(Η πλατεία με τα αγάλματα: Το τίμημα των ΟΧΙ).
Με αφορμή το ανωτέρω άρθρο στο http://www.lifo.gr/team/gnomes/33229.
KAI TO ΓΚΑΛΟΠ ΓΚΑΛΟΠ ΓΙΑ ΤΟ ΑΓΑΛΜΑ ΜΕΤΑΞΑ!!
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΓΕΡΑΣΙΜΟΣ ΒΑΛΣΑΜΗΣ
Η κριτική του άρθρου, είναι σε λάθος δρόμο, λάθος στάση, λάθος μεταφορικό μέσο! Και αυτά όχι για την ΧΑ (που ορθώς κατακρίνεται), αλλά για την περίοδο των μεγάλων αντιφάσεων, σε χρόνους που οι ιδεολογίες σχοινοβατούσαν ανάμεσα στον απόλυτο φασισμό και στο λυκόφως των σοσιαλιστικών αναζητήσεων υπό την εποπτεία αυτοκρατόρων και μοναρχών! Εάν συνεχίσουμε σε αυτές τις λάθος λογικές (σήμερα;), πολύ σύντομα θα οδηγηθούμε στην συλλογική απαξίωση και καταδίκη (ήδη υπάρχουν καταγεγραμμένες θέσεις) μορφών όπως ο Ι. Καποδίστριας, Καραϊσκάκης, Κολοκοτρώνης, Μέγας Αλέξανδρος, Θεμιστοκλής, κλπ, κλπ, κλπ...
Χάσαμε το δρόμο, ναι, υπεύθυνοι για όλα αυτά είναι οι πολιτικοί ταγοί που με τις εκπαιδευτικές τακτικές τους, ηθελημένα ή μη, συμπλήρωσαν όλα αυτά τα χρόνια το πάζλ του χάους. Εκμεταλλευόμενοι, τις κακουχίες και τη φτώχεια (συνεχών πολέμων και εμφυλίων) ενός ολοκλήρου έθνους, επένδυσαν επάνω στην αμορφωσιά του, δημιουργώντας κατά το δοκούν έριδες και σύγχυση, έτσι ώστε κάποιοι από αυτούς να πλουτίζουν και ο λαός είτε να λιμοκτονεί στα χέρσα χωράφια του για τα προς το ζην, είτε να αφήνει τα κόκκαλά του στα πεδία μαχών, τόσο εμφυλίων όσον και απελευθερωτικών ή ακόμα και στα εκτελεστικά αποσπάσματα αλλότριων και ημεδαπών!
Δεν είναι λοιπόν το θέμα η επαναφορά ή όχι του αγάλματος του Ι. Μεταξά, διότι με το ίδιο σκεπτικό θα πρέπει (ίσως σε λίγα χρόνια) να ξανασυζητάμε πάλι για αγάλματα μορφών των όσων προείπα. Η σωστή και η αντικειμενική γνώση και κρίση, πρέπει επιτέλους να επανέλθει στη σωστή της βάση και να παρέχεται στα πεδία μιας ανεξάρτητης και αντικειμενικής εκπαιδευτικής πολιτικής, εξετάζοντας και παρέχοντας στοιχεία ιστορικών δεδομένων, κάτω από το πρίσμα του χρόνου και των συγκυριών της κάθε εποχής ξεχωριστά.
Η πλατειά και σε βάθος γνώση τέτοιων ιστορικών γεγονότων, θα είναι η μόνη πράξη που θα οδηγήσει χωρίς προκαταλήψεις σε ένα καλύτερο αύριο. Σε ένα λαό, ένα έθνος, απαγκιστρωμένο από διχασμούς και έριδες, που θα αρχίσει πάλι να σκέφτεται, να δημιουργεί και να παράγει φιλοσοφία και ιδέες που θα ευρίσκουν απήχηση σε όλο τον κόσμο και θα συνεχίσουν έτσι την παγκοσμιότητα του
Ελληνικού πνεύματος.
Βαλσαμής Π. Γεράσιμος
Ασμχος ε.α.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου