Παύλος Παπαδάτος
άρθρο από την χθεσινή Real News
Τον Φεβρουάριο του 2012 έγινε μία συμφωνία με την τρόικα για την περικοπή των 11.5
δις ευρώ. Τελεία και παύλα. Την υπέγραψε ο κύριος Σαμαράς, την υπέγραψε ο κύριος
Βενιζέλος. Προς τι λοιπόν όλη αυτή η βυζαντινολογία με κίνδυνο να τιναχθούν όλα στον
αέρα;
Θα πρέπει να γίνει κατανοητό από όλους μας ότι δεν υπάρχουν ούτε μαντζούνια, ούτε
μαγικές λύσεις που θα μπορούσαν να σώσουν την ελληνική οικονομία. Υπάρχουν μόνο
θυσίες. Ας γίνει όμως αντιληπτό και από τους θιασώτες της δραχμής, ότι αν ποτέ φύγουμε
από το ευρώ, θα είναι τέτοια η κατάντια της χώρας μας που και οι ίδιοι θα ντρέπονται για
την αθλιότητά της.
Τα πράγματα είναι δύσκολα, πολύ δύσκολα. Αν δεν υπάρξει ένα δεύτερο οριζόντιο κούρε-
μα όλων των ελληνικών ομολόγων, του χρόνου το δημόσιο χρέος μας θα είναι 190%!
Δυστυχώς, η κυβέρνηση έχει αποτύχει να επικοινωνήσει το μέγεθος του προβλήματος και
με ανούσιους επικοινωνιακούς ελιγμούς δυσκολεύει ακόμη περισσότερο τα πράγματα, και
κάθε ημέρα που περνά ο ίδιος ο Πρωθυπουργός θα γίνεται μέρος του προβλήματος.
Κάποιες αποφάσεις ήδη θα έπρεπε να είχαν παρθεί, όσο επώδυνες και αν είναι. Οι
Γερμανοί είναι αντιμέτωποι με την προβληματικότατη Ισπανία αλλά και την προβληματική
Ιταλία που αν χρειαστεί να διασωθούν θα απαιτηθούν δέκα φορές τα κεφάλαια που
χρειάζονται για την Ελλάδα. Ας προλάβουμε λοιπόν όσο υπάρχει χρόνος. Άλλη λύση δεν
υπάρχει!
Το παραμύθι με τις επενδύσεις πρέπει να σταματήσει άμεσα. Οι μόνες επενδύσεις που
μπορούν να γίνουν είναι από το δημόσιο, υπό την προϋπόθεση ότι θα ξεκινήσει άμεσα η
εκμετάλλευση των κεφαλαίων του ΕΣΠΑ
Μόνο ηλίθιοι επενδύουν σε μία χώρα στην οποία το ΠΑΜΕ αποφασίζει ποιά επιχείρηση θα
μείνει ανοιχτή, ο ΣΥΡΙΖΑ ποιά επιχείρηση θα κρατικοποιηθεί και το επίσημο κράτος με την
γραφειοκρατία του αποτρέπει κάθε καλοπροαίρετο επενδυτή.
Σημείωση
Θυμάμαι τους Ολυμπιακούς του 2004 τότε που η χώρα μας έκανε το ένα ρεκόρ μετά το
άλλο. Αν και είμαστε η μικρότερη χώρα που ανέλαβε διοργάνωση ολυμπιακών αγώνων,
τους διοργανώσαμε άψογα και αναλογικά κερδίσαμε τα περισσότερα μετάλλια από κάθε
άλλη χώρα. Δυστυχώς όμως τα μετάλλια των επιτυχιών διαδέχθηκαν τα μετάλλια των
αποτυχιών, αφού την θέση των ανθρώπων που διοργάνωσαν τους ολυμπιακούς αγώνες,
πήραν τραγικά ανίκανοι άνθρωποι. Τα ολυμπιακά κτίρια εγκαταλείφθηκαν, οι εγκατα-
στάσεις ερήμωσαν, οι οργανωτικές γνώσεις έμειναν ανεκμετάλλευτες και οι ημέρες δόξας
έδωσαν την θέσης τους στις ημέρες ντροπής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου