Τελείωσε!!
Κ. Μπάμπη μετά τη φωτό με τη σβερτζινογενοχτονία είσαι ο καλύτερος φίλος μου!
Εξέκαμα καταμετρημένους (αφού τσου πάτησα με το παπούτσι), 1830 βάλε και αυτούς που τη κοπανίσανε και ψοφίσανε μετά περίπου 2.500 και βάλε.
Εκεί λοιπόνε που έφτασα στους 1730 και είπα να πα να απαυτωθείτε καριόληδες βαρέθηκα (τσου έτρωα με ένα λαστιχάκι που δένουνε πακέτα) πάω το βράδι να φορέσω τα παπούτσια μου, τα παίρνω και επειδή βαριόμουνα για βούρτσα τα ξεσκονίζω με μια σκούπα.
Φοράω το ένα όλα καλά πάω να φορέσω το άλλο κάτι σα να με τσίμπαε. Μπά λέω κάνα ξυλάκι θα είναι. ¨οπου μου την ανάβει κάτου από το μεγάλο δάχτυλο ένας μισοψόφιος σβέρτζινας. Να αμμωνίες να κόλπα το ποδάρι τούμπανο! Χα χα χα. Ήτανε απάνου στη σκούπα ο κερατάς.
Την άλλη μέρα τσου έπιανα με το χέρι και τσού εχτύπαα κάτου σα χταπόδια από τη τσαντήλα μου!
Μετά μου ήρτε μια άλλη ιδαία. Επήρα ένα ψαλίδι το ακόνισα και τσού έκοβα τα φτερά! Απόλαυση!
Επέφτανε κάτου και αφού εμαρτηρεύανε τσου έδινα τη χαριστική βολή με τη σαγιονάρα. Έδεκει μου ανάβει στο άλλο μεγάλο δάχτυλο μία ένας δεύτερος. Τονε τινάζω από το ποδάρι μου βουτάω το δάχτυλο, το σφίγγω και πιέζω ώστε να φύγει από τη τρύπα μπόλικο αίμα. Ορέ ξέρεις τι αίμα έτρεξε?
Λες και μου είχανε κάμει ένεση με χοντρή βελόνα. Εβλαστήμαα ορέ σα θιακοκεφαλλονίτης, τσου επήρε και τσου σήκωσε όλους και στο τέλος απαύτωσα και τρακόσια μίλια γύρω – γύρω μπας και μου ξέφυγε κανένας!
Τρέχει η γυναίκα με τσι αμμωνίες. Φύε τση λέω που θα χεστώ με το σκατοσβέρτζινα δε θέλω τίποτις!
Αυτό έκαμα και τώρα σου γράφω από τον Άγιο Πέτρο. Χα χα χα χα.
Λοιπόνε δεν πρήστηκα, δε πόνεσα, δεν έπαθα τίποτις!!
Τώρα πάμε πάρα κάτου:
Καμιά επιδότηση από τσου μελισσοκόμους και τσού αμπελουργούς που τσού γλυτώσαμε (έχω και εγώ φωτό) υπάρχει να πάρουμε να πα να τα πιούμε?
Και του χρόνου φίλε, να είσαι καλά.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
σε Περίεργες διαπιστώσεις... ΞΕΡΕΙΣ ΑΠΟ VESPA!!??
Κ. Μπάμπη μετά τη φωτό με τη σβερτζινογενοχτονία είσαι ο καλύτερος φίλος μου!
Εξέκαμα καταμετρημένους (αφού τσου πάτησα με το παπούτσι), 1830 βάλε και αυτούς που τη κοπανίσανε και ψοφίσανε μετά περίπου 2.500 και βάλε.
Εκεί λοιπόνε που έφτασα στους 1730 και είπα να πα να απαυτωθείτε καριόληδες βαρέθηκα (τσου έτρωα με ένα λαστιχάκι που δένουνε πακέτα) πάω το βράδι να φορέσω τα παπούτσια μου, τα παίρνω και επειδή βαριόμουνα για βούρτσα τα ξεσκονίζω με μια σκούπα.
Φοράω το ένα όλα καλά πάω να φορέσω το άλλο κάτι σα να με τσίμπαε. Μπά λέω κάνα ξυλάκι θα είναι. ¨οπου μου την ανάβει κάτου από το μεγάλο δάχτυλο ένας μισοψόφιος σβέρτζινας. Να αμμωνίες να κόλπα το ποδάρι τούμπανο! Χα χα χα. Ήτανε απάνου στη σκούπα ο κερατάς.
Την άλλη μέρα τσου έπιανα με το χέρι και τσού εχτύπαα κάτου σα χταπόδια από τη τσαντήλα μου!
Μετά μου ήρτε μια άλλη ιδαία. Επήρα ένα ψαλίδι το ακόνισα και τσού έκοβα τα φτερά! Απόλαυση!
Επέφτανε κάτου και αφού εμαρτηρεύανε τσου έδινα τη χαριστική βολή με τη σαγιονάρα. Έδεκει μου ανάβει στο άλλο μεγάλο δάχτυλο μία ένας δεύτερος. Τονε τινάζω από το ποδάρι μου βουτάω το δάχτυλο, το σφίγγω και πιέζω ώστε να φύγει από τη τρύπα μπόλικο αίμα. Ορέ ξέρεις τι αίμα έτρεξε?
Λες και μου είχανε κάμει ένεση με χοντρή βελόνα. Εβλαστήμαα ορέ σα θιακοκεφαλλονίτης, τσου επήρε και τσου σήκωσε όλους και στο τέλος απαύτωσα και τρακόσια μίλια γύρω – γύρω μπας και μου ξέφυγε κανένας!
Τρέχει η γυναίκα με τσι αμμωνίες. Φύε τση λέω που θα χεστώ με το σκατοσβέρτζινα δε θέλω τίποτις!
Αυτό έκαμα και τώρα σου γράφω από τον Άγιο Πέτρο. Χα χα χα χα.
Λοιπόνε δεν πρήστηκα, δε πόνεσα, δεν έπαθα τίποτις!!
Τώρα πάμε πάρα κάτου:
Καμιά επιδότηση από τσου μελισσοκόμους και τσού αμπελουργούς που τσού γλυτώσαμε (έχω και εγώ φωτό) υπάρχει να πάρουμε να πα να τα πιούμε?
Και του χρόνου φίλε, να είσαι καλά.
Χουά χα χα χα χα χα χα χα χα χα χα.
σε Περίεργες διαπιστώσεις... ΞΕΡΕΙΣ ΑΠΟ VESPA!!??
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου