Με την οικονομία της να έχει γίνει κουρέλια, η Κύπρος, πρέπει επειγόντως να αξιοποιήσει τα κοιτάσματα φυσικού αερίου της. Αλλά το άνοιγμα της «στρόφιγγας»,
παράλληλα, θα αναγκάσει το ανατολικότερο μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, να κάνει δύσκολες επιλογές και κινήσεις, στις οποίες έχει δείξει εδώ και καιρό, πως είναι απρόθυμη να προχωρήσει.
Από τον Τζέιμς Κάντερ
Με την ανακάλυψη της ύπαρξης του φυσικού αερίου, πριν από δύο χρόνια, σε κοντινά της ύδατα, η Κύπρος είχε σχεδιάσει να το προωθήσει στην αγορά, παρακάμπτοντας την Τουρκία, η οποία έχει καταλάβει ένα μεγάλο μέρος, του βόρειου κομματιού του νησιού, εδώ και σχεδόν 40 χρόνια.
Όμως, σε λιγότερο από μία εβδομάδα, οι κυπριακές φιλοδοξίες έχουν δεχτεί ένα ισχυρό, αλλά και διπλό χτύπημα.
Τη Δευτέρα, η χώρα αυτή, αναγκάστηκε να συρρικνώσει τον τραπεζικό της τομέα, ο οποίος θα μπορούσε να προσφέρει βοήθεια, ζωτικής σημασίας, για τις υποδομές εξόρυξης του «χρυσού» αερίου, ώστε να μη χρειαστούν το σχέδιο της διάσωσης της Ευρώπης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου, των πολλών δισεκατομμυρίων ευρώ.
Τρεις ημέρες, όμως, νωρίτερα, το Ισραήλ, το οποίο είχε υποστηρίξει πως η Κύπρος ήταν ιδανική ώστε να γίνει ο ενεργειακός κόμβος και του ίδιου για τις εξαγωγές- ένωσε τις δυνάμεις του με την Τουρκία. Η συμφιλίωσή τους, ήρθε, τρία χρόνια μετά το αιματηρό επεισόδιο που άφησε εννέα νεκρούς Τούρκους πάνω σε πλοίο βοήθειας προς τη Γάζα, και έχει ανοίξει τον δρόμο για ομαλές σχέσεις μεταξύ των δύο χωρών, με την οποία μπορούν να συνεργαστούν στον τομέα της ενέργειας, παρακάμπτοντας την Κύπρο.
Η ξαφνική αυτή μεταστροφή, μπορεί να σημαίνει, πως οι Κύπριοι, θα πρέπει να χρειαστεί να ανανεώσει τις δικές τους σχέσεις με τη γειτονική τους χώρα, ώστε να μπορέσουν να κάνουν την αξιοποίηση του φυσικού τους πλούτου, πραγματικότητα.
Και τα ίδια τα μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης, θεωρούν πως «η απελπιστική ανάγκη της Κύπρου για μετρητά, μπορεί να λειτουργήσει ως κινητήριος μοχλός για να διευθετηθούν οι σχέσεις ανάμεσα σε εκείνη και την Τουρκία», ενώ τονίζουν τις τεράστιες πολιτικές προκλήσεις.
Το νησί της Κύπρου, είναι χωρισμένο σε δύο μέρη: Το βόρειο που κατοικείται από τουρκόφωνους -το οποίο και κατέλαβαν κατά την εισβολή τους το 1974- και το δεύτερο – το οποίο και είναι διεθνώς αναγνωρισμένο- και κατοικείται από ελληνόφωνους και αποτελεί την Κυπριακή Δημοκρατία.
Και οι δύο πλευρές, μάχονται πάνω από την κυριότητα του φυσικού αερίου, δημιουργώντας άλλο ένα εμπόδιο στην επανένωση και ένα αντι-κίνητρο για συνεργασίας τους.
Φυσικά, οι Τούρκοι είναι πιο κοντά στην «κυριαρχία», καθώς έχει μεγαλύτερο δυναμικό για την εκμετάλλευσή του, αφού πρόκειται για μια ταχέως αναπτυσσόμενη οικονομία και με πολλούς εν δυνάμει καταναλωτές.
Και η Κύπρος, έχει καλλιεργήσει δεσμούς με το Ισραήλ, για να προστατεύσουν τις μελλοντικές εγκαταστάσεις του φυσικού αερίου, για την παραγωγή και παροχή υγροποιημένου φυσικού αερίου, τα οποία και θα προέρχονται από την Ανατολική Μεσόγειο και να αποφθεχθεί η ανάγκη για τη δημιουργία ενός αγωγού προς την Τουρκία, για το άνοιγμα προς τις αγορές.
Το διαβάσαμε στους New York Times (28/03/2013)
ΠΗΓΗ: koolnews.gr και http://www.cosmos965.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου