Τον Γρηγόρη οι περισσότεροι θα τον ξέρετε! Μόνο που δεν πάει το μυαλό σας ποιος είναι! Είναι ο πάντα χαμογελαστός υπάλληλος με το ονειροπόλο βλέμμα, πίσω από τον πάγκο του κρεοπώλη στο super marketΣταμούλη. Όχι μόνο μοιάζει, αλλά είναι και διανοούμενος. Γράφει και φιλοσοφεί, δεν περίμενα να ασχοληθεί με την πολιτική, τουλάχιστον τόσο σύντομα.
Ο Γρηγόρης Σταμούλης δηλώνει κρεοπώλης με πτυχίο Κοινωνιολογίας στο CITY UNIVERSITY του Λονδίνου.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Γρηγόρης Σταμούλης
Έτος γέννησης: 1983
Επάγγελμα: Κρεοπώλης
Πέμπτος γιος του Τάσου και της Ελευθερίας Σταμούλη από τα Μακρυώτικα Πυλάρου. Μέλος πολύτεκνης κτηνοτροφικής οικογένειας. Ολοκλήρωσε τις εγκύκλιες σπουδές του στο Λύκειο Σάμης. Αριστούχος απόφοιτος του τμήματος Δημόσιας Υγείας και Περιβάλλοντος του ΤΕΙ Αθήνας, με σπουδές Κοινωνιολογίας στο CITY UNIVERSITY του Λονδίνου. Αρθρογραφεί τακτικά σε έντυπα και ηλεκτρονικά μέσα ενημέρωσης.
Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα περίπτωση νέου ανθρώπου, άνεργου επιστήμονα, και εργαζόμενου σε supermarket!
Για αυτό είπαμε να πούμε δυο κουβέντες πάρα πάνω με τον κρεοπώλη – κοινωνιολόγο Γρηγόρη Σταμούλη και υποψήφιο δημοτικό σύμβουλο του Συνδυασμού ΕΝΩΜΕΝΗ ΤΕΤΡΑΠΟΛΗ με υποψήφιο Δήμαρχο τον Αλέκο Καλαφάτη.
ΕΡ: Γρηγόρη , πως αποφάσισες να ασχοληθείς με την τοπική αυτοδιοίκηση;
ΑΠ: Ξέρετε δεν ήταν εύκολη απόφαση. Μπορούσα να προφασιστώ ένα σωρό λόγους για να απέχω. Δεδομένης όμως της βαθύτατης οικονομικής και αξιακής κρίσης, θεώρησα ότι δεν έχω δικαίωμα να μείνω αμέτοχος. Είναι εύκολο να αράξεις στον καναπέ και να κάνεις κριτική. Δυστύχως όπως η αποχή δεν θα λύσει τα προβλήματα. Πρέπει να πάρουμε την τύχη μας στα χέρια μας και στο μέτρο του δυνατού, να διαμορφώσουμε και να συνδιαμορφώσουμε το μέλλον μας. Δεν υπάρχουν εφεδρίες, δεν περισσεύει κανείς.
ΕΡ: Σε περίπτωση που εκλεγείς, τι πιστεύεις ότι θα προσφέρεις με την παρουσία σου στο Δημοτικό Συμβούλιο;
ΑΠ: Αύτη δεν είναι μία εύκολη απάντηση. Ούτε μπορώ να υποσχεθώ μεγάλα πράγματα. Όμως θα ήθελα μέσα από αυτή τη διαδικασία, σε ρεαλιστική κλίμακα, να βοηθήσω στην επαναπολιτικοποίηση των νέων ανθρώπων. Δυστυχώς, στα χρόνια που πέρασαν, η πολιτική και οι πολιτικοί, απαξιώθηκαν και συνδέθηκαν, και όχι πάντα αναίτια, με τη «λαμογιά», την «αρπαχτή» και τη «μίζα». Γεμίσαμε καρεκλοκένταυρους και προέδρους. Η αναστροφή με τα κοινά, σηματοδοτούσε στη συνείδηση μας κάτι το ιδιοτελές. Αυτό πρέπει να ανατρέψουμε αν θέλουμε ένα καλύτερο μέλλον για εμάς και τα παιδιά μας. Πρέπει να ενεργοποιήσουμε τα υγιή αντανακλαστικά της νέας γενιάς. Αυτό είναι το στοίχημα , το χρέος και η αποστολή μας.
ΕΡ: Δεν θεωρείς ότι είναι δύσκολοι καιροί για πρίγκιπες δεδομένης της οικονομικής κρίσης και των Μνημονίων?
ΑΠ: Αναμφίβολα τα πράγματα δεν είναι ρόδινα. Καθημερινά οι νέοι βρίσκονται αντιμέτωποι με το φάσμα της ανεργίας και της κοινωνικής περιθωριοποίησης. Τα αδιέξοδα είναι αμείλικτα και οι λύσεις δύσκολες. Σίγουρα οι ντιρεκτίβες άνωθεν κάνουν το πλαίσιο δράσης ανελαστικό. Όμως οφείλουμε να προσπαθήσουμε και να μελετήσουμε συλλογικά την κοινωνική αντίδραση σε ένα κλοιό που στενεύει ολοένα. Αλίμονο αν θεωρούσα ότι όλα είναι δεδομένα και μη ανεστρέψιμα. Ακόμη και αν οι πόροι περιορίζονται, ίσως μία καλύτερη διαχείριση των πραγμάτων και της κατανομής των πόρων περισώσει τις κοινωνικές δόμες στις οποίες εμπλέκεται η τοπική αυτοδιοίκηση.
ΕΡ: Την επομένη των εκλογών θα βρεθείτε αντιμέτωποι με ζητήματα πιεστικά. Ποια θεωρείς εσύ έχουν πρωτεύουσα σημασία;
ΑΠ: Δεν είναι εύκολο να ιεραρχήσει κάποιος τα προβλήματα. Όμως η εύρυθμη λειτουργία ένος Καλλικρατικού δήμου είναι ένα ζήτημα. Τα τελευταία χρόνια, οι πολίτες στα χωριά νιώθουν απόκληροι. Συνεπώς πρέπει να ενεργοποιήσουμε την «αρχή της εγγύτητας». Το αν θα λειτουργήσουν τα τοπικά συμβούλια είναι κεντρική απόφαση. Έπειτα πρέπει να διαφυλάξουμε την ορθή λειτουργία των κοινωνικών δομών που υπάγονται διοικητικά στο Δήμο. Πρέπει πάση θυσία να διαφυλάξουμε τα κεκτημένα της κοινωνικής πολιτικής και να σταθούμε δίπλα στις αδύναμες κοινωνικά ομάδες που βάλλονται από αύτη την ανηλεή κρίση. Επίσης πρέπει να ενισχύσουμε την πολιτιστική ζωή της Κεφαλονιάς υποστηρίζοντας με ορθό τρόπο διαδικασίες όπου θα προΐστανται πνευματικοί άνθρωποι του τόπου ευρείας αποδοχής. Τα περιβαλλοντικά ζητήματα, όπως η διαχείριση των υδρογονανθράκων είναι κομβικής σημασίας. Θα μας οφελήσει ή όχι η εξόρυξη πετρελαίου με δεδομένο το αγροτουριστικό μοντέλο ανάπτυξης του τόπου μας; Πρέπει να ανησυχούμε για τα υδατικά αποθέματα και πως θα διαχειριστούμε τους ταμιευτήρες μας; Τι θα κάνουμε με τα απορρίμματα; Μπορούμε να τα αξιοποιήσουμε ενεργειακά παράγοντας ένα ενεργειακό απόθεμα ως κοινωνικό αγαθό; Το Ληξούρι και η αποκατάσταση των υποδομών πρέπει να είναι κορυφαία προτεραιότητα. Το Ληξούρι διανύει μία μελανή περίοδο. Ο Δήμος πρέπει να είναι ο στηλοβάτης και αρωγός της ανάκαμψης, εντάσσοντας κάθε δράση σε ένα συνολικό πλάνο και όχι αποσπασματικά, ευκαιριακά και πρόχειρα.
ΕΡ: Καποιοι καταλογίζουν στον κ. Καλαφάτη ότι έχει «μακρύ πολιτικό παρελθόν», ότι είναι "παλιός" . εσένα ένα νέο άνθρωπο δεν σε προβληματίζει αυτό?
ΑΠ: Τι? το ότι είναι "παλιός"? Οχι βέβαια! Ο καθένας μας έχει παρελθόν. Ποιος προήλθε από παρθενογένεση; Σημασία έχει τι είδους παρελθόν έχεις και τι βίο διάγεις. Παρότι δεν σκοπεύω να γίνω ούτε απολογητής, ούτε τιμητής κανενός, σας βεβαιώ ότι στο Καλαφάτη διακρίνω έναν έντιμο και ικανό άνθρωπο. Με κερδίζει το γεγονός ότι είναι άριστος χειριστής της ελληνικής γλώσσας. Είναι φιλοσοφημένος και επαναφέρει στο πολιτικό λεξιλόγιο έννοιες ξεχασμένες. Η παρουσία του προάγει τον πολιτικό πολιτισμό. Επίσης μην παραγνωρίζετε το γεγονός ότι οι δομές και οι λειτουργίες της αυτοδιοίκησης απαιτούν να είσαι ικανός να διαβάσεις δυο αράδες λέξεις και να βγάλεις νόημα. Απαιτούν να κατανοήσεις μία τεχνική ή άλλη έκθεση και να είσαι εξοικειωμένος με τη γραφειοκρατική λειτουργία. Άρα συνεπώς ένας παιδευμένος άνθρωπος, με κάποιο επίπεδο είναι αίτημα καθολικό.
ΕΡ: Εσύ, νέος άνθρωπος, πως απευθύνεσαι στους νέους και τις νέες της ηλικίας σου για να σε ψηφίσουν? Τι τους .. τάζεις?
ΑΠ: Δεν μπορώ να τάξω πράγματα. Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι επιθυμώ ένα πολιτισμένο περιβάλλον για να μεγαλώσω τα παιδιά μου. Ζητούμενο για μένα είναι η αξιοκρατία και η στροφή στους θεσμούς και όχι στα πρόσωπα. Συνεπώς τους ζητώ να επιλέξουν ως ελεύθεροι άνθρωποι και ελεύθεροι πολίτες. Η ελεύθερη σκέψη είναι προαπαιτούμενο της δημοκρατίας και η επιλογή του καταλληλότερου υποψηφίου πρέπει να είναι προϊόν ελεύθερης βούλησης. Ας κλείσουν λοιπόν τα αυτιά στις σειρήνες που μοιράζουν υποσχέσεις αφειδώς και να σκεφτούν ψύχραιμα και με κριτική διάθεση ποιος είναι αξιότερος να διαχειριστεί το μέλλον του νησιού μας, στην ουσία το δικό τους μέλλον. Εγώ επέλεξα με συζήτηση και σκέψη, τον Αλέκο Καλαφάτη.
| 
ΗΛΙΑΣ ΜΙΝΕΤΟΣ: κοινό το όραμα με τον Αλέκο Καλαφάτη
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου