Το παρασιτικό Κεφάλαιο, είναι ο μεγάλος εχθρός ,του υγιούς αναπτυξιακού Κεφαλαίου.....
“ Δεν είναι μόνο ,που δεν είχαμε, είναι που πήγαν να μας κλέψουν την ζωή και την αλήθεια της.Είναι που πήγαν να μας τα πάρουν όλα.....”
Εάν στα δύσκολα χρόνια,των Μνημονίων ,έχει προκύψει και μία αλήθεια, κατά το “ουδέν καλόν αμιγές κακού” ,είναι γιατί αυτοί που δημιούργησαν, την Οικονομική Κρίση ,όπως την ζούμε όλοι , αναγκάστηκαν να καταργήσουν τις διαχωριστικές γραμμές που χώριζαν τα συμφέροντα των εχόντων,από τους μή έχοντες και αποκαλύφθηκαν. Δεκαετίες τώρα, με το λάου λάου,οι εκφραστές των μεγάλων συμφερόντων,είχαν καταφέρει να στηρίζονται εκλογικά από τους μή έχοντες και να βγάζουν δικές τους Κυβερνήσεις. Παράδοξο μέν ,αληθινό δέ. Είναι η πρώτη φορά,που συνειδητοποιούν οι Πολίτες,πως το κόμμα που εμφανιζόταν παλαιότερα , ως συντηρητικό κόμμα ή άλλοτε ως κεντροδεξιά,δεν ήταν τίποτα περισσότερο από την βάση στήριξης ,ενός παράφρονα,πολιτικού όπως έχει χαρακτηριστεί,ο Γερμανός Σόϊμπλε και η πολιτική, που Πανευρωπαϊκά θέλησε να επιβάλλει, αρχίζοντας από τον πλέον αδύναμο κρίκο της Ευρωζώνης, που ήταν η Ελλάδα, ως πειραματόζωο.Ένα, πολύ ενδιαφέρον ζητούμενο μέσα στα πολλά , αφορούσε την ασάφεια που υφέρπει δεκαετίες τώρα και περιέργως λειτουργεί έτσι και σήμερα,σε σχέση με το τί εννοούμε στην πράξη ,όταν λέμε, “διαχωρισμός του Κεφαλαίου” στην Ελλάδα. Το υγιές Κεφάλαιο ,κατά τους γνωρίζοντες, είναι η κινητήριος δύναμη,της όποιας οικονομικής δραστηριότητας,που το επιζητούν οι πάντες όταν γίνουν Κυβέρνηση,μέσα από τις επενδύσεις,που η αναμονή τους, είναι πηγή ελπίδας ,για όσους τα φέρνουν δύσκολα βόλτα. Η διαφορά όμως στις αντιλήψεις,που είναι μπολιασμένες γερά στην Ελλάδα, σε σχέση με τον προδιορισμό του Κεφαλαίου , είναι πως δεν έχει γίνει ακόμη, διαχωρισμός του “παρασιτικού κεφαλαίου” ,από το υγιές κεφάλαιο, με συνέπεια, αυτή η ασάφεια να γενικεύεται θολά και να αποτελεί την πηγή της όποιας κακοδαιμονίας που ταλαιπορεί τους Έλληνες εργαζόμενους,τις τελευταίες δεκαετίες, από τον πόλεμο και μετά,όπου ο μοναδικός εργαζόμενος σε ένα μαγαζί,πιστεύει,πως το αφεντικό του,που στην ουσία τον συντηρεί,εκπροσωπεί το......κεφάλαιο,είναι ο εργαζόμενος εκείνος που αδυνατεί να συνειδητοποιήσει,πως σε ένα επιχειρηματικό κοτέτσι,όπως είναι τα μαγαζιά στην Ελλάδα,δύσκολα μπορείς να κάνεις διαχωρισμούς,σε προβλήματα που θεωρούνται κοινά,σε μικρές επιχειρήσεις.Είναι η κύρια αιτία,που μεγάλες εταιρείες Ελληνικών Οικονομικών συμφερόντων, τα μάζεψαν και έφυγαν από την Ελλάδα (όπως οι Όμιλοι Στασινόπουλοι,Αγγελόπουλοι κ.λ.π) γιατί είχαν να αντιμετωπίσουν,το “παρασιτικό” Κεφάλαιο που είναι κυρίαρχο στη Ελλάδα, που έβγαζε και ήλεγχε,με τους νόμους που παρήγε και επέβαλε ,Κυβερνήσεις για πολλές δεκαετίες, ενάντια σε μιά κοινωνία που αιμοργούσε και απορούσε ,χωρίς να μπορεί να προσδιορίσει, και τους λόγους ,της κακοδαιμονίας της. Ένας ,αλλος σημαντικός Ελληνικός οικονομικός παράγοντας ,που δεν επενδύει στην Ελλάδα,είναι και ο υγιής εφοπλισμός, που τελευταία υπήρξε ο στόχος ,του ανατριχιαστικού Σόϊμπλε.Το εάν δεν επενδύουν,στην Ελλάδα ,οι Έλληνες εφοπλιστές , δεν είναι γιατί φοβούνται μην τυχον και έρθουν, τίποτα “ξεβράκωτοι με τραγιάσκα” και τους τα πάρουν,αλλά κυρίως και μόνο γιατί,κουμμάντο κάνει στην Ελλάδα το παρασιτικό κεφάλαιο,που αποτελεί τον μεγαλύτερο αντίπαλο του υγιούς, που επειδή δεν ελέγχεται,δεν μπορεί και να αντιμετωπιστεί. Εκεί βρίσκεται η απάντηση στο απλοϊκό ερώτημα που θέττει ο καθένα μας “ μα καλά ,έχουμε την μεγαλύτερη ναυτιλία στον κόσμο,γιατί δεν επενδύει στην Ελλάδα;” Στην κατ΄εξοχήν λοιπόν, χώρα του Κεφαλαίου,με τη ισχυρότερη οικονομία στον πλανήτη,όπως είναι οι Η.Π.Α,υπάρχουν αυστηροί κανόνες,όπου το μεγαλύτερο αδίκημα ενός Ομίλου επιχειρήσεων ή ενός πολίτη,είναι να μην πληρώσει τους φόρους ,που οφείλει και του αναλογούν να πληρώσει, στην εφορία,της χώρας του. Εδώ στην Ελλάδα,οι εκφραστές του παρασιτικού Κεφαλαίου,όχι μόνο δεν πληρώνουν τους φόρους που τους αναλογούν,αλλά βάζουν όλους εμάς να τους πληρώνουμε, στη θέση τους,με τις ελαφρύνσεις που κάθε φορά επινοούν,κάτι που δεν συμβαίνει σε καμμιά ευνομούμενη χώρα στον κόσμο,που σέβεται τον εαυτό της . Πώς; Με το να ελέγχουν και να καθοδηγούν τις δικές τους Κυβερνήσεις,όπου διαμορφώνουν το νομικό πλαίσιο ενός φαινομενικά υγιούς ανταγωνισμού Βάζουν δηλαδή τον λύκο να φιλάει τα πρόβατα και αναρωτιόμαστε όλοι, για το πότε επιτέλους θα γίνουμε και εμείς,μιά νομοταγής νοικοκυρεμένη χώρα,του Κόσμου. Έτσι,όταν συμβεί, να αλλάξει χέρια η εξουσία ,τότε τους πιάνει μεγάλη πρεμούρα και ανησυχία,μη τυχόν και διαταραχτούν τα καλά και δικά τους ατομικά συμφέροντα,που τα γενικεύουν,ως δήθεν κίνδυνο για τα συμφέροντα των Πολιτών και της Ελλάδος. Γι αυτό λέγεται συχνά πως “ δεν αρκεί,να αλλάξεις Κυβέρνηση μόνο, αφού σημαντικός παράγοντας είναι η εξουσία ,που έχουν δημιουργήσει τα συμφέροντα αυτά ,όλα τα προηγούμενα χρόνια. Επομένως η διακριτή διαφορά μιάς Κυβέρνησης,που νοιάζεται για τον Πολίτη,είναι να μειώνει διαρκώς την ανισότητα που δημιούργησε,το φαύλο καθεστώς των συμφερόντων,υπέρ του Πολίτη.Εκεί κρύβεται ,η αντίθεση των Πολιτών,στα όσα εκφράζει σήμερα ,ο κομματικός χώρος,που αγκαλιάζει τον παρασιτισμό στην Ελλάδα και ακούει στον κατ΄εφημισμόν όρο,για τον Κόσμο και την Ελλάδα, “Φιλελεύθερο κόμμα ”, που αποτελεί την συνέχεια,της όποιας κακοδαιμονίας για τον τόπο ,από τον πόλεμο και μετά.Δεν είναι δηλαδή θέμα ,μιάς απλης κομματικής προτίμησης.Είναι κάτι πέρα απ αυτό,κάτι ευρύτερο.Η πρόσδεση του συντηρητικού χώρου, με το παρασιτικό κεφάλαιο,αποτελεί την μεγαλύτερη πληγή για την Ελλάδα,που ανάγκασε κάποτε ,τον καπετάν Γιάννη Λάτση, τον εφοπλιστή, να πεί “ στην Ελλάδα,δεν επενδύουμε.......εκείνο που κάνουμε, είναι δωρεές.......σε ασθενοφόρα ή “γαλατάδικα” της αστυνομίας κ.λ.π. Έτσι φτάσαμε ,σε μιά στιγμή,που όταν χτύπησε η κρίση την Ελλάδα, μας έκαναν να πιστέψουμε πως φταίει η κατσίκα του γείτονα,που είναι ζωντανή,ενώ η δική μας ψόφησε από την ασιτία. Να θεωρήσουμε ,πως φταίνε, οι δημόσιοι υπάλληλοι που την είδαν κάποια στιγμή “εξουσία”, για να καταδυναστεύουν τον Πολίτη,όταν γνωρίζουν και εκείνοι,πως επιλέχτηκαν για να τον υπηρετούν. Μιά κρίση εμπιστοσύνης του πολίτη,προς τον....τυροπιτά ,που δεν έκοψε απόδειξη, ενώ έπρεπε, η σ΄αυτόν που θεωρητικά αποτελούσε,το ρετιρέ .....στους μισθούς της πολυκατοικίας,την στιγμή που τα δισεκατομμύρια από τις μίζες για τα εξοπλιστικά και την διαφθορά ,σφύριζαν γύρο από τους Τσοχατζόπουλους,τους Γιάννους,τους Τσουκάτους και τους Παπαγεωργόπουλους κάθε είδους ,που διασπάθισαν το δημόσιο χρήμα και βύθισαν την χώρα στην χρεοκοπία.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου