φώτο από την κάτω σελίδα
για ένα τελευταίο σχόλιο του Αρις (NA TON ΜΠΕΡΔΕΨΩ ΛΙΓΟ ΑΚΟΜΗ)
στην ανάρτηση με την φωτο Πυροβούνι -
ΕΚΡΗΞΗ ΑΠΟ ΣΧΟΛΙΑΣΜΟΥΣ, ΚΑΙ ΧΩΡΙΣ ΗΦΑΙΣΤΕΙΟ
Ψάξε – ψάξε εγώ καταστάλαξα σε μια άποψη που θα την διατυπώσω περιληπτικά:
Η Ιθάκη, η Σάμος και η Ζάκυνθος ήταν ένα κοντινό νησιωτικό σύμπλεγμα γιατί έτσι μπορούσαν τότε να διοικηθούν από ένα «βασιλιά». Άρα και τα τρία βρίσκονται στη Θιακοκεφαλονιά.
Το Δουλίχιο ήταν δασώδες αλλά έφορο νότια από αυτά.
Ζάκυνθος σημαίνει νησί του Δία (Ζεύς)και στον Αίνο υπήρχε ο Αινήσιος Δίας.
Η Ζάκυνθος αναφέρεται απλά δασώδης προφανώς όχι πολύ έφορος.
Ποιος σας είπε ότι ο Τηλέμαχος έστριψε δεξιά ανεβαίνοντας από Πύλο?
Η Ιθάκη είναι ημιορεινή, ημιεύφορος και πετρώδης, άρα αποκλείεται η Παλική.
Από κεί και πέρα ας την τοποθετήσει ο καθένας όπου θέλει, (μικρά είναι τα περιθώρια).
Σας αφήνω όπως βλέπετε ευκαιρίες μιας αξιοπρεπούς «εξόδου».
Σκληρό προβλέπεται το 2013 με τα Ιθακησιακά.
Καλή χρονιά.-ARIS
και ένας χάρτης εποχής Ομήρου,,οπως φαντάζονταν τότε τον κόσμο,, σε μια ακόμη περίεργη δική μου σκέψη Αργοναυτικής εκστρατίας και οδύσσειας Στο δίλημα αν υπήρχε εναλακτική διαβασή μέσω ποταμού ανάμεσα ιταλίας -ισπανίας που καταλήγει στην Μαύρη θάλλασα,, και μετά κάθοδοις από ελλήσποντο,
ΚΑΙ ΜΙΑ ΔΕΥΤΕΡΗ ΠΙΟ ΕΠΑΝΑΣΤΑΤΙΚΗ ΘΕΩΡΙΑ ΣΤΟ ΕΠΟΜΕΝΟ ΧΑΡΤΗ,,ΠΟΥ ΜΟΙΑΖΕΙ ΣΤΟΝ ΟΜΗΡΙΚΟ!
Το δίλημα ισως του Οδυσσεα,,να περνουσε την σκύλα και χάρυβδη,,ή τις συμπληγάδες που πέρασε η Αργώ -(ελλήσποντος)μεσω των δύο ποταμιών που τους πάει στην μαυρη θάλασσα!?
και συνεχεία στο μύθο με την δεύτερη θεωρεία επιστροφής των Αργοναυτών στην Ιωλκό
Οι Αργοναύτες στην Κολχίδα : Μετά την άφιξη τους στην Κολχίδα οι Αργοναύτες έσπευσαν για την ανεύρεση του χρυσόμαλλου δέρατος. Αυτό βρισκόταν στο παλάτι του βασιλιά Αιήτη, ή, κατά μια άλλη εκδοχή, κρεμόταν από μια δρυ που βρισκόταν στο «άλσος του Άρεως» και το φύλαγε ένας δράκος, ή κατά μια τρίτη εκδοχή, ήταν τοποθετημένο κάτω από έναν βράχο και γύρω από αυτόν ήταν περιτυλιγμένο ένα φίδι.
Για να κατορθώσει να ανακτήσει το χρυσόμαλλο δέρας, ο Ιάσων φαίνεται να πέρασε από τρεις δοκιμασίες. Αυτές ήταν: α) να θανατώσει τον δράκοντα· β) να συναγωνιστεί με τον βασιλιά Αιήτη σε αγώνα αρότρου (να ζέψει δηλαδή δύο άγριους υπερμεγέθεις ταύρους στο άροτρο και να χαράξει με αυτό βαθύ αυλάκι στη γη)· γ) να σπείρει τα δόντια του σκοτωμένου δράκοντα στη γη, και να σκοτώσει τους άγριους πολεμιστές που ξεφύτρωναν από αυτά. Δεν είναι γνωστό αν και από τις τρεις δοκιμασίες πέρασε ο Ιάσονας, και με ποια σειρά, γεγονός πάντως είναι ότι σ' αυτές τον βοήθησε η Μήδεια, η κόρη του Αιήτη, η οποία ήταν έμπειρη στη μαγεία και είχε επιπλέον την προστασία της Εκάτης.
Επιστροφή των Αργοναυτών . Μετά την ανάκτηση του χρυσόμαλλου δέρατος από τους Αργοναύτες, ξεκίνησε η Αργώ και το πλήρωμα της για το ταξίδι της επιστροφής. Μαζί με τους Αργοναύτες ήταν τώρα και η Μήδεια, η οποία τους ακολούθησε οικειοθελώς. Λέγεται μάλιστα ότι για ν' αποφύγει την καταδίωξη της από τον πατέρα της και τους ανθρώπους του, θυσίασε τον αδελφό της, τον Άψυρτο τον οποίο είχε πάρει μαζί της· τον τεμάχισε και έριξε τα μέλη του στον Φάσι ποταμό ούτως ώστε ο Αιήτης να καθυστερήσει μαζεύοντας τα μέλη του γιου του. Πράγματι, ο Αιήτης ασχολήθηκε με το ιερό αυτό καθήκον και αφού περισυνέλεξε τα μέλη του Άψυρτου, τα έθαψε εκεί που ιδρύθηκε και η πόλη Τόμοι (από το ρήμα τέμνω). Για τη διαδρομή της επιστροφής της Αργούς υπάρχουν δύο εκδοχές, η μία ότι αυτή επέστρεψε στη Θεσσαλία από τον ίδιο δρόμο από τον οποίο είχε έρθει, η άλλη μέσω του Εύξεινου Πόντου και της Αδριατικής. Σύμφωνα με τη δεύτερη εκδοχή, η Αργώ, βγαίνοντας από τις εκβολές του Άλυος ποταμού, διέσχισε τον Εύξεινο Πόντο και διαμέσου ενός παραπόταμου, του Ίστρου - για τον οποίο πίστευαν ότι είχε εκβολές και στην Αδριατική - έφθασε στο Ιόνιο πέλαγος. Παρέπλευσε τη «Μέλαινα Κέρκυρα», η οποία ταυτίζεται με το σημερινό νησί Κόρτσουλα, και προχώρησε προς Βορράν, διάβηκε τον Πάδο και τον Ροδανό και έφθασε σε χερσόνησο της Τυρρηνικής ακτής. Επειδή στον δρόμο αυτόν της επιστροφής τους οι Αργοναύτες συναντούσαν συνεχώς εμπόδια και παρασύρονταν από τα κύματα, η ομιλούσα δρυς της Δωδώνης, από την οποία, όπως είπαμε, ήταν κατασκευασμένη η Αργώ, μίλησε στους Αργοναύτες και τους συμβούλεψε ότι μόνον αν εξαγνίσουν τη Μήδεια από το μίασμα του φόνου του Άψυρτου θα κατευναζόταν η οργή των θεών και θα συνεχιζόταν ομαλά το ταξίδι τους. Στην Τυρρηνική ακτή λοιπόν οι Αργοναύτες συνάντησαν την Κίρκη, η οποία ήταν θεία της Μήδειας και η οποία ανέλαβε να την εξαγνίσει. Παρέπλευσαν κατόπιν οι Αργοναύτες τον βράχο των Σειρήνων με τη βοήθεια του Ορφέα, ο οποίος με γλυκό τραγούδι κάλυπτε τους ήχους του μαγευτικού τραγουδιού τους.
Η Θέτις και οι Νηρηίδες βοήθησαν την Αργώ να περάσει από τη Σκύλλα και τη Χάρυβδη· έτσι αυτή παράπλευσε τη Σικελία και έφθασε στο νησί των Φαιάκων. Σ' αυτό βασίλευε ο Αλκίνοος. Σύμφωνα με μια παράδοση, εκεί οι Αργοναύτες συναντήθηκαν με αντιπροσωπεία των κατοίκων της Κολχίδας, οι οποίοι απαιτούσαν την παράδοση της Μήδειας. Λέγεται ότι ο Αλκίνοος συμφώνησε να παραδώσει στους Κόλχους τη Μήδεια, μόνο εάν αυτή δεν είχε γίνει ακόμη γυναίκα του Ιάσονα. Η Αρήτη, σύζυγος του Αλκινόου, μετέδωσε κρυφά την πληροφορία αυτή στη Μήδεια και στους Αργοναύτες. Αμέσως οργανώθηκαν οι γάμοι της Μήδειας και του Ιάσονος και το νυφικό κρεβάτι τους στρώθηκε στη σπηλιά της Μάκριδος, νύμφης του νησιού, και επάνω του άπλωσαν το χρυσόμαλλο δέρας· έτσι η Μήδεια παρέμεινε στην Αργώ και για το υπόλοιπο ταξίδι της επιστροφής. Συνεχίζοντας την περιπλάνηση τους οι Αργοναύτες παρασύρθηκαν από τα κύματα στη Λιβύη, όπου μάλιστα οι ήρωες, υπακούοντας σε χρησμό, μετέφεραν την Αργώ στους ώμους τους επί δώδεκα ημερόνυχτα μέσα στην έρημο, υποφέροντας συγχρόνως το φοβερό μαρτύριο της δίψας, ώσπου έφθασαν στη λίμνη Τριτωνίδα.
Επόμενος σταθμός των Αργοναυτών ήταν η Κρήτη, όπου κατάφεραν να αποβιβαστούν, αφού η Μήδεια γοήτευσε με τις μαγικές της ικανότητες τον φρουρό του νησιού, τον χάλκινο γίγαντα Τάλω, και οι Αργοναύτες τον φόνευσαν. Άλλα νησιά από τα οποία πέρασαν προτού φθάσουν στη Θεσσαλία ήταν η Ανάφη, η Θήρα και η Αίγινα.
Όταν έφθασαν πίσω, στην Ιωλκό, οι Αργοναύτες συνάντησαν τον Αίσωνα, τον πατέρα του Ιάσονος, τόσο γερασμένο πια, ώστε ούτε στις γιορτές για την επιστροφή του γιου του δεν μπορούσε να παραβρεθεί. Η Μήδεια με δόλο εξαπάτησε τις θυγατέρες του Πελίου και τις έπεισε να φονεύσουν τον πατέρα τους, με την υπόσχεση ότι δήθεν θα ξαναγινόταν νέος. Μετά την ανόσια αυτή πράξη ο Ιάσων εγκατέλειψε την εξουσία της Ιωλκού στον Άκαστο, τον γιο του Πελίου, και αυτός αποσύρθηκε με τη Μήδεια στην Κόρινθο. Την Αργώ παραδίδεται ότι την αφιέρωσε στον Ισθμό, στο ιερό του Ποσειδώνος, ο ίδιος βρήκε δε άδοξο θάνατο εκεί, φονευθείς από ένα ξύλο του καραβιού που έπεσε πάνω του. /
Poros δε μπερδεύομαι αλλά με εφκειούς τσου χάρτες εστραβολαίμιασα να έβρω το αηπάνουθε και το απουκάτουθε!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Αιπανωθε εχει ωραίο τον κόλπο του αθέρα, ο αικατωθε έχει σχεδόν όλες τις αστεριδες μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι επίσης είναι και ανάποδα σε μας γιατί το συνήθιζαν να έχουν έτσι μερικούς χάρτες!
Αυτό με το Δούναβη και την Αργώ πως το βλέπεις,,εχω ξεφύγει???
Με την Αργοναυτική εκστρατεία άμα μπλέξεις το μόνο που βγαίνει είναι η προσπάθεια των προγόνων μας να εξαπλωθούν σε νέους κόσμους. Κάτι που έκανε ο Κολόμβος 2500 χρόνια μετά. Δεν βγαίνει άκρη άμα σκεφτείς ότι κουβαλάανε και την Αργώ στη πλάτη, χα χα χα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο Τρωικό πάλι Έλληνες ήταν από μέσα (πλην λίγων εξαιρέσεων) και Έλληνες απ΄έξω.
Το παιχνίδι ήταν ποιος θα εισπράττει τα «διόδια» των Δαρδανελίων μου φαίνεται.
Αυτό που έχει σημασία είναι ότι πρέπει να μαθαίνουν τα παιδιά ότι οι Έλληνες εξαπλώθηκαν παντού και μαζί με τα κουρσέματα δίδαξαν τον κόσμο υψηλής στάθμης (για την έποχή και όχι μόνο πολιτισμό), πρέπει να μάθουν ότι δεν ήμαστε τσόφλια όπως θέλουν κάποιοι να πείσουν. Μέχρι και τα Ευαγγέλια έχουν γραφτεί στην Ελληνική γλώσσα επειδή ήταν όπως τα Αγγλικά σήμερα.
Οι Πορτογάλοι είναι περήφανοι να λένε την πρωτεύουσά τους Λισαβόνα δηλαδή γή του Οδυσσέα (Ουλής ο Οδυσσέας από την Ιλιάδα) και εμάς θέλουν να μας κάμουν να ντρεπόμαστε που είμαστε απόγονοί του.
Ένας περήφανος λαός ποτέ δε σκύβει το κεφάλι. Τη περηφάνια θέλουν να μας στερήσουν Γκεμπελίστικα όπως το έχουν πετύχει σε άλλους λαούς.
Χρειάζεται προσπάθεια λοιπόν να μη το καταφέρουν.
Ένα είναι το αντίδοτο, η πραγματική παιδεία φίλε Poros που ξεκινάει από τα μικρά παιδιά και καλά κάνεις και τα γράφεις όλα αυτά γιατί μπορεί να φαίνονται παραμύθια είναι όμως απλά ερεθίσματα που σιγά - σιγά διαμορφώνουν περήφανους χαρακτήρες, περήφανους ανθρώπους που μας λείπουν τόσο πολύ σήμερα φίλε.
Συμπλήρωσα λίγο με σχολιο και χάρτη,, για να δώσω αυτό το ερέθισμα που λές,, ίσως μερικά από όσα αναρτώ είναι παρατραβηγμένα,,και ζητώ την επιοικια σας (λάθος το έγραψα) ! Δεν είμαι ειδικός
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι όλα αυτά χρειάζονται ειδικοί να τα βρουν,, Εμας ίσως μας μείνει η γνωση όσων διαβάζουμε για να βρούμε απαντήσεις , και επιπλέον ίσως παρακεινήσουμε και την νεολαία να δείξει περισσοτερο βαρος στην κατανόηση και βάρος της ελληνικης μας ιστορίας που πηγάζει από την μυθολογιά!