Στη θέση της Καμπάνας ο Καιάδας*
Η ανακοίνωση λιτή, αξιοπρεπής και σαφής, ήταν ένα απρόσμενο σκαμπίλι σε ό,τι έχει απομείνει από την ανθρωπιά αυτής της κοινωνίας στις δύσκολες ημέρες που περνάει.
«Την Δευτέρα 27 Μαΐου 2013 είναι η τελευταία μέρα που το καφενείο (της Καμπάνας) θα είναι ανοικτό.
Ένα κεφάλαιο 15 ετών, της πολιτισμικής και κοινωνικής ιστορίας του τόπου μας κλείνει….
Ένα σύμβολο αλληλεγγύης, αποδοχής της διαφορετικότητας και ανθρωπιάς καταρρέει….»
Είχα την τύχη να μεγαλώσω στο μετασεισμικό Αργοστόλι στην πλατεία της Καμπάνας, την ιστορική πλατεία της πόλης.
Και είχα την πολύ μεγαλύτερη τύχη να ζήσω ως Δήμαρχος Αργοστολίου την δημιουργία του καφενείου της Καμπάνας με την ευθύνη του Κοινωνικού Συνεταιρισμού ΚΟΙ.Σ.ΠΕ. ΡΟΤΑ.
Εγκαινιάζοντας πριν 15 χρόνια με τους συνεργάτες μου τη σύγχρονη λειτουργία του ρολογιού της Καμπάνας, δίναμε στο σύμβολο της πόλης το περιεχόμενο που ιστορικά του άξιζε, της αλληλεγγύης, της διαφορετικότητας και της ανθρωπιάς – όπως λένε και τα παιδιά.
Πίστευα πάντα πως το επίπεδο του πολιτισμού μιας πόλης φαίνεται από το τι δίνει στους πολίτες της και ιδιαίτερα σε αυτούς που η τύχη έχει γυρίσει την πλάτη.
Από τότε που με τον Αλέκο ξεκινάγαμε να αποδείξουμε πως ο Δήμος δεν είναι μόνο για να βγάζει πιστοποιητικά, αλλά και οφείλει να είναι δημιουργός στον πολιτισμό και αρωγός στα κοινωνικά ζητήματα.
Γι’αυτό και όταν δεχόμουν κριτική της μικρότητας για την Καμπάνα, έλεγα πως προτιμώ να φτιαχτεί ένας λιγότερος δρόμος, παρά ένα παιδί «άλλου Θεού» να είναι αφημένο στην τύχη του.
Από την Δευτέρα το Αργοστόλι, γυρίζει την πλάτη στην ανθρωπιά γι’αυτό και προσωπικά αισθάνομαι εκτός από θλίψη και βαθιά απογοήτευση.
Γιατί σε τελικά ανάλυση, ο Δήμος και σε ευρύτερη έννοια το κράτος, δεν δίνουν καμία εναλλακτική λύση στα παιδιά της διαφορετικότητας.
Κανένα μνημόνιο, καμία τρόικα και καμία κρίση δεν δικαιολογεί στη θέση της Καμπάνας τον Καιάδα.
Όσο τραγική και να είναι η οικονομική κατάσταση του Δήμου Κεφαλονιάς, μου είναι αδιανόητο ότι δεν μπορεί να στηρίξει για λίγα χιλιάρικα τη λειτουργία της Καμπάνας, είτε από δικούς του πόρους, είτε από κάποιο ευρωπαϊκό πρόγραμμα.
Θέλω να πιστεύω ότι υπάρχει λάθος εκτίμηση της κατάστασης.
Θέλω να πιστεύω ότι θα λειτουργήσουν έστω και την τελευταία ώρα τα κοινωνικά αντανακλαστικά στο Δήμο, την Περιφέρεια, την Εκκλησία και όπου αλλού…..
Δεν ξέρω αν και πόσο αντιμετωπίζει τα οικονομικά του ο Δήμος με το κλείσιμο του καφενείου της Καμπάνας.
Όμως ξέρω ότι τα επόμενα χρόνια αρκετοί θα ντρέπονται γι’αυτό «το έργο».
Ξέρω σίγουρα, πως η τοπική μας κοινωνία χάνει ένα κομμάτι της ανθρωπιάς της και γίνεται απίστευτα πιο σκληρή από την ερχόμενη Δευτέρα.
Ξέρω με απόλυτη βεβαιότητα πως η κοινωνία μας χάνει το σύμβολο της σύγχρονης ανθρωπιάς της.
Ξέρω πως το Αργοστόλι και συνολικά η Κεφαλονιά, γράφουν μια γκρίζα σελίδα στην ιστορία τους.
Φίλε Σπύρο ευχαριστώ εσένα και τα παιδιά της Καμπάνας και μέσω εσάς όλους όσους συμβάλανε στο να φανεί το πραγματικό και ανθρώπινο πρόσωπο της πόλης μας, όλα αυτά τα χρόνια.
Άξιζε τον κόπο ! Έστω και ως πείραμα !
Άλλωστε αυτή η πόλη, αυτή η κοινωνία, ήταν πάντα και στο βάθος μεγαλόκαρδη!
Α, και μην κρατήσετε κακία σε κανέναν, αφού γι’άλλη μία φορά αποδεικνύεται πως «απ’ότι έχει ο καθένας δωρίζει» !
Στ κάτω – κάτω έχετε μάθει να αντιμετωπίζετε τη ζωή με αισιοδοξία και να κοιτάτε μπροστά, όταν οι διπλανοί σας κοιτάνε πίσω !
*Μάκης Φόρτες
Δήμαρχος Αργοστολίου 1995 – 2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου