ΠΑΤΡΟΣ ΑΛΙΕΩΣ
(ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ)
Τότε ήταν παιδί μικρό.
Επήγε στο Δημοτικό.
Το γέλιο φαίνοταν πικρό.
Επήρε το ενδεικτικό.
Η Ελλάδα είχε Βασιλέα.
Αυτός πατέρα Αλιέα.
Τον έβλεπαν με μισό μάτι.
Λές καί του κράταγαν γινάτι.
Προχώρησε ακόμα πέρα.
Δύσκολα ήταν κάθε μέρα.
Επιφυλακτικοί οι δασκάλοι.
Η απορία του μεγάλη.
Πήρε κι αυτός ένα χαρτί,
Μά πάντα υπήρχε το γιατί.
΄Εγραφε " Πατρός Αλιέως".
Ο όρος πιά, δεν ήταν νέος.
΄Ηρθανε, πέρασαν τα χρόνια,
φάνηκαν στα μαλλιά του χιόνια.
Κανείς δεν του έκανε χάρη.
Τώρα το βλέπει με καμάρι.
Είναι φορές που τα θυμάται,
σαν κάποια νύχτα δεν κοιμάται.
Καί νοιώθει περιφρόνηση,
γιά όσους δεν είχαν φρόνηση.
Πειραιάς Δεκέμβριος 2001
Γεώργιος Βελλιανίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου