Τα πρώιμα αρχαία τείχη κατασκευάζονταν με ένα ισχυρό υπόβαθρο από πελεκητές πέτρες μέχρι ένα ορισμένο ύψος, ενώ οι τοίχοι τους ολοκληρώνονταν με ωμά πλιθιά. Έτσι τα συγκεκριμένα τείχη δεν ήταν ούτε πολύ ψηλά, ούτε πολύ ισχυρά. Όταν πάλι δίπλα σε μια πόλη υπήρχαν λατομεία ή και σε περίπτωση που το επέτρεπαν τα οικονομικά της, τα τείχη που χτίζονταν ήταν πιο ισχυρά, κατασκευασμένα εξολοκλήρου από πελεκητές πέτρες. Κατά κύριο λόγο τα τείχη αυτά είχαν πάχος δύο μέτρων. Από το πάχος αυτό το εξωτερικό και το εσωτερικό κομμάτι χτίζονταν από πέτρες και το εσωτερικό γεμίζονταν με σκύρα. Οι λίθοι χρησιμοποιούνταν στις δύο εξωτερικές όψεις του τοίχου, ενώ εσωτερικά υπήρχε γέμισμα από πέτρες και χώμα. Η χάραξη της πορείας των τειχών στα χρόνια αυτά δεν ακολουθούσε κάποια θεωρητική αρχή. Το περίγραμμά τους ήταν κανονικό ορθογώνιο . Η οχύρωση πέρα από τα τείχη της πόλης, περιείχε φρούρια και τείχη σε τοποθεσίες που παρείχαν τη δυνατότητα να ελέγχονται οι διαβάσεις και να ασφαλίζονται τα σύνορα. Ένα τέτοιο μνημείο αυτού του είδους ήταν το τείχος που έχτισε ο Μιλτιάδης ο πρεσβύτερος στο στενότερο μέρος της Θρακικής χερσονήσου, ώστε να την προστατέψει από επιδρομές που ξεκινούσαν από την ενδοχώρα. Μικρά οχυρά χτίζονταν επίσης στην ύπαιθρο για τους αγρότες και τους ποιμένες σε περίπτωση αιφνιδιαστικής επίθεσης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου