Φωτογραφία: Στο Ληξούρι κατά την πρόσφατη σεισμική περίοδο
Ζούμε σε μια Ευρώπη που έχει πλέον μετασχηματιστεί από χώρο αλληλεγγύης και κοινωνικών δικαιωμάτων σε πεδίο εφαρμογής των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων πολιτικών. Που αμφισβητούν ευθέως ακόμα και τα πιο βασικά δικαιώματα. Που θεωρούν την κοινωνική πρόνοια πολυτέλεια και που αποδέχεται εκατομμύρια πολίτες της να βιώνουν την ανεργία την κοινωνική εξαθλίωση και την φτώχεια. Όσα εφιαλτικά ζούμε εδώ στο Νότο, αποτελούν όχι την εξαίρεση αλλά εικόνες από το μέλλον της Ευρώπης. Και αυτό δεν είναι το χειρότερο που έρχεται: η σταδιακή απομάκρυνση από τις ευρωπαϊκές αξίες δίνει τροφή στον ακροδεξιό ευρωσκεπτικισμό και στη συρρίκνωση της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας.
Την ίδια στιγμή, στην πατρίδα μας βιώνουμε έναν πραγματικό εφιάλτη. Πίσω από τη βιτρίνα της δήθεν επιτυχούς προσαρμογής των μνημονίων υπάρχει η αδυσώπητη κοινωνική πραγματικότητα. Της ανεργίας, της φτώχειας, της εξαθλίωσης του κοινωνικού κατακερματισμού. Στο όνομα της αντιμετώπισης της κρίσης οι πιο φτωχοί, οι πιο ανήμποροι οι λιγότερο υπεύθυνοι, είναι αυτοί που τιμωρούνται. Αυτό και μπορεί και πρέπει να αλλάξει. Και το πρώτο βήμα δεν μπορεί παρά να είναι οι επερχόμενες ευρωεκλογές, που συγχρόνως θα στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα στην Ευρώπη και παράλληλα θα είναι η αρχή του τέλους της τραγωδίας που πλήττει τη χώρα. Σε αυτή την προσπάθεια, που αποτελεί και ένα προοίμιο συνεργασίας και ενότητας των προοδευτικών δυνάμεων αισθάνομαι την υποχρέωση να είμαι παρών.
Είκοσι χρόνια προσπάθησα ως εθελοντής στους "Γιατρούς του Κόσμου" σε κάθε γωνιά της Γης να υπερασπιστώ τους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Και το δικαίωμά τους να επιβιώνουν με αξιοπρέπεια. Χωρίς διακρίσεις φυλής, θρησκείας ή πολιτικών πεποιθήσεων. Όπως ο όρκος που έδωσα μου επιβάλλει. Με τη λογική του εθελοντή ενώνω, τις μικρές μου δυνάμεις στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είμαι πολιτικός ούτε σκοπεύω να γίνω. Άλλωστε είναι πολλά αυτά που δεν ξέρω. Μόνη μου φιλοδοξία να ακουστεί η φωνή των πιο αδικημένων. Το πόσο δυνατά θα το κρίνετε εσείς...ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
Παρακολουθώ την διαδικτυακή δραστηριότητα πολλών υποψηφίων από όλα τα κόμματα καλή ώρα σαν εμένα για τις ευρωεκλογές εδώ στο facebook, μια και μου έρχονται σαν ενημερώσεις. Κάποιοι απο αυτούς είναι και ιντερνετικοί φίλοι.
Μπορώ να καταλάβω τις όμορφες επαγγελματικού επιπέδου φωτογραφήςεις , τις βαρύγδουπες δηλώσεις για το μέλλον της χώρας και της Ευρώπης, τα εντυπωσιακά βιογραφικά, τις οικογενειακές αναφορές Κατανοητό, στο κυνήγι του σταυρού και μάλιστα σε πανελλαδική κλίμακα είναι θεμιτό. Άλλωστε ο καθένας κάτι πρέπει να πεί για να διεκδικήσει την ψήφο και ο ίδιος επιλέγει τι.
Υπάρχουν όμως και μερικά πράγματα που οφείλω να ομολογήςω πως δεν τα καταλαβαίνω και γίαυτό και παίρνω το θάρρος και τα σχολίαζω εδώ.
Αυτό το στύλ που έχει ξεκινήσει , και ειδικά απο υποψηφίους της Ελιάς, με τις περιοδείες ανά τους νομούς για να "ενημερωθούν υπεύθυνα απο τους αρμόδιους φορείς" και να βγ´αζουν και ανακοινώσεις μετά επισήμων φωτογραφιών οφείλω να πώ ότι με ξεπερνά κατά πολύ. Ποιος´ ακριβώς είναι ο λόγος που ενας Δήμαρχος η ένας πρόεδρος Νοσοκομείου, η ένας επίσημος στην περιφ´ερεια να συναντηθεί με ένα υποψήφιο και να τον "ενημερώσει"? και τι ακριβώς ενημέρωση θα του κάνει? τι ακριβώς θα συζητήσουν? και αυτές οι σοβαροφανείς δηλώσεις που γίνονται μετά από τους υποψήφιους "που δεςμεύονται πως θα θα μεταφέρουν το αίτημα ειςαι τους αρμοδίους στην Αθήνα πόσο πολύ διαφέρουν απο τα αλήστου μνήμης τηλεφωνήματα βουλευτών "τελείωσε αγαπητέ μου κύριε τάδε. Ετελείωσε. Το αιτημά σας, κατόπιν ενεργειών μας διευθετήθει."
Ο Μαυρογιαλόυρος δίνει την θέση του στον Ευρωγιαλούρο.
Καταλαβαίνω πολύ καλά την ανάγκη κάποιος να επισκεφτεί τη χώρα για να γνωρίσει κόσμο που θα τον ψηφίσει. Και καταλαβαίνω την ανάγκη κανείς να "δικτυωθεί με τοπικούς παράγοντες που επηρεάζουν κόσμο. Και εγώ θα το κάνω τις επόμενες μέρες. Να ταξιδέψω εκεί που φίλοι με έχουν καλέσει για να μιλήσω με κόσμο να με γνωρίσουν όσο μπορώ. Και να ακούσω και απλούς ανθρώπους για πράγματα που δεν ξέρω και θέλω να καταλάβω για να μιλήσω για αυτά. Και προφανώς θα το κάνω διεκδικώντας και ζητώντας και υποστήριξη και ψήφους. Δεν παριστάνω όυτε τον ανήξερο ούτε τον "αθώο". Αλλά εν πάςει περιπτώσει λιγότερη υποκρισία και μεγαλύτερη ευπρέπεια.
Γίαυτό σας λέω. Αν διαπιστώσετε πως με αυτά και με αυτά αρχίζω τα "καραγιοζιλίκια" σας δίνω το ελεύθερο να με κράξετε. Και να με μαυρίσετε...ΝΙΚΗΤΑΣ ΚΑΝΑΚΗΣ
"-... Τι είσαι αν δεν μπορείς να βοηθήσεις τον άλλο; Ενα τίποτα..."...ΕΙΠΕΣ ΣΕ ΑΝΥΠΟΠΤΟ ΧΡΟΝΟ...
ΝΙΚΗΤΑ ΚΑΝΑΚΗ, ΑΥΤΑ ΕΧΕΙΣ ΔΗΛΩΣΕΙ ΚΑΤΑ ΚΑΙΡΟΥΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΜΑΧΕΣ ΣΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΦΤΩΧΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΕΚΜΕΤΑΛΕΥΣΗΣ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΩΝ!!! ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΠΟΛΛΑ:
-και μες στην θλίψη και την καταχνιά των ημερών μια μικρή αχτίδα. Ξεκίνησαν να μοιράζονται -σιγανά και ταπεινά- τα πρώτα οικογενειακά πακέτα στο Ιατρείο στο Πέραμα. Δοκιμάζουμε το σύστημα και φαίνεται πως λειτουργεί μια χαρά!! Ενα πολύ μεγάλο ευχαριστώ μέσα από την καρδιά μου για τη βοήθεια και τη στήριξη και την εμπιστοσύνη που μου δείχνετε. Αχ και να βλέπατε πόσα δάκρυα χαράς μπορούν να φέρουν λίγα πακέτα μακαρόνια...
-καμαρώνω πολύ για αυτό ιατρείο, και ας ευχόμουν όταν τα φτιάχναμε να μην χρειαστεί να δουλέψει μια μέρα!!
φτιάχτηκε με πολλή προσωπική εργασία και μεράκι όλων μας, και λειτουργεί χωρίς να κοστίζει ούτε ένα ευρώ.
Με πολλή αγάπη φροντίδα και ευαισθησία από τους εθελοντές μας. Με φάρμακα από όλους εσάς. Σας ευχαριστώ όλους σας. Και πάνω από όλα ευχαριστώ τους ασθενείς μας. Γιατί μας εμπιστεύονται ότι πιο πολύτιμο έχουν. Την αξιοπρεπειά τους...
-κάθε φορά που επιστρέφω από το ιατρείο μας στο Πέραμα ντρέπομαι όλο και πιο πολύ...
Μια γλυκύτατη γιαγιά με τριμμένα αλλά πεντακάθαρα ρούχα που πέρασε να πάρει τα λίγα τρόφιμα που της υποσχέθηκα, φεύγοντας γύρισε και μου είπε σιγανά "συγνώμη για την κατάντια μου" . Κατέβασα το κεφάλι να μη με δεί...
-απόψε κάηκε στον πεζόδρομο της Κοραή το κιόσκι των Γιατρών του Κόσμου, εκεί που εθελοντές μας πουλούσαν τις χριστουγεννιάτικες κάρτες μας και που στις 17 το βράδυ θα ήταν το σημείο συνάντησης για το Χριστουγεννιάτικο πάρτυ με τους Atenistas όπου θα συγκεντώναμε τα κουτιά το γάλα.
Τίποτα από όσα απόψε συνέβησαν δεν μας πτοεί. Οι Γιατροί του Κόσμου είναι οι εθελοντές μας, και αφού όλοι είμαστε καλά, συνεχίζουμε...
-και έτσι όπως περιδιάβασα απόψε στην -καλή κρυμμένη- σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού, θυμήθηκα τον συγκλονιστικό σπαραγμό ενός restavec, ενός παιδιού σκλάβου της Αιτής που τυφλός σε μια γωνιά τραγουδάει για τα χαμένα του όνειρα.
Και όσοι έχετε παιδιά κάντε μου μια χάρη. Δώστε τους αύριο το πρωί μια αγκαλιά και ένα φιλί, έτσι απλά για χάρη όλων εκείνων των παιδιών που απόψε σε κάποιες γωνιές΄μόνα τους μετράνε τα άστρα. Και μαθετέ τα τουλάχιστον να μην μισούν τους ανθρώπους...
- να ξέρετε - και να δείξετε ίσως λίγο επιείκεια-πως αν μου μπεί μια ιδέα την παλεύω μέχρι τέλους.
Και προκειμένου να μη μείνει ούτε ένα από τα παιδιά μας στους Γιατρούς του Κόσμου νηστικό και άρρωστο και τον καραγκιόζη μπορεί να με δείτε να κάνω..
-... Τι είσαι αν δεν μπορείς να βοηθήσεις τον άλλο; Ενα τίποτα...ΣΧΟΛΙΟ ΕΝΕΡΓΟΥ ΠΟΛΙΤΗ
«Η Ελλάδα δείχνει πρώτη φορά τον δρόμο αριστερά»
«Στις 25 ψηφίζουμε, στις 26 φεύγουνε»
25 Μαΐου, ψηφίζουμε για τη ζωή μας. Ψηφίζουμε για μια νέα Ελλάδα, σε μια άλλη Ευρώπη.
Στις Ευρωεκλογές Ψηφίζουμε "αριστερα"...Ψηφίζουμε Νικήτα Κανάκη
Στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ συμμετέχει ο Γραμματέας της Πολιτικής Επιτροπής της "ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΣΥΜΦΩΝΙΑΣ" και Πρόεδρος των Γιατρών του Κόσμου,
. Νικήτας Κανάκης.
Η “Κοινωνική Συμφωνία”, πιστή στην ιδρυτική της διακήρυξη και τις αποφάσεις των οργάνων της για δημιουργία ενός κοινωνικού μετώπου ανατροπής και μιας ευρύτατης συμπαράταξης πολιτικών δυνάμεων με κυβερνητική προοπτική, δηλώνει παρούσα σε αυτόν τον κρίσιμο αγώνα
Είκοσι χρόνια τώρα προσπάθησα σαν εθελοντής, σε κάθε γωνιά της γής να υπερασπιστώ τους ταπεινούς και καταφρονεμένους. Τους τελευταίους των τελευταίων. Και το δικαιωμά τους να επιβιώνουν με αξιοπρέπεια. Χωρίς διακρίσεις φυλής θρησκείας η πολιτικών πεποιθήσεων. Όπως ο όρκος που έδωσα πριν πολλά χρόνια μου επιβάλει
Με την ίδια πάντα λογική του εθελοντή ενώνω τις μικρές μου δυνάμεις στο ψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν είμαι πολιτικός ούτε σκοπεύω να γίνω. Άλλωστε είναι πολλά αυτά που δεν ξέρω.
Νικήτας Κανάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου