Μόνο στο Ληξούρι μας, η Σφίγγα η κατεργάρα
άρπαξε κι έβαλε στο στόμα της μιαν οργιά τσιγάρα!
Γεράσιμος Σωτ. Γαλανός
Ανοίγω το παλιό μπουφέ κι αρχίζω να ψαχουλεύω τα μικροπράγματα.
«Ακούω μια φωνή», καταλαβαίνω ότι προέρχεται από ένα μικρό
κουτάκι. Τηράω καλύτερα και καταλαβαίνω πως, μου μιλάει μια
εικονιζόμενη Σφίγγα, της Αιγύπτου, εκείνη η πέτρινη, η αινιγματική…
που στέκει κοντά στις πυραμίδες.
Μα καθώς την πρόσεξα ιδιαίτερα, είδα πως είχε στο στόμα της μια
οργιά τσιγάρο, κοιτούσε δε στο άπειρον, κάπως ανέμελη και
χφαριστημένη. Στα μπροστινά της πόδια είχε ένα πακέτο τσιγάρα
φίρμας.. «Κουρούκλη».
Αρχίζω να τη βρίζω …
- « Καλά βρε – σκατοκοπέλα-, δεν ντρέπεσαι να καπνίζει και μάλιστα
Ληξουριώτικα τσιγάρα, εσύ μια Σφίγγα καμάρι τση Αιγύπτου; Πες μου
πώς έγινε τούτο το απαράτο;
- Άκου να σου πω, μου λέει, εκεί στην Αίγυπτο, δεν με προσέχουν
... καλά που μου είχαν κάνει ζημιά οι παλιοί με τους πολέμους και μου
έσπασαν τη μύτη και τόσα άλλα, γιατί λέει δεν μπόρεσαν να με
καταλάβουν, επειδή είμαι και λιοντάρι και άνθρωπος. Μα τόσα χρόνια
στέκω ακίνητη, κι άλλοι κερδίζουν από μένα, δε δικαιούμαι κι ένα
τσιγαράκι για να ξεκουραστώ; Όχι, πες μου …! Όλο να κοιτάω στο
άπειρο… κουράστηκα!
Έτσι, στα 1903 περίπου, βρήκα έναν έμπορο Ληξουριώτη, τον
Θεόδωρο Κουρούκλη του Δημητρίου, που για πολλά χρόνια έκανε
δουλειές εμπορίου εδώ στην Αίγυπτο, και πιάσαμε φιλία, τον
ακολούθησα στο Ληξούρι του, που θα έφευγε για τα καλά για να
ξεκινήσει ένα εμπόριο καινούριο, όπως έλεγε, πάνω στα
φουμαροτσίγαρα, τα καπνιστά..!
Μου υποσχέθηκε πως θα με ντύσει με ωραία ρούχα, αρχαία
αιγυπτιακά, και θα με κάμει σήμα κατατεθέν. Μα ο αθεόφοβος
σκέφτηκε να μου δώσει και μια οργιά τσιγάρο και με πόστιασε για να
πουλήσει το προϊόν του.
Ήταν όλα τα αδέλφια Κουρούκλη μαζί, αγαπημένα, παιδιά του
Δημητρίου Κουρούκλη, από τα Χαυριάτα Παλικής και αρχικά είχαν
μεγάλη επιχείρηση καπνού στην Αίγυπτο. Από τα αδέλφια Κουρούκλη
ο αρχηγός και στυλοβάτης της επιχείρησης ήταν ο Θεόδωρος. Τα
αδέλφια του ήταν εμπορικοί αντιπρόσωποι, που μετακινούνταν από τόπο
σε τόπο, για την εύρεση του καλού καπνού και κανόνιζαν τις εμπορικές
συναλλαγές.
Αποφάσισαν γύρω στα 1903, να επιστρέψουν στην πατρίδα και
να συνεχίσουν με ελληνικά καπνά και να εδραιώσουν μια μεγάλη
επιχείρηση, που έμεινε ονομαστή για τα περίφημα σε ποιότητα τσιγάρα
«Κουρούκλη».
Στην εφημερίδα « Ζιζάνιον» στα 1905 άρχισαν και οι ποιητικές
διαφημίσεις του «καπνιστικού υλικού». Οι Κουρούκληδες αγόραζαν
πρώτα «ξανθά καπνά» από την Ξάνθη, τα οποία τα θεωρούσαν καλής
ποιότητας,. Τα ξανθιώτικα καπνά ήταν δουλεμένα, είχαν ελαφρό τρίμα
και στο σύνολό του, αυτός ο επεξεργασμένος καπνός, ικανοποιούσε
τους καπνιστές, διότι δεν καιγόταν απότομα ως τσιγάρο, αλλά
σιγοκαιγόταν ευωδιαστά.
Αργότερα το 1907 οι καπνέμποροι Κουρούκληδες, εμπορεύονται
και καπνά από τη Στερεά Ελλάδα, από τη Λαμία, από το Ξηρόμερο, από
το Αγρίνιο και από κάποιες περιοχές της Θεσσαλίας. Είχαν κατάστημα
και στο Ληξούρι και στο Αργοστόλι, ενώ το καπνοκοπτήριο το είχαν
στην πρωτεύουσα του νησιού κοντά στο κέντρο της αγοράς.
Ήταν ζηλευτά τα τσιγάρα σε ποιότητα των αδελφών Κουρούκλη,
με αποτέλεσμα κάποιοι να υποκλέψουν τη διαφημιστική πρώτη πατέντα
τους και να ελαττώσει η πελατείας τους.
Για τη διασφάλιση και την εξαίρετη ποιότητα του εμπορικού τους
καπνιστικού υλικού, ο Θεόδωρος Κουρούκλης, ο βασικός της
επιχείρησης, εφάρμοσε διαφημιστική καμπάνια με έγχρωμη
επιζωγραφισμένη εικόνα και ταυτότητα, ώστε να μην μπορούν οι άλλοι
έμποροι να τον συναγωνιστούν. Με πόστιασε πάνω στα κουτιά των
σιγαρέττων του, « αφέντρα και κυρά» , όπως λέτε στην Κεφαλονιά..!
Έτσι, ήρθα κι εγώ, η Σφίγγα, η κυρά τση Αιγύπτου, να ποζάρω
καπνίζοντας και διαφημίζοντας την καλή ποιότητα των σιγαρέττων ..
«ΚΟΥΡΟΥΚΛΗ». Να! που αξιώθηκα κι εγώ να γίνω κάποτε
Κεφαλονίτισσα!
Το νόησες τώρα τούτο το παλιό συμβάν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου