Κώστας Ζαπάντης: Τώρα τα κατάλαβα καλύτερα.(τις διαδικασίες στον ΣΥΡΙΖΑ)..

Κώστας Ζαπάντης: Τώρα τα κατάλαβα καλύτερα...              Μετά την ανακοίνωση του Σύριζα για τις εκλογικές εσωτερικές του διαδικασίες, τώρα τα κατάλαβα καλύτερα. 1.      Αυτοπροτάθηκε ένας και μοναδικος υποψήφιος για Δήμαρχος. 2.       Επειδή όμως είναι δημοκράτες και για να μην ψηφίζουν για έναν μόνο υποψήφιο, ενέπλεξαν τρεις ακόμα που δεν ρωτήθηκαν και δεν το επιθυμούσαν, έτσι χάρην της Δημοκρατίας τους. 3.  Ψήφισαν φανερά επειδή “κοιτιούνται στα μάτια” και παρεπιπτόντως για να ξέρουμε και τι μας γίνεται. 4.        Επί ενος υποψηφίου εξέλεξαν έναν. 5. Μέσα στη συνέλευση υπήρχε κάποιος ύποπτος που διέρρεε. 6.    Ο Συριζα δεν έχει καμία ευθύνη για τις “διαρροές” , για τις “διαδικασίες”, για ό,τι συνέβη. Πιστεύω ότι εδώ είναι το κρίσιμο ζήτημα. Η ευθύνη ασφαλώς δεν βαρύνει κανέναν απο όσους πρότειναν στο πλαίσιο μια συζήτησης, χάρην ενός γενικού προβληματισμού, αλλά βαρύνει εκείνο το κόμμα που καθορίζει τις διαδικασίες.  Ένα κόμμα ευθύνης και μάλιστα κόμμα της Αριστεράς, οπωσδήποτε θα λειτουργούσε υπεύθυνα, θα αναζητούσε συναινέσεις, θα διερευνούσε τη σύμφωνη γνώμη τελικά οποιουδήποτε και για οποιοδήποτε λόγο προτάθηκε ή συζητήθηκε. Έτσι κάνουν τα υπεύθυνα κόμματα, δεν μεταθέτουν την ευθύνη τους σε εκείνα τα μέλη τους που οπωσδήποτε καλοπροαίρετα έβαλαν διαφορετικούς προβληματισμούς. 7.   Τελικά κρίνω ότι το θέμα ως προς εμένα κλείνει εδώ. Καλό δρόμο και στις δύο ενδιαφέρουσες επιλογές του Συριζα για το Δήμο και την Περιφέρεια.          Θέλω όμως και το οφείλω να τοποθετηθώ σε όσα ο συντάκτης της ανακοίνωσης του Συριζα αναφέρει για πολύχρονες προσωπικές φιλίες. Επειδή είμαι ανθρωπος από τη φύση μου συναισθηματικός θέλω να παρακαλέσω σε όποιον μου απαντα να μου απαντά πολιτικά και όχι στο συναισθηματικό πεδίο. Στο πολιτικό πεδίο νιώθω δυνατός, στο συναισθηματικό ευάλωτος.       Έτσι γνωρίζω και αναγνωρίζω τις καλές προθέσεις όσων με πρότειναν και οι οποίοι ασφαλώς δεν βαρύνονται για τις διαδικασίες που ακολουθήθηκαν και που ήταν άστοχες. Τους φίλους μου τους αγαπώ. Ο James Kavanaugh τα είχε πει καλύτερα και συμφωνώ μαζί του. “ Όταν κανείς δεν θα θυμάται το όνομα μου, όταν κανένας στο τηλέφωνο δεν θα καλέσει, όταν κανείς για μένα δεν θα ανησυχήσει, αν έχω τίποτα ή δεν έχω, κι αυτοί που έχω βοηθήσει και υπολόγιζα τόσο επιδέξια θα τρέξουν μακριά μου, θα είμαστε φίλοι? Δεν έχω λόγο σοβαρό, απλά μονάχα στο ζητώ” ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ  ΑΠΟ ΤΗΝ   KEFALONIAPRES