Μια «Ατλαντίδα» στην Αργολίδα: Η βυθισμένη πόλη στα ανοιχτά της αρχαίας Επιδαύρου
Όταν ακούει κανείς για βυθισμένες πολιτείες, το μυαλό πάει σχεδόν αυτόματα στον θρύλο της Ατλαντίδας- της άλλοτε πανίσχυρης πολιτείας που, όπως αναφέρεται στους διαλόγους του Πλάτωνα «Τίμαιος» και «Κριτίας», κάποτε υποτίθεται πως ήρθε σε ένοπλη σύγκρουση με τους Αθηναίους, μέχρι τη βύθισή της σε έναν τρομακτικό κατακλυσμό. Επίσης, υπάρχουν και άλλοι παρόμοιοι θρύλοι σε άλλα σημεία του κόσμου, όπως η Λεμούρια ή η Μου.
Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν επιβεβαιωμένα ουκ ολίγες βυθισμένες πόλεις και οικισμοί, μεγαλύτερες ή μικρότερες, περισσότερο ή λιγότερο γνωστές, κάποιες εκ των οποίων βρίσκονται και στον ελλαδικό χώρο, όπως , η πόλη στο Παυλοπέτρι της Λακωνίας (η θεωρούμενη αρχαιότερη βυθισμένη πόλη στον κόσμο) η Αρχάμπολη στην Εύβοια κ.α.
Μία από τις λιγότερο γνωστές βρίσκεται κοντά σε έναν τόπο ούτως ή άλλως μεγάλου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, την αρχαία Επίδαυρο: Η «Ατλαντίδα της Αργολίδας» παρουσιάζεται σε βίντεο – παραγωγή του Haanity στο YouTube και βρίσκεται σε μικρή απόσταση από την ακτή, με τοίχους, θεμέλια κτιρίων, τμήματα πλακόστρωτων και άλλα απομεινάρια σε βάθος 1,5- 2 μέτρων κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας- σε μια όχι και τόσο σπάνια περίπτωση ελληνικών αρχαιοτήτων που είναι ξεχασμένες από τον χρόνο και τους ανθρώπους.
Εξω από το νησάκι του Άη Νικόλα στο ΒΑ άκρο των Μηνιών, και μεταξύ Άη Νικόλα και του ύφαλου Φόνισα, “αναπαύονται” στο βυθό και σε μεγάλη έκταση, σωροί από αμφορείς που χρονολογούνται ίσως στη Ρωμαϊκή περίοδο. Επίσης, στις απόκρημνες παρειές δυτικά του υφάλου της Φόνισας, πέραν των βραχοειδών σχηματισμών που βρίσκονται ατάκτως σκορπισμένοι στο βυθό της θάλασσας (σχηματισμοί που παραπέμπουν σε δείγματα ισάξιου μεγέθους με εκείνους της “τοιχοποιίας” των Κυκλώπειων Τειχών της Αρχ. Κράνης) αναπαύονται επίσης μεταξύ αυτών κι αρκετά απομεινάρια από ναυάγια που χρονολογούνται από αρχαιοτάτων χρόνων -κεραμικά- έως και τον μεσαίωνα-στοίβες από μπάλες κανονιών κι εξαρτήματα ιστιοφόρων της ίδιας περιόδου. Κάτι που μαρτυρεί: α) ότι ίσως κάποτε εκεί υπήρχε ακόμη ένα λιμάνι και β) όπου μετά την καταβύθισή του (βίαιες γεωλογικές μεταβολές) στον ύφαλο που απέμεινε, προσέκρουσαν διάφορα εμπορικά πλοία, τα οποία και ναυάγησαν!
δειτε λοιπες φωτο στο http://www.kefaloniapress.gr
Το λοιπόνε όλα αυτά τα παράξενα έχουνε πολύ απλές εξηγήσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Επίδαυρο ότι βρισκόταν πριν 2000 χρόνια 2-3 μέτρα πάνω από τη θάλασσα λόγω ανόδου της στάθμης (επιστημονικά αποδεκτό ότι ανεβαίνει τουλάχιστο 1 μέτρο κάθε χίλια χρόνια) βούλιαξε.
Και όξου από τις Μινιές το ίδιο αφού υπήρχαν ύφαλοι έγιναν ναυάγια και γι΄ αυτό και το όνομα νησιού υφάλου «Φόνισα».
Εχτός και άμα ήτανε παλιά η Αίτνα εκεί και μετακόμισε.
Κακα κα κα κα κα κα κα κα κα κα.
Υπ΄ όψη ότι στα περισσότερα ακρωτήρια υπάρχουν ναυάγια με αμφορείς.
Στο χωριό μου παλιά (ψαροντουφεκάδες) κυρίως Ιταλοί έφερναν μαζί με ψάρια και κομμάτια αμφορέων.
και οπου ναυαγιο,, ψεροτοπος και για παραγαδια,, χανεις καπου -καπου κανένα,, φερνεις και κανα κοματι αμφορεα πανω ,, αλλά οταν τα σηκωνεις τρως και ψαρια χαχαχα,, εχω και εγω λόγο γνωσεων πατερα μου ,, θεσεις "καλες" για ψαρεμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήειχαν ερθει και κιο πισω στα νιατα τους ,, για χοντροπαραγαδα (βασικη τους βεβαια παλια τεχνη η τρατα,, "Πρωτοποροι" ,,αλλά σπανιοτατα τα ξαναεπαιρναν πάνω,,, Αβυσος κιο πισω μολις ξανοικτεις λίγο
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει καλές μεριές για παραγάδι αλλά πρέπει να ξέρεις να δουλεύεις την κουλούρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως βεβαίως να είσαι ντόπιος να ξέρεις τα «νερά» και τσου πάγκους (ξέρες).
Εκεί όξου από τον Αθέρα στο πι και φί βρίσκεσαι στα 300 μέτρα βάθος!
Εκεί ρίχνεις πετονιά και πιάνεις σπαθόψαρα ένα μέτρο.
Τα ξέρεις?
Παλιά ψαρευαμε τακτικά,, πιάναμε απο δαυτα, και τα πεταγαμε πάλι στην θάλασσα!,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολυτεχνίτης και ερημοσπίτης που λέει και το γνωστό ρητό,,αλλά ποτε δεν μετάνιωσα για οσα εχω ασχοληθει,, μαζεψα γνωσεις,,Πρωτη απασχοληση μου ψαρέματα , και αλουμινοκατασκευες,, με το πατερα μου, μετα δουλεψα λιγο και με υδραυλικα κάτι φεγγαρια, ,Φυσικα 1πό το 1987 και μετα,, "φυλακιστικα" με το μαγαζι, αλλά η εποικινωνία μου με κόσμο μου έκανε πολύ καλό,,!Δουλεψα χειμώνα Τράτα, οικοδομές κ.α,, Αυτό που μου έκανε τρομερα καλό ήταν και η απασχόληση μου-χομπι με το μπασκετ, μπορει να μην εγινα ποτε μπασκεμπολίστας, απλά διαπίστωσα την αρετη που σου δίνει το αθλήμα,, και του τρόπου να σκέφτεσε,, όπως πόλυ συνετα με εχεις και σχολιάσει!Από 2000 για καμοια 5ετια, χειμωνες έκανα φεγγάρια επιδοτόύμενα σεμινάρια,, μια χαρούλα απασχόληση,, Το πρώτο μου ήταν αρχες Δημοσιογραφίας,, ,, που όπως και τα υπόλοιπά μου έδωσαν τις απαραίτητες γνωσεις,, στο πως να κινούμε τουλάχιστόν,, και σε αυτό τον χώρο,, διότι τελίκα εχει πολλές κακοτοπιές, και αν εισαι αμαθής την πατάς πανευκολα!