσεων Eπί δεκαετίες παρακολουθούσαμε μία συνεχή σπατάλη
του δανεικού δημοσίου χρήματος, κακοδιαχείριση, βολέψεις δικών τους παιδιών,
αδιαφορία, ωχαδερφισμός, φυγοπονία υπευθύνων αλλά και του λαού γενικά, παροχές
υπερβολικές, σε σχέση με τις δυνατότητες της Ελληνικής οικονομίας, συνεχείς
παροχές σε βολεμένους, αδιαφορία για τις παραγωγικές τάξεις, μείωση, συρρίκνωση της παραγωγικότητας χωρίς
τέλος. Απομάκρυνση των ξένων επενδύσεων, δισταγμός Ελλήνων επιχειρηματιών να
επενδύουν, τελικά η Ελλάδα γίνονταν όλο και περισσότερο ανασφαλής διαρρήκτες,
εμπρηστές, ληστές, βάνδαλοι, απαγωγείς, εύρισκαν τον Παράδεισό τους στην άτυχη
πατρίδα μας, ενώ όμως κατά το παρελθόν η χώρα μας ήταν η ασφαλέστερη αλλά και η φθηνότερη χώρα της Ευρώπης σε ένδυση και είδη
διατροφής σταδιακά κατέληγε η ακριβότερη
με καταστρεπτικές συνέπειες για την οικονομία μας και φυσικά για της
επόμενες γενεές.
Εκτός από όλα αυτά, εδώ και
δεκαετίες η εξωτερική πολιτική της χώρας μας ήταν αλλοπρόσαλλη, Πρωθυπουργός, Υπουργοί
τσάμπα μάγκες, η εξωτερική πολιτική είχε σχέση με την
εσωτερική κατανάλωση, είμαστε
λαός ανάδελφος σε μία μικρή
χώρα και θα παραμείνουμε, είμαστε στο στόμα του λύκου, οπότε πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, δυστυχώς αυτό δεν έγινε.
Όλα αυτά όποιος τα έλεγε πριν την κρίση που βάσει λογικής ήταν
αναμενόμενη φυσικά θα τον βάφτιζαν οι
πολύξεροι δημοσιογράφοι αλλά και οι αυτοαποκαλούμενοι προοδευτικοί φασίστα ,γραφικό , αιρετικό, νούμερο, αποδείχθηκε
τελικά ότι όσοι τα έλεγαν ήταν έμπειροι, προβληματισμένοι,
απλοί ,ειλικρινείς χωρίς να ανήκουν σε
κάποιο κόμμα, ίσως χωρίς ιδιαίτερη
μόρφωση, άνθρωποι άλλωστε στην ζωή μας τις σωστές και
σοφές κουβέντες που βρίσκουμε μπροστά μας, από αυτούς τις έχουμε ακούσει.
Σε αντίθεση με τα Μ.Μ.Ε. και δημοσιογράφους τους, πολιτικούς όλων των αποχρώσεων, αλλά και τους επωνύμους,
κομματικούς, θεωρητικούς, χαρτογιακάδες, κ.λ.π. που σπάνια είχαν αναφερθεί σε αυτά που συνεχώς λέγονται τώρα, δηλαδή δημόσιο χρέος ,σωστή διαχείριση, νοικοκυριό,
αυστηρή τήρηση του προϋπολογισμού σε
όλους του τομείς του δημοσίου ΔΕΚΟ νοσοκομεία, δήμοι κ.λπ.
Παναγής Κοκκόλης
Γκρατσιαντάτα Κεφαλληνίας
|
|
|
|
Συμπληρώνονται 8
χρόνια από όταν έγινε η συνένωση των κοινοτήτων με την δημιουργία του
Καποδιστριακού μας Δήμου. Οι τότε ελπίδες για τον τόπο μας μεταβλήθηκαν
γρήγορα σε απαισιοδοξία και αγανάκτηση. Από το πρώτο διάστημα λειτουργίας του
Δήμου μας, φάνηκε ότι βαδίζουμε σε αδιέξοδο. Το 1 δις δραχμές που χρεωθήκαμε
ήταν αναμενόμενο.
Για όλα αυτά θέλω να διατυπώσω μερικές απορίες μου: 1)Οι υπεύθυνοι του Δήμου που στα 8 χρόνια που κυβερνάνε, τον χρέωσαν κάπου 1 δις, δεν έχουν υποχρέωση να δώσουν κάποιες επαρκείς εξηγήσεις για το που διατέθηκαν αυτά τα χρήματα; Πως το επίσημο κράτος επιτρέπει να δανείζεται με τόση ευκολία ο κάθε δήμος; 2)Γιατί οι πρώην κοινότητες ( με εξαίρεση του Φισκάρδου και ίσως μερικών άλλων), δεν χρωστούσαν και παράλληλα έκαναν και κάποια έργα; 3)Δεν θα μπορούσε το Δημαρχείο να εγκατασταθεί σε ένα από τα δυστυχώς τόσα κλειστά σχολεία της Ερίσου και να γλιτώνει τα νοίκια; 4)Ποια είναι η αναγκαιότητα όλου αυτού του ‘στόλου’ των αυτοκινήτων που μας διαφήμιζε προεκλογικά ο Δήμαρχος; Που είναι όλα και που σκουριάζουν κάποια; Οι πρώην κοινότητες πως έκαναν έργα χωρίς ούτε ένα μηχάνημα; 5)Γιατί να έχουμε υψηλότερα Δημοτικά τέλη από Δήμους πόλεων; Τα ο χρέος του Δήμου δεν θα έχει επιπτώσεις στους δημότες; Εάν δεν έχει, τότε γιατί διπλασιάστηκαν ή και τριπλασιάστηκαν τα Δημοτικά τέλη στην οκταετία; 6)Ο δήμος δεν έχει υποχρέωση να δημοσιοποιεί τα λειτουργικά του έξοδα ( ενοίκια, τηλέφωνα, κλιματισμό, καύσιμα κτλ); 7)Οι υπεύθυνοι του Δήμου, που διοίκησαν τόσα χρόνια, πως αισθάνονται που χρέωσαν φτωχούς συνταξιούχους του ΟΓΑ. Είναι υπερήφανοι ότι επιτέλεσαν κατόρθωμα; Παναγής Κοκκόλης Πηγή: Νέα της Ερίσου |
|
Τα αιρετικά
Σαν σήμερα
φύγανε οι Αγγλικές φρεγάδες
κι
ήρθανε οι πρώτοι Έλληνες υπάλληλοι φαγάδες.
Έγραφε ο
ποιητής της εποχής εκείνης, αλλά και
άλλοι Κεφαλλονίτες σκεπτικιστές αναρωτιόντουσαν εάν πρέπει η Κεφαλονιά από τα φώτα να μεταβεί στους λύχνους!
Οι Μαλτέζοι
το είδαν πιο ρεαλιστικά το πράγμα.
Το
αποτέλεσμα. Έχουν σήμερα δικό τους
κράτος με 400.000 κατοίκους στα νησιά τους. Δυο
μικρά νησιά λίγο μεγαλύτερα από τη Λευκάδα και τα δυο μαζί, χωρίς νερό ,
φθηνότερο κατά 25-35% από την Ελλάδα. Δέχονται εκατομμύρια τουρίστες.
Είναι ισότιμο μέλος της ΕΕ και με δικό τους επίτροπο παρακαλώ!
Εδώ οι
Ελλαδίτες καλαμαράδες θέλουν να καταργήσουν την περιφέρεια Ιονίων νήσων γιατί
είναι λέει οικονομικά ασύμφορη! Δυστυχώς
σε αυτό συμφωνούν και αρκετοί δικοί μας Επτανήσιοι σφουγγοκολάριοι.
Από τότε
που μπήκαμε στην Ε.Ο.Κ δημιουργήθηκαν
με συμμετοχή της Ε.Ο.Κ μεγάλα έργα υποδομής
στην Ηπειρωτική Ελλάδα. Κάτι ανάλογο όμως στα νησιά, ιδίως στα δικά μας,
δεν έγινε, εάν εξαιρέσουμε την Κρήτη.
Μπορούσε δηλαδή τουλάχιστον οι κεντρικοί δρόμοι στα νησιά να είναι σε
καλύτερη κατάσταση κ.λ.π. Δεν είδαμε έργα υποδομής στην Κεφαλονιά που να μας αναβαθμίσουν.
Τελικά
γεμίσαμε υπαλλήλους φαγάδες, επόμενο βέβαια , αφού καθείς θέλει να βολευτεί.
Για
νοικοκυριό δεν αναφέρεται κανένας στη σημερινή Ελλάδα, γιατί εάν μιλήσει θα
είναι γραφικός ή αιρετικός.
Όταν λέμε
νοικοκυριό εννοούμε ότι κάθε τομέας του δημοσίου, είτε είναι ένα ασφαλιστικό
ταμείο, ΔΕ.ΚΟ, νοσοκομείο, ΔΗΜΟΣ κλπ να έχει νοικοκυριό, να τηρείται με
αυστηρότητα ο προϋπολογισμός, έξοδα -έσοδα
δηλαδή. Με αυστηρό οικονομικό έλεγχο από το κράτος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου