Σήμα Facebook

ΓΙΩΡΓΟΣ ΓΚΙΑΦΗΣ | κινητο 6907471738


ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ

ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΑΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΑΠΟ ΠΟΡΟ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
Συνεχή Ροή Ειδήσεων από το νησί

Τετάρτη 12 Ιανουαρίου 2011

Η ΣΠΙΘΑ ΑΝΑΨΕ ΣΤΟ ΝΗΣΙ ΜΑΣ, ΕΜΕΙΣ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΟΥΜΕ ΠΥΡΚΑΓΙΑ

ΣΤΗΝ  ΚΑΤΟΧΗ , ΜΑΘΑΜΕ ΤΟΝ ΣΠΙΘΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΙΚΡΟ ΗΡΩΑ,  ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΤΗΝ ΤΩΡΙΝΗ   (ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ) ΚΑΤΟΧΗ ΕΡΧΕΤΑΙ   ΙΣΩΣ ΕΝΑΣ ΠΑΡΟΜΟΙΟΣ ΗΡΩΑΣ ΜΕ ΤΗΝ ΙΔΙΑ  ΠΕΡΙΠΟΥ ΟΝΟΜΑΣΙΑ!!!

ΤΑ  ΛΟΙΠΑ ΣΧΟΛΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΝΤΙΓΡΑΦΗ ΤΟΥ  ΙΤΗΑCANET, ΣΕ ΧΘΕΣΙΝΗ ΤΟΥ ΑΝΑΡΤΗΣΗ...!!!
Με κλήρωση και όποιος θέλει θα γίνεται "εκπρόσωπος μας".  Για να βάζει τα πράγματα στη θέση τους, και με τη σειρα που του έχουμε πει. Τίποτα περισσότερο. Τίποτα λιγότερο. "Εκπρόσωπος", για όταν εμείς βαριόμαστε ή έχουμε δουλειά και δεν προκάνουμε τη συναπόφαση.
Όμως, θάμαστε μαζί, όταν οι χρηματοδοτημένοι από τις τσέπες μας, τραπεζίτες, θα τολμήσουν να απειλήσουν με κατάσχεση το βιος του διπλανού.
Θα είμαστε μαζί και θα είμαστε όλοι εκεί, χωρίς "εκπροσώπους", όταν η εφορία θα ενοχλεί, άδικα,  συμπατριώτη.
Σε λίγο, που θα είμαστε πολλοί, θα εξηγήσουμε δυο φωνήεντα στην κατοχική εξουσία και τους λακέδες και στυλοβάτες της:
Σε καιρούς κατοχής, στους καιρούς της ολιγαρχίας, οι νόμοι σας δεν ισχύουν. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΔΙΚΟΙ ΜΑΣ ΝΟΜΟΙ> Ως την εγκαθίδρυση δημοκρατίας , ΑΝΥΠΑΚΟΗ  στους νόμους, στους τόκους, στα χρέη και στους φόρους, που πάνε όλα στους τοκογλύφους.
Δε λέγεται ισότητα αυτό. Δε λέγεται δημοκρατία. Δε λέγεται ελευθερία.
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΝΥΠΑΚΟΗ έρχεται, γιατί σε λίγο θα είμαστε πολλοί.
------------
Μπάμπη , εκεί στην εφορία, Γιώργο εκεί στην αστυνομία, κύριε δικαστή, εμείς ξέρουμε με ποιους είναι η καρδιά σας.
Ενημέρωστε την κατοχική εξουσία πως δεν μπορείτε να υπηρετείτε νόμους, που φτιάχνονται κατ' εντολήν των διεθνών τοκογλύφων, των προδοτών, των νεο-οθωμανών του ΠΑΣΟΚ, της ΝΔ, της Ντόρας, του Καρατζαφέρη και των συμμάχων τους της δήθεν αριστεράς.
Πείτε τους, πως δεν μπορείτε, αλλά και δεν θέλετε, να τα βάλετε με τους ανθρώπους που θέλουν να ρίξουν στη θάλασσα το ΣΔΟΕ, που πήραν δίκανα για να υπερασπιστούν το σπίτι και το μαγαζί τους, που σκύβουν πάνω από κείνον που πεινά και του δίνουν απ' το υστέρημα ή το περίσσεμα.
Πείτε τους, πως δεν μπορείτε να τα βάλετε με εκείνους που αποφάσισαν να γίνουν ξανά άνθρωποι, που αποφάσισαν να θυμηθούν την ανθρωπιά, που υπερασπίζονται το γείτονα που μένει στο δρόμο, επειδή μια  προδοτική θράκα ανθρώπων, που λέγεται "κυβέρνηση", αποφάσισε να γίνει εισπράκτορας , για λογαριασμό των τοκογλύφων και ρημάζει την αγορά και την κοινωνία, αφαιρώντας απίστευτες ποσότητες χρήματος. 
Πείτε τους, πως δεν πρόκειται να στραφείτε, ενάντια σε εκείνους που αποφάσισαν ξανά να αγαπούν. να πάρουν τη ζωή στα χέρια τους. να λευτερώσουν την πατρίδα. Να φέρουν τη δημοκρατία και το φως της αρχαίας Ελλάδας, πάλι πίσω στον τόπο της.
Πείτε τους, πως όπως τέλειωσε, χάρις στον κομματικό κοινοβουλευτισμό, η εθνική μας ανεξαρτησία, έτσι τελειώνουν και οι νόμοι σας. 
Πείτε τους, γιατί αν φερθείτε "αλλιώς", να ξέρετε πως στην ιστορία θα γραφτείτε, σαν υπηρέτες μιας τραγικά μικρής ολιγαρχίας, που το μόνο αποκούμπι που της απέμεινε, είστε εσείς.
Αν δεν το έχετε προσέξει,  να σας το πούμε, ξανά: 
Έχουμε πόλεμο. Πόλεμο απελευθερωτικό. Λευτεριά ή θάνατος. Οι άθλιοι , τα κομματόσκυλα, οι προδότες , οι υπηρέτες της διεθνούς ολιγαρχικής τάξης , έκαμαν ξανά επίκαιρο το παλιό δίλημμα των ελλήνων.
Λευτεριά ή θάνατος και όχι "Μνημόνιο ή τουρκοκρατία", κύριε Παν.Γεννηματά, κύριε Παπανδρόπουλε, κύριε Παπανδρέου, κ. Παπουτσή, κυρία Λούκα Κατσέλη, κύριε Σπύρο Μοσχόπουλε. ( και οι άλλοι που ξέρετε τα ονόματα σας).
------------
Ως τότε: "Να μάθουμε να κουβεντιάζουμε". Γι' αυτό το λόγο, τόσοι πολλοί και τόσο διαφορετικοί, θα μαζευτούμε κάπου. "Για να μάθουμε να κουβεντιάζουμε".
Κι έχω πολύ δρόμο, ως ότου μάθω να κουβεντιάζω.
---------------------------------------------------------

Στίχοι: Γιάννης Ρίτσος
Μουσική: Χρήστος Λεοντής
Πρώτη εκτέλεση: Νίκος Ξυλούρης
Και να αδερφέ μου
που μάθαμε να κουβεντιάζουμε
ήσυχα, ήσυχα κι απλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα
δε χρειάζονται περισσότερα.
Κι αύριο λέω θα γίνουμε
ακόμα πιο απλοί.
Θα βρούμε αυτά τα λόγια
που παίρνουνε το ίδιο βάρος
σ' όλες τις καρδιές,
σ' όλα τα χείλη,
έτσι να λέμε πια
τα σύκα-σύκα
και τη σκάφη-σκάφη.
Κι έτσι που να χαμογελάνε οι άλλοι
και να λένε:
"Τέτοια ποιήματα
σου φτιάχνω εκατό την ώρα".
Αυτό θέλουμε κι εμείς.
Γιατί εμείς δεν τραγουδάμε
για να ξεχωρίσουμε, αδελφέ μου,
απ' τον κόσμο.
Εμείς τραγουδάμε
για να σμίξουμε τον κόσμο.

 
----------------------------------

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου