Γενική άποψη του οικισμού της Αγίας Θέκλης.
Πανέμορφος ο οικισμός της Αγίας Θέκλης του οποίου η ίδρυση ανάγεται στους βυζαντινούς χρόνους. Πρώτοι κάτοικοί του πιστεύεται ότι είναι η οικογένειες των Λοβέρδων, οι οποίοι ήρθαν από το Βυζάντιο. Από την οικογένεια των Λοβέρδων δημιουργήθηκαν οι οικογένειες των Λιβιεράτων και από αυτήν άλλες δώδεκα περίπου. Πιό γνωστές οι οικογένειες Πετράτου, Αναστασάτου, Θεοτοκάτου, Στεφανάτου, Σπυράτου και άλλες.
Το όνομά του το χωριό το έχει πάρει από την εκκλησούλα της Αγίας Θέκλης που είναι άγνωστο πότε ακριβώς χτίστηκε. Την εικόνα πιστεύεται πως την έφεραν οι Λοβέρδοι από το Βυζάντιο. Με τους μεγάλους σεισμούς του 1864 η εκκλησία γκρεμίστηκε και ξαναφτιάχτηκε το 1887. Τις αγιογραφίες στην νέα εκκλησιά εφιλοτέχνησε ο αγιογράφος Παναγής Λιώκας από την Κοντογενάδα.
Στον οικισμό της Αγίας Θέκλης υπάρχει και ο ναός του Αγίου Νικολάου ο οποίος είναι παλαιότερος χωρίς όμως και αυτού να είναι γνωστή η ημερομηνία κτίσεως. Ο ναός αυτός είναι σε σχήμα σταυρού όμως έχει μείνει ατελής.
Η βρύση του χωριού. Αριστερά διακρίνονται οι γούρνες για το πλύσιμο των ρούχων.
Στην Αγία Θέκλη λειτουργεί δημοτικό σχολείο και γυμνάσιο. Μάλιστα το γυμνάσιο άρχισε να λειτουργεί από το 1892 και η πρώτη του ονομασία ήταν Ραλλάτειος Σχολή. Στη συνέχεια ονομάστηκε Ελληνικό Σχολείο και μετέπειτα πήρε την ονομασία Αστικό Γυμνάσιο. Στην αρχή της λειτουργίας του δινόταν ξηρά τροφή, ρούχα, παπούτσια και βιβλία σε όλους τους μαθητές. Αυτά όμως τα κατάργησε η Χούντα το 1967 και ξανάρχισαν μετά την πτώση της αλλά με την μορφή χρηματικού ποσού στους αριστεύοντες.
Στον πόλεμο του 1940 με την Ιταλία από το χωριό της Αγίας Θέκλας έλαβαν μέρος αρκετοί και ανάμεσά τους υπήρξαν και νεκροί. Στα χρόνια της Εθνικής Αντίστασης το χωριό υπήρξε η έδρα του αρχηγείου του ΕΑΜ με αποτέλεσμα να υπάρξουν πολλές εκτελέσεις από τους Γερμανούς. Στον προαύλιο χώρο του Αγίου Νικολάου έχει στηθεί αδριάντας με τα ονόματα των εκτελεσθέντων.
Το περίτεχνο σκηνικό της φύσης της μαγευτικής παραλίας των Πετανών μοιάζει να έχουν σχεδιάσει οι πηγές με το γλυκό νερό, που τις ζώνουν μύθοι με νεράϊδες, τα άσπρα βότσαλα της ακτής και το απέραντο θαλασσινό λίβάδι με τα νερά του να κυματίζουν σε όλες τις αποχρώσεις του μπλε.
Στ΄αλήθεια όλα γύρω μοιάζουν να γεννήθηκαν μέσα από κάποιο μεγάλο σεισμό. Η διαδρομή, με τις ατέλειωτες φιδίσιες στροφές προσφέρει μια μαγική θέα με τα ανοίγματα των βουνών. Ανάμεσα στις πέτρες φυτρώνουν ρείκια, άνθη και αθανασιές ενώ σε κάποιαν άκρη υπάρχουν τα απομεινάρια από κάποιο καρνάγιο. Στην Οδύσσεια η παραλία αναφέρεται σαν Πετανοί, μέρος που όλο το χρόνο έχει νερό. Κι΄αυτή είναι η πιό αποδεκτή εκδοχή για την ονομασία τους.ΠΗΓΗhttp://eftanhsa.blogspot.gr/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου