Κυριακή, 22 Σεπτεμβρίου 2013
ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ
''Μεσσηνιακές Οινούσσες λέγονται πλέον...
Παντού και επίσημα...
Δεν υπάρχει αναφορά στο Επτανησιακό παρελθόν τους...
Και όμως από αιώνες ανήκαν στο Ιόνιο Αρχιπέλαγος ακολουθώντας την ιστορική πορεία των νησιών.
Η Σχίζα είναι το μεγαλύτερο,μετά έρχεται η Σαπιέντζα και ακολουθεί το Βενέτικο,η Αγία Μαριανή και τα δύο αδέλφια οι βραχονησίδες Μπόμπα και Αυγό.
Στο παρελθόν η Σχίζα λεγόταν Καμπρέρα.
Η Σαπιέντζα χάριν του ονόματος της,δεν κρύβει την ιστορία της.Σημαίνει στα ιταλικά σοφία.
Από το 1209 έχουν περάσει υπό βενετικό έλεγχο.
Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδας ανήκουν στον εθνικό κορμό,παρά τις λυσσώδεις προσπάθειες των άγγλων να τις υπαγάγουν στην επικράτεια του προτεκτοράτου που λέγεται Ιόνιος Πολιτεία.
Το ίδιο κάναν και με την Ελαφόνησο,αλλά τελικά απέτυχαν χάριν της πολιτικής, του τότε βασιλιά Οθωνα.
Δυστυχώς δεν υπήρχε Οθωνας,αλλά Γεώργιος Α' και Βενιζέλος όταν παραδόθηκε στην Αλβανία η Σάσσωνα.
Ετσι χάθηκαν οριστικά από τον εθνικό κορμό η Σάσσων και από τον Ιόνιο κορμό(πάλι καλά έμειναν στην Ελλάδα) η Ελαφόνησος και οι Οινούσσες μας!''
Σαπιέντζα, ένα νησί γεμάτο μυστικά
Η Σαπιέντζα είναι το μεγαλύτερο από τα νησιά Οινούσσες που βρίσκονται μπροστά στις νοτιότατες ακτές της Μεσσηνίας. Βρίσκεται πολύ κοντά στη Μεθώνη απ’ όπου μπορείτε να φτάσετε με μικρά καΐκια που εκτελούν δρομολόγια. Γιατί να έρθετε ως εδώ; Μα για να δείτε ένα θαύμα της μοραΐτικης φύσης, το εντυπωσιακό κουμαρόδασος της Σαπιέντζας.
Το καϊκάκι θα σας αφήσει στο μόλο στα Μαγαζάκια, απ όπου με μια σύντομη πεζοπορία μέσα στα θεριεμένα πουρνάρια, στα λούπινα και τις σκυλοκρεμμύδες, θα φτάσετε στο κέντρο του νησιού όπου θα δείτε ένα μεγάλο κιτρινοπράσινο ξέφωτο τριγυρισμένο από δάση. Είναι η Σπαρτόλακκα, μια μεγάλη έκταση από ξερό άργιλο και απολιθωμένη γύρη που σχηματίζει ένα πολύ χαρακτηριστικό τοπίο. Τα απάτητα δάση ολόγυρα, είναι αόρατα από τη θάλασσα και θυμίζουν ζούγκλα! Οι πλαγιές σκεπάζονται από αγριελιές, ασπαλάθια, πυκνά πουρνάρια, φιλύκια, αριές, μυρτιές, και αγριολούλουδα που μοσχοβολάνε. Πάνω απ όλα όμως εδώ, στο κέντρο του νησιού, υπάρχει ένα μεγάλο θεόπυκνο μυθικό δάσος από κουμαριές. Είναι κουμαριές, αλλά όχι οι γνωστές θαμνώδεις κουμαριές που ξέρετε: αυτές είναι ολόκληρα δέντρα 10 και 15 μέτρα ψιλά! Τα κούμαρα δε που κάνουν, είναι σα μικρά μήλα! Το κουμαροδάσος της Σαπιέντζας σε μια έκταση 24 εκταρίων έχει ανακηρυχθεί Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης από το 1986.
Στα δάση και τα πουρναροτόπια της Σαπιέντζας ζουν μικρά κοπαδάκια από αγριοπρόβατα μουφλόν, κρητικοί αίγαγροι (κρι κρι), πέρδικες, φασιανοί, ορτύκια, αγριοπερίστερα, μπεκάτσες, τσίχλες και λοιπά αγριοπούλια. Τα ζώα δεν είναι ιδιαίτερα άγρια και θα τα δείτε από αρκετά κοντά. Μη ξεχάσετε να έχετε μαζί σας ένα ζευγάρι κιάλια ή μια κάμερα με δυνατό τηλεφακό. Κυρίως θα δείτε θηλυκά μουφλόν όταν έρχονται να πιουν νερό στις γούρνες της παραλίας ή στα βοσκοτόπια του Σπαρτόλακα, ίσως και κάποια κρι κρι.
Ένα εύκολο μονοπάτι θα σας οδηγήσει στο φάρο με την πανοραμική θέα. Ο πέτρινος φάρος της Σαπιέντζας που χτίστηκε το 1890, λειτουργεί από το 1989 με αυτόματο φωτοβολταϊκό σύστημα και έτσι σήμερα δεν κατοικείται. Καθίστε στον περίβολό του και απολαύστε ένα από τα ομορφότερα δειλινά στο Ιόνιο σε ένα μυθικής ομορφιάς και γαλήνης τοπίο. Μόνο ο αέρας ακούγεται. Συχνά δε ούτε αυτός…
ΠΗΓΗ http://www.mythicalpeloponnese.gr/blog/sapientza-the-island-of-secrets/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου