Φώτης Χαλιώτης ionianpress
Αντιβαίνει στη συνταγματική επιταγή περί ίσης κατανομής των φορολογικών βαρών.
Κι όμως, όλα από κάπου ξεκίνησαν. Κάποτε, το αφορολόγητο ήταν 12.000 ευρώ. Όχι πολύ παλιά. Δύο χρόνια νωρίτερα.
Κάποτε, οι ελεύθεροι επαγγελματίες μικρού βεληνεκούς δεν πλήρωναν τέλος επιτηδεύματος.
Κάποτε, ο φορολογούμενος, μετά την εκκαθάριση εισοδήματος, περίμενε πώς και πώς και έπαιρνε τελικά την έστω και μικρή επιστροφή φόρου για να καλύψει κάποια από τα «σπασμένα» του χρόνου.
Σήμερα, λίγο καιρό αργότερα, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Και αν πολλοί από εμάς θυμόμαστε με νοσταλγία όλα τα παραπάνω, μάλλον θα πρέπει να τα σβήσουμε εντελώς από τη φορτωμένη και αργόσυρτη μνήμη μας και να δούμε τι βρίσκεται από εδώ και πέρα μπροστά μας.
Η συζήτηση για πλήρη κατάργηση του αφορολόγητου είναι ήδη το κόκκινο πανί για κάθε ελεύθερο επαγγελματία, που βρίσκεται στο επίκεντρο της επικείμενης φορολογικής μεταρρύθμισης.
Η τοποθέτηση του κυρίου Γ. Πιτσιλή (δικηγόρο-φορολογικό σύμβουλο), για το θέμα ήταν ξεκάθαρη: «Αν βασιστεί κανείς στο Σύνταγμα, που λέει ότι όλοι οι πολίτες συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους, τότε είναι ξεκάθαρο ότι μιλάμε για αδικία σε βάρος των μικρών ελευθέρων επαγγελματιών και άρα είναι αντισυνταγματική η επικείμενη μεταρρύθμιση».
Μας εξήγησε ότι η αδικία υπάρχει, γιατί - στη συγκεκριμένη περίπτωση - υπάρχουν ελεύθεροι επαγγελματίες με μικρά εισοδήματα, μέχρι 10 ή 15.000 ευρώ ετησίως, που εργάζονται με ανάλογες μισθολογικές απολαβές ενός μισθωτού και παρ' όλα αυτά καλούνται να πληρώσουν περισσότερα.
Ο κύριος Πιτσιλής επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη κίνηση υπερβαίνει τα όρια της ευχέρειας του νομοθέτη και δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο (σύμφωνα με νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας περί ελέγχου άκρων ορίων).
«Γιατί πρέπει ο ελεύθερος επαγγελματίας να πληρώνει - για το ίδιο εισόδημα με έναν μισθωτό - μεγαλύτερο φόρο; Πού είναι η αρχή της ίσης συμμετοχής στα φορολογικά βάρη που ορίζει το Σύνταγμα» σημειώνει.
Καταλήγει, λέγοντας ότι - επειδή το συγκεκριμένο ζήτημα αφορά σε μεγάλο αριθμό πολιτών - μπορεί, από τη στιγμή που θα ψηφιστεί ο σχετικός νόμος, να παραπεμφθεί στο ΣτΕ.
Προϋπόθεση είναι έστω και ένας πολίτης να προσφύγει σε διοικητικό πρωτοδικείο για να προσβάλλει το νόμο και η υπόθεση να σταλεί στο ΣτΕ. “Κάτι αντίστοιχο, άλλωστε, συνέβη και με το χαράτσι της ΔΕΗ”, επισημαίνει.
Μέτρο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, εισπρακτική πρακτική, φορολογική μεταρρύθμιση ή όπως αλλιώς και αν θέλετε να το ονομάσετε, το συγκεκριμένο μέτρο αποτελεί σαφέστατα... τιμωρία για αυτούς που δηλώνουν όσα παίρνουν.
Όσο για τους κατ΄ επάγγελμα φοροφυγάδες, αυτοί είχαν, έχουν και θα έχουν πάντα τον τρόπο να φοροδιαφεύγουν με την ανοχή της πολιτείας.
Κάποτε, οι ελεύθεροι επαγγελματίες μικρού βεληνεκούς δεν πλήρωναν τέλος επιτηδεύματος.
Κάποτε, ο φορολογούμενος, μετά την εκκαθάριση εισοδήματος, περίμενε πώς και πώς και έπαιρνε τελικά την έστω και μικρή επιστροφή φόρου για να καλύψει κάποια από τα «σπασμένα» του χρόνου.
Σήμερα, λίγο καιρό αργότερα, τα πράγματα είναι πολύ διαφορετικά.
Και αν πολλοί από εμάς θυμόμαστε με νοσταλγία όλα τα παραπάνω, μάλλον θα πρέπει να τα σβήσουμε εντελώς από τη φορτωμένη και αργόσυρτη μνήμη μας και να δούμε τι βρίσκεται από εδώ και πέρα μπροστά μας.
Η συζήτηση για πλήρη κατάργηση του αφορολόγητου είναι ήδη το κόκκινο πανί για κάθε ελεύθερο επαγγελματία, που βρίσκεται στο επίκεντρο της επικείμενης φορολογικής μεταρρύθμισης.
Η τοποθέτηση του κυρίου Γ. Πιτσιλή (δικηγόρο-φορολογικό σύμβουλο), για το θέμα ήταν ξεκάθαρη: «Αν βασιστεί κανείς στο Σύνταγμα, που λέει ότι όλοι οι πολίτες συνεισφέρουν στα δημόσια βάρη ανάλογα με τις δυνάμεις τους, τότε είναι ξεκάθαρο ότι μιλάμε για αδικία σε βάρος των μικρών ελευθέρων επαγγελματιών και άρα είναι αντισυνταγματική η επικείμενη μεταρρύθμιση».
Μας εξήγησε ότι η αδικία υπάρχει, γιατί - στη συγκεκριμένη περίπτωση - υπάρχουν ελεύθεροι επαγγελματίες με μικρά εισοδήματα, μέχρι 10 ή 15.000 ευρώ ετησίως, που εργάζονται με ανάλογες μισθολογικές απολαβές ενός μισθωτού και παρ' όλα αυτά καλούνται να πληρώσουν περισσότερα.
Ο κύριος Πιτσιλής επισημαίνει ότι η συγκεκριμένη κίνηση υπερβαίνει τα όρια της ευχέρειας του νομοθέτη και δεν υπόκειται σε κανέναν έλεγχο (σύμφωνα με νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας περί ελέγχου άκρων ορίων).
«Γιατί πρέπει ο ελεύθερος επαγγελματίας να πληρώνει - για το ίδιο εισόδημα με έναν μισθωτό - μεγαλύτερο φόρο; Πού είναι η αρχή της ίσης συμμετοχής στα φορολογικά βάρη που ορίζει το Σύνταγμα» σημειώνει.
Καταλήγει, λέγοντας ότι - επειδή το συγκεκριμένο ζήτημα αφορά σε μεγάλο αριθμό πολιτών - μπορεί, από τη στιγμή που θα ψηφιστεί ο σχετικός νόμος, να παραπεμφθεί στο ΣτΕ.
Προϋπόθεση είναι έστω και ένας πολίτης να προσφύγει σε διοικητικό πρωτοδικείο για να προσβάλλει το νόμο και η υπόθεση να σταλεί στο ΣτΕ. “Κάτι αντίστοιχο, άλλωστε, συνέβη και με το χαράτσι της ΔΕΗ”, επισημαίνει.
Μέτρο για την καταπολέμηση της φοροδιαφυγής, εισπρακτική πρακτική, φορολογική μεταρρύθμιση ή όπως αλλιώς και αν θέλετε να το ονομάσετε, το συγκεκριμένο μέτρο αποτελεί σαφέστατα... τιμωρία για αυτούς που δηλώνουν όσα παίρνουν.
Όσο για τους κατ΄ επάγγελμα φοροφυγάδες, αυτοί είχαν, έχουν και θα έχουν πάντα τον τρόπο να φοροδιαφεύγουν με την ανοχή της πολιτείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου